หลุดจากวงมายา...กลับมาดูตนเอง : วิสัญญีพยาบาล
ในอีก 2 วันข้างหน้านี้ ฉันจะเข้ารับการอบรมฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีพยาบาล...ที่จัดโดยราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทย...
ถ้าจำไม่ผิดคราวนี้จะเป็นครั้งที่ 4 แล้วสำหรับชีวิตการทำงานวิสัญญีพยาบาลของฉัน...(5 ปีได้ไปกัน 1 ครั้ง) แต่เป็นกี่ปีทำงานในวิชาชีพนี้...นับนิ้วไม่ถ้วน.....
วิสัญญีพยาบาลเป็นพยาบาลที่จบแล้วฝึกอบรมต่อในวิชาวิสัญญีวิทยาอีก 1 ปี ซึ่งควบคุมหลักสูตรการฝึกอบรมโดยราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์แห่งประเทศไทย...
มันน่าแปลก ที่การอบรมมิได้เคยกล่าวถึงเรื่องของจรรยาบรรณพยาบาล หรืออื่นใดที่เกี่ยวข้องด้านการพยาบาล....นั่นเพราะจัดโดยแพทย์ และปีนี้ฉันก็จะเฝ้าดูอีกว่าจะมีหรือไม่....
สิ่งที่ฉันเรียกร้องและใฝ่ฝันอยากจะเห็นอยู่เสมอ ตลอดมาคือ วิสัญญีพยาบาล...ที่ให้การดูแลผู้ป่วยด้วยวิญญาณของพยาบาล...ผู้ถือตะเกียง ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล (Florence Nightingale)...มิใช่พยาบาลผู้เข้ามาเพียงดมยาให้ผู้ป่วยหลับ.... สลบ... ปลุกตื่น ฟื้นกลับบ้าน ...หรือมิใช่เพียงดมยาให้แพทย์ผ่าตัดได้เท่านั้น...
มนุษยสัมพันธ์หรือศิลปะการให้บริการนั่นคือสิ่งที่วิสัญญีพยาบาลควรมีตามความเหมาะสม เพื่อให้การทำงานเป็นทีมประสบความสำเร็จ
ศาสตร์และศิลป์จึงควรนำมาทบทวนและใช้เป็นอย่างยิ่ง....
ราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์ดูด้านศาสตร์....สภาการพยาบาลดูด้านศิลป์...น่าจะเป็นไปได้ไหม?
...เมื่อไหร่จะได้มาคุยกันแล้วดูแลวิสัญญีพยาบาลให้เหมือนลูกที่มีพ่อแม่ครบกับเขาซะที...มิใช่เป็นลูกใครก็ไม่รู้...อย่างทุกวันนี้
....แล้วฉันจะคอยดู...ว่ารอบปีนี้.....การอบรมฟื้นฟูมีอะไรที่เปลี่ยนไปจากเมื่อ 20 ปีก่อนบ้าง
ความเห็น (19)
พี่ติ๋วค่ะ :) ขออนุญาตแนะนำของเล่นชิ้นใหม่ค่ะ
หมอดมยา ก็ต้องการยาดม บ้างเช่นกัน
มาเยี่ยมน้องสาวผู้น่ารักครับ
ตื้นตันกับความคิด จิตใจที่หวังจะเห็นอะไรที่ดีกว่าบังเกิดขึ้นในโลกแห่งการงานครับ
ศาสตร์และศิลป์จึงควรนำมาทบทวนและใช้เป็นอย่างยิ่ง....
เห็นด้วยครับ เพราะมีแค่ศาสตร์มันจะแข็ง ไร้ชีวิต วิญญาณ หรือมีศิลป์แต่ไร้ศาสตร์ก็อันตรายไปอีกแบบหนึ่ง ... แต่ที่จะสมบูรณ์จริงๆ ควรมีทั้ง ศาสตร์ ศิลป์ และ กุศล ครับ
- สวัสดีค่ะ อ.กฤษณา
- อาจารย์ สามารถทำให้ฝันเป็นจริงได้นะคะ เพราะอาจาย์ มีบทบาทการสอนอยู่แล้ว ทำให้น้องๆๆ มีจิตใจเป็นพยาบาลตัวจริงเสียงจริงได้
- มีโอกาส ต่อสู้เพื่อน้องๆได้อีกด้วย
- ช่วยคนห่างไกลด้วยนะคะ คนห่างไกลยังมีใจเป็นพยาบาลค่ะ ไม่ใช่เป็นคนวางยาอย่างเดียว
- สู้ๆๆค่ะ :-))
- สวัสดีครับ
- มาเยี่ยมและร่วมลุ้นให้ฝันที่พี่ฝันใฝ่เป็นจริงในปีนี้ครับ
- ตรงนี้เห็นภาพชัดเลยครับ....มิใช่พยาบาลผู้เข้ามาเพียงดมยาให้ผู้ป่วยหลับ.... สลบ... ปลุกตื่น ฟื้นกลับบ้าน ...หรือมิใช่เพียงดมยาให้แพทย์ผ่าตัดได้เท่านั้น...
คุณติ๋วที่รัก
- มันเป็นปัญหาที่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเขามองกันอย่างไร..จำได้คร่าวๆ ว่ามีการเคยคุยกันในสภาฯ แต่ยังไม่ตกลง อย่างนั้นใช่ไหม..ที่เกี่ยวกับการกำหนดภาระงาน??
