จดไว้ในใจ
* จากประสบการณ์การเรียนการสอนในอดีต ผู้ที่ได้ชื่อว่านักเรียน ครูพูดอะไรต้องจดแล้วท่องจำให้ขึ้นใจ คนที่ขยันหน่อยก็กลับไปทบทวน คนขี้เกียจมักจะเก็บไว้ท่องทีเดียวคืนสุดท้ายก่อนสอบ แต่ยังใงก็ต้องจดไว้ก่อน บางคนมัวแต่จดจนไม่ลืมหูลืมตา จนแทบจำหน้าครูคนสอนไม่ได้ สุดท้ายได้แต่ตัวหนังสือ เพราะรีบจด ไม่ทันฟัง *(บ่อยครั้งที่เถียงครูซึ่งๆหน้า ว่ายังไม่ได้เรียน ครูไม่เคยสอน)
*จากการเข้าร่วมมหกรรม KM ภูมิภาคครั้งที่ ๑ ที่ ม.นเรศวร พิษณุโลก ๒๘-๒๙ ก.ย. ๕๐ ได้รับมอบหมาย ให้ถอดบทเรียนในหัวข้อ KM ระดับปัจเจก ของ ดร.วรภัทธ์ ภู่เจริญ ครั้งแรกที่ได้เห็นการแนะนำตัว ในก๊วนเฮฮาศาสตร์ (section ของครูบา) รู้สึกหนักใจมาก ว่าชั้นจะถอดบทเรียนในเรื่องนี้ไป..ลปรร..ให้ทุกคน เข้าถึง และเข้าใจได้ยังไง สนุกกับการเล่าเรื่อง ประทับใจในลีลา หัวเราะ จนลืมจด แต่กลับเข้าใจดี อย่าง เนียน นุ่ม ลึก
ความเห็น (23)
- ยินดีต้อนรับสู่ Gotoknow ครับ อ. แมวน้อย
- ไม่แปลกใจครับที่ อ. ประทับใจในลีลา และหัวเราะจนลืมจด แต่ดีใจมาก ๆ ที่เข้าใจดี อย่างเนียน นุ่มลึก
- อย่างนี้เรื่องถอดบทเรียนคงหายห่วงนะครับ
- เห็นการลง คำสำคัญ ของบันทึก แล้วหายห่วงเรื่องข้อมูลที่จะใช้ประกอบการถอดบทเรียนครับ แสดงว่า อ. จะสามารถตามข้อมูลได้อย่างครบถ้วน จากคำสำคัญเหล่านี้โดยง่ายดาย
ขอบคุณค่ะ อาจารย์แพนด้า
สวัสดีอีกรอบค่ะคุณlittle cat
ดีใจนะค่ะที่เขียนบันทึกที่ ๒ แล้วค่ะ จะตามงานนะค่ะ บอกว่าราณีก็จดเก็บไว้ไม่หมดค่ะ ท่านพูดไว้ดีจริง ๆ ดีใจที่ได้ฟังท่านพูดค่ะ
- มายิ้มๆๆ
- ทุกครั้งที่อาจารย์ไร้กรอบบรรยาย
- รับรองว่าต้องใช้สมาธิ
- เพราะจะหัวเราะแล้วจดไม่ทัน
- ฮ่าๆๆ
- มาทักทายก่อนนะครับ
ดีใจที่เข้ามาทักทายค่ะ คุณราณี+คุณขจิต แอบชื่นชมคุณทั้ง 2 อยู่เงียบๆ เป็นปลื้มค่ะ
- อยากดูเรื่อง KM ที่มหาวิทยาลัย
- อย่าลืมเล่าให้ฟังบ้างนะครับ
- เรื่องการขยายงาน KMให้ที่คณะฟัง
- งานวิจัยของคณะด้วย
- มีอะไรให้พอช่วยได้ก็บอก
- ขอบคุณมากครับ
หัวข้อน่าอ่านและแวะเข้ามาครับ
ตอนเด็กผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ชอบท่องจำ และไม่ชอบวิชาท่องจำอย่างชีววิทยาเป็นที่สุด
วิธีการจำแบบเข้าใจ น่าจะช่วยให้จำได้ดีนะครับ
- มาช้ากว่าขจิต กามนิตหนุ่มได้ไง
- ได้เฮฮาศาสตร์เพิ่มแล้ว เพราะฟังเฮฮาศาสตร์รู้เรื่องแล้วเข้าใจ พวกเดียวกันมองตาก็รู้แล้ว อิอิ
สวัสดีค่ะคุณpong+roofman
สำหรับตัวเองคิดว่า....จริงๆแล้วสมองทำหน้าที่ได้แค่2 อย่าง คือเอาไว้จำ และเอาไว้คิด เพื่อให้มีความคิดต่อยอดที่สามารถสรรสร้างสรรพสิ่งที่เป็นคุณแก่มนุษยชาติ แต่คนส่วนใหญ่ใช้สมองสำหรับจำ จนแทบไม่เหลือส่วนสำหรับคิด บ่อยครั้งเรื่องง่ายๆก็ไม่อาจจะคิดได้ เลยทำอะไรแบบไม่คิดซะเป็นส่วนใหญ่ (...แบบที่ผู้นำประเทศบางประเทศเป็นกัน...)
สวัสดีค่ะคุณหมอคนชอบวิ่ง 
มองตาก็เห็นจิตอาสา
จะช่วยนำพาชาติไทยเจริญอีกแรงค่ะ
ตอบ อ.ราณีค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ราณีหนูเพิ่งเขียนบันทึกนี้เป็นครั้งแรก แต่ได้การต้อนรับแสนจะอบอุ่นจากก๊วนเฮฮาศาสตร์ สงกะสัยอ.ราณีจะจำสลับกับ little bear
พี่สาวหนูมั้งคะ เราเป็นเพียงเสี้ยวเล็กๆของโลกใบใหญ่ๆ แต่ มีหัวใจไม่เล็ก ที่อยากเห็นสันติภาพ + คนทั้งโลกรักกันค่ะ
สวัสดีครับ...
พ่อครูบาฯ พูดเสมอว่า การเรียนไม่ควรเป็นทุกข์ ถ้าเป็นทุกข์เมื่อไหร่ เราก็ไม่มีโอกาส หรือยากที่จะได้รับความรู้...
เฮฮาศาสตร์, ... จึงเป็นทางเลือกของการเรียนรู้ที่ไม่เป็น "ทุกข์" ..
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
มักจะได้ยินเสียงบ่นจากนักเรียนพยาบาลบ่อยๆ ค่ะ ว่าการเรียนพยาบาลนั้นหนัก บางครั้งเป็นทุกข์ เรียนก็แสนจะหนัก จบแล้วต้องขึ้นเวร รับเวร ไม่รู้จักจบสิ้น ไม่มีวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ทุกเทศกาลคือภาระงานที่ต้องตั้งรอให้บริการ.....ฟังแล้วเศร้าจริงๆค่ะ
ก็มักจะบอกนักเรียนเหล่านั้นบ่อยๆ ว่าทุกข์ไม่ทุกข์อยู่ที่มุมมอง สุขไม่สุขมันอยู่ที่ใจ เพียงแค่เปลี่ยนมุมมอง ความสุขก็หาได้ไม่ยากในใจเราเอง เพียงแต่รีบหามันให้เจอ ให้เร็วที่สุด
การได้เข้ามาลปรร.ที่พิษณุโลกครั้งนี้ สุขล้วนๆไม่มีสิ่งอื่นปลอมปน ประทับใจ มีกำลังใจในการทำสิ่งดีๆให้กับโลกใบนี้ต่อไปค่ะ
ดีจ้า แก่นจัง
เหนื่อยมั๊ยจ๊ะ แก่นจังจ๋า เห็นทำงานกันวุ่น แต่ใบหน้าก็ยังเปื้อนยิ้ม มีรูปที่ถ่ายด้วยกันด้วยนะ แต่นำมาpost ไม่เป็น ขอเวลาศึกษาวิธีซักแป๊บ....ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ มือใหม่หัดขับตัวจริง...อิอิๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
พี่หนิงแวะมา ลปรร นะคะ
พี่หนิงก็ไม่ชอบเรียนพยาบาล แต่ต้องเรียน
จะกี่ครั้งๆ ใครถามว่า ทำไมถึงเป็นพยาบาล ก็จะตอบเหมือนเดิมว่า โดนบังคับ !! และไม่เคยอยากเรียนเลย เกลียดซะด้วยซ้ำไป
แต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ อาจารย์แม่ บุญประคอง บัตรพัฒนะ (ไม่แน่ใจว่าพิมพ์นามสกุล ถูกหรือไม่) ท่านเมตตาให้ไปคุยด้วย
จึงได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างชัดเจนขึ้น
อาจารย์แม่บอกว่า
เรียนไปเถอะลูก ลูกเป็นคนเรียนดีแม่รู้ ลูกไม่เรียนที่นี่ก็ได้ และการเรียนพยาบาลที่นี่แม้จะไม่สะดวกสบายดั่งใจที่ลูกต้องการ แต่จะมีสักกี่คนที่ได้โอกาสนี้ ได้เรียนเกี่ยวกับ ชีวิต การเกิดแก่เจ็บตาย สัจจธรรมของมนุษย์และมีโอกาสได้ช่วยเหลือให้เขาบรรเทาทุกข์เหล่านั้น
แม่จะบอกอะไรนะลูก จบพยาบาลไม่ได้หมายความว่าลูกต้องเป็นพยาบาลเสมอไป แม่เชื่อว่าลูกเรียนจนจบได้ และการเล่าเรียนที่นี่ แม่เชื่อว่า ลูกจะสามารถทำงานที่ไหนก็ได้ แม่เชื่อว่าลูกจะรับได้กับทุกสถานการณ์และทุกบทบาท ตลอดจนนำไปใช้กับชีวิตครอบครัวและคนใกล้ชิดได้อย่างดี
อีกอย่างแม้ลูกจะบอกว่า โดนบังคับและไม่มีทางเลือกนั้น แต่แม่เชื่อว่า ลูกได้เลือกแล้ว เลือกที่จะโดนบังคับให้เรียนพยาบาลที่นี่ แทนที่ เลือกว่าจะดื้อแพ่งนอนอยู่บ้านเฉยๆไม่เรียนอะไรอีกปี
ลูกได้เลือกแล้วนะคะ และแม่มั่นใจว่าลูกเลือกไม่ผิดค่ะ
เผื่ออาจารย์จะนำไปใช้กับ น้องๆ(ลูกศิษย์) ได้บ้างอ่ะค่ะ
ประสบการณ์ตรงของพี่หนิงเอง
- ตามมาดู
- ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
- เอารูปจากบันทึกท่าน ดร. วรภัทร์
- มาฝาก
- มีใครบ้างน่า
- สวัสดีครับ
- เจออาจารย์ตอนถ่ายรูปแต่ก็ยังไม่ได้ ลปรร.
- ยินดีต้อนรับรับ
สวัสดีค่ะ 
ขอบคุณอ.ขจิตสำหรับรูปรวมบรมครู Km
ขอบคุณพี่หนิง สำหรับประสบการณ์ตรง
จริงค่ะพี่หนิงในเมื่อเราไม่สามารถเลือกในสิ่งที่รักได้ ขอให้รักในสิ่งที่เลือก ตอนนี้หนูถามลูกศิษย์ว่า "คิดไว้รึยังว่าจบแล้วอยากไปทำงานที่ไหน--หนูอยากเป็นเเอร์โฮสเตสค่ะ...เป็นงั้นไป..."
คุณสิงห์ป่าสักวันที่ถ่ายรูปเราได้เเลกเปลี่ยนรอยยิ้ม ส่วนวันนี้ยินดีสำหรับมิตรภาพค่ะ
- เอาการลงภาพมาฝาก
- แล้วจะตามมาดูนะครับ
- ที่นี่ครับ
- สอบถาม little cat
- ผิดหวังๆๆ
- นึกว่าได้อ่านเรื่องใหม่
- อิอิอิๆ
- สวัสดีค่ะ อ. little cat
- เข้ามาทักทายค่ะ
- การแต่งblog ยังเน้น ชมพู เลยนะคะ blog สวยมากค่ะ
- แล้วจะติดตามบัทึกต่อไปนะคะ
ลูกสาวเรียนหมอและใช้ทุนอยู่ที่ต่างจังหวัด หมอจะสอนลูกให้ซื้อของฝากพี่พยาบาลเสมอ
สำหรับหมอ น้องๆพยาบาลคือเพื่อนร่วมโลกที่เกิดมาร่วมกันสร้างกุศลแก่คนไข้ร่วมกัน และยังเป็นผู้มีพระคุณเพราะต้องอยู่เวรแปดชั่วโมงและช่วยหมอค่ะ
เจอในบล็อกอาจารย์วรภัทร ถือโอกาสมาให้กำลังใจค่ะ
อัจฉรา