ขอเชิญร่วมแสดงความคิดเห็น : เขียน blog แล้วได้อะไร


ช่วยดิฉันหน่อยนะคะ ดิฉันอยากทราบความคิดเห็นของทุก ๆ ท่านว่า การที่ทุกท่าน ได้เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในพื้นที่แห่งนี้ ทุกท่าน ได้อะไรกลับไปบ้าง

ดิฉัน เป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับทาบทามให้ไปเล่าเรื่อง "เขียน blog แล้วได้อะไร"  ในงานประชุมทำความเข้าใจ Communication Platform  ซึ่งในงานดังกล่าว จะเป็นการเปิดตัว share.psu.ac.th ของมหาวิทยาลัยด้วย


ซึ่ง share.psu.ac.th นี้ จะเป็นพื้นที่หนึ่งที่ใช้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเรื่องต่าง ๆ ของคนภายในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  ตลอดจนเป็นพื้นที่ที่ใช้สำหรับสื่อสารภายในองค์กร 

 

โดยวัตถุประสงค์ของการเล่าเรื่อง "เขียน blog แล้วได้อะไร"  นี้ คาดว่าน่าจะเป็นตัวกระตุ้นที่ดีตัวหนึ่ง ที่เราจะเล่าให้เขาเห็นว่า  เราจะได้ประโยชน์อะไรจากการเขียน blog  และคงจะใช้เป็นเครื่องมือกลาย ๆ ในการดึงให้ทุกคนหันมาเห็นคุณค่าของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน

โดยส่วนตัวของดิฉันแล้ว ดิฉันคงมีคำตอบในเรื่องดังกล่าวไว้ในใจอยู่แล้ว  แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้หลาย ๆ ท่าน ได้เห็นคือ  ไม่ว่าดิฉันมีปัญหาอะไร  หรือต้องการขอความเห็นในเรื่องใดเรื่องหนึ่งก็ตาม ดิฉันเพียงโยนคำถามเข้ามาในพื้นที่นี้  กัลยาณมิตรของดิฉันหลาย ๆ ท่าน ก็จะช่วยดิฉันได้

 

ช่วยดิฉันหน่อยนะคะ  ดิฉันอยากทราบความคิดเห็นของทุก ๆ  ท่านว่า การที่ทุกท่าน ได้เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในพื้นที่แห่งนี้  ทุกท่าน ได้อะไรกลับไปบ้าง


 ทุกความเห็นของท่าน ดิฉันขออนุญาต ตัดทอนบางประเด็นที่เกี่ยวข้อง ไปนำเสนอในวันดังกล่าวด้วยนะคะ

คำสำคัญ (Tags): #blog#sharing
หมายเลขบันทึก: 131879เขียนเมื่อ 26 กันยายน 2007 12:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

ขอเป็นคนแรก (ที่จองพื้นที่ไว้ก่อน เดี๋ยวตามมาให้ความเห็น  ขอทำเงินเดือนก่อนเน้อ..ที่รัก)

อุๆอุๆอุๆ (เดี๋ยวตกแฟนพันธุ์แท้)

  • สวัสดีค่ะอาจารย์
  • ได้ฝึกคิด ฝึกอ่าน ฝึกเขียน ตามมาด้วยการได้เพื่อนค่ะ
  • ได้ความรู้หลากหลายสาขา
  • ได้เห็นพัฒนาการของที่อื่นๆ
  • ----
  • ตอบอย่างนี้พอได้มั้ยคะ
ได้ความรู้นี่แน่นอน แต่ที่ได้มากที่สุดสำหรับตัวเองคือ ได้เปิดตัวเองสู่สังคมใหม่ มีมิตรมากมายจากหลากหลายอาชีพที่ถ้าไม่เขียนบล็อกก็คงไม่มีวันได้พบปะหรือรู้จักกัน และคงวนเวียนอยู่ในสังคมแคบๆ เฉพาะวิชาชีพของตัวเอง

ได้หลายอย่างค่ะ

ที่สำคัญคือได้

  • รู้จักตัวตนของตัวเองผ่านกระบวนการคิด การเขียนเรียบเรียงเป็นบันทึกและการให้ความเห็นจากคนอื่น
  • ได้ก้าวข้ามอัตตาของตัวเอง  เห็นความไม่รู้ของตัวเองว่ายังมีอีกมากมายนับไม่ถ้วน  
  • เห็นว่าตัวเองยังทำประโยชน์ให้กับสังคมเพียงเศษหนึ่งของหยดน้ำเท่านั้นเอง 
  • ได้ความหวังและกำลังใจที่จะทำอะไรๆ ดีๆ ให้กับคนอื่นๆ ฯลฯ
  •  ได้ใช้ศีลข้อสี่ มากที่สุด เพราะการบันทึกต้องระมัดระวังการพูดส่อเสียด การพูดเท็จ การพูดเพ้อเจ้อฯลฯ
  • ....และอีกมากมาย นับไม่ถ้วนค่ะ
  • หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับการนำเสนอบ้างนะคะ 

