ครูอ้อยกับเพื่อนชายใน GotoKnow
เพื่อนชายใน GotoKnow หมายถึง ท่าน blogger ทั้งหลายที่เข้ามาเขียนบันทึกแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใน GotoKnow โดยไม่ได้กำหนดอายุ หมายความว่า อายุเท่ากันหมด .... เป็นกติกา
อาจจะเป็นเพราะ ครูอ้อยมีความเก่ามากแล้วจึงกล้าที่จะเขียนเรื่องนี้ แต่ถ้าผิดพลาด ผิดใจ เกิดการไม่พอใจใดๆที่มีการพาดพิง ครูอ้อยขออภัยและรับผิดแต่ผู้เดียว พร้อมที่จะปิดบันทึก และกล่าวขออภัย ในที่นี้
ถ้ากลัวแล้วจะไม่กล้าที่จะเขียน ครูอ้อยไม่ต้องรวบรวมความกล้าแต่อย่างใด แต่มีความพร้อมที่จะเขียนแล้ว เนื่องจากได้ข้อมูลมาพอสมควร
เพื่อนชายของครูอ้อยใน GotoKnow ใน GotoKnow ได้แก่ คุณขจิต คุณธวัช คุณบอน คุณ beeman คุณไมโต คุณเอก คุณจ๊อด คุณคนไกล คุณจันทร์เมามาย คุณ น เมืองสรวง คุณปภังกร คุณ KAREEM คุณชายขอบ คุณสิทธิเดช คุณสิงห์ป่าสัก คุณ Tanu ฯลฯ ไม่อาจจะกล่าวได้อีก ณ ที่นี้
ที่นับว่าเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยนั้นก็คือ ท่านทั้งหมดที่กล่าวมานั้น เคยเข้ามาแสดงความคิดเห็นในบันทึกของครูอ้อย และตัวครูอ้อยเองก็เคยเข้าไปแสดงความคิดเห็นในบันทึกของท่านทั้งหมดด้วย
คุณขจิต...เธอเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยคนแรก เธอเป็นคนที่พูดน้อย จะเรียกครูอ้อยว่า พี่อ้อย และเราจะพูดคุยกันเรื่อง เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษ เรื่องปริญญาเอก ระยะหลังนี้คุณแอ๊ดจะเริ่มเป็นพี่น้องกับครูอ้อยและจะไปทำบุญทอดผ้าป่า ฝังลูกนิมิตที่วัดต่างจังหวัดด้วย นอกจากนั้นคุณขจิตยังเป็นห่วงสุขภาพของครุอ้อยทุกครั้งที่เขียนแสดงความคิดเห็นจะต้องเตือนให้ครูอ้อยรักษาสุขภาพด้วย ทำตัวเหมือนเป็นน้องชายที่ดูแลพี่สาวอย่างนั้นก็ไม่ผิด ครูอ้อยมับันทึกเกี่ยวกับลูกๆ คุณขจิตจะมาแสดงความติดเห็นว่าลูกนั้นเป็นสำเนาที่ถูกต้อง ครูอ้อยชอบมากเลยค่ะ เป็นคำพูดที่แสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมกับครูอ้อยเหมือนเป็นน้องชายจริงๆ ครูอ้อยมีความสุขกับการได้อ่านความคิดเห็นของเธอทุกครั้ง
คุณธวัช หมัดเต๊ะ ...เป็นเพื่อนใน GotoKnow ที่ได้ยินเสียงกันเป็นคนแรก ชักชวนให้ครูอ้อยเขียนบทความเกี่ยวกับการจัดความรู้ในโรงเรียนประถม ครูอ้อยจึงได้รับรางวัลเป็นเสื้อสามารถและหนังสือถักทอสายใย 10 เล่ม ครุอ้อยมีความสุขมาก เพราะเสื้อตัวนี้มีความหมายกับครูอ้อยมาก และจะกล่าวความจริงว่า บทความนั้นที่ครูอ้อยเขียน เป็นบทความที่น่าอ่านมาก ครุอ้อยอ่านแล้วอ่านอีก ความจริงแล้ว ไม่ใช่ครุอ้อยเขียนได้ดีทั้งหมดหรอกค่ะ เป็นความจริงที่...คุณธวัช ตกแต่งเรียบเรียงตัดต่อเติมให้บทความนั้นน่าอ่านต่างหาก ไม่ต้องบอก ครูอ้อยก็รู้ เพราะครูอ้อยรู้ว่าฝีมือของครูอ้อยมีแค่ไหน ขอบคุณมากเลยนะคะ เพื่อนชายของครูอ้อยท่านนี้ จากนั้นคุณธวัชก็เข้ามาแสดงความคิดเห็นที่น่ารักหลายบันทึกค่ะ
คุณบอน...เป็นเพื่อนชายของครูอ้อยที่ทำให้ครูอ้อยมีอาการสูบฉีดที่หัวใจรุนแรงมาก เพราะเธอมีการแสดงความคิดเห็นที่รุนแรง ร้ายกาจ แต่ครูอ้อยชอบให้คนตำหนิ มากกว่าชม จึงเป็นเพื่อนที่แสดงความจริงของครูอ้อยได้เด่นชัดที่สุด เธอเป็นเหมือนกระจกที่ส่องแล้วเห็นฝ้าบนใบหน้าของครูอ้อยเต็มไปหมด และต้องรีบนำแป้งมาโปะ เพื่อให้ดูดีขึ้น คุณบอนแนะนำให้ครูอ้อยเขียนบันทึกเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนมากๆ และชอบมากกว่าการเขียนบันทึกบันเทิง ครูอ้อยก็ยังคงเป็นครูอ้อย คุณบอนเปลี่ยนครูอ้อยไม่ได้หรอก แต่ครูอ้อยก็ทำตามใจเธอ โดยบังคับให้เธอเข้ามาแสดงความคิดเห็น เธอก็เข้ามาทุกที ระยะหลังนี้ ครูอ้อยรู้ว่าเธอเข้ามาใน GotoKnow ตอนไหน ถ้าอยากให้เธอแสดงความคิดเห็นเพื่อการต่อยอด ควรเขียนบันทีกตอนไหน ขอบคุณคุณบอนมากค่ะที่ทำให้ชีวิตของครูอ้อยมีความหมาย
