มาเยี่ยมค่ะ
เผื่อจะลดความเหงาลงบ้างค่ะ
สวัสดีค่ะ
ครูอ้อยคะ อาการแบบนี้ ไม่อยากให้เรียกว่าเหงาเลย มันทำให้รู้สึกว้าเหว่เกินไป อยากให้เรียกว่า ความรู้สึกอิ่มใจอยู่คนเดียวมากกว่า เหมือนดิฉันเองก็เกิดความรู้สึกแบบนี้บ่อย เมื่อได้ทำอะไร ที่เป็นสิ่งดีๆ เกินควร เกินคาด แล้วบรรยายให้ใครรับรู้ไม่ได้ เกิดอาการ อัดแน่นอยู่ในใจคนเดียว การเขียนถ่ายทอดกันออกมาก็ช่วยได้ค่ะ ขอให้ความรู้สึกดีๆกับครูอ้อยนะคะ
สวัสดีค่ะน้องอุบล...อุบล จ๋วงพานิช
ขอบคุณมาก น้องได้ให้ยารักษาความเหงาได้บ้งค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย มาเยี่ยมอีกคนให้คลายเหงา แต่จริงๆคงไม่ใช่ความเหงาทั้งหมดนะคะที่เป็นเพื่อนในการทำงาน ก็คุณครูอ้อยบอกว่า "สนุกกับชีวิต จึงนำมาเขียน" แค่ครูอ้อยอาจเป็นคนโรแมนติค เวลาอยู่คนเดียวจึงคิดว่าเหงา ลึกๆน่าเป็นความอิ่มใจที่ได้เขียนเล่า เป็นความสงบที่ได้คิดและเขียนอะไรที่ตนพอใจเงียบๆ หลายๆคนอยากมีเวลาอยู่เงียบๆกับตนเองอย่างที่คณครูอ้อยมี แต่หาไม่ได้นะคะ
มาเป็นน้องยกให้ค่ะ จุ๊บจุ๊บ ให้เหงานะคะ
สวัสดีค่ะคุณ...ตันติราพันธ์
สวัสดี คุณครู
คุณครู ไม่เหงาหรอกครับ คุณครู ยังมีอะไรหลายอย่างเป็นเพื่อน ๆ
ลองมองดูรอบตัวซิครับ คุณครู จะเห็นว่า รอบตัวคุณครู มีอะไรหลายอย่างมากมายเลย
เช่น ยุง แมลงวัน แมลงหวี่ แมงมุม จิ้งจก มด และ อื่น ๆ อีกมากมายรอบตัวคุณครู
ยังมีเงาของคุณครูเองเป็นเพื่อนอีกด้วย
ฉะนั้น สิ่งที่คิดว่าไม่มีใครเห็น
แท้จริงแล้วมีคนหนึ่งที่เห็น
คนนั้นคือ ตัวเราเอง
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
สุข สงบ เย็น
rainalone
สวัสดีค่ะน้องอุบล...อุบล จ๋วงพานิช
คิดมากเนอะ..ขอบคุณค่ะที่เป็นกำลังใจให้เสมอทุกยามเช้า
สวัสดีค่ะคุณ...ตันติราพันธ์
ขอบคุณมากนะคะ..ที่เป็นกำลังให้เหมือนฝนชุ่มฉ่ำใจงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่คนดีของครูอ้อย....sasinanda
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ...สะ-มะ-นึ-กะ
อิอิ..ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะครูอ๊อบ