สวัสดีค่ะ น้องเหมยหลิง

พอดีพี่หนิง ลปรร ไว้ใน blog นึง  แต่เห็นว่า  น่าจะเอามา ลปรร ที่นี่ได้ด้วยนะคะ

การเขียน blog ก็เป็นเครื่องมือหนึ่งในการจัดการความรู้  ระดับปัจเจก

การจัดการความรู้  ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ  สุดท้าย (หรือเป้าหมาย)  ก็ คือ พัฒนาคน  พัฒนางาน พัฒนาฐานความรู้

พี่หนิงเองเข้ามาตรงนี้  แรกเลยที่เดียว  ก็คือ  รู้สึกอยากให้คนอื่นรู้ว่า มีงาน DSS อยู่ที่ มมส นะคะ  เข้ามาเขียน blog  ใน gotoknow ด้วยการ serch มาเรื่อยเปื่อย   มาเจอเข้าก็เลยนึกสนุก สมัครเอง เขียนเอง (ตั้งแต่ 6 กย 49 ) มาเองเดี่ยวๆ ไม่รู้จักใครก่อน   แต่ก็ได้กำลังใจและการเข้ามาร่วม ลปรร จาก กัลยาณมิตร ใน G2K รู้สึกดีใจที่มีคนเห็น 

ก็ผ่านมาเรื่อยๆ  แม้จะเขียนไม่มาก  เพราะไม่ค่อยถนัด  แต่ก็ทำให้เราได้ฝึกเขียน ฝึกเล่า อ่ะค่ะ  อันนี้ได้พัฒนาตนเอง แล้ว

วันดีคืนดี  คณะอนุกรรมการการจัดการความรู้ในองค์กร  ของมหาวิทยาลัย  (MSU-KM  team ) มาอ่านเจอ  แล้วเห็นว่าเรื่องที่ทำ สอดคล้องกับ  ธง ของงาน UKM-8   ที่ว่า การพัฒนาทุนมนุษย์  จึงชวนให้ร่วมไป UKM-8 ที่ม.นเรศวร  เมื่อ ต้นเดือน พย.49 อ่ะค่ะ   แล้วเวที UKM-8 นี้เอง  ที่เรื่องเล่าของพี่หนิงได้รับ คำนิยมให้  เรื่องเล่าเร้าพลัง ระดับ  best practice  มีกำลังใจมากขึ้นอีกค่ะ  ที่จะทำงาน DSS ต่อไป  อยากจะทำนู่น  ทำนี่  พัฒนางานยิ่งขึ้นๆ โครงการต่างๆ ผุดขึ้นมา  เครือข่ายความร่วมมือขยายออกไป  พัฒนาฐานความรู้ออกไป  มีคนรู้เรื่องนิสิตตาบอดว่าเรียนหนังสือกันอย่างไร มากขึ้น  ได้มีโอกาสไปพัฒนาตนเพิ่มขึ้น  เป็นวิทยากร และสร้างอาสาสมัครช่วยเหลือเพื่อนพิการมากขึ้นค่ะ

ถ้าไม่รู้จัก G2K ไม่ทราบว่าป่านนี้  จะมีคนรู้จัก DSS แค่ไหน   จริงๆแล้ว DSS มีอยู่หลายมหาวิทยาลัยนะคะ  แต่รู้กันแค่ในวงของคน ทำงาน DSS  คนอื่นๆไม่ค่อยรู้

และการที่ DSS ของมมส  ก้าวไปได้ไว (จากคำชื่นชมของ สกอ. ) ทั้งที่เรามีกัน แค่ 2 คน มีนิสิตพิการสนใจจะเข้ามาเรียนที่ มมส. มากขึ้น (ปัจจุบัน 27 คน) นอกจากหลักสูตรน่าสนใจแล้ว  เขานึกถึง DSS ของมมส.ค่ะ  เป็นกำลังใจของคนทำงาน

แต่ DSS จะมาไม่ถึงตรงนี้ได้เลย  ถ้าไม่มีอาสาสมัครเพื่อนช่วยเรียนทุกๆคนค่ะ  อิอิ  ดีใจมากเลยที่โครงการอาสาสมัครกับการจัดการความรู้ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง  ได้รับรางวัล KM ที่ประทับใจ  ในงาน MSU show-share 2007 ที่ผ่านมานี้ค่ะ  อิอิ

 

  1. ได้มิตร
  2. ได้ความรู้
  3. ได้ทำและได้รับวิทยาทาน
  4. ได้ฝึก สุ จิ ปุ ลิ
  5. ได้ใจ :)
  • ได้ช่วยเหลือคนอื่นเช่นคุณครูทั่วประเทศ
  • แบบบันทึกนี้ครับ
  • 9306 แล้ว
  • ได้กัลยณมิตรทั่วไประเทศ
  • ได้ความรู้ จากบันทึกต่างๆ
  • ได้ลงไปพื้นที่จริงๆ ได้ปฏิบัติจริงกับเหล่า blogger
  • ได้รับความกรุณาจาก
  • คุณหมอท่านนี้
  • พอใช้ได้ไหมครับ
  • ขอบคุณครับผม

พี่อึ่งฯ ขา

         รอความเห็นของพี่อึ่งฯ อยู่นะคะ จะรอ ร้อ รอ ค่ะ

P  ขอบคุณป้าแดงมากค่ะ

          สักวันคงได้มีโอกาสเจอตัวเป็น ๆ ของป้าแดงนะคะ

     ยิ้ม ๆ ค่ะ

P  ขอบคุณน้องซูซานมากค่ะ

        เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความเห็นของน้องซูซาน  ใครจะเชื่อว่า ในเวทีเสมือนแห่งนี้  เราจะพานพบมิตรภาพที่ยั่งยืนได้

         จริงไหมค่ะ

P  ขอบคุณอาจารย์จันทรัตน์มากค่ะ

      หลายอย่างเปลี่ยนแปลงความคิด และเติมเต็มความเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ ให้กับหนู หลังจากที่ได้เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเวทีแห่งนี้ค่ะ

    ความเห็นของ อ.จันทรัตน์ มีประโยชน์กับหนูมากค่ะ

  • ได้รู้จักพี่แป๊ด ... คนอบอุ่น โรแมนติค  อารมณ์ดี  มีเสียงหัวเราะ
  • ....
  • ได้เพื่อน
  • ได้สิ่งที่เพื่อนให้
  • ได้เรียนรู้ตัวเอง และคนรอบข้าง
  • ได้รู้ว่า โลกยังน่าอยู่..
  • ได้รู้ว่า ความรู้มีอยู่อย่างไม่รู้จบ
  • ได้ชำระความคิดตัวเอง  และมีคนอื่นมาร่วมชำระความคิดของเรา
  • สำคัญล่าสุดที่ค้นพบก็คือ
  • ได้ตอบแทนมหาวิทยาลัย .... ครับ -

ขอบคุณ  P  แผ่นดิน  มากค่ะ

         ขนาดงานยุ่ง ยังแวะเวียนมาบันทึกนี้  จริง ๆ อยากบอกว่า  พี่แอบไปเก็บเกี่ยวความคิดเห็นมาจากบันทึกของน้องแผ่นดินแล้ว เช่นกันค่ะ  ชอบมาก ตรงที่บอกว่า "เพื่อตอบแทนคุณมหาวิทยาลัย"  เพราะพี่เอง  ณ ตอนนี้ ยังไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นเลยค่ะ

        อ้อ  ดีใจ ที่ได้รู้จักน้องแผ่นดินเช่นกันค่ะ

ได้หลายอย่างเหมือนกันครับ เอาเฉพาะที่มีสาระหน่อย ก็จะได้แก่

  • การได้เขียน ทำให้เรื่องที่ค้างอยู่ในใจหลายเรื่อง ได้มีโอกาสตกผลึกออกมา เป็นการทำให้ตัวเองเห็นหลายอย่างชัดเจนขึ้น
  • ได้มีโอกาสทำประโยชน์บ้างในบางเรื่องที่ตั้งใจเขียนเพื่อแลกเปลี่ยนความคิด ถ่ายทอดมุมมอง เล่าสู่กันฟังในเรื่องที่ตัวเอง "คุ้น...ชิน"
  • ได้มิตรภาพจากคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

 

  • ตกไปรายการนึง "ได้เรียนรู้" ด้วยครับ เช่น ได้เคล็ดลับดี ๆ ในการแก้ปัญหาร้อยแปด รับมาลองปรับใช้ทีละนิด ดูเหมือนไม่มาก แต่รวม ๆ ทั้งปีก็เยอะโข เช่น เคล็ดการใช้คอมพ์ การสอน ฯลฯ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท