ถ้าจะเขียนอีกอย่างก็คงเข้าทำนอง ฝนตกไม่ทั่วฟ้า อย่างที่เป็นอยู่เดี๋ยวนี้ ชาวบ้านเรียกว่าฝนชะดอกมะม่วง ถ้ามีฝนช่วงนี้ผลมะม่วงที่กำลังติดขั้วเรียงแถวเล็กๆจะเติบโตไม่ร่วงมาก ที่บ้านผมร้อนแล้งมาก ต้นไม้สลัดใบทิ้งเกลื่อนพื้น เพื่อนส่งข่าวที่โน้นฝนแรง ที่นั่นตกหนัก..เออให้มันตกลงไป ไม่พัดมาทางนี้มั่งให้มันรู้ไป พระพิรุณ พระยานาคที่ให้น้ำปีละเท่านั้นเท่านี้ห่า ไม่หันหัวกระบอกฉีดมาทางนี้บ้าง สักวันเถอะจะชวนลูกหลานแห่นางแมวเสียให้เข็ด
เมื่อคืนนี้ลมกระโชกแรง เสียงกิ่งไม้หักโครมคราม ฟ้าคำรามครื้นครางมาเป็นระยะ ถึงไม่เคยไปสาบานว่าจะไม่นอกใจใคร แต่ก็ไม่ควรออกจากชายคาอยู่ดี ประเหมาะเคราะห์ร้ายอาจจะมาเจ็บเพราะงูเงี้ยวเขี้ยวขอ ที่เที่ยวออกมาจับแมลงกบเขียดเริงฝนกินก็ได้
ในระหว่างที่นั่งภาวนาขอให้ฝนตกมาแรงๆ ไฟฟ้าก็ดับ ไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่า เขาบอกว่าถ้าฝนหนักลมแรงไฟฟ้าชนบทจะตัดลงวงจรชั่วคราวโดยอัตโนมัติ ถ้าไม่มีสาเหตุอันเกี่ยวกับระบบไฟฟ้าเสียหาย กระแสไฟจะมาบริการแสงสว่างโดยเร็ว เป็นงานบริการที่รับผิดชอบสูงมาก น่าชมเขาอยู่เหมือนกัน ..คนอยู่ในป่าจะทำอะไรได้ แทนที่จะนอนเฉยๆ ก็คิดถึงเรื่องราวที่จะเขียนถึงญาติชาวเหนือคนหนึ่ง คิดปะติดปะต่อเหมือนเค้นกะทิ เธอน่าจะอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะไม่ประสงค์ที่จะไปจาบจ้วงความเป็นตัวเธอผิดๆ จึงตัดสินใจว่า..รู้แค่ไหนก็เขียนแค่นั้น รู้สึกอย่างไรก็เขียนไปตามนั้น จะไม่หลอกตัวเองในขณะที่ฟ้าคำรามอยู่รอบตัวเป็นอันขาด ธรณีนี่นี้เป็นพยาน..
พูดถึงฝนคนในเมืองไม่กระไรนัก บางคนไม่ต้องการให้ฝนตกตลอดปียิ่งดี แต่พวกเราชาวไร่ชาวนา ถ้าฝนไม่มาก็แทบจะขาดใจ โดยเฉพาะภาคอีสานที่ทำการเกษตรอาศัยน้ำฝน ไม่เหมือนภาคกลางที่ทำการเกษตรระบบชลประทาน ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามีระบบบริหารจัดการน้ำไปอีกแบบหนึ่ง
วันนี้ช่วงบ่ายๆจะมีฝรั่งที่ทำโครงการจัดการน้ำนานาชาติมาคุยด้วย ก็คงจะพูดได้เฉพาะแง่มุมของน้ำฝนและน้ำบาดาลที่ใช้อยู่ น้ำบาดาลมีข้อจำกัดเยอะ คุณภาพน้ำแตกต่างกันไป บางแห่งเค็ม กร่อย เป็นสนิม กระด้าง ฟอกสบู่แทบไม่มีฟอง ส่วนน้ำฝนนั้นเหมือนน้ำปุ๋ย ชุ่มเย็นทำให้ต้นไม้สดชื่นกว่าการรดจากน้ำชนิดอื่น สรุปว่า พืชชอบน้ำฝน คนชอบน้ำชา กาแฟ สุรา เมรัย คนเขียนบล็อกชอบน้ำใจไมตรี และรอยยิ้ม.. พูดถึงรอยยิ้ม ผมขอเสนอญาติคนถัดไปดีไหมละ
ลำดับที่8 เด็กๆเขาจะมีของชอบ ของหวง ของเล่นที่สุดของที่สุด แต่คนชราภาพอย่างผมคงไม่มีของชอบที่สุดอย่างนั้นได้หรอก เพียงแต่มีคนรู้จักมักคุ้นที่คุยกันได้ทุกเรื่องแบบเปิดใจ กรุณาขีดเส้นใต้ด้วยนะครับ คุยแบบเปิดใจ ใช่ว่าเราจะไปทะเร่อทะร่าคุยกับใครได้ง่ายๆ บางคนเขาก็ถือตัว บางคนเขาก็มีข้อจำกัดส่วนตัว บางคนก็ไม่อยู่ในฐานะที่เราจะไปแสดงความสนิทสนมอะไรได้ แต่กับบุคคลท่านนี้ผมมีความรู้สึกเป็นกันเองอย่างไรก็ไม่ทราบได้ ทั้งๆที่ไม่มีข้อมูลส่วนตัวและไม่รู้จักมักจี่กันก่อน เป็นแต่เกิดจากความชอบอัธยาศัยได้แลกเปลี่ยนความเห็นกันไปมา ก็ขอโมเมทึกทักเอาว่าเราน่าจะเป็น”คอเดียวกัน” นั่งโต๊ะบล็อกสนทนาวิสาสะกันได้ หนักเบาอย่างไรก็ไม่วิตกกังวลอะไร ถือเอาอย่างที่พระท่านว่า..ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง
ช่วงที่ผ่านมาผมคิดว่าเราติดตามดูแลกันไม่คราดสายตา มีการร้องขอบางเรื่อง และท่านได้ขันอาสาช่วยเหลือด้วยความสบายใจ ผมนั่งนึกเล่นๆว่าเมื่อก่อนนี้เราไปอยู่กันที่ไหนหนา ถ้าเจอกันเมื่อสักสิบปีที่แล้วสุขภาพจิตคงจะดีกว่าดี ได้ช่วยกันทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่านี้
ผมชอบติดตามอ่านความเห็นที่เธอสะท้อนคิด รู้สึกชัดถึงเสน่ห์แห่งเหตุผล ที่มีมุมมองแบบเอกซเรย์ละเอียดลออไปอีกแบบหนึ่ง ง่ายๆชัดๆแต่เด็ด เด่น บางทีก็เป็นประเด็นร้อนได้ไม่ยาก ความเป็นตัวของตนเองสูง ผมถือว่าเป็นความกล้าหาญทางวิชาการ เสียดายว่าถ้าผมได้เคยนั่งคุยกับเธอเหมือนอาจารย์ Paew สักครั้งหนึ่ง ผมคงจะมีเรื่องเขียนถึงเธออย่างสนุกและน่าสนใจมากกว่านี้ นี่เป็นเรื่องจริงนะครับ คิดดูสิ ถ้าเธอมีความดีความสามารถประมาณ100เล่มสมุดไทย แล้วเราไปจับกระเดียดมาเขียนเพียงนิดเดียว ก็นึกดูเถิดว่า ผู้เขียนสมควรตายกี่ครั้ง โธ่!! และโธ่!!
ข้อมูลดิบ เธอน่าจะเคยเป็นเทพธิดาสีขาว ..พวกเราเหล่านักเรียนพยาบาล บริการปวงชนให้พ้น.. ผมที่ความหลังหวานเจี๊ยบกับคนเหนือเสียด้วยสิ ความพึงพอใจในนิสัยของจ๋าวเหนืออู้กำเมืองยังปักหมุดอยู่ในห้วงคำนึงไม่เสื่อมคลาย นึกถึงคราใดก็ยังอิ่มเอิบที่มีวาสนาได้ไปข้องแหวะตามจริตหนุ่มรุ่นกระทง ที่หลงใหลความเรียบงามสาวชาวถิ่นไทยงาม เขียมมาถึงตรงนี้ก้อนสะอึกมันพุ่งขึ้นมาจุก ความหลังตามมาเช็คบิลกระชั้นชิด ขออภัยเขียนต่อไม่ได้..เอาเป็นลองให้ทายกัน ว่าญาติผู้อารีคนที่8ของครูบา เธอผู้นี้น่าจะเป็นใคร?
เฉลยครับ
นี่แหละเอกลักษณ์ ที่เป็นตัวตนของคนที่ชื่อสมพรละ
มีลูกเล่าลูกฮา ไม่รู้ว่าเป็นญาติกับล้อต๊อกหรือเปล่า
อย่าประมาทนะ ที่นึกๆว่าจะใช่ อาจจะไม่ใกล้เลยก็ได้
ภาคเหนือไม่ใช่มีที่ มช.แห่งเดียวที่ไหนละ
อ๋อ ! ทำไมนอนดึกนักละ หรือว่าคุณเจ๊เพิ่งตื่นจ๊ะ
ไปเที่ยวเมืองมะละเเม่ง ด้วยไหม ก่อนไปถ้าดูหนังพระนเรศวรจะอินมาก
อยากจะไปชมภาค2 ก็ไม่ทราบว่าออกจากโรงแล้วยัง
ไม่เหมือนเมืองกรุงจะฉายยาวนานกว่ากัน
แน่หรือ พี่ขา จะมาให้เห็นใบหน้า
ตะเช้ายังไม่ยอมเฉลย
มาเฉลยหลังอาหารกลางวัน...อิอิ
ท่านครูบาคะ
ตื้นตันใจค่ะ ที่ท่านครูบากรุณาเขียนถึง เมื่อเช้านึกถึง อาจารย์หนิงค่ะ ยังนึกขำ ว่าครูบาเริ่มจะเป็นท้าวสามล หาลูกเขยให้ลูกสาวทั้ง 7 ซะอีก อิอิ
อดีตเป็นพยาบาล...ถูกต้องค่ะ เป็นอยู่ 5 ปี ดูแล้วชีวิตนี้อยากทำอย่างอื่นบ้าง เลยย้ายเป็นอาจารย์ ตอนนี้อยากกลับไปเป็นพยาบาลประจำการ แต่คงไม่มีโรงพยาบาลไหนรับคนแก่ๆ ไปขึ้นเวรอีกค่ะ
ได้เลข 8 เป็นเลขประจำตัวจากโรงเรียนของครูบานะคะ เลข 8 เป็นเลขประจำตัวของราหูผู้ลึกลับ...ซะด้วย
อ่านบันทึกครูบาแล้วอยากกลับไป เขียนประวัติ...แต่ขี้เกียจจัง ไม่ชอบเขียนประวัติของตัวเองค่ะ ... ลืมประวัติไปหลายอย่างแล้วด้วย เช่นจบประถมเมื่อ พ.ศ เท่าไหร่ ชื่อปริญญาที่เคยได้รับก็ไม่จำ ...ถ้าไม่ขี้เกียจเมื่อไหร่จะเขียนประวัติไว้ค่ะ ....เอ๊ะ หรือยังไม่ต้องเขียนปล่อยให้ลึกลับแบบพระราหูไปก่อน...อิอิ
ความสามารถก็ไม่ค่อยมีอะไรมากกว่านี้แล้วค่ะ ถ้าครูบาได้นั่งคุยด้วยอาจจะอยากถอนคุณสมบัติไปอีกหลายข้อ เพราะฉะนั้น ไม่ยอมเจอในตอนนี้...เด็ดขาด..ฮ่า ฮ่า ฮ่า
สวัสดีค่ะครูบาขา
วันนี้มานั่งทำงานที่ มข แล้วค่ะ กำลังจะจัดทำข้อสอบ...(อีกแล้ว) เพื่อคัดเลือกคนเข้าศึกษาต่อปริญญาโท ที่ภาควิชาค่ะ ...ก็เป็นการสร้างความเครียดให้กับผู้อยากเรียนต่อ อีกรูปแบบหนึ่งค่ะ.....
