ข้อสังเกต ของการบันทึกและลปรร ในGTK
สวสัดีครับ
วันนี้ได้เข้ามาอ่านบันทึก GTK แบบจริงจังอีกครัง... คือย้อนกลับไปดูบันทึกต่างๆในวันนี้กว่า 30 หน้า
มีข้อสรุปและสังเกตได้ดังนี้
- พบมีสมาชิกที่เพิ่งเข้ามาใหม่ๆอยู่มากพอสมควร
- บันทึกส่วนมาก ยังไม่มีคนเข้าใบ ลปรร หรือเข้าไปทักทาย หรือให้กำลังใจ
- บันทึกที่มีคนเข้ามาลปรรมาก ก็จะเป็นกลุ่มคนที่รู้จักกันดีในนี้อยู่แล้ว คือจะเห็นว่ามีจำนวนคนเข้าไป ลปรร มากกว่า3 ความเห็น บางความเห็นเพียงวันเดียวก็มีเป็น 10
- เรื่องที่บันทึกก็มีหลากหลายมากครับ
- รู้สึกว่าบันทึกบางเรื่องก็กล้าไปลปรร เพราะว่าเราสนใจ และน่าจะเป็นจอมยุทธที่กำลังมีฝีมือกระบี่ระดับเดียวกัน หรือถ้าพบระดับที่เหนือกว่า หรือทราบว่าเป็นอาจารย์ก็จะเข้าไปคารวะ และหรือฝากเนื้อฝากตัวเพื่อเป็นศิษย์
วันนี้ก็พบบันทึกที่น่าสนใจและได้เข้าไปลปรรหลายอันครับ ซึ่งคิดว่าเป็นแนวทางที่ดีของตนเอง ถ้ามีเวลามากเพียงพอที่จะไล่ดูไล่อ่านทุกๆบันทึกของวัน โดยเฉพาะการร่วม ลปรรกับผู้เข้ามาใหม่ครับ
จากความเห็นของตนเอง...
- ถ้าบันทึกที่เราเขียนแม้มีคนเข้ามาอ่านสักหนึ่งคนและฝากร่องรอยการมาเยี่ยมก็จะรู้สึกดีใจมากๆ(เป็นความรู้สึกครับ) อย่างน้อยก็ได้รู้สึกว่าบันทึกนั้นมีคุณค่าบ้างไม่มากก็น้อย
- แต่จริงๆแล้วผมคิดว่าทุกๆบันทึกมีคุณค่าครับ เพราะว่ามันออกมาจากใจ จากความมุ่งมั่นที่จะบันทึกเพื่อ ลปรร และสื่อสารของทุกคนครับ แต่อาจจะมีบางส่วนที่ต้องการเพียงเขียนเฉยๆก็ได้ครับ
- ถ้าหากเราเข้ามาบันทึกตั้งหลายอันหลายบันทึก แต่ไม่มีคนเข้ามาลปรร เลยก็คงน่าจะรู้สึกเฉาๆเหมือนกันนะครับ คงจะต้องตั้งคำถามกับตัวเราเองว่า ความคิดของเรานั้นแปลกแยก ไม่เป็นที่ยอมรับ หรือไม่ตรงกับคนอื่นๆเลยรึเปล่านะ คล้ายๆจริงๆแล้วในนี้คนเดินอยู่มากมาย เราก็อยู่ในนี้นะ แต่ไม่มีคนสนใจเรา หรือมาทักทายเราบ้างเลย มันน่าจะเหงาๆ...??
เมื่อตอนที่ผมมาใหม่ๆ ผมรู้สึกโชคดีมากครับที่มีพี่เลี้ยงมากมาย คอยเข้ามาสนับสนุนให้เขียนบันทึก ทั้งๆที่จริงสิ่งที่บันทึกนั้นมันเป็นเรื่องที่น่าจะธรรมดามากๆ แต่ก็ได้รับการประคบประหงม กระตุ้น ให้กำลังใจโดยการเข้ามา ลปรร ทำให้ผมรู้สึกว่าไม่เหงา และยังมีคนคอยสนใจ คอยอ่าน และคอยดูเราอยู่
ดังนั้นผมมีความรู้สึกว่าการเข้าไปเยี่ยม การเข้าไปทั้งร่องรอยแห่งการต้อนรับ และมิตรภาพที่งดงามและจริงใจต่อนักบันทึกมือใหม่ๆ น่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญเหมือนกัน โดยเฉพาะท่านๆทั้งหลายมีเป็นจอมยุทธผู้เยี่ยมยุทธ์หรือว่าเป็นที่รู้จักกันดีใน เวทีการลปรร แห่งนี้
ทั้งหมดเป็นเพียงความรู้สึกและความเห็นจาก คนที่รักGTK และรู้สึกว่าได้รับสิ่งดีและประโยชน์จากการเข้ามาในนี้ คนหนึ่งเท่นั้นเองครับ
sabai at pai.........