คุณ beeman ..ท่านเป็นปรมาจารย์ที่ครูอ้อยเคารพ นับถือมาก ครูอ้อยยอมรับว่าได้อ่านบันทึกของคุณ beeman มากทีเดียว แต่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น เพราะกลัวความเปิ่นทำให้บันทึกของคุณ beeman ไม่น่ารัก ที่ไม่กล้า ก็ที่มา ไม่ใช่ครูอ้อยไม่มีเหตุผล เมื่อหลายปีก่อนครูอ้อยเคยไปงาน ครูแห่งชาติ จำปีพ.ศ.ไม่ได้แล้วค่ะ ประมาณ 2544 นี่ละ ครูอ้อยจึงรู้จักคุณ beeman แต่เธอไม่รู้จักครูอ้อย จนมาพบใน GotoKnow ลองคิดดูว่า ความรู้สึกดีใจจะมากแค่ไหน ระยะหลังนี้ ครูอ้อยกล้าเข้าไปแสดงความคิดเห็นแล้วกับคุณ beeman ท่านก็ตอบบันทึกครูอ้อยบ้างตามเนื้อเรื่องที่ท่านสันทัด เช่น ส่งเพลงมาให้ครูอ้อยฟัง และ ส่งสเปคเครื่องคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค และครูอ้อยก็ซื้อรุ่นเดียวกับคุณ beeman
คุณไมโต เป็นเพื่อนชายที่ครูอ้อยได้อ่านลายอักษรกันเกือบทุกวัน ช่วงนั้นครูอ้อยมีการบ้านที่จะต้องส่งอาจารย์ คุณไมโตจะเป็นเหมือนที่ปรึกษาให้ครูอ้อย เธอตรวจการบ้านและติ แนะนำ พร้อมกับมีเหตุผลทุกครั้ง ครูอ้อยได้เรียนวิชาสถิติที่ยากมาก แต่เธอก็อธิบายให้ครูอ้อยเข้าใจ และเริ่มรักที่จะรียนสถิติแล้ว คุณไมโตเป็นเพื่อนชายที่อยู่ไกลที่สุด ครั้งแรกที่ครูอ้อยได้รู้จักเธอนั้น เธอเข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อย และนานๆไปครูอ้อยก็เพิ่งจะรู้ว่าเธอเป็นใคร จากการอ่านบันทึกเก่าๆของเธอ จึงรู้ว่าเธอเป็นบุคคลที่เก่งและมีความสามารถรอบรู้ เพื่อนชายของครูอ้อยคนนี้มีความประทับใจครูอ้อยมาก เธอสอนให้ครูอ้อยมองคนในสองด้าน และไม่ให้หวังว่าคนนั้นที่เราคบจะต้องเป็นอย่างที่ครูอ้อยต้องการ คุณไมโตสอนครูอ้อยหลายอย่างและครูอ้อยก็ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด และประสบกับความสำเร็จหลายอย่างแล้ว ครูอ้อยดีใจที่คุณไมโตบอกว่า อ่านบันทึกของครูอ้อยทีไรแล้วมีพลัง ขอบคุณค่ะ
คุณเอก หนุ่มที่ครูอ้อยเพิ่งจะรู้ประวัติโดยละเอียด เธอเป็นเพื่อนชายของครูอ้อยที่เข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยแล้วแสดงความคิดเห็นให้ครูอ้อยได้ต่อยอดหลายครั้ง แสดงความห่วงใยในเรื่องของสุขภาพของครูอ้อย ครูอ้อยชอบอ่านบันทึกของคุณเอก อ่านทีไรแล้วมีพลัง อยากทำงานแบบคุณเอก ที่มีอิสระ อิสระทางความคิดและการปฏิบัติ ครูอ้อยอิจฉาจัง ที่ไม่ต้องมาอยู่ในกรอบที่มีคนขีดไว้ให้ คุณเอกเป็นคนเก่งคนหนึ่ง ที่เป็นเพชรน้ำงามที่น่าสัมผัส ใครได้ไปถือว่าโชคดีที่สุด
คุณจ๊อด เป็นเพื่อนชายรุ่นลูก เป็นเพื่อนที่คุยสนุก และให้พลังกับครูอ้อยในเรื่องการเรียน คุณจ๊อดกำลังเรียนเธอจะเขียนบันทึกที่เกี่ยวกับการเรียน บันทึกของคุณจ๊อด เป็นเหมือนพลังที่มากระตุ้นให้ครูอ้อยมีมานะ มีความพยายาม ความน่ารัก ตรงไปตรงมา ทำให้เราคุยกันได้ ทั้งที่เป็นคนที่เกิดคนละยุคก็ว่าได้ คุณจ๊อดเป็นบุคคลที่ทำให้ครูอ้อยรู้ว่า เพื่อน นั้น ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคนรุ่นเดียวกันเท่านั้น คุณจ๊อดป็นเพื่อนครูอ้อยได้
คุณคนไกล เธอเข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยในบล็อกการวิจัย ในช่วงนั้นครูอ้อยเขียนบันทึกเรื่องการทำปูนแดงกินกับหมาก เธอถามครูอ้อยว่า ในภาพนี้ครูอ้อยกวนอะไรอยู่ คำถามนี้แสดงให้เห็นว่า คุณคนไกลไม่ได้เป็นคนรุ่นเดียวกับครูอ้อย แต่ระยะหลังนี้เธอหายหน้าไป สงสัยเรียนหนัก เพราะเธออยู่ที่ออสเตรเลีย ครูอ้อยมีเพื่อนชายที่อยู่ต่างประเทศใน GotoKnow จำนวน 2 คนแล้ว
คุณจันทร์เมามาย ครูอ้อยบอกเธอว่า ชอบรูปประจำตัวของเธอแปลกดี ท้าทายให้อยากรู้จัก ท้าทายให้อยากอ่านบันทึก เขาเป็นใครนะ เมื่อได้อ่านแล้วก็รู้สึกว่าเธอเขียนบันทึกได้ดี ถึงแม้ว่าครูอ้อยเป็นครู ไม่ได้มีอาชีพเดียวกับเธอ แต่ก็อ่านบันทึกของเธอได้อย่างเข้าใจและสนุกสนาน เธอเรียกครูอ้อยว่า พี่อ้อย
คุณ น เมืองสรวง มารู้จักตอนระยะหลังนี้ ตามอ่านบันทึกของคุณบอนจึงได้รู้จัก สงสัยชื่อของเธอ เมืองสรวง พอเข้าไปอ่านประวัติและการทำงานจึงกล้าที่จะพูดคุย ก็สนุกดี และเข้ามาอ่านบันทึกแสดงความคิดเห็นบ้าง
คุณปภังกร หนุ่มที่สุขุม ระยะหลังนี้ ไม่เห็นการแสดงความคิดเห็นจากเธอ แต่เธอเคยตอบการแสดงความคิดเห็นครูอ้อย ไม่เรียกว่าครูอ้อย แต่เรียก อาจารย์สิริพร ครูอ้อยอยากจะเรียนให้ท่านทราบว่า ครูอ้อยไม่ชอบคำว่า อาจารย์ ครูอ้อยชอบ ครูมากกว่า แต่เธอเรียกครูอ้อยอย่างไรก็รับได้ ไม่เกี่ยง ดีกว่าไม่เรียกเสียเลย
คุณ KAREEM เธอเป็นเพื่อนรุ่นหลังนี้ที่เข้ามาอ่านบันทึกครูอ้อยและแสดงความคิดเห็น เธออยู่ที่กระบี่ ครูอ้อยรู้ว่าเธอเก่งภาษาอังกฤษมาก และอยากรู้ว่าครูภาษาอังกฤษเขาสอนกันยอ่างไรจึงตามมาเจาะที่ครูอ้อย และก็พบว่า มีบล็อกอื่นอีกที่ให้อ่านนอกจากบันทึกการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ
คุณชายขอบ เป็นเพื่อนของครูอ้อยที่น่าสงสารที่สุด เพราะครั้งที่แล้วที่ครูอ้อยเขียนบันทึก เรื่องมิตรรักใน GotoKnow ครูอ้อยก็ลืมเธอ คราวนี้ก็ลืมเธออีก แต่ไม่เป็นไร ยังไม่สายเกินไป มิตรภาพไม่มีวันสายนะคะ ยกโทษให้ครูอ้อย คุณชายขอบมีคติเตือนใจให้ครูอ้อยได้ขบคิดบ่อยมากและได้นำมาใช้ในชีวิตการทำงานก้หลายเรื่องค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
คุณสิทธิเดช สมัครเป็นเพื่อนของครูอ้อยด้วยคำประพันธ์แสนไพเราะ ดังนี้
ฝากดอกฝันผ่านทางใจสายลำบาก
ให้คนยากชื่นใจในคืนฝัน
ฝากไอรักเป็นห่วงกับดวงตะวัน
ให้หายเหนื่อยสุขสันต์ทุกวันคืน... ขอเป็นเพื่อนใจ...ในแดนฝันอีกคนครับ...
คุณสิงห์ป่าสัก เป็นบุคคลที่ครูอ้อยไม่น่าลืมเธอเลย เธอเขียนบันทึกได้น่าอ่าน ลูกทุ่งเหมือนพ่อบ้านของครูอ้อย เห็นรูปใน profile ของเธอแล้ว เหมือนยังกับจับวางค่ะ
คุณ Tanu เขียนข่าวเกี่ยวกับการศึกษาในชนบท ครูอ้อยกำลังสนใจเรื่องนี้ในอนาคตอาจจะได้ทำงานแบบนี้ ครูอ้อยจึงเข้าไปศึกษาบันทึกของเธอ และเธอก็เขียนบันทึกและส่งขึ้นในเวลาเดียวกับครูอ้อย ครูอ้อยจึงมีโอกาสอ่านบันทึกของเธอแทบจะทุกวัน ส่งกำลังใจให้ในการปฏิบัติ เธอก็ตอบบันทึกมาอย่างสม่ำเสมอ และอวยพรวันเกิด เชิญชวนลูกสาวให้ไปฉลองวันเกิดกับคนสำคัญของเธอ นับว่าเธอเป็นมิตรภาพที่สำคัญคนหนึ่งของครูอ้อย ....
บันทึกนี้ครูอ้อยเขียนโดยใช้เวลามากจริงๆ อาจจะมีตกหล่นบ้าง ขออภัย
ครูอ้อยกับเพื่อนชายใน ...GotoKnow ....ตำนานบันทึกที่มีค่ายิ่ง..ของครูอ้อย
ความเห็น (50)
- สวัสดียามเช้าค่ะ คุณครูอ้อย
- มองเห็นมิตรภาพที่หอมหวานในบันทึกนี้แต่เช้าเลยค่ะ
- หวังจะเห็นอีกบันทึกหนึ่งที่พูดถึง "เพื่อนสาว" ของครูอ้อยบ้างนะคะ...จะได้มีโอกาสรู้จักผู้รู้อีกหลาย ๆ ท่าน
- อาศัยคุณครูอ้อยนี่ล่ะค่ะ อยากเป็นคนกว้างขวางนี่นา....อิ..อิ..อิ...
สวัสดีค่ะคุณกุ้ง..
- ความจริงใจกับมิตรภาพตามมา ครูอ้อยมีความจริงใจกับทุกคน ต่อไปจะเป็นเพื่อนหญิง มีคุณกุ้งด้วยค่ะ
- มิตรภาพของครูอ้อยหอมและหวาน และพลังมหาศาลค่ะ
- ขอบคุณคุณกุ้งมากค่ะที่เป็นแรงเชียร์
- ครูอ้อยกว้างขวางหรือคะ เปล่านะคะ แค่.....
คนมีความสุขนี่คะ
ได้อ่านอะไรที่มีความสุข
ได้สัมผัสในสิ่งที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น ก็มีความสุข
แล้วจะไม่ให้ยิ้มทั้งวันหรือคะ.....
น้องอ๊อบผู้น่ารัก
- มีความสุขอะไรนะบอกกันบ้างค่ะ
- ครูอ้อยก็มีความสุขที่อยากบอกคนที่รู้ใจ คนอื่นที่ไม่รู้ใจ ก็ไม่เข้าใจ ...ห้ามกัน...บังคับกันไม่ได้...
- อบอุ่นเรื่องอะไร...ต่อจากนี้ไปครูอ้อยก็อบอุ่น
ขอบคุณมากที่แสดงความคิดเห็นที่ทำให้ครูอ้อยเปิดประเด็นเป็นบันทึกต่อไปได้อีก
ฝากดอกฝันผ่านทางใจสายลำบาก
ให้คนยากชื่นใจในคืนฝัน
ฝากไอรักเป็นห่วงกับดวงตะวัน
ให้หายเหนื่อยสุขสันต์ทุกวันคืน...
ขอเป็นเพื่อนใจ...ในแดนฝันอีกคนครับ...
- ได้เลยค่ะ คุณสิทธิเดช
คำกลอนของคุณไพเราะมาก ที่ผ่านมาครูอ้อยเก็บไว้ในใจแล้วค่ะ ครูอ้อยจะบันทึกลงไปเพิ่มอีกค่ะ
2) เขียนด้วยความเก่า หรือ เก๋า ?? ให้กติกาที่ว่าอายุเท่ากันหมด โอย ฝันร้ายครับแต่ก้เก๋าจริงๆ เขียนเกริ่นนำ พร้อมกับตั้งการ์ดไว้พร้อมว่าถ้าไม่พอใจ พร้อมจะปิดบันทึก
อ่านแล้ว นายบอนที่ชอบเขียนในแนวการเชื่อมโยงหลายคน หรือ ที่ครูอ้อยมอบนิยาม จับแพะชนแกะ ชักรู้สึกไม่ดีซะแล้วสิ
3) ถ้ากลัวแล้วจะไม่กล้าที่จะเขียน ไปติดอารมณ์นี้มาจากที่ไหนหรือครับ คงไม่ใช่นายบอนหรอกนะ
4) คำชำแหละพี่ขจิตนั้น ตกลงจะให้เป็นเพื่อนชาย หรือน้องชาย คนพาไปทำบุญกัน กันแน่ล่ะเนี่ยแต่พี่ขจิตก็ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว
5) พี่ธวัชมีอะไรให้น่าติดตามเสมอครับ แค่เพียงติดต่อกับครูอ้อยเท่านั้น ได้รับเกียรติเป็นเพื่อนชายทันที ครูอ้อยใจดีมากๆ
6) ชำแหละนายบอนเร็วไปหรือเปล่า น่าจะชำแหละตามอาวุโสนะครับ นายบอนไม่ได้รุนแรงร้ายกาจตรงไหนเลย แค่ตรงไปนิ๊ดเดียวเอง
7) ในบันทึกของ อ.Beeman ครูอ้อยคิดเหมือนนายบอนเลยครับ เข้าไปอ่านแต่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น ไม่ใช่กลัวเปิ่น แต่กลัวท่านจะหงุดหงิดถ้าเห็นข้อความอย่างที่ครูอ้อยว่า รุนแรง ร้ายกาจ ฯลฯ ความจริงแล้ว จะรุนแรง ร้ายกาจ กับบุคคลที่ควรร้ายกาจเท่านั้นนะครับ
8)เห็นคุณไมโตเข้ามาเขียนความเห็นในบล็อกครูอ้อย ดูกันเองดีครับ แต่พอตามไปอ่านในบล็อกของท่าน นายบอนก้ไม่ค่อยกล้าแสดงความคิดเห็นอีกแล้ว
9) สำหรับพี่เอกนี่ อยากมีโอกาสได้ไปเห็นการทำงานในพื้นที่ของพี่เอกสักครั้งหนึ่งในชีวิต อ่านบันทึกของพี่เอกแล้ว เกิดแรงบันดาลใจมากมายครับ
10) นิยามที่ครูอ้อยมอบให้คุณจ๊อดฟังดูดีจัง แบบนี้สิ ถึงเรียกว่าเพื่อนได้ แต่ที่มอบให้นายบอนเนี่ย น่าจะเป็นคู่กรรมมากกว่า
11) สำหรับคุณคนไกล ถ้าครูอ้อยไม่พูดถึงนี่ จะไม่รู้จักเลยนะครับ อยู่ไกลจริงๆด้วย
12) พี่จันทร์เมามาย ชอบในความคิดสร้างสรรค์ของพี่เค้าหลายอย่าง บันทึกก็น่าอ่านครับ นายบอนชอบไปอ่านในแบบย้อนหลังแบบต่อเนื่องกันไป
13) คุณ น.เมืองสรวง ที่คุณอ้อยให้เกียรติเป็นเพื่อนชายด้วย ถือว่า นายบอนประสบความสำเร็จในการทำให้เขาเป็นที่รู้จักได้ ทั้งๆที่เขาอาจจะเขียนบันทึกนานๆครั้งหนึ่ง ถือว่า ได้ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยง Blogger จนเขาเป็นที่รู้จักขอวงหลายคนได้ ท่ามกลาง blogger หน้าใหม่มากมายในที่นี้
14) นายรักษ์สุข คุณปภังกร แม้ว่าจะไม่ค่อยเห็นนายรักษ์สุขแสดงความคิดบ่อยๆเหมือนเมื่อก่อน ได้แต่เข้ามาติดตามอ่านครับ อาจจะเป็นช่วงที่อยากจะพักสักนึก หลังจากช่วงที่ผ่านมา นายรักษ์สุขปลดปล่อยพลังความรู้อย่างเต็มที่ ทั้งเขียน ทั้งตอบ แบบสุดๆ
15) คุณ KAREEM เคยเห็นแว็บๆครับ อยู่ทางภาคใต้นี่เอง
16) งงครับ ครูอ้อยไปลืมพี่ชายขอบได้อย่างไร เพราะเห็นร่องรอยของพี่ชายขอบจนคุ้นตาใน gotoknow อยู่แล้ว ใครที่ไม่ปฏิสัมพันธ์บ่อยๆ ก็จะตกรอบจากหัวใจของครูอ้อยเลยหรือนี่
ดูท่าทางในอนาคต นายบอนคงจะถูกเขี่ยตกรอบแหงๆ
17) ชาว gotoknow มีฝีมือทางร้อยกรองเยอะมากครับ คุณสิทธิเดช เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง สำนวนจากฝีมือเจ้าของบล็อกชมรมวรรณศิลป์ ไม่ธรรมดาเลยครับ
คุณบอนคะ
- ครูอ้อยมีความสุขมากกับการเขียนของคุณบอนจริงๆนะ อยากให้ความน่ารักของคุณเป็นแบบนี้ทุกวัน...อย่ายียวน...เลยปวดหัว
- คุณบอนเป็นเพื่อนชายคนแรกของครูอ้อยที่เข้ามาตอบบันทึกนี้ ดังนั้น มีรางวัลคือ ..พรุ่งนี้จะได้อ่าน เรื่อง เกี่ยวกับความอบอุ่น... จาก...ไม่บอกค่ะ
- แล้วทำไมจบห้วนๆไม่มีขมวดปมอะไรเลย แบบนี้จะมีความประทับใจสู่ผู้อ่านหรือคะ
- จะเขียน เพื่อนหญิงบ้าง จะเป็นเรื่องหรือเปล่าคะ อิอิ
เอาใจยากจัง คนเก๋าเนี่ย
บางวันก็ทัก ทำไมวันนั้น เขียนดีจัง รู้สึกแปลกๆ
ทีตอนนี้ ไม่อยากให้ยียวน โอ๊ย ตามใจคนเก๋าไม่ทัน
ที่เขียนข้างบนก็เขียนชมว่า "เป็นเพื่อนที่แสดงความจริงของครูอ้อยได้เด่นชัดที่สุด"
แล้วจะให้ขมวดปมอีกแล้ว
การวัดความพิถีพิถันในการตอบข้อคิดเห็นในบันทึกของ Blogger ใน gotoknow
คุณบอนคะ
- ไม่ต้องมาตามใจกันหรอกค่ะ เพียงแต่เป็นตัวของตัวเองและมั่นคงเป็นพอแล้วค่ะ จะได้ไม่ต่อวิ่งไล่กัน
- ครูอ้อยไม่ได้ชม ชมใครไม่เป็น
- ครูอ้อยเขียนออกมาจากความจริงใจความรู้สึกจากภายใน ถ้าไม่ได้ถ่ายเอกสารไว้ ให้ครูอ้อยเขียนอีก ก็เขียนแบบนี้ กี่สิบ กี่ร้อย ครูอ้อยก็เขียนแบบนี้
- เข้าไปฝากรอยไว้แล้วค่ะ
- ขอบคุณมาก สิ่งที่ดีที่ให้ครูอ้อยจงกลับไปหาคุณบอนเถิด......เพี้ยง
ขอแสดงความชื่นชมคุณสิริพร ที่กล้าแสดงมุมคิดออกมาอย่างนี้ครับ...
ขอแสดงความชื่นชมต่อบรรดาเพื่อนชายทั้งหลายที่มีชื่ออยู่ในบัญชีนี้แล้วครับ...
ขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะคุณขจิต (คุณแอ๊ด)
- วันนี้...บันทึกนี้...คุณขจิตเขียนตอบครูอ้อยได้ยาวมาก....
- ยังมีคำของครูอ้อยตั้งหนึ่งบรรทัดคุณขจิตเป็นคนพูดน้อย...ไม่รู้ต่อยมากหรือเปล่า..
- อย่างไรก็ตาม ครูอ้อยก็ขอบคุณนะคะที่คุณขจิตเป็นห่วงเป็นใยครูอ้อยเรื่องสุขภาพ
- มิตรภาพของเรายังหอมหวานอยู่เสมอและมีพลังที่ยิ่งใหญ่นะคะ
เรียน อาจารย์umi
- ครูอ้อยเคยอ่านบันทึกของท่านบ่อยมากๆและไม่กล้าแสดงความคิดเห็น ตอนนี้เริ่มกล้าแล้วค่ะ ขอบคุณที่ชื่นชม พยายามเพิ่มสีสันให้ G2K หวังว่าจะไม่เป็นลบด้วยเหตที่มีเจตนาดีนะคะ
- เพื่อนชายของครูอ้อยทุกคนเป็นบุคคลที่ครูอ้อยศรัทธาค่ะ
- มีหลายคนตีความหมายของคำว่า......เพื่อนชายไปในทางลบ..ไม่ทราบว่า..ทำไมเป็นอย่างนั้น ผู้หญิงอย่างครูอ้อยมีเพื่อนชายไม่ได้หรือ บันทึกนี่จึงเกิดขึ้นมาอย่างท้าทาย
- ขอบคุณค่ะ
- เขียนได้ดีครับ...เขียนได้ดี
- มีความรู้สึกเหมือนขึ้นเขียง "ชำแหละเพื่อนชายครูอ้อย" ใน GotoKnow.org เลยครับ (แซว)
- อ่านแล้วรู้สึกชื่นชม และขำน้อยๆ
- ยิ้ม ยิ้ม.. (คำที่เพือนหญิงของครูอ้อย.. กะปุ๋ม ชอบใช้)
คุณจ๊อด
- ครูอ้อยเพียงอยากแสดงความรักใน GotoKnow ความมีน้ำใจ การได้ช่วยเหลือเกื้อกูล ทำให้มีอานุภาพพลังที่มีอย่างมหาศาล หรือว่าคุณจ๊อดปฏิเสธว่าไม่รู้สึก
- เหมือนถูกมนต์สะกดเชียวหรือคะ คุณจ๊อดมีอารมณ์ศิลปินเหมือนกันนะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ beeman
- ครูอ้อยดีใจปลื้มใจมากที่สุดที่คุณ beeman มาอ่านบันทึกของครูอ้อยและชื่นชมบันทึกว่าเขียนดีด้วย
- การเขียนดีหรือไม่ดีนั้น ผู้อ่านเป็นผู้ตัดสิน ครูอ้อยเคารพในการตัดสินของผู้อ่านเสมอค่ะ คุณ beeman จุดประกายให้ครูอ้อยคิดเป็นทำเป็นได้หลายอย่าง
- ครูอ้อยจะเขียนอีก เขียนเกี่ยวกับผลที่ได้จากเพื่อนใน GotoKnow ที่ ให้กำลังใจ เกิดการต่อยอดของความรู้
- ขอบคุณสำหรับตัวแทนที่ดีของประชากรที่ครูอ้อยกำลังศึกษาอยู่ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งที่ให้เกียรติครั้งนี้ค่ะ ไม่ใช่มาขึ้นเขียงนะคะ
ครูอ้อยครับ...
สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นด้วย ก็คือ การเคารพซึ่งกันและกันในสังคม Gotoknow และที่อบอุ่นก็คือ "ความห่วงใย" และ "มิตรภาพที่อบอุ่น" ผมได้รับเช่นเดียวกันกับครูอ้อยครับ
ครูอ้อย คือ คุณครูมหัศจรรย์ ในสายตาผมและก็คิดว่าหลายท่านคงคิดแบบผม
เรามา เติมกำลังใจให้กันต่อไปครับ
ขอบคุณครับผม!!!!!!
คุณเอกคะ
- ขอบคุณตำแหน่งใหม่ของครูอ้อย
- เขินจัง
- เข้าใจพูดนะ
- แน่นอนพลังใจที่ครูอ้อยนี้จะกลับไปยังทุกท่านทวีคูณ
- เรามาช่วยเติมพลังให้กันและกัน
- เพราะน้ำมันแพง...
- ขอบคุณค่ะ
เห็นด้วยกับคุณเอกค่ะ จำได้ว่าเห็นครูอ้อยครั้งแรกใน GotoKnow ตอนนั้นยุ่งมาก ไม่มีเวลาตามต่อ แต่คิดในใจทุกครั้งที่เข้าไปหน้าแรก GotoKnow ว่าคุณครูคนนี้ "เอาจริง" และวันนี้ผลของการเอาจริงของครูอ้อย ทำให้เราได้รู้จักผู้หญิงเด็ดเดี่ยวที่มีเรื่องราวน่าประทับใจ และคุณครูมหัศจรรย์ที่สามารถแบ่งภาคทำอะไรๆได้มากมาย พร้อมๆกับเป็น"แม่พิมพ์"ที่ทรงคุณภาพให้กับลูกหลานไทยของเรา
แวะเวียนมาอ่านเสมอโดยไม่ได้ฝากรอยไว้ และพบว่าถ้าครูอ้อยเขียนถึงเพื่อนหญิง ก็คงจะยาวไม่แพ้กัน ใช่ไหมคะ เห็นขาประจำเพียบเหมือนกัน เพราะครูอ้อยไม่เคยขาดการสื่อสารตอบต่อกับผู้ที่เข้ามาให้ข้อคิดเห็น เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆของการสร้างเครือข่ายค่ะ
สวัสดีค่ะคุณโอ๋-อโณ
- ดีใจและภูมิใจค่ะที่คุณโอ๋มาแสดงความคิดเห็นในบันทึกนี้
- ดีใจอีกครั้งที่ชื่นชมว่าครูอ้อยเด็ดเดี่ยว ชื่นชมครูอ้อยประดุจเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์ที่แบ่งภาคทำอะไรได้มากมาย
- จะเป็นอะไรไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับบริบท ครูอ้อยเป็นนักเขียน ขึ้นอยู่กับผู้อ่านจะชื่นชอบ
- ไม่สำคัญอีกครั้ง หากทุกครั้งนั้น....คือ....ความสุขที่ได้เข้ามาที่นี่ GotoKnow แห่งนี้
- ขอบคุณค่ะคุณโอ๋
lสวัสดีค่ะครูอ้อย
วันไหนไม่ได้อ่านบันทึกครูอ้อยเหมือนเด็กนักเรียนไปโรงเรียนแล้วไม่มีครูที่ปรึกษา...รู้สึกอบอุ่นที่ได้อ่านฝีมือครูอ้อยค่ะค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณกฤษณา
- คุณกฤษณาก็เลยเป็นแฟนพันธุแท้อีกท่านหนึ่งที่พบกันในยามเช้า เมื่อก่อนนี้ครูอ้อยจะมีแฟนชื่อ ดร.กะปุ๋ม ครูอ้อยคุยกับเธอทุกวัน จนเกิดพลังใจอย่างมหาศาล แทบไม่น่าเชื่อ ทุกวันนี้ก็ยังมีพลังนั้น มีความรักจากเธออยู่
- และเริ่มจะทุกวันที่คุณกฤษณาเข้ามาแสดงความคิดเห็นทุกวัน ทำให้เกิดพลังขึ้นมาอีก
- ขอบคุณนะคะที่ยกตำแหน่งครูที่ปรึกษาให้อีก ระยะ 2-3 วันนี้ครูอ้อยได้หลายตำแหน่งทีเดียว
- วันนี้จะมีบันทึกของครูอ้อยออกมาอีกนะคะ จริงๆแล้วคุณกฤษณาน่าจะได้อ่านก่อนใคร แต่เมื่อคืนนี้ครูอ้อยต้องทำภารกิจของโรงเรียนจึงไม่ได้เขียนบันทึก แต่ไม่สายจนเกินไป จะเขียนเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ไปตอบคุณครูไว้ในบันทึก http://gotoknow.org/blog/alternative/58947
ปล...คุณครูในสไลด์สวยและสาวกว่ารูปประจำบันทึก..
ปล. คุณครูแยกแยะชายหนุ่มแต่ละคนได้ยอดเยี่ยมเลย....ชายหนุ่มที่ไร้นามชอบเข้าไปอ่านบันทึกคือ ท่าน jj แห่งขอนแก่น ท่าน wwibul แห่งเภสัช มอ ท่าน นพ วัลลภแห่งสุขภาพ ท่านอาจารย์ที่หายไปไม่ค่อยเขียนอีกท่าน คือท่าน ดร ประพนธ์ ผู้นิพนธ์คำว่าปิ้งแว้บ และท่านธเนศ ขำเกิด...
รออ่านบันทึกเพื่อนหญิงของคุณครู...เดาๆ ว่าต้องมี Dr ka-poom คนใจสวยของไร้นามด้วยแน่ๆ (ไม่มียอมไม่ได้..เอ้า...)
สวัสดีค่ะคุณไร้นาม
- ตามความจริงต้องมีคุณไร้นามอยู่ในบัญชีด้วย แต่ส่วนใหญ่ครูอ้อยจะเป็นฝ่ายเข้าไปคุยกันคุณไร้นาม แต่เราก็ได้คุยกันสัก6-7ครั้ง
- ขอบคุณที่ชื่นชม เรื่อง รูปในสไลด์ จะเปลี่ยนให้..ก็กลัวคนยังจำไม่ได้ เลยนำรูปนี้ไว้เป็น profile ไปก่อนค่ะ
- ครูอ้อยมีภารกิจมากเหลือเกิน เพื่อนหญิงของครูอ้อยต้องใช้เวลาเขียนมากจริงๆเพราะมีมากมายตอนนี้list ไว้แล้วค่ะ Dr.Ka-poom มีชัวร์ เธอเป็นลูกสาวของครูอ้อยค่ะ
- ท่าน jj ครูอ้อยเคยเข้าไปอ่านบันทึกของท่าน แต่ท่านไม่มาอ่านบันทึกครูอ้อยเลย ท่านประพนธ์เคยเข้ามา 2 ครั้ง 2 บันทึก และชมลูกสาวน่ารัก หมอวัลลภ..ครูอ้อยชอบอ่าน แต่ไม่กล้าตอบบันทึกค่ะ
- ขอบคุณที่รออ่านค่ะ มิน่าเล่า counter พุ่งกระฉูดน้องกระเฉด
- ขอบคุณค่ะ แฟนพันธุ์แท้ของครูอ้อย
- คึกครื้นมากเลยครับ ปกติพูดเก่งมากครับไม่เชื่อถามอาจารย์ beeman ชอบถามมากกว่าพูดครับ จนท่านอาจารย์beeman ตั้งฉายาให้แล้วครับพี่อ้อย
- รอcounter พุ่งไปเรื่อยๆครับผม เนี่ยวันนี้พยายามเขียนให้ยาวที่สุดแล้วด้วย พี่อ้อยอย่าเพิ่งบ่นนะครับ เฮย เหนื่อย
- ลืมบอกว่าท่านคุณหมอวัลลภใจดีมากขอบอก
- ดูแลสุขภาพบ้างครับผม
สวัสดีค่ะ คุณขจิต น้องแอ๊ด ดร.ขจิต
- พี่อ้อยก็หวังว่าให้ครึกครื้นกันบ้างในวันหนึ่ง เคร่งเครียดกับการทำงานแล้วเข้าในนี้จะได้อ่านข้อความที่ประทับใจและเป็นกำลังใจให้กันและกัน
- พูดเก่งจริงหรือ เดี๋ยวเดือนมกราคม พิสูจน์ อย่าลืมงานมงคลของครอบครัวพี่อ้อยด้วย คุณขจิต ขาดไม่ได้ด้วย เร็วๆนี้จะเรียนให้ทราบค่ะ
- หมอวัลลภ พี่อ้อยอ่านบ่อยมาก เรื่องส้มตำ และอื่นๆอีก แต่ไม่กล้าตอบ แต่ต่อจากนี้ต้องตอบแล้วค่ะ ไม่กล้านำมานอนบนเขียงด้วยค่ะ แค่คุณ beeman พี่อ้อยยังเครียดกลับท่านโกรธจะแย่ แต่ผิดความคาดหมาย เธอใจดีมากเลย พี่อ้อยดูผิดค่ะ
- เรื่องของสุขภาพเป็นของคู่กันกับคนเก่าแล้วล่ะ แต่พยายามดูดูอยู่ค่ะ ดีใจและเป็นสุขที่เป็นห่วงกันและกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ
- สวัสดีครับครูอ้อย
- ดีใจและยินดีมากครับ ที่ได้มีโอกาสเป็นเพื่อนๆชายของครูอ้อยกับเขาบ้าง.. (และที่สำคัญไม่จำกัดวัยด้วย )
- เพื่อนชายของครูอ้อยเกือบทุกท่านที่บันทึกมานี้ ผมก็ติดตามอ่านบันทึกอยู่เช่นกันครับ
