มีประสบการณ์หลายอย่างในชีวิตของการทำงานของผมที่มักจะได้พบได้เจอกับเหตุการณ์ต่างๆ อยู่เสมอ บางสิ่งบางอย่างก็เคยได้พบเห็นมาบ้างแล้ว บางอย่างก็ยังไม่เคยพบเจอ บางอย่างก็ประทับใจ แต่ก็มีบ้างที่ไม่ค่อยจะประทับใจ
ไม่ว่าจะประทับใจหรือไม่ เมื่อก่อนก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก แต่ยิ่งนานวัน (หรือว่าอายุเริ่มมากขึ้น) กลับมองเห็นว่าเหตุการณ์หรือสิ่งต่างๆ ที่ผ่านมาเหล่านั้น เราสามารถจับมาเป็นครูเราได้ทั้งสิ้น หรือนี่แหละที่ผู้รู้มักจะบอกเสมอๆ ว่า การเรียนรู้ตลอดชีวิต เพราะเหตุการณ์บางอย่างหาอ่านในตำราไม่ได้ หรือมีก็ไม่ตรงกันเลยเสียทีเดียว ก็คงเป็นเพราะความรู้มันมีชีวิต มันขึ้นอยู่กับบริบท ฯลฯ ประเด็นนี้น่าสนใจนะครับ เพราะมันส่งผลทำให้ผมมีความเข้าใจและมองสิ่งต่างๆ ที่บางครั้งต่างออกไปจากการมองของคนทั่วๆ ไป (แต่ยืนยันว่าผมยังเป็นปกติดีครับ)
บันทึกนี้ได้โปรยหัวไว้แล้วครับว่า "เรียนรู้จากคนอื่น" ซึ่งผมคิดว่าทุกๆ ท่านเข้าใจความหมายดี แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะนำมาบันทึกไว้เพราะประสบการณ์ในการทำงานในหลายๆ ครั้งพบว่า ทุกคนรู้ ทุกคนบอกว่าเข้าใจ แต่หลายคนไม่ได้นำสู่การไปปฏิบัติ คือนำสิ่งที่ได้รู้ได้เห็นเหล่านั้นไปคิดต่อและปรับปรุงแก้ไข เป็นเพราะอะไรผมก็คงไม่ขอตอบ แต่จะขอบันทึกถึงประโยชน์หรือผลของการเรียนรู้จากผู้อื่นไว้ในบันทึกนี้ก็คือ
สองภาพต่อไปนี้ เป็นส่วนหนึ่งที่ได้พบเจอวันที่ไปเป็นวิทยากร ลปรร.กับเพื่อนักส่งเสริมการเกษตรเกี่ยวกับการจัดการความรู้ในองค์กร ที่กำลังอบรมการพัฒนาผู้นำคลื่นลูกใหม่ของกรมส่งเสริมการเกษตร ณ ศูนย์วิจัยข้าวปทุมธานี เมื่อวันที่ 30 ที่ผ่านมานี้เอง ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ได้ไปเรียนรู้จากคนอื่น อดไม่ได้ที่นำมาฝากชาวบล็อกครับ
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.ครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก 1 กันยายน 2550
สวัสดีครับท่าน สิงห์ป่าสัก
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณสิงห์ป่าสัก เป็นข้อเขียนที่สะท้อนเรื่องการเรียนรู้จากคนอื่นได้ดีมากเลยค่ะ
ข้อแรกเลยคือเป็นการเรียนทางลัด คือไม่ไปทำซ้ำข้อผิดพลาดที่มีผู้ทำไว้ก่อนแล้ว ทำให้ไม่เสียเวลาและเปลืองทรัพยากร แต่คนส่วนมากชอบทำอะไรต้องการความสำเร็จเร็ว เห็นอะไรดีๆก็อยาก "ยกดุ้น"อย่างที่คุณ สะ-มะ-นี-กะ ว่า เอาไปใช้แบบไม่วิเคราะห์ สังเคราะห์เลย
การเรียนรู้จากคนอื่นโดยใชวิธีการKM ทำให้เราได้ขยายโลกทัศน์ดีนะคะ "ความหลากหลาย"คือคำสำคัญ
สวัสดีครับอ.สิงห์ป่าสัก ขอบคุณมากครับ ที่ได้แบ่งปันความรู้ที่ดีฯฯ
เรียน พี่ สะ-มะ-นึ-กะ
เรียน ท่าน คุณนายดอกเตอร์
เรียน อ.สายัณห์
เรียน อ. ขจิต
* สวัดดีคุณสิงห์ป่าสัก
* คุณเล่าประสบการณ์เยี่ยมมากครับและสามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวันได้ ถ้าทุกคนปฏิบัติได้อย่างนี้ สังคมคงไม่ต้องวุ่นวายอย่างทุกวันนี้น่ะครับ
* ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
เรียน พี่ เธียรชัย พิชัยรัตน์
เรียนพี่สิงห์ป่าสัก
เรียน น้องวิศรุต