- อย่างไงก็จะตามอ่านนะคะ
- ขอบคุณที่แวะนำของเล่นมาฝากค่ะ...ท่าทางสนุก เดี๋ยวว่างๆจะลองซะหน่อยค่ะ
- ขอบคุณมากๆค่ะ
กราบพ่อครูบาฯค่ะ
- บางคราวเห็นน้องๆทำงานหนักแล้วรู้สึกสงสารค่ะ....ว่าจะจับมาดมยาสลบให้หมด....เรามีก๊าซหัวเราะ (ไนตรัสออกไซด์) ใช้ดมยาด้วยคะ จะได้ฮากันตึงๆ..ไม่เครียดค่ะ
- ตอนนี้น้องต้องพึ่งยาดมของพี่ซะแล้วค่ะ...มันเป็นยาวิเศษเลยแหละสำหรับน้อง
- ขอบคุณสำหรับความอบอุ่นและกำลังใจที่พี่ชายมีให้น้องอยู่เสมอ
- จริงด้วยค่ะ...ต้องมีกุศลด้วยค่ะ
- หายเหนื่อยจากงานหรือยังคะ
- สิ่งที่สอนน้องที่มาฝึกอบรมคือทำให้ดู....ซึ่งเขาจะเอากะเราหรือไม่นั้นน่าคิดค่ะ สมัยนี้ถ้าไม่ใช่วิทยาศาสตร์ละก้อ..ไม่ค่อยจะเชื่อกัน ต้องถามหาแต่ตัวเลข ค่าความแม่นยำ....เฮ้อ....นักวิทยาศาสตร์
- อย่างที่ อ.Handyว่าไว้ค่ะ จะสมบูรณ์จริงๆ ควรมีทั้ง ศาสตร์ ศิลป์ และ กุศล
- ขอบคุณป้าแดงที่ให้กำลังใจค่ะ อยากให้วิสัญญีเป็นวิชาชีพที่ถูกกฎหมายซะที ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กัน......
คุณ ข้ามสีทันดร - อยากให้เห็นภาพการบริการที่เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์จริงๆค่ะ....
คุณสร้อย เพื่อนรัก
- ได้ข่าวว่ากำลังมีความพยายามในการให้สภาการพยาบาลเข้าดูแลค่ะ...แต่ทางวิสัญญีพยาบาลเองก็ดูจะอยากเป็นอิสระ เป็นตัวของตัวเอง..ราชวิทยาลัยวิสัญญีแพทย์เขาก็ห่วงกัน...เลยไม่ทราบว่าจะออกหัวหรือออกก้อยค่ะ
- ขอบคุณที่จะคอยติดตามข่าวคราว...ให้ได้ลุ้นค่ะ
พี่ติ๋วคะ
การยอมรับในวงวิชาชีพ ถือเป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญ
แม้แต่วงการเภสัช ยังมีบทบาทที่ไม่ชัดเจน แพทย์ยังเป็นผู้สั่งยา เภสัชเป็นผู้ผลิตยา แทนที่จะเป็นผู้ที่ดูแลเรื่องยาของผู้ป่วย ปัจจุบันจึงมีเรื่องที่ต้องเปิดประเด็นในหลาย ๆ ส่วน แม้แต่พยาบาลยังเขียนใบสั่งยา ฉีดยาแทนหมอเล้ย ย ย ย ย ย ย
เอาไงดีค่ะเนี่ย...เดี๋ยวยาว
สวัสดีค่ะ
บอกว่า แม้แต่พยาบาลยังเขียนใบสั่งยา ฉีดยาแทนหมอเล้ย ย ย ย ย ย ย
เอาไงดีค่ะเนี่ย...เดี๋ยวยาว
แล้วถ้าเกิดมีเรื่องขึ้นมา ทำไงคะ เพราะ ไม่ถูกต้องค่ะ
คุรติ๋วคะ พี่มีวิสัญญีพยาบาลไม่ต่ำกว่า2 คนค่ะ ที่สนิทสนมและชอบกันมาก เลยมีความรู้สึกว่า คุ้นเคยกับคุณติ๋วไปด้วยค่ะ
ขอให้ไปและกลับจากกรุงเทพ อย่างมีความสุขและสบายใจนะคะ
และคุณพี่
- เรื่องนี้เป็นตำนานยาวมากแล้วค่ะสำหรับประเทศไทย...คงรอดูต่อไปค่ะ ว่าจะมีอะไรดีขึ้นบ้างไหมสำหรับวงการนี้
- .....ด้วยลักษณะคนไทยค่ะ...มีอะไรก็ช่วยกันไปหากช่วยได้ หลายๆอย่างก็เลยไม่ชัดเจน
- ขอบคุณทั้งสองท่านมากๆค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจ
......(คุยเรื่องนี้ทีไร ปวดใจทุกทีค่ะ) น่าจะได้ไปพบกับความสุขและสบายใจที่กรุงเทพฯบ้างค่ะ...
.........เครียด....ดื่ม...เมา...อิ...อิ....ล้อเล่นให้หายเครียดน่ะค่ะ
ทุกอาชีพต้องมีการทบทวน
พี่ติ๋วจะไปนั่งนับนิ้วอายุราชการทำไมล่ะคับ
เด๋วจะนับไม่ถ้วน^^
โทดทีฮะ หมูล้อเล่น
คิดถึงพี่ติ๋วคับ
