บล็อก บูด
ขณะที่ผมกำลังสนุกกับการจัดงานวันพบญาติ แต่ละวันลุ้นรอว่าพี่ป้าน้าอาของผม คนไหนสนใจจะมาจ๊ะเอ๋กันบ้าง เพื่อทดลองสร้างมิติทางสังคม จะทดลองเพาะปลูกต้นสมานฉันท์ให้มันเจริญงอกงามในวิถีไทยจริงๆ โดยอาศัยการทำงานอิงระบบ
· การทำงานอิงระบบ หมายถึงทุกคนส่วนใหญ่ก็เป็นข้าราชการกันแทบทั้งนั้น อาจจะเคยชินกับคำสั่ง ใบสั่งให้ทำโน่นทำนี้ ตกอยู่ในฐานะผู้ใต้บังคบบัญชาของระบบหน้าที่การงาน ทำให้บางท่านจำเจ เซ็ง ที่ในชีวิตนี้ไม่ค่อยได้คิดได้ทำอะไรที่ปลอดโปร่งโล่งอย่างใจสักครั้งเดียว
ถ้าได้โอกาสตรงที่มีอิสรเสรี ทำอะไรตามอำเภอใจ พอใจ ชอบใจ ดั่งใจของตนเองบ้าง ทุกคนจะงัดเอาพลังใจ ภาษาทางการเรียกว่าศักยภาพ ออกมาบริหารปัญหาแบบเด็ดเดี่ยว เด็ดขาด ฟันธง ฉั๊วะๆๆๆอย่างที่ลูกสาวผมที่อยู่ไกลถึงหาดใหญ่ ลูกขึ้นมาขีดเส้นใต้ ว่าจะเอาวันนี้ละนะ วางแผนการเดินทางแล้วนะ จัดเตรียมเสบียงกระทะ ตะหลิว จะมาแสดงเสน่ห์ปลายจวัก ชวนพรรคพวก จูนใจทโมน พร้อมที่จะกระโจนเมื่อถึงวันนัด
เมื่อมีหน่วยกล้าตาย หน่วยกล้าหาญก็ตามมาเป็นละลอก กลุ่มลูกหว้าทำท่าว่าจะลุยและนะคุณพ่อขา ทางเหนือสุดก็อาบน้ำแต่งตัวคอยกันขมีขมัน ภาคตะวันออก ตะวันตก อีสานเหนือนี่ลงทุนเหน็บพร้าไปตัดหน่อหวายมาฝาก ทั้งๆที่เจ้าตัวมาไม่ได้ นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าน้ำใสใจจริง ที่มันเคยแสดงออกในหมู่บ้านบางระจัน จนแม่ทัพนายกองวิ่งผ้าโสร่งหลุดมาแล้ว
นี่เพิ่งเริ่มเป่านกหวีดนะ พวกที่สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามาเชื่อว่ามีอีกเยอะ ดร.ขจิต กับเจ๊Paew คนเก็บบัตรผ่านประตู จะมือหงิกก็คราวนี้แหละ ตรงนี้คืออะไรครับ ถ้าไม่ใช่อานุภาพของมนุษย์ ที่เป็นพลังซ่อนอยู่ในกำปั่นเหล็ก ไม่ค่อยได้นำออกมาใช้ มาทำอะไรเพื่อตนเองและสังคม ผมก็อยากเห็นนะ ว่าพลังของสังคมไทยหายไปไหน ทำไมไม่ออกมาร่วมด้วยช่วยกัน ถ้างานนี้สะท้อนอะไรออกมาบ้าง ผมขอโมเมว่านี้คือการเปิดหน้าสารบัญเรื่องการเสริมสร้างสังคมสมานฉันท์ฉบับมหาชีวาลัยอีสาน
· KM.ธรรมชาติ ผมจะไม่ไปตีความให้สมองแฉะ ว่าอะไรKM. ของจริงของปลอม แต่จะชวนลูกหลานในก๊วนผม มาใช้ชีวิตร่วมกันแบบไร้กรอบสัก2วัน2คืน โดยยำเวลาทั้งหมดมาลงขันกองกลาง อยู่อย่างอิสระ คิดอย่างอิสระ กิจกรรมทำกันอย่างอิสระ ง่ายๆตามประเพณีของพื้นถิ่นแต่ละคน ใครมีฝีมือด้านอาหารก็เตรียมกันมาแสดงกันตามกำลังฝีมือ คนชิมนั้นไม่ยั้งอยู่แล้ว พร้อมที่จะช่วยกันชม ช่วยกันชิม เอาให้อิ่มอกอิ่มใจ ให้เป็นจริงให้ได้ ไม่ต้องการให้เป็นเพียงคำพูด แต่ในงานนี้จะถอดรหัสให้ออกจากใจมาวางตรงหน้าให้ได้ โดยไม่ต้องอธิบายว่าอิ่มอย่างไร ถ้าพุงไม่แน่นอย่าหยุด ใจยังไม่อิ่มใช่ไหม ก็อย่าหยุดระบายยิ้มและหัวเราะ จะกู่ก้องร้องลั่นกี่หลอดก็ได้ เพราะที่นี่ไม่ใช่โรงแรม ไม่ใช่โรงพยาบาล(ห้ามใช้เสียง) ใครไม่หัวเราะเสียอีก อีตาขจิตจะชวนหลานๆเดินไปจี้เอว
· พันธมิตรทางวิชาการ อย่างที่ผมเขียนแนะนำ เจ๊ Paew ว่าเราดีแต่พูดเรื่องความรู้ในตัวคน แต่ทำอย่างไรละ ความรู้ที่ดีๆเหล่านั้นจะได้ถูกนำมาใช้อย่างสร้างสรรค์เต็มตามศักยภาพของแต่ละคน จะให้เจ้าหัวแหกปากโฆษณาว่าฉันเก่ง ฉันรู้ อย่างนี้ สังคมไทยรับไม่ได้ จะถือว่าเป็นการอวดเก่งอวดดี ทั้งๆที่เขาเก่งและดีจริงๆนี่แหละ ความดี ความเก่ง ของคนไทยจึงถูกคุมกำเนิด คุมมานานแล้วด้วย ตั้งแต่ตั้งกรุงสุโขทัยมานั่นแหละ
ญาติผมแต่ละตนธรรมดาเสียที่ไหน ข้ามน้ำข้ามทะเลไปล่าความรู้มาแล้วทั่วโลก แต่พอมาทำหน้าที่การงาน ก็ถูกบีบรัดด้วยกรอบระเรียบระบบ จำกัดไปด้วยเวลา และที่สำคัญอยู่ในวัฒธรรรมราชการที่ห่วยแตก คุณจะทำอะไรที่เข้าท่าเข้าทีเกินใบสั่งไม่ได้ ถือว่านอกลู่ หัวแข็ง ผิดระเบียบ ผิดโน่นผิดนี่ เลยตกไปอยู่ในหมู่ลูกอีช่างผิดไปโดยปริยาย ถามว่าดีแต่ครางอยู่ในป่านี้ใช่ไหม ปล่าวหรอก พวก ก.พ.เคยมาให้เลี้ยงข้าวกลางวันที่นี่ ผมก็พูดอย่างนี้ เขาก็บอกว่าตัวเองก็โดนเหมือนกัน อ้าว! อย่างนั้น ใครละเป็นผู้บังคับบัญชาตัวจริงของประเทศไทย ตัวตน หน้าตา เป็นอย่างไร ทำไมถึงสร้างรั้วล้อมให้ข้าราชการไทยอยู่ในบริเวณที่เต็มไปด้วยความ อึดอัด อุดอู้ อุ้ยอ้าย อลวน อลเวง
ผมจึงชวนญาติโกโหติกามาสร้างสังคมของเราเอง
· สังคมที่พร้อมยิ้ม
· สังคมที่พร้อมให้อภัย
· สังคมที่ทำด้วยใจ มาด้วยใจบริสุทธิ์
· สังคมได้ปลอดเงื่อนไขที่กำหนดโดยคนอื่น
· สังคมที่อิสระ หัวเราะ ร้องไห้ ร้องเพลง มากแค่ไหนก็ได้
· สังคมที่ชื่นชิมฝีมือกันและกัน อิ่ม อร่อย ทุกมื้อๆๆ
· สังคมที่เอายังไงก็ได้ ถ้าทุกคนพยักหน้า
ในขณะที่เรากำลังยิ้มกริ่มกับแผนความคิดที่จะเกิดขึ้นในวันที่5-6-7 เมษายน ศกนี้ มีข่าวเรื่องความไม่เข้าใจกัน ต่างฝ่ายต่างอธิบายกันยืดยาว ผมก็ได้แต่นึกในใจว่า ทำไม๊ไม่ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย กะอีแค่ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าหากัน มันยากตรงไหนนักเชียว เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว ก็ลองดูนะครับ
ก่อนบล็อกที่ทุกคนรัก..จะบูดบึ้ง!
ความเห็น (31)
ครูบาคะ
เข้าใจทุกตัวอักษรที่ครูบาเขียนและทุกกิจกรรมที่ครูบาทำนำร่องเป็นตัวอย่าง ไม่ต้องไปใช้คำฟุ่มเฟือยอำนวย กิจ เอื้อ ให้รุ่มร่ามและชวนงุงงง KM จะธรรมชาติหรือไม่ อยู่ที่ปฏิบัติและเรียนรู้
สิ่งทั้งหมดนั้นคือหัวใจการเรียนที่ได้รับจากครูบาค่ะ
ส่วนที่ขอเรียนแลกเปลี่ยนตามประเด็นที่ครูบาทิ้งไว้ให้คิดคือ เรื่องกรอบ กฏ
กรอบ กฏ(กด) คือสิ่งที่คนแต่ละคนกำหนดและเอาตัวไปอยู่ในสิ่งที่สร้างขึ้นมาเอง อิสระทางความคิด วุฒิภาวะทางอารมณ์ การหยุดยึดมั่นว่าโลกมีแต่ขาวและดำเท่านั้น มีดอกไม้มากมายที่บาน มีต้นไม้หลายพันธุ์ในป่า มีความรักหลากหลายวิธี ที่ยังรอการค้นพบ
ดอกบางอย่างเราว่ากลิ่นเหม็นแต่เพราะเราเคยไปนิยาย "ความหอม" มาก่อน
ความเห็นบางอย่างเราบอกว่าระคายหู ระคายตา เพราะมัวไปเพลินและยึดติดกับภาษา จนตามัวไม่อ่านให้แจ้งแทงตลอด
.....ครูบาว่าไหมคะ
ทำไม๊ไม่ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย กะอีแค่ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าหากัน มันยากตรงไหนนักเชียว เมื่อรู้เช่นนี้แล้ว ก็ลองดูนะครับ
เราจะเกี่ยวก้อยกันไปเก็บเกี่ยว ลปรร. กันเร็ว ๆ นี้แล้ว (แทบทนไม่ไหว) พ่อครูช่างเขียนยั่วยวนชวนใจ จริง ๆ
สวัสดีตอนเช้า อารมณ์แจ่ม ๆ ค่ะพ่อครู
 |
- ดีใจด้วย ที่อารมร์แจ่มใส
- ที่นี่ฝนไม่ตกสักเม็ด แต่ก็ชุ่มชื่นเพราะความชิ้นที่พัดผ่านมาจากทางเหนือ
- ที่ว่าอยากมานะ จริงรึเปล่า
- ลองเขียนออกมาเป็นความรู้สึกสิว่าประมาณไหน
- รึจะต้องให้จัดประกวดความคันในวันที่อยากมา!
อ.ขจิตครับ
วันนี้เม็กดำ 1 พาทหารเสือมาลุยช่วยเตรียมบริเวณงานสำหรับวันพรุ่งนี้
ถ้าว่างก็เชิญ ที่นี่มีน้ำใบบัวบกให้ชิม24 ชัวโมง
วันนี้ครูบามาระบายแต่เช้า ก่อนอื่นของซิงเจียอยู่อี่ ซิงนี้ฮวดใช้ (สายไปหน่อย) ครับ ขอให้มีความสุขนะครับครูบา
กรอบเข้ามีได้เพื่อกันไม่ให้แตกกระจาย ทำให้ร่วมกันได้แต่กรอบที่ดีจะต้องประกอบขึ้นด้วยคุณธรรม จริยธรรม ไปได้ตามกฎของเหตุและผล ที่สำคัญคนที่มีอำนาจดูแลกรอบจะต้องมีธรรมมากพอครับ แต่ในความเป็นจริง คนเราพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากกรอบมาตลอด กรอบการปฎิบัติ กรอบความคิด จนกระทั่งกรอบของจิตวิญญาณ(หลุดพ้น)
สงสัยครับ นิ้วก้อยข้างใหนครับจารย์
 |
ภูคา |
- ตัดสินใจไม่ได้ เพื่อไม่ให้เสียเวลา
- โชว์ทั้ง2ก้อยเลยครับ จะได้ยกกำลัง2 ความสมานฉันท์
- ถ้ายังไม่ชัวร์
- ให้เอากาวตราช้างป้ายให้รอบ
- คราวนี้แน่นกระชับแน่ๆๆ ฮิๆๆ.
เรียน ท่านครูบาสุทธินันท์
- สังคมราชการเป็นสังคมที่ไม่ค่อยเปิดใจอย่างแท้จริง
- เป็นสังคมที่เห็นแก่ตัว และพักพวกเพื่อนฝูงของตนเอง
- เป็นสังคมที่คนดีๆ มักจะอยู่ลำบาก
เห็นไหมครับด่าตัวเองอีกแล้ว เพราะเป็นคนปากไม่ค่อยค่อยรูดซิบ
ด้วยความเคารพ
อุทัย อันพิมพ์
- อยากไปครับพ่อ
- แต่ปั่นงานหัวยุ่งๆๆๆ
- มายืนยันว่ายอมไม่ได้ที่จะให้ใครๆๆมาทำให้บันทึกบูดๆๆบึ้งๆๆๆครับพ่อ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะท่านครูบา
ชอบค่ะกับคำพูดที่ว่า ทำไมไม่ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย กะอีแค่ยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าหากัน เข้าประเด็นกันตรงๆ และคำพูดที่ว่า "ทดลองเพาะปลูกต้นสมานฉันท์ให้มันเจริญงอกงามในวิถีไทย" จริงๆ รับรองค่ะครูบา ว่าพลังของคนมันยิ่งใหญ่จริง ๆ ราณีก็รอวันไปเหมือนกัน อยากเห็นคนที่รู้ คนที่ใช่ คนที่คิดคล้ายกัน แต่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทุกมุม
คนเรามีหลายด้านค่ะครูบา อยู่ที่ว่าเราจะหันไปเห็นด้านไหนของเขา วันนี้เราเห็นด้านดี พรุ่งนี้เห็นด้านเสีย แต่ถ้าคนเราจะคบกัน ต้องหัดมองด้านดี ๆ อย่างครูบาค่ะ อย่างน้อยเราก็สุขใจที่มีพลังแบบร่วมด้วยช่วยกันอาสามาเต็มจากทุกภาค
ราณีได้กำลังใจมาเยอะจากครูบาในการเขียนลองเข้าไปชมดูซิค่ะ อย่าลืมให้ข้อเสนอแนะด้วยนะค่ะ
เรื่องต่างมุม...ต่างมอง(ตามไปดู)ตอนที่ 1 http://gotoknow.org/blog/Ranee/80092
เรื่องต่างมุม...ต่างมอง(ตามไปดู)ตอนที่ 2 http://gotoknow.org/blog/Ranee/80094
k-jira มีความเห็นว่าความขัดแย้ง เป็นพฤติกรรมปกติที่เกิดขึ้นของผู้คนที่อยู่รวมกันเป็นสังคมค่ะ
จะว่าไปแล้วความขัดแย้งก็เป็นสิ่งดีนะคะ
เพราะมันจะเผยตัวตน และอุดมการณ์ของคนในสังคมนั้นๆให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ดังนั้นความขัดแย้งมักทำให้คนเกิดการรวมตัวกัน และมีพลังเพิ่มขึ้น
ความขัดแย้งจะบังเกิดเป็นพลังขึ้นมา และขับดันให้สังคมมีการพัฒนาไปข้างหน้าได้ ทั้งสองฝ่ายต้องมีเหตุผลกัน ปัญหาที่เกิดขึ้นจากความขัดแย้ง มักเกิดเนื่องจากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด หรือทั้งสองฝ่าย ไม่ใช้ "เหตุผล" แต่ยึดเอา "อัตตา" และทำทุกอย่างเพื่อ "ชัยชนะ" เป็นหลักต่างหาก
แต่หากเอา "เหตุผล" มาถกอภิปรายกันแล้ว หลังความขัดแย้ง มักบังเกิด "มิตรภาพ" ที่แนบแน่นกว่าเดิม
จำได้ว่าเคยอ่านเจอในหนังสือไม่ต่ำกว่า 2 เล่ม เกี่ยวกับกลยุทธ์การปกครองคนของนักปราชญ์ หรือ นักปกครองของจีน (ขออภัยที่จำชื่อหนังสือไม่ได้) มีผู้ปกครองบางคน เอา "ความขัดแย้ง" มาใช้ในการควบคุมคนในใต้บังคับบัญชา เพราะบางครั้ง ความสามัคคีทำให้คนรวมพลังกันเป็นกลุ่มก้อน จนมีอำนาจเหนือผู้ปกครอง ทำให้ยากแก่การควบคุม ดังนั้นจึงต้องสร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นสักเล็กน้อย เพื่อที่จะเข้าไปควบคุมดูแลได้ง่ายขึ้น
เอ่อ.. อันนี้ k-jira อาจจะออกนอกเรื่องไปแล้วนะคะ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ใดใดในที่นี้หรอก เพียงแค่อยากจะบอกว่า บางครั้งสิ่งที่เราเห็นว่าไม่ดี หรือน่ากลัว มันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้น ของปรากฏการณ์ดีๆก็ได้ค่ะ เพียงแต่ทุกคนมีความคิดที่ดี มีเหตุผลที่ดี มีความรู้สึกที่ดี และมีความหวังดีต่อสังคมที่เราดำรงอยู่ แม้เมฆฝนทะมึนจะคืบคลานเข้ามา แต่ไม่นานก็จะผ่านพ้นไปโดยเร็ว และฟ้าหลังฝน แสงแดดมักแจ่มใสเป็นพิเศษเสมอ
อย่าหวั่นไปเลยนะคะ ไม่ว่าที่ใดที่มีความขัดแย้ง เกิดขึ้น ที่นั่นจะไม่ได้มีกลุ่มคนแค่ 2 กลุ่มเท่านั้น แต่จะมีสามกลุ่มเป็นอย่างน้อย กลุ่มที่สามคือกลุ่มผู้อยู่รอบข้างที่คอยสังเกตการณ์ค่ะ กลุ่มนี้แม้อยู่อย่างเงียบสงบ แต่คนในกลุ่มนี้กมีวิจารณญาณที่ตัดสินได้ว่าอะไรถูกอะไรผิด และที่ไม่ได้เสนอตัวเข้าไปสนับสนุนฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ก็เพราะไม่อยากให้มากคนมากความ และรอคอยให้เหตุผลคลี่ลคายความขัดแย้งที่เกิดให้สงบลงโดยเร็ว
ถ้าจะหวั่นเกรง ก็หวั่นบุคคลในกลุ่มที่ 4 ค่ะ คือกลุ่มผู้ไม่ประสงค์ดี ที่มักเข้ามาก่อกวน จุดชนวนให้ความขัดแย้งนั้น ขยายตัว จนอาจจะเกิดการปะทะ แตกหักหันในที่สุด
ในสังคมประเทศไทย มีคนกลุ่มนี้ให้เห็นอยู่เยอะค่ะ ดังจะเห็นได้จากสถานการณ์บางอย่างของประเทศในขณะนี้
แต่โชคดีที่ใน G2K ของเราไม่มีบุคคลกลุ่มนี้ และภาวนาขออย่าได้มีนะคะ
ขอบคุณสำหรับที่ให้มาแสดงความคิดเห็น หากว่ามีคำพูดใดผิดพลาดไปก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ^______^
เรียน อ.ราณี
ไปแอบอ่านมาแล้ว อ่านจบหมดแล้ว
รอแต่ว่าเมื่อไหร่จะเขียนอีก
จะไปอ่านอีก อ่านๆๆๆ
เขียนๆๆมาเลย
ขอชม ว่าเยี่ยมมาก
 |
- ขอคุณครับที่มาเยี่ยมในประเด็นที่ชาวบล็อกสนใจ
- ผมไม่ได้มองว่าเป็นความขัดแย้งอะไรสักนิดเดียว
- เขากำลังสร้างความผูกพันที่ลึกซึ้งระหว่างกันที่เราคาดไม่ถึงต่างหาก
ครูบาขา ฮิฮิ.. ขอโทษค่ะ k-jira คงอ่านมาหลายบันทึก จนมาถึงบันทึกนี้ พอเห็นพ่อครูบอกว่า "บล็อกบูด" เลยทำให้เกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อน
หนูผิดไปแล้ว เข้าใจผิดไป นะ นะ คะครูขา
จริงๆด้วย ทุกคนกำลังผูกสัมพันธ์ลึกซึ่งกันต่างหาก
^________^
- มาขำๆๆๆพี่จูน
- พ่อครับคนนี้แหละที่ผมส่งหนังสือไปให้พี่เขาทายเรื่องไก่งวงกกไข่ พี่เขา งง งง ว่าหนังสืออะไร
อ๋อ.. งงเป็นธรรมชาติ
- ตะกี้นี้อาจารย์จากคลังสมอง วปอ.
- ขอข้อมูลที่จะมาศึกษาดูงาน
- ผมบอกให้เขาค้นในบล็อกหน้านี้
- โอ้ยโย้!! เปิดมาเจอ K-jira กำลังร้องไห้ขี้มูกโป้ง
- เอาละสิที่นี่ ..ร้องดังเปิดเผยเป็นธรรมชาติอีกแล้ว
- พรุ่งนี้คณะฯมาที่นี่ เขาคงถามถึง จะว่ายังไงดี?
ท่านครูบาเล่นกล
เมื่อเช้ารูปดอกไม้ เย็นมารูปแม่ไก่กับลูกเจี๊ยบ
...สอนธรรม อะไรหน้อ
|
- ตอนบ่ายเดินไปเจอแม่ไก่ ที่ช่วยเหลือตัวเอง100% ไปแอบออกไข่ในป่า หลบรอดจากสายตาแมวและศัตรูอื่น
- เมื่อลูกลืมตามาดูโลก ก็ชวนลูกๆเดินเต๊าะเตะมาหาเรา มาบอกข่าว มาขอปลายข้าว
- ผมประทับใจมาก อยากจะเอาภาพนี้เก็บไว้เป็นที่ระลึก
- และใช้อธิบายวิชาพึ่งตนเอง วิชาเศรษฐกิจพอเพียง ที่มีรูปแบบแทรกอยู่ทั่วไป
- ถ้าเราเปิดใจที่จะเรียนรู้ อย่าไปยึดอยู่ทฤษฎีและสูตรสำเร็จใด วิชามีชีวิตต้องดิ้นได้
- การเรียนต้องพลิ้ว และะเนียน
- ตามทัน และรู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลง ระดับเห็นไฟท้ายลิบๆก็ยังดี
- ถ้าเราไม่ประมาทความรู้ เราก็จะไม่ตกรุ่น ความรู้เราจะไม่โหล ไม่บูด และขึ้นอืด
- ไปสอน ไปแนะนำใครก็น่าสนใจ
- เอ๊ะมาบ้าบ่นอยู่ทำไมเล่า
- อาจารย์ก็เป็นต้นแบบเรื่องนี้อยู่แล้วนี่ โธ่ๆๆๆ
- ผมไม่ยักกะนึกว่าจะมีใครสังเกตเห็นเรื่องนี้
- อาจารย์ละเอียดอ่อน ละเมียดละไมมากจริงๆ
- ขอนับถือ
สวัสดีค่ะพ่อ
- หนูนิดลูกสาวหัวฟูมาอีกแล้ว
- ยังติดค้างพ่อนะค่ะเรื่องวิชาการดินสไตล์เด็กหัวฟู
- แต่วันอาทิตย์ที่ 25 กพ นี้หนูนิด จะไปกราบสวัสดีค่ะ ไม่ทราบพ่อจะอยู่มั้ยเอ่ย？
 |
- ถ้าในช่วงนี้
- มีรายการให้เลือกดังนี้
- วันที่24 ช่วงบ่าย ต้อนรับ วปอ.200 คน
- วันที่25บ่ายประชุมวิจัยทั้งวัน
- วันที่ 26 บ่าย TV.มาถ่ายทำเศรษฐกิจพอเพียง
- เย็น26 เปิดค่ายปูนซีเมนตืไทย
- 27-28 ค่ายปูนซีเมนต์ไทย ทั้งวัน
- เลือกได้ตามสะดวก วันไหนก็ได้
- ถ้าออกTVก็มา 26 บ่ายโมง
ครูบาคะ
ดิฉันยังไม่เก่งค่ะ ยังต้องฝึกอีกเยอะโดยเฉพาะความคิดออกจากกรอบ เมื่อวานก็เพิ่งได้รับคำแนะนำจากอาจารย์ในสาขาวิชาว่า ต้องไปหัดจินตนาการ หัดเขียน หัดฟังอีกเยอะ เนี่ยค่ะ
ครูบาออกทีวี แล้วทีวีช่องไหนจะฉายวันไหน ตอนกี่โมงคะ จะขอดูดาราด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา
ว้า!!! แห้วแล้วซิ คิวพ่อครูบายาวเหยียดเลย หนูนิดทำงานประจำ ก็หยุดเสาร์-อาทิตย์ ซึ่งจะว่าง แต่วันเสาร์นี้ไม่ว่างต้องออกไปหาตาเหรียญ วันอาทิตย์ว่างทั้งวัน แต่พ่อคงต้องเตรียมรายงานการประชุมตอนเช้า งั้นไม่เป็นไรไว้โอกาสหน้านะค่ะ หนูนิดไม่รบกวนพ่อแล้วกัน
|
เป็นรายการตามกระแส
แสดงความคิดเห็นเศรษฐกิจพอเพียง
ผมจะถามน้องที่มาถ่ายทำให้นะครับ ออกอาศวันไหน
แต่เขาก็จะส่งสำเนามาให้
เพราะผมก็ไม่เคยดูเหมือนกัน มีแต่คนบอกว่าออกช่องโน้นข่องนี้
บางทีถ่ายทำครั้งเดียวเอาไปออกอยู่เรื่อยๆ
ผมจะส่งซีดีใสเนาไปฝากนะครับ
อาจารย์เห็น 2 หนุ่มนี่จะแต่งการไหมครับ
แกบ้างานทั้งคู่ ลูกสาวเราก็จะอยู่เหงาเฝ้าเสาเรือนนิสิครับ
ผมละห่วงจริงๆ
ครูบาคะ
ว่าที่ลูกเขยที่ครูบาจ้องตาเป็นมันน่ะ ท่าทางจะสเปคเยอะ...(อิอิ)
คนบนดอยยังพอเห็นสเปคบ้าง ...เท่าที่สังเกตมาจะเห็นว่า สเปคประมาณว่า สวย ใส ไม่ปรุงแต่งเกินงาม ขี้เล่นบ้าง เก่งด้วยก็ดี ใจกว้างและพร้อมผจญภัย...
