สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกคน ไม่ว่าจะผ่านมาอ่านโดยบังเอิญ หรือว่า จะตั้งใจเข้ามาอ่านก็ตามนะคะ ยังไงก็ขอบคุณค่ะ วันนี้เป็นวันอีกวันนึงที่รู้สึกดี เพราะมะวานมีเรื่องที่แย่เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่พอได้โทรศัพท์คุยกับคนที่หวังดีกะเรามากที่สุดนั่นคือ คยสวยๆมีอายุหน่อยที่รอเราอยู่ที่บ้าน ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่า ยังมีคนที่รักเราอยู่อีกคน คนที่รักเราโดยไม่หวังอะไรตอบแทน อยากจะพูดอยากจะเขียนมานานละ เพราะเพิ่งผ่านวันแม่มา ก็ขอพูดถึงแม่หน่อยละกัน แม่ของมะเหมี่ยวหวาน กะแม่ของนายสายลม เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก เป็นนางงามที่รักเด็ก แม้ว่าตอนนี้เรี่ยวแรงที่จะอุ้มเด็กนั้นจะไม่ค่อยมี
ตั้งแต่ลืมตาดูโลกหลังจากที่คลานตาม นายสายลม ออกมา ก็รู้สึกว่า มีผู้หญิงคนนึงที่เฝ้าคอยประคบประหงม เลี้ยงดูลูกๆ แม้ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ไม่เคยบ่น ยังจำได้ติดตากับตอนเด็กที่มะเหมี่ยวกลับมาจากโรงเรียนแล้วถามพ่อว่า " แม่ไป ไหน " พ่อก็ตอบมาว่า อยู่หลังบ้าน แต่หลังบ้านที่พ่อบอกคือ แม่กำลัง ก้มเก็บผักบุ้งที่ขึ้นอยู่หลังบ้าน มาทำกับข้าวให้พวกเรากิน มันเป็นภาพที่ต้องบอกว่า หนูรักแม่เหลือเกิน มันมีเหตุการณ์หลายๆ อย่างที่ทำให้ลูกๆ รู้ว่า แม่สู้ แม่อดทน อยากให้เราเกิดมาเป็นคนดี มีอนาคตที่ดี ไม่รู้จะบอกยังไง เอาเป็นว่า ผู้หญิงคนนี้แหล่ะที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทำให้มะเหมี่ยว มีแต่สิ่งที่ดีๆ ในวันนี้ ขอบคุณค่ะแม่ ที่ทำเพื่อพวกเรามาตลอด บอกได้คำเดียวเลย ว่า " รักแม่หมดหัวใจ "
สวัสดีครับ
ยินดีที่ได้รู้จัก, และยิ่งยินดีบักขนาดเมื่อรู้ว่าเป็นน้องสาวของน้องสายลม ...
ขอให้ทุก ๆ วัน เป็นวันแม่ เสมอไปนะครับ...