ข้อคิดและข้อเสนอแนะในการจัดการเรียนการสอน (5)

คราวที่แล้วได้กล่าวถึงกิจกรรม warm-up ไปบ้างแล้ว วันนี้จะเป็นเทคนิคเล็กน้อยเสริมเพิ่มขึ้นให้แก่นักเรียน ลองดูนะคะ

คราวที่แล้วครูอ้อยได้นำเสนอ ข้อคิดและข้อเสนอแนะในการจัดการเรียนการสอน (4) ซึ่งเป็นการกล่าวถึง เทคนิคการ warm-up มีผู้อ่านบางท่านสงสัยว่า การwarm-up คืออะไร ทำไมต้องมี และได้ประโยชน์อย่างไร ถามเป็นชุดเลย

การ warm-up ในการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษนั้น มีความสำคัญมาก เพราะภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาของเรา ครูผู้สอนต้อง..เตรียมการให้ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแผนการจัดการเรียนรู้ สื่อการเรียนรู้ อุปกรณ์ และเทคนิคการสอน การนำเข้าสู่บทเรียนและบรรยากาศ

ส่วนใหญ่ การ warm-up ที่ได้ผลคือการร้องเพลง ในชั้นเด็กเล็ก ช่วงชั้นที่ 1 .ป.1-3 แต่ในช่วงชั้นที่ 2 ป.4-6 นั้น น่าจะเป็นเทคนิคการนำเข้าสู่บทเรียนด้วยการ ถาม- ตอบ ซึ่งครูอ้อยได้ทดลองใช้ เมื่อปีการศึกษาที่แล้ว ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ได้ผลอย่างดี ทั้งฝึกการถามและการตอบอย่างมีคุณค่าให้แก่นักเรียนทั้งห้องทุกคน

ในระยะเริ่มแรก นักเรียนจะฝืดในการคล้อยตามเทคนิคนี้ เพราะนักเรียนยังไม่มีทักษะในการฟัง และการตอบคำถาม เมื่อครูอ้อยถามทุกๆวัน ถามในเรื่องใกล้ตัว โดยใช้คำถามง่ายๆสั้นๆก่อน ไม่นานนัก นักเรียนสามารถตอบและถามครูอ้อยได้ทุกคน

ฝึกการถามและการตอบ ซึ่งในชีวิตจริงนั้น คนเราต้องมีการพูดด้วยประโยคบอกเล่า ปฏิเสธและคำถาม สลับกันไป

ประโยชน์ที่ได้จากการ warm - up คือ นักเรียนจะมีความสนุกสนาน และเริ่มรู้ว่า การเรียนภาษาอังกฤษ ด้วยการพูดนั้น ไม่ได้ยากเลย

นอกจากการ warm-up แล้ว ครูผู้สอนต้องเข้าใจธรรมชาติของนักเรียนในแต่ละวัยที่ตนสอนด้วย นักเรียนในวัยประถมศึกษา ชอบการแข่งขัน สังเกตพบว่า เมื่อมีการแข่งขันทีไร จะสนุกสนาน มีความหมายการเรียน และดำเนินการสอนไปได้ด้วยดี

วันนี้จึงขอเสนอแนะข้อคิดในการจัดการเรียนการสอนในตอนที่ 5 ต่อไป ดังนี้

16. การจัดกลุ่มทำกิจกรรมเชิงแข่งขัน ควรให้นักเรียนแต่ละกลุ่มมีสมาชิกคละความสามารถกัน มีจำนวนสมาชิกเท่าๆกัน ครูผู้สอนควรสังเกตพฤติกรรมของนักเรียนในช่วงนี้ หากมีปัญหาเกิดขึ้นในกลุ่มใด ในคราวต่อไป ควรจัดกลุ่มใหม่ต่อไป ไม่ซ้ำกัน

17. ในระหว่างการดำเนินการเรียนการสอน นักเรียนควรได้รับการฝึกให้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดังและฟังชัด ในการนำเสนอและมีบทบาทในการนำเสนอแต่ละครั้ง เพื่อแสดงความมั่นใจและเป็นธรรมชาติ

18. กิจกรรมการเขียนก็เช่นกัน ควรสร้างความมั่นใจในการเขียน โดยมีพจนานุกรมให้นักเรียนได้ค้นคว้าเพื่อความถูกต้องและมั่นใจในการใช้ภาษาอังกฤษ ซึ่งนักเรียนก็ให้ความร่วมมือดี ในการนำพจนานุกรมมาด้วยทุกครั้งที่เรียนภาษาอังกฤษ

19. เมื่อพูดถึงพจนานุกรม ครูก็ต้องฝึกให้นักเรียนได้ใช้พจนานุกรมให้ถูกวิธี มีความคล่องตัวในการใช้ และรู้สึกว่า เป็นเพื่อนกับพจนานุกรม เมื่อไม่รู้ความหมายของคำศัพท์ นักเรียนจะรู้จักการค้นคว้าทันทีโดยอัตโนมัติ

20. โรงเรียนควรจัดหาพจนานุกรม ที่ดี มีจำนวนพอเพียงสำหรับนักเรียนทั้งชั้นเรียน นักเรียนจะได้รับการฝึกไปพร้อมๆกัน

21. ทักษะการใช้พจนานุกรม ช่วยในการเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นกระบวนการแก้ปัญหา เริ่มจากการรู้จักตั้งคำถามและคาดเดาความเป็นไปได้ของคำตอบ แล้วเสาะหาคำตอบ และยืนยันความถูกต้องด้วยตนเอง จนกว่าจะเป็นที่พอใจ การฝึกนักเรียนให้มีทักษะนี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นของนิสัย ใฝ่รู้ใฝ่เรียน ซึ่งนำไปสู่การเรียนรู้ตลอดชีวิต Life-Long Learning

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน การสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #diary#englishteacher#enginstruction#student#teacher#school#siriporn

หมายเลขบันทึก: 65047เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2006 00:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 15:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

ดร. แสวง รวยสูงเนิน

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2006 01:56 น. ()

ผมไม่โชคดีเหมือนลูกศิษย์ครูอ้อย

ผมใช้วิธีเรียนด้วยตนเองกับเจ้าของภาษา แบบไม่กลัวผิด ก็เลยพูดได้นิดหน่อย เขียนได้นิดหน่อย ฟังพอได้นิดหน่อยเหมือนกัน

ผมใช้เทคนิคเดียวกันกับลูกสาวและลูกชาย เขาก็ได้ภาษากันทั้งสองคน ทั้งอ่าน เขียน ฟัง พูด

แต่ผมลงทุนกับลูกด้านภาษาค่อนข้างมาก บางคนอาจจะทำไม่ได้หรือทำไม่เป็น

ผมพยายามพาเพื่อนต่างชาติมาทานข้าวที่บ้าน ให้เป็นบรรยากาศของภาษาจริงๆ โดยให้ลูกรู้สึกว่าภาษาต่างชาติเป็นเรื่องไม่น่ากลัว

ผมเลยได้ข้อสรุปว่าทำให้ภาษาต่างชาติไม่น่ากลัวจะเป็นวิธีเรียนภาษาที่ดีที่สุดเหมือนเราไม่กลัวภาษาไทย อย่างไรอย่างนั้น

ในโรงเรียนเราพอจะทำได้บ้างไหมครับ ลูกศิษย์ผม ป โท เอก กลัวภาษาอังกฤษเหมือนเดินเข้าป่าช้าตอนกลางคืนไม่ผิดเลย

ไม่ทราบจะแก้ได้อย่างไร ผมลองวิธีของผมก็ไม่สำเร็จ เพราะไม่มีตัวช่วย และบริบทการพัฒนาก็ไม่ได้อีกต่างหาก

ทำไงดีครับ

ครูอ้อย แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2006 06:03 น. ()

สวัสดียามเช้าค่ะ ดร. แสวง รวยสูงเนิน

ครูอ้อยดีใจและยินดีที่จะได้เสวนาภาษากับท่าน

นักเรียนของครูอ้อยมักจะแสดงความดีใจออกนอกหน้าเสมอเวลาครูอ้อยไปสอนแทน หรือเปลี่ยนชั่วโมง

การพูดภาษาอังกฤษ ไม่ใช่การสัมภาษณ์ ครูอ้อยเคยเรียนมาตั้งแต่เด็ก ครูมักจะสอนแบบให้ตอบคำถาม แต่ลืมนึกย้อนว่า ในชีวิตจริงนั้นเรามักจะมีประโยคทุกชนิด บอกเล่า ปฏิเสธ คำถาม คำแสดงอุทาน หรือขอร้อง

ครูอ้อยโชคดีที่ได้แลกเปลี่ยนการพูดภาษากับครูจ้างชาวต่างประเทศบ่อยครั้ง ครูอ้อยจะบอกเธอเสมอว่า ครูอ้อยต้องการจะฝึกหัดการพูดกับเธอ ดังนั้นทุกครั้งที่ครูอ้อยพูดผิดหรือไม่ชัดเจน เธอจะย้ำคำนั้นหรือประโยคนั้นอีกครั้ง เป็นอันว่ารู้ว่าครูอ้อยต้องปรับปรุง

ดังนั้น เวลาครูอ้อยสอนให้นักเรียน จะไม่รู้เบื่อที่จะฟังนักเรียนพูดตาม ครูอ้อยจะใช้สำเนียงแปลกๆให้นักเรียนพูด ให้แตกต่างจากที่พวกเราชาวไทยพูด

โรงเรียนที่ครูอ้อยสอนมีครูจ้างชาวต่างประเทศปีนี้เป็นปีที่สามแล้ว พบว่า เบื้องต้นนั้นนักเรียนกล้าพูด กล้าทักทาย และไม่เคอะเขินที่จะได้พูด

ถามว่าพูดเก่งหรือเปล่านั้น มันต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ

ครูอ้อยก็พูดไม่เก่ง จะพูดตรงประเด็นไม่อ้อมค้อม

ฝรั่งบอกว่า No attraction , No attractive ครูอ้อยก็พยายามต่อไป พยายามฟังเธอพูดมากๆและพูดตาม หัดพูดคนเดียวในรถ ดูสิว่าจะพูดได้ยาวแค่ไหนในแต่ละครั้ง ฝึกทุกวัน ค่ะ

มีเรื่องเล่า วันหนึ่งในการอบรมการสอนภาษาอังกฤษ ครูอ้อยได้รับเลือกเป็นผู้ตอบขอบคุณฝรั่งวิทยากร ครูอ้อยก็ไม่มั่นใจเท่าไรในภาษา แต่ครูอ้อยพูดออกมาจากใจ ยิ้มแย้ม ฝรั่งเขาเข้าใจค่ะ

เลยมั่นใจขึ้น พอคราวต่อไป ครูอ้อยจะอาสาสมัครพูดเลยค่ะ มั่นใจขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นเรื่องธรรมดา

ขอบคุณค่ะที่มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับครูอ้อยในเช้านี้ และหวังว่าจะได้แลกเปลี่ยนกันอีกในโอกาสต่อไปค่ะ