การอบรมที่ไม่ธรรมดาที่มหาชีวาลัยอีสาน


บันทึกของนักศึกษาปริญญาเอกภาษาอังกฤษเกี่ยวกับมหาชีวาลัยอีสาน

การจัดการอบรมให้เกิดกระบวนการเรียนรู้  ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ใช้ทั้งลูกล่อและลูกชน  ทำอย่างไรให้ผู้เข้ารับการอบรม ได้นำศักยภาพของตนเองออกมาใช้ให้ได้มากที่สุด  ที่มหาชีวาลัยอีสาน ผู้เขียนไม่แปลกใจที่ผู้เข้ารับการอบรมได้เรียนรู้  ได้ใช้ศักยภาพของคนเองอย่างเต็มที่

 

     <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ที่ประทับใจมากๆๆคือการทำงานร่วมกับพระสงฆ์ รู้สึกได้บุญที่ได้ถวายความรู้ท่าน ที่วัดท่านได้ทำเกษตรอยู่แล้ว  การทำกิจกรรมส่วนใหญ่ผู้เข้ารับการอบรมได้ปฏิบัติจริง  เป็นโชคดีที่อาจารย์ Beeman แวะมาเยี่ยมเราเลยได้เรียนรู้เรื่องผึ้งไปด้วย  มีการซักถาม คำนวณกันว่ารังผึ้งน่าจะมีความยาวเท่าไร มีความหนาเท่าไร นางพญาผึ้งอยู่ตรงไหน ทำไมผึ้งถึงทิ้งรัง(ตอนนี้ตัวอ่อนผึ้ง ได้ไปเที่ยวพิษณุโลกแล้ว)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p></p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ผู้เขียนพบว่าการอบรมที่ได้ใจ ผู้เข้ารับการอบรมแล้วจะจัดการอบรมได้ง่าย มีการระดมความคิด การแก้ปัญหา ของชุมชน การแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการอบรมว่าผู้เข้ารับการอบรมอยากได้ความรู้เรื่องใด โดยวิธีการแบบไหน เรียกว่าทำ AAR ในแต่ละวันแล้วเอาผลออกมา</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">  </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เป็นการอบรมที่เป็นธรรมชาติไม่มีการผูกมัดเรื่องเวลามากเกินไป  การอบรมครั้งนี้พ่อครูบาสุทธินันท์ สนใจติดตามผล ไม่เหมือนการอบรมของหน่วยงานบางหน่วยเมื่ออบรมก็ไม่ได้ติดตามผลหรือช่วยเหลืออะไรเพิ่มเติมเลย</p><p></p>     <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เอาต้นไม้มาให้ดูหนึ่งต้น  พอบอกได้ไหมครับว่าต้นอะไร แต่ขอใบ้ว่ามันอร่อยมาก แต่ต้องรู้วิธีการจัดการกับมัน  ไม่อย่างนั้น อาจถึงชีวิตได้ ขอบคุณครับผม</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p>   

หมายเลขบันทึก: 108789เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2007 11:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

สวัสดีครับท่านอาจารย์ขจิต

เป็นกิจกรรมที่เอาคนหลายสถานะภาพ มาร่วมกิจกรรมได้อย่างลงตัว

แม้แต่พระภิกษุยังดูกลมกลืนเลยครับ

มาเยี่ยม...คุณขจิต ฝอยทอง ถ้าได้กล่องดวงใจแล้ว...อำไร ๆ ก็ได้ใช่ไหมครับผม...
  • เป็นการอบรมที่มีชีวิตชีวามากค่ะ
  • และที่ชอบสุกอบรมแล้วมีการติดตามผลต่อนี่แหละค่ะ..สุดยอดแล้ว
  • ขอบคุณคุณแจ๊คPมากครับ
  • อยากสารภาพว่ามีกลุ่มหนึ่งนำพระมาแสดงละครด้วย
  • คิดได้อย่างไรไม่ทราบ
  • ขอบคุณอาจารย์P
  • มากครับ
  • แหมว่างๆจะไปเยี่ยมที่เกาะยอครับผม
  • ขอบคุณคุณน้องPมากครับ
  • การติดตามผลการอบรม
  • จะช่วยเหลือให้การอบรมมีศักยภาพมกกว่าไม่ติดตามครับผม
  • โหพี่P
  • ขอบคุณมากครับ
  • สงสัยครั้งหน้าต้องมีบริการร่มด้วยครับ
  • ฮ่าๆๆๆๆ
P
เข้ามาอ่านคราวที่แล้ว โดนฝนเป็นหวัดไปหลายวันเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ อาจารย์

             แวะมาตากสายฝนสักหน่อย   อยากเข้าร่วมอบรมด้วยจัง  เห็นภาพกิจกรรมแล้ว น่าสนุกนะค่ะ  ไม่ธรรมดาจริงๆด้วย   เป็นกำลังใจให้ค่ะ

บรรยากาศดูแล้วอบอุ่นมาก ๆ เลยครับ

อ้อ ขอทายว่า เป็นต้นใบชะพลู  ใช่รึเปล่าครับ

  • ขอบคุณมากครับหนูจิP
  • แหมไปทั่วเลยนะครับ
  • เป้นเด็กที่ขยันจริงๆๆ
  • ขอบคุณพี่รัตติยามากครับ
  • ไม่ใช่ครับพี่
  • ใบคล้ายนะครับ
  • แต่เป็นหัวด้วย
  • ต้นอะไรน่า

ผมเริ่มตาลายกับเม็ดฝนแล้วครับ แต่ยังงัยๆ ก็ขอมาเยี่ยมเป็นประจำนะครับ

 

  • ขอบพระคุณอาจารย์P
  • มากครับ
  • อย่าเพิ่งตาลายครับ
  • ฝนนำความชุ่มฉ่ำมาให้
  • ผมเป็นลูกพระพิรุณครับ
  • ฮ่าๆๆๆๆ
  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาขอบคุณ  และมาอ่านต่อจากตอนที่แล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

วันนี้พี่แทบจะทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ เพราะมัวแต่หาวิธีทำตัวหนังสือให้ใหญ่

พอจะทราบว่า คงต้องรบกวนท่านผู้อ่านปรับหน้าจอช่วยด้วยค่ะ ที่เมนู view จะให้เลือกขนาดตัวอักษรต้องเป็น largest เลยค่ะ

ในบันทึกวันนี้ลองทำตามคำแนะนำแล้ว ช่วยไปดูให้อีกทีนะคะ ว่าตัวใหญ่หรือยังค่ะ

สำหรับวันนี้เพิ่งได้รู้ที่มาของชื่อ อ.Beeman

ดูภาพบรรยากาศแล้วดีมาก แล้ววิธีติดตามผลการอบรมครูบาท่านทำอย่างไรคะ ช่วงนี้ไม่ได้คุยกับท่านเลยค่ะ

  • เป็นกิจกรรมที่ลงตัวระหว่างพระและปุถุชน
  • ระหว่างนั่งอ่านและบันทึกอยู่นี้ พี่อยู่ท่ามกลางเสียงเชียร์การโต้วาทีระหว่างคณะของนักศึกษาชั้นปีที่ 1
  • เสียงอื้ออึงมากเลยค่ะ แต่บรรยากาศเด็กเขาสนุกดี เป็นกิจกรรมที่ทำให้นักศึกษาลืมคิดถึงบ้านไปชั่วขณะหนึ่ง
  • ขอบคุณคุณมากครับP
  • ขยันจังเลยครับ
  • แล้วจะไปทักทายครับ
  • ขอบคุณพี่ส้มPมากครับ
  • จะรีบตามไปดู
  • ไปโรงเรียนรุ่งอรุณด้วยกันไหมครับ
  • ขอบคุณพี่อัมพรPมาก
  • แล้วจะไปทักทายนะครับผม

ว่าจะไม่เข้ามาแล้ว แต่อดไม่ได้ครับ
    ที่มหาวิทยาลัยอีสาน อีกแล้ว เดี๋ยวจะไปฟ้องท่านครูบาฯ

