การ ลปรร. เรื่อง blog ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร ซึ่งมีบรรยากาศที่ดีมาก สนุกสนาน เฮฮา สำหรับ blogger ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร ที่ได้มีโอกาสมาเจอกันเป็นครั้งแรก
ต่อจากตอนที่แล้ว ได้เล่ากิจกรรมในห้องเฮฮาภาษา KM ซึ่งในห้องนี้ได้แบ่งกิจกรรมการ ลปรร. ออกเป็น 2 ช่วงๆแรก การ ลปรร.ประสบการณ์การนำ KM ไปใช้ในงานส่งเสริมการเกษตร ซึ่งคุณศิริวรรณ ได้เล่าไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/majusut/129532 <p> ดิฉันขอเล่าในช่วงการ ลปรร. เรื่อง blog ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร ซึ่งมีบรรยากาศที่ดีมาก สนุกสนาน เฮฮา สำหรับ blogger ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร ที่ได้มีโอกาสมาเจอกันเป็นครั้งแรก บางคนเคยเจอกันแต่ใน blog จำตัวจริงไม่ได้ เช่น น้องปลาเค็ม ถ้าไม่บอก จำไม่ได้เลย พอปรากฎตัว ในเวที มีเสียงร้องฮือฮา </p><p> จากการสังเกตบรรยากาศการ ลปรร. ในครั้งนี้... พบว่าสามารถช่วยกระตุ้นความรู้สึกอยากเขียน blog ของหลายๆ ท่านได้ดีทีเดียว..จากการได้ ฟัง blogger รุ่นพี่ๆ ดาวเด่นของเราเล่าถึงประสบการณ์ ที่มาที่ไป แจงจูงใจ ในการเขียน blog และได้เคล็ดลับ เทคนิคต่างๆ ในการเขียน blog </p><p> โดยมีกระบวนการและเนิ้อหาสาระ ดังนี้</p><ul><li>
เริ่มจากคุณสิงห์ป่าสัก แนะนำหน้าตาของ GotoKnow.org และ blog ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร และแนะนำ blog ของพวกเราในชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร เพื่อให้ผู้เข้าสัมมนา ได้รู้จักก่อนเป็นเบื้องต้น ว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร เปิดใช้ สมัครสมาชิก อย่างไร </li></ul><p> 
</p><p> คุณสิงห์ป่าสัก แนะนำ G2K และ ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร </p><p> ต่อจากนั้น เป็นการเล่าประสบการณ์ แรงจูงใจ จุดเริ่มต้นในการเขียนบล็อก ของแต่ละท่าน….ดังนี้ </p><p> 
</p><p> เวทีเสวนา</p><p> คุณชาญวิทย์ สมศักดิ์ (ชาญวิทย์-นครศรี) เล่าว่า…</p><ul>
ช่วงที่เขียนบันทึก มีคนรู้จักเยอะ ได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนกับหน่วยงานอื่น หากเปรียบเทียบพวกเรากับหน่วยงานอื่น จะเห็นว่าพวกเราเก่งกว่าหมด เวลาแลกเปลี่ยนจะอ่านเกมส์เขาออกว่า เขาไม่รู้เรื่อง KM
แรงจูงใจที่เขียนบล็อก เพราะว่าไม่เข้าใจ KM อยากรู้ว่า KM คืออะไร..ไม่รู้ว่าตัวเองเข้าใจถูกหรือเปล่า..
.เปิดเจอ Gotoknow โดยบังเอิญอ่านของคนอื่นที่เขาเขียน
อ่านของคุณวีรยุทธ์ เป็นหลัก และจับกระบวนการว่า ทำอะไร ตรวจวัด และพยายามเขียนบล็อกเพื่อตรวจวัดตัวเอง
เมื่อมีคนเข้ามาแลกเปลี่ยน ก็จะรู้ว่าเข้าใจหรือยัง
ถ้าท่านอยากเขียน ก็สมัครสมาชิกไป และเขียน เขียนเพื่อตัวท่านเอง ไม่ใช่เขียนเพื่อโชว์ แต่เขียนเพื่อรู้ว่าตัวเองเข้าใจ KM หรือยัง
พอเขียนไป มีหมอวิจารณ์ ครูบา คุณวีระยุทธ์ เข้ามาตอบ กับคุณวีระยุทธ์ ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พอเขียนไป คุณวีระยุทธ์ โทรศัพท์มาคุยด้วย เจอกันที่ตลาดนัดความรู้ปีที่แล้ว ก่อนหน้านี้ ไม่เคยเจอกัน รู้จักกันมาก่อน
</ul><p> คุณสายัณห์ ปิกวงศ์ (เขียวมรกต ) เล่าว่า… </p><ul>
ณ เวลานี้ เป็นโอกาสดีของนักวิชาการส่งเสริมการเกษตร ที่ต้องปรับวิธีคิด พัฒนาตนเอง
กลุ่มคนทำงาน จะมีอยู่ 3 กลุ่ม กลุ่มแรก ทำ KM มาก่อน แต่ไม่ได้เขียนบล็อก กลุ่มที่ 2 เขียนบล็อก แต่ไม่ได้ทำ KM และกลุ่ม 3 ไม่ได้ทำ KM และ ไม่ได้เขียนบล็อก
ตัวเองอยู่ในกลุ่มทำ KM มาก่อนแต่ไม่ได้เขียนบล็อก
เดิมทุนเดิมมีน้อยเรื่อง IT อายุ ใบหน้าขนาดนี้ ก็คงรู้ว่ายากแค่ไหน
ต่อมา ได้เข้าอบรม กรมฯ เรียกเข้าอบรม IT พื้นฐาน
ทุนเดิมเป็นนักปฎิบัติ ชอบเขียนลงในกระดาษ สรุปเป็นรูปเล่ม ทำแล้วนำมาเขียน สิ้นปีประมวลเป็นผลงาน ปีละหลายเล่ม
อ.วีระยุทธ์ มีความสามารถด้าน IT เริ่มเขียนก่อน ถามอยู่เรื่อย เขียนหรือยัง ๆ
พอถึงสถานการณ์จุดหนึ่ง เราคิดเชิงระบบ เชิงอนาคต เราหยุดไม่ได้แน่นอน
เขียนบล็อกครั้งแรก 17 มิถุนายน 50 เป็นวันเกิดของตัวเอง ตัดสินใจเขียนในวันเกิด
ก่อนเขียนก็ดูของ อ.สิงห์ป่าสัก อ.ชาญวิทย์ วิศรุฒ ชัยพร พยายามศึกษาของคนอื่นก่อน ทั้ง อ. นันทา พี่หม่า และดูหน่วยงานภายนอก
ตัดสินใจใช้นามแฝง เขียวมรกต เรื่องแรกที่เขียน นึกย้อนไปถึงตอนเป็นเกษตรตำบลดีเด่น
เขียนทีแรก พยายามไม่ให้เหมือนคนอื่น ฉีกแนว จะไม่เขียนเหมือนคนอื่น
ปกติเป็นคนชอบอ่านหนังสือ มีห้องสมุดที่บ้าน แต่ห้องสมุดแลกเปลี่ยนไม่ได้ ไม่ได้จัดการความรู้ คิดว่าต้องสร้างห้องสมุดในอินเตอร์เน็ต จะบันทึกเรื่องที่เราใช้ประโยชน์ได้ ลงมือเขียน ไม่รีรอ
เขียนเรื่องแรก อ.ชาญวิทย์ เข้ามาสวัสดี เกิดกำลังใจขึ้นมาทันที จึงตั้งใจเขียนไม่หยุดยั้ง มีพี่นันทา พี่หม่า เข้ามาให้กำลังใจ คุณวีระยุทธ์ จะเข้ามาขอบคุณครับ คุณชัยพร หนุ่มร้อยเกาะ ให้กำลังตลอด
การเขียนทำให้เราแตกฉาน จับประเด็นเขียนได้เป็นเล่ม พิมพ์ลงใน GotoKnow แต่เราพิมพ์ช้า แรกๆก็พิมพ์ใน Word ก่อน ครั้งแรกมีปัญหาเคาะไม่เป็นบันทัด แก้ยากอีก
ตั้งใจใหม่ เผอิญมีน้องที่เพิ่งจบมหาวิทยาลัย รุ่นใหม่ ชื่อ อ.ปู กับ อ.บุ๋ม ที่ได้ Train KM เขียนบล็อกพร้อมกัน เขาบอกพี่สายัณห์ ต้องใส่รูปด้วยนะ บอกพี่ใส่ไม่เป็น เขาก็สอน ทำเรื่องแรกได้ ทำเรื่องที่สองลืมทำไม่ได้อีก
ก็เลยบอกน้องช่วยทำเป็นขั้นตอนเลย เปิดตรงไหน เอารูปลงทำยังไง Modify ขนาดรูป 200 จำไว้เลย
ผมว่ากรมส่เสริมการเกษตร เราน่าจะมาถึงจุดนี้ ปรับเปลี่ยนวิธีคิด รับเรื่อง IT
ตอนนี้หลังเลิกงาน ทิ้งงานทั้งหหมดไว้ที่ทำงาน กลับบ้าน อาบน้ำปะแป้ง นั่งเขียน ถ้าไม่เขียนก็อ่านของคนอื่นก่อน
ผมต้องการให้ห้องสมุดมีประโยชน์ พอสิ้นปี รายงานผลจากบล็อก ประมวลเป็นผลงาน ต่อไปเขาจะถามว่า ในรอบปีที่ผ่านมาคุณทำอะไรมาบ้าง
จุดเด่นของ KM คือการบันทึก ณ วันนี้ ยังไม่รู้ว่ารูปแบบการเขียนจะเป็นยังไง ต้องเรียนรู้ตลอดชีวิต
</ul><p> 
</p><p> คุณสายัณห์ และคุณชัยพร เล่าประสบการณ์ blog</p><p> คุณชัยพร นุภักดิ์ (หนุ่ม ร้อยเกาะ) เล่าว่า….</p><ul>
ครั้งแรกมาตลาดนัด KM ปีที่แล้ว ได้รู้จักคุณชาญวิทย์ กับคุณวีระยุทธ์ รู้จักกันมาก่อน
คุณวีระยุทธ์ หลอกให้สมัครสมาชิก GotoKnow กลับมาก็เงียบหายไป คิดว่าเขียนแล้วเชย จะอาย เขียนไม่เป็น เป็นความรู้สึกตอนแรกๆ
เขียนไปพักหนึ่ง มีคนเข้ามาอ่าน มีคนให้กำลังใจ เมื่อก่อนจะเข้าไปดูได้ว่าใครเข้ามาดูของเราบ้าง มีหมอวิจารณ์ เข้ามาดูของเราด้วย พี่นันทา พี่หม่า คุณสำราญ ก็เข้ามา อ.วีระยุทธ์ นี่ให้กำลังใจตลอด
คิดว่า เราทำงานในพื้นที่ ชอบขีดเขียนอยู่แล้ว เมื่อก่อนอยู่ที่ จ.น่าน กับพี่พยอม พี่พยอมบอกให้บันทึก
ผมก็เขียนไป มีคนเข้ามาแลกเปลี่ยนเยอะ เหมือนกับเราได้อยู่ใกล้ๆ กัน คนที่ไม่เคยรู้จัก พี่เกษตรยะลา ไม่เคยรู้จักหน้า เข้ามาทัก แต่ส่วนใหญ่ผมจะเข้าไปทักก่อน
จะเข้าระบบ ไปอ่านของเพื่อนๆ และทิ้งร่องรอยไว้หน่อย ป้าเมืองน้ำดำ ก็เข้ามาทักทาย
น้องวิศรุฒ ก็เพิ่งมารู้จักกันที่อยุธยา
เมื่อวานนี้ น้องปลาเค็ม มาทักทาย ตอนแรกผมไม่รู้จัก คุณวีระยุทธ์ มาถามน้องปลาเค็มคนไหน ผมไม่บอก ให้หาเอง
ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร ทำให้พวกเราได้ใกล้ชิดกัน
นักวิชาการส่งเสริมฯ มีข้อมูล วิชาการ เทคนิค best practices ต่างๆ มากมาย น่าจะเอามา share มาแบ่งปันกัน มาใช้ช่องทางนี้
การเขียน ไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์ เขียนกระบวนการทำงาน ผลการทำงาน แผนการทำงาน และเรื่องอื่นๆ ก็ได้
ผมเขียนไป มีคนเอาของผมไปต่อยอด และอ้างอิงชื่อเราด้วย เป็นชุมนแห่งการแบ่งปันความรู้ที่กว้างขวาง เอือเฟื้อเผื่อแผ่กัน
เขียนใน style ของเรา อ่านของคนอื่นๆ ก่อน
ขอให้กำลังใจทุกท่าน กลับไปมีผลงานของเราเอง
</ul><p> คุณวิศรุฒ ตุ้ยศักดา (วิศรุฒ) เล่าว่า….</p><ul>
เริ่มต้นจากความกระสันของตัวเอง เขียนเอามัน
ปกติเป็นคนใช้เน็ตเยอะ ตอนแรก Search หา วิสาหกิจชุมชน มาเจอของพี่วีระยุทธ์ ก่อน ก็ Copy มาใช้งานอย่างเดียว
ตอนหลังเกรงกลัวต่อบาป จะเอาอย่างเดียว ไม่ให้เขาเลย
ตอนแรกเขียนหยอดไปก่อน เขียนไปสักพักรู้สึกดี เหมือนยาเสพติด ตอนเช้ามาต้องเปิดก่อน บางครั้งไม่รู้จะเขียนอะไร ก็เขียนสิ่งที่อยากจะเล่า เขียนสิ่งที่ไปพบ เกี่ยวกับกลุ่มบ้าง เกษตรกรบ้าง รู้สึกดีเล่าเรื่องในชุมชน เป็นความสวยงาม เกิดการต่อยอดความรู้
สิ่งที่ได้รับ เขียนเพื่อตัวเอง เขียนเอามัน เขียนบันทึกมีความสุข วันไหนไม่เขียนนอนไม่หลับ วิธีการ เทคนิคต่างๆ เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง จะเขียนอย่างไร แบบไหน
เรื่อง IT ท่านอย่ากังวล ไม่ยาก มีคู่มือการใช้
เป็นจุดเริ่มต้น ไม่ต้องเกร็ง ทุกเรื่องใหม่ๆ จะฝืด สักพัก มีน้ำหล่อลื่นจะหาย น้ำอกน้ำใจของพวกเรา ไงละครับ.....
</ul><p> ในช่วงท้ายทุกท่าน..ได้ฝากข้อคิดไว้ ดังนี้….</p><p> คุณสายัณห์ KM ไม่ใช่เรื่องยาก เป็นเรื่องสร้างสรรค์</p><p> IT ไม่มีพรหมแดน นวส. ต้อง สุ จิ ปุ ลิ </p><p> คุณชาญวิทย์ การพิมพ์ ให้พิมพ์ไว้ก่อนใน Notepad ก่อน แก้ไขได้</p><p> คุณชัยพร KM การเขียนบล็อก ทำเองได้เอง ใครทำใครได้</p><p> คุณวิศรุฒ การเขียนบล็อก ความมันมีอยู่จริง</p><p> คุณวีระยุทธ อยากให้พวกเรา เข้าไปตรงนี้ ตรงนี้มีทุกอย่าง เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ </p><p> </p><p>นันทา ติงสมบัติยุทธ์</p><p>23 กย. 50 </p><p> </p>