ความเห็น (15)
สวัสดีค่ะ
ดิฉันมีความเห็นเหมือนคุณหมอค่ะ
เห็นว่าทุกบันทึกมีค่า และก็จริงๆด้วย บางบันทึกดิฉันประทับใจมากค่ะ
ท่านที่เป็นสมาชิกใหม่ ดิฉันพยายามเข้าไปอ่าน และชอบให้ความเห็นไปด้วยค่ะ
ดิฉันเองก็ใหม่นะคะ
ที่เข้ามาเป็นสมาชิก ไม่มีใครแนะนำหรอก อ่านพบเอง และก็รู้สึกว่า ดีเหมือนกันนะที่นี่ ก็ลองเขียนดู ตามประสบการณ์ของตนเอง
จากนั้น ก็เริ่มเข้ามาparticipate มากขึ้นเรื่อยๆ จนลูกชักจะเข้ามามองๆ ว่าแม่ทำอะไรอยู่หน้าคอมเรื่อย
เขาเห็น แต่ไม่พูดอะไร ตัวเขาก็เขียนบ้าง ถ้ามีเวลา แต่เป็นบล็อกต่างประเทศ
บางบันทึก ดิฉันอาจไม่ค่อยเห็นด้วยกับที่เขียนนัก แต่ก็ บอกว่า มาเยี่ยมค่ะ
ปกติ มักจะเข้ามาดูเวลากลางคืนค่ะ
ช่วงนี้ จะห่างไปบ้างเพราะงานยุ่งหน่อย แต่ก็จะมาย้อนหลังดูค่ะ
ถือโอกาส ขอให้กำลังใจกับทุกท่านที่เป็นสมาชิกใหม่มากๆเลยค่ะ
- กลัวน้อยใจ
- จริงๆๆมาอ่านบ่อยๆ
- แต่ไม่ได้ฝากร่องรอยไว้
- ชอบตามไปให้กำลัง blogger ใหม่ครับ
- คุณเก่งแล้วเลยตามมาอ่านเฉยๆๆ
- ขอบคุณครับ
- แวะมาทิ้งร่องรอยค่ะ...อย่าลืมแกะรอยตามไปให้ถูกนะคะ
- ให้กำลังใจทุกๆบันทึกค่ะ..แต่บางคราวมีเวลาจำกัด...อ่านผ่าน...ไม่ได้แชร์ก็มีค่ะ....
- อย่าคิดมากนะคะ...ให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีครับน้อง
สบายดีไหมครับผม เข้ามาทักทายครับผม เป็นไงบ้างครับ งานหนักไหมครับ ช่วงนี้
สำหรับเรื่องบล็อกเกอร์ใหม่ๆ คงต้องช่วยๆ กันนะครับ ในการให้กำลังใจครับ มีผลต่อการสร้างแรงจูงใจและการสร้างเครือข่ายความรู้ร่วมกันครับ
ขอบคุณมากครับผม
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ
ปกติก็เข้ามาอ่านบันทึกคุณหมอเสมอนะคะ..บางทีก็ไม่ได้แสดงความคิดเห็น.เพราะนึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรแต่ก็เข้ามาเยียมชมสมำเสมอค่ะ..
เป็นกำลังใจในการทำงานและการเขียนBlog เสมอค่ะ..ขอบคุณค่ะ
แวะเยี่ยมบ้านคุณหมอ มาทำความรู้จักครับ
สวัสดีครับ
อาจารย์
- ขอบคุณอาจารย์มากครับที่เข้ามาลปรรอืม...เท่าที่ผมสังเกต ก็พบว่าเป็นอาจารย์ที่เข้าไปทักทายบันทึกใหม่ และเป็นคนแรกๆของบันทึกครับ
- ผมมีความรู้สึกชื่นชม รู้สึกขอบคุณ แทนมือใหม่ท่านอื่นๆมากๆครับ
- ครับ.บันทึกมีความหลากหลายมาก ทั้งนี้ก็ขึ้นกับปัจจหลายๆอย่าง เช่นผมเอง ที่เป็นผู้เริ่มต้นเรียนรู้ครับ
- อาจารย์เข้ามาบ่อบ ในบันทึกผมเช่นกัน แต่บันทึกอาจารย์ ผมจะอ่านแบบ แอบ ลปรรครับ(คือไม่กล้าแสดงความเห็น)
สวัสดีครับ
- ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน มารับฟังเสียง จากความรู้สึกหนึ่งครับ
- หลังจากทั้งระเบิดลุกนี้เอาไว้ก็รู้สึกนอนไม่หลับ จึงกลับมาเปิดอ่านอีกครั้ง ก็พบว่ามีคนหลงเข้ามาหลายคนนะครับ...พูดเล่นครับ....
- บางคำที่เขียนตกก็ขอโทษผู้อ่านและคุณครูภาษาไทยด้วยครับ
- สารภาพว่าผมพิมพ์ดีดครั้งแรกตอนอายุ19 ครับ
สวัสดีครับอาจารย์
- ขอบคุณอย่างยิ่งครับที่อาจารย์แวะมาครับ
- ร่องรอยเล็กน้อยก็เป็นพลังต่อยอดการเรียนรู้ของคนที่กำลังเดินทางได้ครับ
คุณ Conductor เขียนเรื่อง ลปรร. ไว้ค่ะ และดิฉันเองก็ได้ให้ความเห็นไว้ด้วยแล้วค่ะ ลปรร. "แบบแอบๆ"
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ
ขอขอบพระคุณ ท่านอาจารย์มากๆครับ
รู้สึกดีใจมากครับ ที่อาจารย์มาเยี่ยมครับ
สวัสดีค่ะ
ระลึกเสมอว่าคุณหมอเป็นคนแรกที่เข้าไปให้กำลังใจในบันทึกของฉัน และนั่นก็ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะเขียนมากขึ้นทีเดียว
มาตอนนี้...ร้างราไปนานค่ะ(แอบ guilt เล็กๆ)ด้วยหลายๆปัจจัย
แต่จะพยายามค่ะ
สู้ต่อไปนะ (บอกตัวเองและเพื่อนทุกคนค่ะ)