ส่วนคนแถวๆตะเข็บพม่า ดูสเปคยาก ...เลยคิดจะตั้งสเปคให้หน่อยว่า คงต้อง....
- ตามใจและทำใจเป็น เผื่อตะแกจะปุบปั๊บหิ้วกระเป๋าออกบ้าน (อิอิ)...
- ไม่ใช่เด็กในสังกัดเพราะดูท่าทางจะเป็นสมภารไม่กินไก่วัด...
- ทำกับข้าวเก่งเพราะตะแกดูจะชอบหุงข้าวและชอบกิน ...
- ความจำดีและช่างสังเกตเผื่อไว้ช่วยมองหาฝาหม้อข้าวในตู้เย็น
- ใจกว้างพร้อมจะต้องรับญาติมิตรจากทุกมุมโลก
ลูกสาวครูบาเท่าที่ดูมาแจ่มแจ๋วทุกคนนะคะ....แต่ดูครูบาไม่ค่อยเอามาอวดเท่าไหร่ ...หนุ่มไหนจะกล้าแหวกรัศมีไม้ตะพดละคะ....(ฮ่าๆๆๆ)
เรียน คุณพ่อครูบาฯ
อ่านรอบแรก ไม่ได้ทิ้งรอยไว้ค่ะ เพราะตอนนั้นเห็นหลาย ๆ คน สถานการณ์ตรึงเครียด
แวะมาอ่านอีกรอบ ถูกใจตั้งแต่เห็นรูปแม่ไก่ เดินตระกองกอด ลูกไก่แล้วค่ะ ยิ่งมาเห็นคำอธิบายเพิ่มเติมที่พ่อครูฯ อธิบาย อ.จันทรัตน์ ด้วยแล้ว ยิ่งเห็นซึ้งในสัจธรรมค่ะ
ว่าแต่ว่า ขอให้รอดสายตาหลาน ๆ ทีเถิ้ด ไปบ้านไหน แล้วเห็นลูกไก่เป็นไม่ได้ จะขอเอามาเลี้ยงที่บ้านท่าเดียว
พ่อครูฯ ค่ะ ของบางอย่าง ถึงแม้ว่าจะบูด แต่ก็ยังมีคุณค่าในตัว จริงไหมค่ะ เช่น ข้าวหมาก น้ำตาลเมา เป็นต้น
ไฉนเลย บล็อกบูด อันนี้ ก็แฝงไว้ซึ่งสิ่งดี ๆ ตามเคย
เรามายิ้ม และยื่นนิ้วก้อยให้กันเถอะค่ะ ก่อนที่จะไม่มีนิ้วก้อยให้ยื่น จริงไหมค่ะ พ่อครูฯ
- กลับมาแล้วค่ะ ได้ชีวิตของตัวเองกลับมาแล้วค่ะพ่อครูขา...หลังจากไข้หวัดมาพรากหนิงไปจากG2K ตั้งนานอ่ะค่ะ
- แต่ต้องขอตัวไปทำการบ้านส่ง MSU-KM team ก่อนนะคะ ท่านอาจารย์ Panda มอบมาตั้ง 2 หน้า A4 แหนะค่ะ
 |
คุณ รัตติยา เขียวแป้น เมื่อ |
ลูกชอบ ไก่นะดีแล้ว
เลี้ยงขังกรง 2 ตัว
เอาไก่แจ้สีสวยๆ
เขาจะได้มีปฎิสัมพันธ์กับชีวิตและธรรมชาติ
ออกไข่มา เพาะลูกไก่ ดูแลครอบครัวไก่
หลานๆจะได้
- ความรับผิดชอบ
- ความเมตตา
- ความช่างสังเกต
- ความวิเคราะห์
- การแก้ไขปัญา
- สร้างแรงจูงใจ
- คิดใหม่ทำใหม่
เอาไก่ญี่ปุ่น ไปเลี้ยงแข่งกับไก่เบตง ดีไหม
เราน่าจะหนุนเสริมในสิ่งที่เด็กๆชอบ
ติดตามอ่านเรื่อง การรองรับจินตนาการของเด็กๆ ในวันนี้