  • เวลาพี่บ่าวพูดว่าการอบรม หรือการเรียนการสอน ต้องมีทั้ง ศาสตร์ และ ศิลป์ นั้น เมื่อก่อนนึกว่าพอแล้ว  ตอนหลังได้เรียนรู้มากขึ้น จึงเห็นว่า ยังไม่พอครับ
  • ต้องมีครบทั้ง ศาสตร์ + ศิลป์ + กุศล ครับ
  • ขอบคุณพี่บ่าว Handy Pมากครับ
  • พิมพ์ผิดนะครับ
น่าจะเป็นใบบัวบกหน่า  ใช่เปล่า
  • ไม่ใช่ครับอาจารย์P
  • ใบบัวบกใบจะกลมกว่านี้
  • ไม่ได้เป็นเถาว์ด้วยครับ
  • ขอบคุณครับผม
  • มาร่วมเล่นน้ำฝนด้วยคนค่ะ ชุ่มชื่นๆ ค่ะ
  • เพลงเพราะๆ ท่ามกลางสายฝน โรแมนติกจริงๆ เรยค่ะ อ.ขจิต
  • เห็นการอบรม แล้วทำให้นึกถึงตอนไปค่ายอาสากับเด็กๆ จังค่ะ
  • มันเป็นอะไรที่ได้เห็นโลกอีกมุมนึงจริงๆ
  • คนกรุงเทพ กับความวุ่นวาย : ชาวบ้านต่างจังหวัด กับความเรียบง่าย ที่ลงตัว

สนใจการอบรมที่ไม่ธรรมดา แต่เป็นธรรมชาติ สอดคล้องกับวิถีชีวิต...ขอบคุณเรื่องเล่าจากประสบการณ์ดีดี...กำลังรอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ

สวัสดีค่คุณขจิต...ขจิต ฝอยทอง

  • ใช่ค่ะ การจัดการเรียนรู้ แบบครูเป็นผู้ส่งผ่านข้อมูล ต้องใช้สื่อและวิธีการ 
  • แต่หากจัดการเรียนรู้แบบลูกล่อลูกชน  เป็นการส่งผ่านข้อมูลแบบสายสัมพันธ์ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ตามมาอ่านต่อ...เรื่องการเรียนรู้ดีๆ ค่ะ

  • เห็นด้วยมากๆ กับการอบรม แบบมีส่วนร่วม จากใจถึงใจ..ของวิทยากรและสมาชิกผู้เข้าร่วม...สิ่งดีๆ จะออกมามากและประทับใจ..มีความหวัง...และพร้อมจะออกไปปฏิบัติอย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งบางคนก็สามารถไปปฏิบัติต่อ และถึงฝั่งฝัน และบางคน ก็จอดเมื่อไปปฏิบัติจริง ด้วยปัจจัยอะไรหลายๆ อย่างที่จะเอื้อต่อกันในวิถีชีวิตจริงๆ  บางทีก็ปรับเปลี่ยนเรียนรู้กันอีกหลายตลบ ..ทำไงได้ เพราะมหาวิทยาลัย ก็ยังเป็นเพียงส่วนหนึ่งในขั้นตอนของชีวิต มิได้อยู่คู่กับเราไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่...แต่อย่างน้อย มหาวิทยาลัยที่สอนการสร้างปัญญาให้ก็จะเป็นทุนรอนที่ดี...ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ๆคนคนนั้นจะขวนขวายเพื่อการเจริญพัฒนาต่ออย่างไม่รู้จบสิ้น...(เอ.!!.ทำไม..วันนี้พูดยาวจัง)
  • ขอบคุณกับการที่ทำให้ทบทวนสิ่งดีๆในโลกแห่งการ ลปรร. และบันทึกนี้ก็ทำให้ได้สิ่งดีๆ  โดยไม่ต้องไปเข้าหลักสูตรการอบรมเพื่อทบทวน ..ขอบคุณนะค้า..า...

สวัสดีค่ะ อ.ขจิต

  • ไปบ้านพ่อครูบา ไปดูเฉยๆได้ป่าวคะ ไม่อยากอบรม ไม่อยากออกไปยืนหน้าชั้น ไม่อยากร้องเพลงไม่อยากเล่นเกมอ่ะค่ะ

 

ปล. อยากไป

  • ขอบคุณPPPPP
  • มากครับ
  • แล้วจะไปทักทายที่บันทึกนะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท