ลำนำแม่จ๋ามาหาลูกน้อย


เย็นแล้ว ตะวันแคล้ว แล้วคล้อยเคลื่อน 

เมฆาเยือน เคลื่อนดับ  ลับเวหา 

โอ้แม่จ๋า มาแล้ว  ลูกแก้วตา 

แม่มาหา ลูกน้อย แม่กลอยใจ

 

*****

คาบเอาเหยื่อ  มาป้อน  ปากลูกรัก 

แม่นี้จัก  แบ่งปัน  กันส่วนไหน 

นี่ลูกน้อย  พี่ยา  มาเร็วไว 

แม่นี้ไซร้  รักลูก  ดุจดวงใจ

*****

 

Bd10

*****

แม่ออกไป  หาเยื่อ  ไกลสุดแดน 

ไปสุดแสน  เหนื่อยล้า  หายากได้  

บินกับสู่  รวงรัง  เร็วเร็วไว 

เพื่อจะได้  ให้ลูกน้อย  อิ่มอุทร

*****

 

เมื่อเจ้าโต  เติบใหญ่  ได้เรียนรู้ 

ต้องบินสู่  โลกกว้าง  แม่จะสอน 

ด้วยโลกนี้  มีรัก  พึงสังวรณ์ 

อย่าด่วนถอน  อย่าปักใจ  ให้จีรัง

*****

 

ใครจะพูด อะไร  แบ่งเชื่อครึ่ง 

อย่าไปพึ่ง คนอื่น  ให้ความหวัง 

จงสร้างเอง  ไม่ต้องเกรง  และจีรัง 

ไม่พึงหวัง  คำลวงลม  ให้ตรมใจ 

*****

 

เป็นนกน้อย  จ้อยจิต  กระจิ๊ดริด

ตัวน้อยริด แม่ปกปัก จนเติบใหญ่ 

เหมือนกับลูก  พันปลูก ผูกมัดใจ 

ไกลแสนไกล  กลับมาหา  และอาวรณ์

*****

ด้วยรัก 

จาก 

ครูอ้อย  แซ่เฮ

หมายเลขบันทึก: 190910เขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2008 21:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

แวะมาเยี่ยมครูอ้อยครับ

Bd10

  • ภาพบางภาพมีวิญญาณ
  • ประกอบกับบทกลอนของครูอ้อยแล้ว
  • มีความหมายมากครับ

สวัสดีค่ะน้องชาย .... ครูโย่ง

  • ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทาย  และเข้าใจ ในคำประพันธ์ แบบง่ายๆ 
  • ยังมีอีกมากนะคะ  เพราะยังมีชีวิตอยู่

สวัสดีค่ะ

* มาสมัครเป็นเรียนรู้กับครูอ้อยค่ะ

* ป้าสุเป็นน้องใหม่ของบางลี่....ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

* ขอบคุณค่ะ

ยินดีต้อนรับค่ะอาจารย์.... ป้าสุ

 

อยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ชาย  พิสูจน์ ใช่ไหมคะ

จะตามไปอ่านบันทึกนะคะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท