มีจอ LCD ใช้แล้วจ้า (อนุโมทนาผู้ถวาย)
ผู้เขียนใช้คอมฯ มานานเกินสิบปีแล้ว จำได้ว่าเครื่องแรกไปซื้อที่พันทิพย์ประตูน้ำ ตั้งแต่แพนเทียมเพิ่งออกไม่นานนัก เป็นชนิด p.133 และก็ลงวินโดว์ 3.11 ก่อนที่จะมาใช้ 95 จนถึง xp ตามลำดับ...
เครื่่องแรกซื้อเพื่อเรียนป.โท ที่่มหิดล แต่เรียนได้ปีเดียวก็ออก... ไปอยู่มาเลย์ระยะหนึ่งแล้วก็กลับมาสอนบาลี... ต่อมาซื้้อเครื่องที่สองเป็น แพนเทียมทู เพื่อจะใช้เรียนป.โท มสธ. สาขาเศรษศาสตร์... แต่ไม่ผ่านการพิจารณา (คิดว่า ถ้าได้สอบสัมภาษณ์หรือข้อเขียนก็น่าจะผ่าน) และนี้้เป็นองค์ประกอบหนึ่งแห่งสาเหตุที่ผลักดันให้ผู้เขียนไปเรียนต่อที่ มช. เพราะชื้้้้้้อเพื่อต้องการใช้เรียนต่อ...
จบ ป.โท ไม่นาน เครื่องเก่าก็กระจายเป็นชิ้นส่วน จึงซื้อใหม่มาเป็น เอเอมดี.เครื่องนี้้ ... สรุปว่า ผู้เขียนใช้มา ๓ เครื่อง ส่วนจอใช้มาเกือบ ๑๐ ทั้งจอใหม่ จอมือสอง จอเพื่อนให้ยืมใช้ และจอที่เขาทิ้งแล้ว...
.........
ผู้เขียนไม่เคยเรียนคอมฯ เป็นระบบ ซื้อมาก็ใช้เลย กล่าวคือ ผู้เขียนพิมพ์สัมผัสไทยได้ เมื่อแรกใช้ก็หัดพิมพ์สัมผัสอังกฤษ แล้วก็มั่วมาตลอด ดังนั้น แม้จะใช้มาเกินสิบปี แต่ผู้เขียนก็เกือบจะยังไม่รู้เรื่องคอมฯ เลยก็ว่าได้... โดยจะใช้ วิธีการที่ง่ายที่สุดแต่โง่ที่สุด กล่าวคือ พอมีปัญหาก็ fomat หรือล้างเครื่องแล้วก็ลงใหม่ ... ทำอย่างนี้ตลอดจนกระทั้งปัจจุบัน เกือบจะไม่ยกไปให้ที่ร้านดูเลยก็ว่าได้...
ผู้เขียนพยายามจะแก้ความไม่รู้ไม่เข้าใจเรื่องคอมฯ อยู่เหมือนกัน กล่าวคือ ก่อนไปเรียน มช. ได้สมัครเรียน มสธ. หลักสูตรประกาศนียบัตรภาษาอังกฤษ สาขาคอมพิวเตอร์... โดยเต็มไปด้วยความหวังว่า จะมีความรู้ด้านภาษาอังกฤษและคอมฯ เพิ่มขึ้น ... หลักสูตรนี้มี ๕ ชุด ใช้เวลาเรียนหนึ่งปี ผู้เขียนก็เรียนจบตามกำหนด ใช้งบไปประมาณ ๔-๕ พันบาท ได้ใบประกาศมาใบเดียว นอกนั้นก็มีความรู้สึกว่า ไม่ได้อะไรเลย
๒-๓ เดือนก่อน จอเสียเริ่มกลายเป็นสีแดงซีดๆ... พร้อมๆ กับโปรแกรมมีปัญหา ผู้เขียนก็ลงวินโดว์ซ่อม แต่ไม่ผ่าน... ก็เลยใช้วิธีเก่าโดยล้างเครื่องลงใหม่ แต่ครั้งนี้ไม่ผ่าน... ผ่านไป ๒-๓ วัน จึงยกไปร้านที่สั่งซื้อมา (อยู่หน้าวัด) ร้านลงวินโดว์ให้ใหม่ ผู้เขียนนำมาใช้ไม่กิ่วันก็มีปัญหาอีก ลองลงซ่อมก็ไม่ผ่าน จึงล้างเครื่องอีก โชคดีผ่านจึงใช้มา ไม่กิ่วันก็มีปัญหาอีก...
คิดตามประสาคนไม่รู้ว่า จอน่าจะไม่เกี่ยวกับโปรแกรม ? แต่ทำไมมันจึงมีปัญหาเร็วเกินไป เมื่อไปสอนหนังสือที่วัดคอหงส์จึงปรึกษากับท่านมหาสุพจน์ผู้เชี่ยวชาญส่วนตัวของผู้เขียน ท่านก็ว่าคงจะไม่เกี่ยวกัน... ประมาณนี้
ตอนจอเสียใหม่ๆ (จอยังเหลือประกันอีกเดือน แต่มีงานต้องทำ ก็เลยขี้เกียจไปเครม)... คิดจะซื้อจอ LCD แต่ฟังว่าตอนนี้ของขาดตลาดขึ้นราคา ๒-๕ ร้อย ทุกยี้ห้อ ผู้เขียนก็เลยไม่อยากจะซื้อ (ช่วงนั้นปัจจัยมีอยู่เกือบสองหมื่นในย่าม พอที่จะซื้อได้เลย)...
แต่เมื่อเครื่องรวนบ่อยๆ ทำให้ผู้เขียนไม่ค่อยแน่ใจว่า จอเสียจะเป็นสาเหตุให้โปรแกรมเสียด้วยหรือไม่ ? จึงคิดจะซื้อจอใหม่ (แต่ตอนนี้มีอยู่ห้าพันเท่านั้น ยังซื้อไม่ได้ ต้องรอก่อน)
เมื่อวานผู้เขียนไปสอนหนังสือที่วัดคอหงส์ ก็เจอท่านมหาสุพจน์ปิยมิตรของผู้เขียน... ท่านบอกว่า ท่านเล่าให้น้องสาวของท่านฟังเรื่องจอคอมฯ น้องสาวของท่านบอกว่าจะซื้อถวาย อย่าเพิ่งรีบซื้อ... และเมื่อคืนก่อน คุณโยมน้องสาวของท่านก็โทรมาบอกว่าซื้อแล้ว จะนำไปถวายพรุ่งนี้...
เย็นวันนี้ คุณโยมพร้อมท่านมหาสุพจน์และพระลูกศิษย์อีกรูปก็มาส่งผู้เขียนที่วัดพร้อมจอ LCD 19 นิ้ว เป็น HP w1907... พร้อมกันนั้น ท่านมหาสุพจน์ก็มีน้ำใจนำฮาร์ดดีสเก่าอีกตัวมาให้เพื่อผู้เขียนจะได้สำรองเอกสาร เมื่อจะต้องล้างเครื่องใหม่...
เครื่องรันไม่ผ่านตั้งแต่เมื่อคืนซึ่งผู้เขียนปิดแล้วทิ้งไว้ ยังไม่ได้ตรวจ...ท่านมหาสุพจน์มาถึงก็ตรวจดูแล้วบอกว่า ฮาร์ดดีสเสีย ..จึง fomat ฮาร์ดดีสที่ท่านนำมาให้ แล้วก็ลงวินโดว์และโปรแกรมอื่นๆ ฉลองการใช้จอใหม่...
ท่านมหาสุพจน์เป็นเพื่อนร่วมรุ่นเรียนบาลีเมื่่อเกือบยี่่สิบปีก่อน มีความชำนาญในการประกอบและใช้คอมฯ สูง... คุยกันวันนี้ทำให้ผู้เขียนมีความคิดเห็นใหม่ๆ ในการใช้คอมฯ ยิ่งขึ้น เช่น จอของท่านใช้มาสิบกว่าปีแล้วยังไม่เคยเสีย ใช้โพเวอร์ซัพพายตัวละสี่พันห้า ครั้งก่อนเมื่อเกิดฟ้าผ่าใกล้ๆ วัด ไฟดับ คอมฯ และอุปกรณ์ไฟฟ้าอื่นๆ เสียกันทั้งวัด ยกเว้นคอมฯ ของท่านไม่เสีย... ประมาณนี้
.....
ผู้เขียนรู้สึกด้อยตั้งแต่เกิดอยู่อย่างหนึ่ง คือ ไม่ค่อยได้อยู่ใกล้ผู้รู้ แม้กระทั้งเรื่องคอมฯ ก็เช่นเดียวกัน... วัดยางทองที่ผู้เขียนอยู่ มีผู้เขียนใช้คอมฯ และรู้เรื่่องอยู่รูปเดียวเท่านั้น... ผิดๆ โง่ๆ ก็ต้องมั่วไปเองตามสภาพ...ซึ่งประเด็นนี้ผู้เขียนวิเคราะห์ตัวเองมานานแล้วว่าคงจะขาดบุญบารมีในด้านนี้มาตั้งแต่ชาติก่อนๆ เพราะเป็นอย่างนี้ตลอดตั้งแต่จำความได้ กล่าวคือ ไม่ได้อยู่กับผู้รู้ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามที่ผู้เขียนอยากรู้
ตอนหัวค่ำได้คุยกับกัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ผู้เขียนมีความรู้สึกใหม่ว่า ในชาติก่อนผู้เขียนคงจะไม่ได้สร้างสมบารมีในวิชาการช่างหรือเทคโนโลยี่ไว้ จึงไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ได้ดั่งใจในเรื่องทำนองนี้้...
ด้วยอานิสงส์การถวายจอ LCD ในครั้งนี้ ก็ขอให้คุณโยมผู้ถวายและท่านมหาสุพจน์ผู้ชักนำในการถวาย จงประสบความสำเร็จสมหวังในกิจกรรมทางศิืลปะที่ปรารถนาอย่างรวดเร็วและสูงยิ่งๆ ขึ้นไป (อย่าให้เหมือนกับผู้เขียนที่ไม่สามารถเรียนรู้ศิลปะการซ่อมและการใช้คอมฯ ดังเช่นปัจจุบัน)
อีกประการหนึ่ง ขอให้ทายกผู้ถวาย จงเจริญด้วยพร ๔ ประการ กล่าวคือ อายุ วรรณะ สุขะ และพละ ทุกทิพาราตรีกาล... เทอญ....
ความเห็น (17)
นมัสการท่านอาจารย์
ผมใหม่ๆ ก็ไม่รู้เรื่องคอมพ์เหมือนกัน อาศัยแบบครูพักลักจำ เพราะไม่ชอบการการอ่านคู่มือต่างๆ เลย
ได้อ่านที่ท่านเขียนว่า "โดยจะใช้ วิธีการที่ง่ายที่สุดแต่โง่ที่สุด กล่าวคือ พอมีปัญหาก็ fomat หรือล้างเครื่องแล้วก็ลงใหม่ ... " ก็เหมือนผมเลยครับ แต่ตอนหลังผมมีไม้ตายใหม่ที่ทำให้การลงโปรแกรมใหม่ทำได้ง่ายจริงๆ คือการใช้โปรแกรม Norton Ghost ครับ ยิ่งหลวงพี่มีฮาร์ดดิสก์อีกตัวยิ่งทำง่ายเลยครับ
เรียกว่าพอหลวงพี่ใช้โปรแกรมนี้แล้ว พอเครื่องติดไวรัสหรือมีปัญหาก็ run โปรแกรมนี้เลย เขาก็จะเรียกคืนวินโดวส์สาภพที่สมบูรณ์ทีท่านเซฟไว้มาใช้ได้ทันที ภายใน 15 นาที ท่านก็จะได้วินโดวส์พร้อมโปรแกรมทุกอย่างหน้าตาเหมือนเดิมทุกประการเลยครับ ไม่ต้องเสียเวลามาลงโปรแกรมวินโดวส์และโปรแกรมอื่นๆ ไล่ไปทีละโปรแกรมเหมือนก่อน
หลวงพี่ลองถามผู้เชี่ยวชาญใกล้ๆ ตัวดูนะครับ
คิดถึงอยู่ ๒-๓ วันแล้วว่า ไม่เจออาจารย์หมอนานแล้ว... เห็นชื่อไม่แน่ใจเพราะรูปถ่ายเปลี่ยน (........)
ตอนนี้ก็ได้ญาติธรรมในโกทูโน ทำให้กระื้ตื้อรือร้นเพื่อจะเรียนรู้เรื่องนี้อีกครั้ง...
กำลังเริ่มต้นใหม่ว่า จะไม่พยายามใช้วิธีโง่ที่สุดอีกแล้ว จะจำแนวทางที่อาจารย์หมอแนะนำไว้....
เจริญพร
กราบนมัสการครับหลวงพี่
- ค่อยๆ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ ครับ เทคโนฯ ก็เปลี่ยนตลอดเวลาครับ โปรแกรมก็เปลี่ยนตลอดเวลาครับ
- ศึกษาแล้วมาแชร์กัน แลกเปลี่ยนกันนี่หล่ะครับ ยั่งยืนที่สุดครับ
- มีอะไรก็ฝากไว้ใน บล็อก http://gotoknow.org/blog/combudda/123919
- กราบขอบพระคุณมากครับ
กราบนมัสการพระอาจารย์ 
BM.chaiwut
- ดีใจด้วยครับที่ได้ จอ LCD มาใช้งานใหม่
- ผมก็เป็นอีกคนครับที่ไม่รู้เรื่อง คอม. สักเท่าไหร่ ใช้งานแบบงูๆปลาๆ ไม่เคยเรียน ไม่เคยอบรม ทำเท่าที่ทำเป็น ฝึกเรียนรู้ด้วยตัวเอง
- ที่บ้านก็นอนแอ้งแม้ง อยู่ชุดหนึ่ง เปิดเครื่องแล้ว พอเข้าวินโดว์ หยุดเฉยๆเสียอย่างนั้น เม้าส์ไม่ยอมขยับ ยกไปอัพเดท สองครั้งแล้วก็เหมือนเดิม
- กระว่าจะซ่อมไว้ให้ลูกสาวพิมพ์งาน สงสัยจะเก่ามากแล้ว ไม่รู้จะเอาไปทำอะไรดี เครื่องพริ้นเตอร์ ก็ยังใหม่อยู่เลย แต่ใช้ได้กับแค่ วินโดว์ 2000 เท่านั้น
- เครื่องนี้ใช้วินโดว์ EP ต้องซื้อพริ้นเตอร์ใหม่มาใช้ครับ
ขอโทษด้วยครับ
- เครื่องนี้ใช้วินโดว์ EP ต้องซื้อพริ้นเตอร์ใหม่มาใช้ครับ
- เครื่องนี้ใช้วินโดว์ XP ต้องซื้อพริ้นเตอร์ใหม่มาใช้ครับ
ขอบพระคุณครับ
ถูกต้องเลย อาจารย์เม้ง ... เทคโนฯ เปลี่ยนตลอดเวลา... แต่หลวงพี่เบื่อการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เหลือเกิน...
เคยเปรียบเทียบความรู้เรื่องคอมฯ กับอังกฤษ หลวงพี่พื้นฐานไม่แน่น ก็เลยมีปัญหา ทำนองว่เรื่องนั้นก็รู้ เรื่องนี้ก็รู้ แต่ไม่ได้เรื่องได้ราว... ประมาณนี้
เจริญพร
พระอาจารย์ไม่จำวัดหรือครับ
นี้ก็เป็นประเด็นหนึ่งเลยคุณโยมที่อาตมาเจอ กล่าวคือ ...
เครื่องตกรุ่น ของสำรองไม่มี แพนเทียมทูเครื่องก่อน ก็สาเหตุนี้ เมนบอร์ดเสีย ส่วนพวกแรม เป็นต้น ตกรุ่น จึงแยกชิ้นส่วนที่พอใช้ได้ให้ผู้ต้องการ ส่วนอาตมาก็ชื้อใหม่.....
นึกตอนเด็กๆ อาตมายังต้องวิ่งซื้อน้ำมันก๊าดขวดละบาทอยู่... รู้สึกว่าเราก้าวมาไกลเหลือเกินแม้เวลาจะผ่านมาไม่กิ่สิบปี...
เจริญพร
พระมหาสุพจน์ สิทฺธิญาโณ
พระมหาสุพจน์ สิทฺธิญาโณ
นึกแล้วว่าปิยมิตรต้องเข้ามาตอบ...
ยังไม่ได้โทรไปโม้ สหธรรมิกรูปนั้นเลย...
เมื่อคืนฉลองจอใหม่ ไม่ได้นอนเลย คุยกับญาติธรรมบางท่านในโกทูโนนี้จนสว่าง... พอได้อรุณก็ออกบิณฑบาตโปรดสัตว์ (ไปให้สัตว์โปรด ?)...
วันนี้ยังไม่ได้ฉันข้าวเลย บิณฑบาตมาก็ฉันซาละเปาลูกหนึ่งกับลองกองช่อหนึ่ง (ซาละเปาลูกโต และแน่นอนลองกองต้องช่อใหญ่) แล้วก็จำวัด... ตื่นมาใกล้เพลแล้ว ฉันเถ้าคั่วถุงเดียวเท่านั้น...
ว่าจะโทรไปโม้ปิยมิตรอีกรูปอยู่นะ ไม่แน่ใจว่าพระเดชพระคุณหรือคุณโยมคนไหนโทรไปโม้ก่อนแล้ว...
อามันตา
เคยคิดอยู่เหมือนกันครับ...ว่าถ้าถูกหวยจะซื้อแบบทันสมัยที่สุดให้พระอาจารย์ซักชุด...เสียดายที่ไม่ค่อยได้ซื้อหวย....55555
ที่จริงผมค่อนข้างจะเป็นฝ่ายอนุรักษ์นิยม...แต่เทคโนโลยีไม่เคยหยุดหย่อน...ตอนนี้เนตที่ใช้ก็แข่งขันให้บริการที่ความเร็ว...ต่อไปคงมีเครื่องมือฟังธรรมจากพระอาจารย์แบบสด ๆ ได้เลยครับ...แม้จะอยู่ไกลจากพระอาจารย์ปานนี้
สมัยก่อนผมเข้ามาทำงานที่จังหวัด...หัวหน้าผมเขาบ้าเทคโนโลยีมาก...ผมเลยได้เล่นตั้งแต่จอเขียวเลยครับ...แล้วก็ไม่เคยเข้าเรียนสถาบันไหนเลย...จึงตามเทคโนไม่ค่อยทันอยู่ทุกวันนี้...เป็น user อย่างเดียว...จนหลายคนงง...ว่าผมเล่นคอมรุ่นแรก ๆ ของประเทศไทยแท้ ๆ แต่ไม่ได้พัฒนาไปไหนเลยครับ...55555
อิจฉาพี่หลวงจังเลยครับ
ของผมต้องทนใช้จอโค้งแบบธรรมดา 15นิ้ว เพราะจอ LCD ตอนนี้ลูกยึดไปแล้ว
ถามอาจารย์เม้งอยู่เมื่อวาน ว่าเจอท่านเลขฯ บางหรือไม่ ? คืนนี้ ท่านเลขาฯ ก็มาเยี่ยมเลย....
คอมฯ ทันสมัย ซื้อไม่ยาก... แต่ผู้ใช้นี้แหละ พัฒนาตัวเองช้าเหลือเกิน...
เคยคิดเล่นๆ ว่า อาตมามีความรู้ความสามารถหลายๆ อย่างที่ไม่ได้ใช้ จะเอาไปแลกความสามารถในด้านคอมฯ กับใครบางคน... ประมาณนั้น
อาจเป็นเพราะพวกเราเป็นคนรุ่นเก่า จึงพัฒนาของใหม่ๆ ได้ยากส์....
เจริญพร
กราบนมัสการค่ะ
ดีใจด้วยค่ะ
ของท่าน 19"ของดิฉัน 17"
เห็นชัดกว่าอีกนะคะ
ดีค่ะ ตาจะได้ไม่ค่อยเสีย
กราบ 3 ครั้งค่ะ
อาจารย์ฌองมาเอาจอ 17" ชนิดพื้นสีแดงซีดๆ ไปใช้ได้เลย....
ต้องรีบมาเอานะ ถ้าคนอื่นมาเอาก่อน ไม่รับผิดชอบ
เจริญพร
วันแรกที่ใช้ รู้สึกเจ็บตา คงจะยังปรับไม่ได้ เพราะใช้จอเสียอยู่หลายเดือน...
แต่ตอนนี้ ปกติแล้ว รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม.....
เจริญพร