ครูบา เฉลย แล้วว่าเป็นท่านอาจารย์จันทรรัตน์....แป๋วก็ไม่ค่อยได้ ลปรร กับอาจารย์ แต่เห็นที่อาจารย์มา ลปรร กับครูบาค่ะ ...อย่างหนึ่งที่รู้สึก คือ อาจารย์จันทรรัตน์มีเสน่ห์ค่ะ....
วันนี้หวังว่าครูบา คงทานข้าวกลางวันแล้วนะค่ะ ... ถ้าทานแต่มะขามหวาน กับน้ำชารองท้อง เกรงว่า อีกไม่นานครูบาจะเป็นโรคกระเพาะค่ะ.....ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ......
ตาม อ.paew มาเป็นห่วงพ่อครูฯ ด้วยคนค่ะ
วันนี้ หนูมีกิจกรรมจัดอบรมให้ที่คณะฯ ได้ทีม พี่ ๆ จาก blogger มอ.หลายท่าน ไปช่วยเป็นวิทยากรให้ค่ะ ทุกคนน่ารักมาก มาช่วยด้วยความเต็มใจ ทั้ง ๆ ที่มีภารกิจงานประจำล้นมือ
ถึงจะยุ่งยังไง หนูก็ไม่ลืมทานข้าวค่ะ พ่อครูฯ
สุขภาพ สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ค่ะพ่อครูฯ
จันทรรัตน์ เมื่อ |
อาจารย์ครับ
ประวัติน่าจะมี2 ลักษณะ
ท่านครูบาคะ กรุณาอย่าลบบันทึกนี้นะคะ เพราะว่าเอาไปทำลิงค์ไว้ที่ http://gotoknow.org/profile/jantararat ค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
อีกอย่างคือ ทุกๆคนขานรับกันว่า ท่านครูบาไม่กินข้าว และไม่นอน
ขอใช้สิทธิแห่งญาติ เรียนถามว่า เหตุใดท่านไม่หิว และไม่ง่วงคะ
เบื่อบ่นๆๆ
ผมไม่รู้จะร้องเพลงอะไร
วันนี้เจอเข้าไปหลายเรื่อง
ค่าย ปวส.มากระชั้น คงรับไม่ไหว
เหนื่อยตายแน่ๆ
อ.ลูกหว้า เมื่อ |
เปิดกรุก๊วนมหาชีวาลัยอีสานดีไม๊
เออ อ.หว้า คณะ วปอ.ที่มามีอาจารย์ท่านหนึ่ง บอกว่ามาจาก ม.พิบูลสงคราม ท่านซื้อหนังสือ แล้วเอามาให้เซ็นชื่อ มาขอถ่ายภาพร่วม ไม่ทราบว่าอยู่กล้องตัวไหน ท่านอยากจะคุยด้วย แต่คิวยาว ..จึงได้แต่ถ่ายภาพแว๊บๆๆๆ
ใครนะให้ฉายา อ.หว้า ศิษย์ครูบา อ.ราณี ละสิ