วันสุดท้ายของกิจกรรมอีกเช่นเคยตอนนี้กระบวนกรให้เราเขียนความสุขในชีวิตโดยใช้กติกาเดิมคือเขียนโดยห้ามกลับมาอ่านทวนที่เขียนไปแล้ว อะไรที่แว้ปเข้ามานั่นแหละสิ่งที่แว้ปเข้ามาตอนนั้นฉันเขียนไว้อย่างนี้ค่ะ ความสุขในชีวิต เริ่มต้นวันของวันนี้เดินผ่านต้นไม้ ซึ่งไม่เคยสังเกตว่านั่นคือต้นโมกที่เราเคยชื่นชอบนักหนา วันนี้ตรงทางเดินเดิมฉันสามารถมองเห็นเธอผู้อ่อนหวาน อ่อนน้อม สีขาวดูบอบบางแต่เข้มแข็ง
ฉันชอบดอกโมกกับดอกปีป เพราะพวกเธอหันดอกลงพื้นดิน เหมือนอ่อนน้อมเข้าหาพื้นดิน ฉันเงยหน้ามองท้องฟ้ารู้สึกว่าท้องฟ้ายิ้มได้ สดใส ทั้งที่เป็นที่เดิมที่เดินผ่าน ระหว่างเดินผ่านฉันคุยเรื่องราวต่าง ๆ กับเพื่อน (หมอจ๋า) มีเสียงหัวเราะและในใจสัมผัสถึงความเบาสบาย ฉันไม่รู้ว่านี่คืออะไร แต่หัวใจเหมือนรับรู้ได้ รู้สึกได้ เหมือนผีเสื้อบินวนเวียนอยู่ในใจ ทางเดิมที่ผ่านกลับดูสดใส หัวใจที่ไม่เคยได้ยินจังหวะการเต้นมาก่อน ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าเธอกำลังเต้นระบำอยู่ภายใน ไม่เคยรู้สึกรักทุกอย่างในร่างกายมากเท่านี้มาก่อน ตอนนี้ฉันถ่ายรูปเท้าตัวเองแทนใบหน้าบ้างแล้ว
<table border="0" style="width: 332px; height: 104px"><tbody>
</tbody></table></font></span>ได้รู้จักพี่ๆเพื่อนๆที่น่ารักหลายๆคนและเข้าใจกับพี่ๆเพื่อนๆที่มาจากที่เดียวกันมากขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าจะรู้สึกสนิทกับหมอจ๋าเหมือนรู้จักมานานทั้งๆปกติเวลาทำงานเราก็สวนกันไปมาประจำแต่ไม่เคยคุยและฟังกันมากขนาดนี้ อวดรูปน่ารักๆค่ะ <table border="0" style="width: 444px; height: 243px"><tbody>
</tbody></table>
</span>
บรรยายได้ดี น่าอ่านมากเหมียว
จะสุขหรือทุกข์เราเป็นคนเลือกเอง
ความสุขอยู่กับตัวเราทุกวัน อยู่ที่ว่าเราจะเลือกให้มันเป็นความสุขรึเปล่า? ไม่ต้องไปแสวงหาความสุขจากสิ่งไกลตัว แค่สิ่งเล็กๆน้อยในชีวิตประจำวันเราก็ทำให้เรามีความสุขได้แล้วล่ะ
อย่างเราได้มาอ่านบล๊อคเหมียวเราก็มีความสุขแล้วนะ ^ ^
ขอบคุณที่ทำให้เรามีความสุข