ความหลัง

    ถ้ามีใครบอกว่า นั่งลงซิ จะเล่าความหลังให้ฟัง เรามักจะให้ความสนใจทันที และแอบนึกเดาว่า ต้องเป็นเรื่องค่อนข้างเศร้าเคล้าน้ำตาแน่ๆ     ทีจริงความหลังของบางคน ก็สวยงาม น่าทรงจำ อาจมีความหมายคือแรงบันดาลใจให้เป็นเขาในปัจจุบัน แต่ความหลังของบางคนก็ขมขื่น เจ็บปวด บีบคั้นทุกครั้งให้เกิดความพลุ่งพล่านในอารมณ์     ทุกครั้งที่คิดถึง แต่อย่างไรก็ตาม หลายคนก็ชอบคิดถึงความหลังอยู่ดี และคิดบ่อยๆเสียด้วย

  ก็ไม่อยากคิดถึงหรอก เรื่องมันแล้วไปแล้ว แต่พอมีอะไรมาสะกิด มันก็คิดเองโดยอัตโนมัติ ผู้เขียนเองก็ชอบคิดถึงความหลัง มีทั้งเรื่องที่เลวร้าย ที่พอคิดถึง ภาพเหตุการณ์นั้นก็จะชัดแจ๋วขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าเอาส่วนไหน ไปกดปุ่มเพาเวอร์ ที่ไวกว่าการใช้มือแน่นอน จากนั้นเราก็จะเอาตัวเราเข้าไปแสดงรอบสองอย่างไม่ผิดเพี้ยน ตัวแสดงไม่มีวันตาย แม้จริงๆแล้ว เขาหรือเธอ ก็จากเราไปนานแล้ว การกระทำต่อกัน ก็เผ็ดร้อน เจ็บแสบ ตอบโต้ ก็อุบัติขึ้นอีกครา อารมณ์ที่เมื่อนั้นเป็นอย่างไร วันนี้ก็เหมือนเดิม บางครั้งร่างกายก็พลอยยึดเกร็ง คล้อยตามแรงอารมณ์ที่เกิดขึ้นนั้น ต่อเมื่อเวลาผ่านไป รู้สึกตัว จึงได้แต่ถอนหายใจ นี่เราคิดถึงมันอีกแล้วหรือ และผลที่ตามมา คือ กว่าจะสงบระงับได้ก็เสียเวลาไปอีกนาน

    แต่บางเรื่องที่ดีๆ ขออนุญาตคิดถึงบ่อยๆได้ไหม เหมือนกับการมีกฎ ก็ต้องมีข้อยกเว้น ลองดูนะคะ ว่าเราควรยกเว้นไหม ขอยกตัวอย่างผู้เขียนเหมือนเดิม มีเรื่องดีๆ ที่ทำไว้มิใช่น้อยกับเขาเหมือนกัน บางเรื่องได้สร้างความภาคภูมิใจมหาศาล แน่นอนว่าเรื่องนั้นต้องมีความหมายในกระบวนการทำทีประทับใจอย่างแน่นอน บางครั้งต้องใช้ความพยายาม ความอดทน มุ่งมั่น บางครั้งก็เหนื่อยยากเกินกำลัง และหลายครั้งก็หยุดถามตัวเองว่าทำทำไม กว่าจะไล่ความท้อ ความน่าเบื่อออกไปได้ แล้วก้าวจนถึงจุดหมาย มันน่าประทับใจน้อยไปเสียเมื่อไหร่ คิดทีไร น้ำหู น้ำตา ก็พาลจะไหล ยิ้มอยู่คนเดียว อยากจะกลับไปรวบรวมความสุข และบุคคลผู้ร่วมสานฝันในครั้งนั้น ให้มาร่วมแสดงอีกครั้ง เพื่อความสุขของเราอีกสักครั้ง นะ ขออีกสักครั้ง กว่าจะรู้สึกตัว นี่เราฝันกลางวันอีกแล้ว หัวใจยังเต้นแรงอยู่เลย แต่ณ เวลานี้ ไม่มีใคร ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้จับต้องได้เลย ผ่านแล้ว ก็ผ่านไป

    ความหลัง จะเรื่องดีหรือเลว ก็ไม่ก่อประโยชน์ต่อจิตใจของเราเลย แม้ว่าวันนี้เอาจจะสลัดทิ้งความหลังที่วนเวียนเข้ามาไม่ได้ทั้งหมด แต่เราจงใช้วิธีการที่เรียกว่า จากกันด้วยดี เข้ามาก็ไม่เป็นไร แต่ต่อจากนี้ จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะอนุญาตให้เข้าพบแล้วนะ จากนั้น ขอเราจงจากกันด้วยดี เชื่อเถอะอีกไม่นาน เราก็จะไม่มีความหลังเข้ามาเยือนอีก เพราะความหลังที่จะมีอิทธิพลต่อชีวิตเรานั้น แท้จริงแล้ว มีอยู่ไม่กี่เรื่องหรอก   ด้วยความปรารถนาดี  สวัสดีค่ะ  

[ขจิต ฝอยทอง]

• โบราณท่านว่าไว้ว่า
• คนที่ชอบเล่าเรื่องความหลังมักจะเป็นคนแก่
• ฮ่าๆๆ
• สงสัยเริ่มแก่แล้วครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

  แล้วโบราณก็บอกด้วยว่า คนที่ชอบฟังคนอื่นเล่าความหลัง ก็แก่เหมือนกัน มาคนแรกเลย

[Chabu]

มาเยี่ยมอีกค่ะ ความหลังเจ็บฝังใจยากที่จะลืม จริงอยู่ที่ไม่ลืม แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องกลับมานั่งคิดให้ตัวเองทุกข์ จริงมั้ยค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดดีค่ะ

   คิดถึงนะคะไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวัน จริงๆแล้ว ตรงที่คุณ Chabu บอกถูกต้องแล้วค่ะ คิดได้ แต่ไม่มีผลต่อจิตใจเราต่อไป ก็ต้องทบทวนว่า คิดแล้วได้อะไร ไม่คิดแล้วได้อะไรอีกค่ะ ขอบคุณค่ะ

[ผอ.ตุ๊กตา]

คามหลังอย่างไรก็ตาม  แต่รูปเจ้าของบล็อกเล็กนิดเดียว สวยแค่ไหนเอ่ย

[เกษตรยะลา]

  สวัสดี จ๋า   ...น้องหมอ

• เข้ามารอบที่2 รอบแรกอ่านแล้วงงๆ
• อ่านใหม่อีกรอบยัง งง
• ลืมๆๆๆๆๆๆๆมันซะ อดีต....ใช่ไหม
• พรุ่งนี้ไปเบตง  ขอบคุณมาก

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ ท่านผอ.ตุ๊กตา

    ยินดีมากค่ะที่มาเยี่ยม ส่วนเรื่องรูป นั้นจริงๆแล้วรูปนี้สวยที่สุด เท่าที่มี แต่พอโพสแล้วเหลือนิดเดียว แต่วิวสวยรอบๆมากค่ะ เอาเป็นแค่สัญญาลักษณ์ไปก่อนนะคะ จะพยายามหารูปมาลงให้จงได้ เร็วๆนี้ค่ะ ...ขอบคุณมากค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา

   ต้องเขียนให้งงเข้าไว้ พี่จะได้มาเยี่ยมบ่อยๆ ใช่แล้วค่ะ ลืมมันซะบ้าง จะได้คิดอย่างอื่นต่อไป ไปเบตงมีเน็ตไหม กลับเมื่อไหร่ ขอให้เดินทางปลอดภัย พระคุ้มครองนะคะ

  ขอบคุณมากค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาบอกว่า
• อยากได้แบบอื่นๆๆไปเลือก
• ที่นี่ครับ
• สาวน้อยแก้มยุ้ย
• มีหลายแบบมาก ลองเลือกดูนะครับ
• ทำได้เร็วกว่า ผอ ตุ๊กตาอีกเนอะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

  คนสอนสอนดี เลยทำให้คนโง่ฉลาดขึ้น ขอบคุณค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ด้วยความยินดีครับ
• กำลังดูคุณแข่งกับ ผอ ฮ่าๆๆๆ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามไปบอกคุณอาจารย์กรเพชรแล้วครับ
• ขอบคุณที่มาแจ้งให้ทราบครับ
• สบายดีไหมครับ
• บันทึกใหม่ลายรูปลูกพระพายใช่ไหมครับ
• ชอบๆๆ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

  อาจารย์กรเพชรสบายไป แต่ตัวเองมีปัญหา ช่วยกลับไปดูคำถามในบล็อก ของอาจารย์ให้หน่อยค่ะ อยากเก่งๆ

[ขจิต ฝอยทอง]

• เอาไปตอบในบันทึกใหม่แล้วครับผม
• ขอบคุณครับ

[นายช่างใหญ่]

สวัสดีครับ

                 การถ่ายทอดความหลังเปรียบเป็นดั่งคำสอนของครู(สารัตถะ) ที่หลั่งไหลเข้าสู่สมองของลูกศิษย์ ลูกศิษย์จะรับได้บ้างไม่ได้บ้างแล้วแต่แผนที่ความคิดเดิมที่ทุกคนมีอยู่ สามารถเอาเป็นข้อมูลพื้นฐานในการแก้ปัญหาในแบบฝึกหัดที่จะต้องเจอในกาลข้างหน้า แม้นว่าปัจจัยแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน แต่เป็นประหนึ่งกำลังใจให้ครุ่นคิดครับ 

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะ

 คุณคำสุวรรณ

คุณเองก็เป็นนักเรียบเรียงบทความที่ดีท่านหนึ่ง เหมาะแก่การถ่ายทอด ส่วนของดิฉันนี้ ไม่อยากให้คนครุ่นคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้วน่ะคะ มันไม่เกิดประโยชน์