ขอบคุณค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก
- ครูอ้อยอ่านบันทึกของคุณบ่อยมาก แต่ไม่กล้าเขียนอะไร
- ทำไม่รู้นะคะ ไม่มีเหตุผล เหตุผลฟังไม่ขึ้น
- แต่อย่างไรก็ตาม สิงห์ป่าสัก หรือ คุณวีรยุทธ ก็มีมิตรภาพกับครูอ้อย หลวมตัวมาเป็นตัวแทนที่ดีของประชากรในวิจัยรักของครูอ้อยเสียแล้ว
- ห้ามถอนตัว อิอิ ยิ้มยิ้ม
|
ได้มีโอกาศเข้ามาทำความรู้จักกับ gotoknow ก็โดยการแนะนำ(แกมบังคับ)จากพี่ชาย แล้วก็มาเลยเถิดรู้จักกับครูอ้อยนี่แหละ และพี่ชายก็เป็นเพื่อนชายของครูอ้อยด้วยครับ รู้สึกเป็นเก๊ยรติกับการได้เป็น"เพื่อนชาย"เหลือเกิน เมื่อให้เกียรติกันขนาดนี้ก็ขอสัญญาครับว่าจะรักษาความเป็นเพื่อนที่ดีให้ดีที่สุด แล้วซักวันจะเอาเพื่อนหญิงมาขึ้นเขียงบ้าง ขอบคูณครับ |
ขอบคุณค่ะ คุณkareem
ใครเอ่ยที่เป็นพี่ชายและเป็นเพื่อนชายของครูอ้อย ขอบคุณค่ะ
| ถ้าผมบอกนามสกุลครูอ้อยจะรู้ได้ทันทีครับว่าใครคือพี่ชายผม แต่...ผมไม่บอกครับ ด้วยความยินดีครับ |
คุณ kareem คะ
- ไหนบอกว่าเรามีมิตรภาพต่อกันแล้ทำไมไม่บอก บอกมานะค้า คนดี
| บอกใบ้ก็ได้ "ผมเป็นมุสลิมครับ" |
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณkareem
- ครูอ้อยรู้มานานแล้วว่า คุณเป็นใคร โดยที่คุณไม่ต้องบอกว่า "ผมเป็นมุสลิมครับ"
- แต่อยากรู้ว่า พี่ชายของคุณคือใคร เป็นเพื่อนของครูอ้อยคือใคร...นอกจากคุณ ครูอ้อยไม่รู้ว่าใครเป็น...มุสลิม..ค่ะ
- อ๋อ...รู้แล้ว คุณธวัช เสียงหล่อ นั่นเอง
- ไชโย ไม่เป็นอัลม์ไซเมอร์
- ขอบคุณค่ะ
อรุณสวัสดิ์ครับครูอ้อย จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอกครับ แต่เกรงจะไปรบกวนหน้าที่การงานของพี่เขา ก็เลยขอร่วมแจมแบบเงียบๆดีกว่า วันนี้มีโปรแกรมเที่ยวเกาะต้องไปแล้วครับ เดี๋ยวกลับมาจะอ่านของครูอ้อยให้หมดเลย |
สวัสดีค่ะ คุณkareem
- ครูอ้อยเริ่มสงสัย แต่ไม่กล้าถาม แล้วแต่คุณจะเล่าให้ครูอ้อยอ่านนะคะว่า คุณทำงานอะไร ถึงได้พูดภาษาอังกฤษเก่งจัง
- ถ้าอ่านบันทึกของครูอ้อยต้องต่อยอดให้ครูอ้อยด้วยนะคะ
มิตรภาพเริ่มขึ้นแล้ว........เพื่อนชายของครูอ้อย ดีใจจัง
|
หวัดดีครับครูอ้อย ผมเคยได้ยินมาว่า "คนเก่งมักเป็นคนขี้สงสัย" ซึ่ดูแล้วน่าจะจริง ผมเป็นมัคคุเทศก์ครับ หลังเหตุการณ์ซึนามิก็ได้ผันตัวเองมาเป็น มัคคุเทศก์อิสระ หรือ Freelance guide เขินนะครับอยู่ๆก็บอกว่าผมเก่งภาษาอังกฤษ ผมเรียนภาษาจากการสนทนากับนักท่องเที่ยวโดยตรงครับ เน้นความเข้าใจเป็นหลัก ภาษาที่ใช้จึงต่างกันกับการใช้ภาษาจากตำราเรียนค่อนข้างมากครับ แต่ก็ไม่เคยรีรอที่จะน้อมรับความรู้จากครูคนหนึ่งคนใดที่พร้อมจะให้ รู้สึกว่างานนี้ผมจะได้กำไรเสียแล้ว ได้ทั้งเพื่อนได้ทั้งครู คุ้มค่าจริงๆ ออ....ครูอ้อยครับ ถ้ามีเวลาลองแวะไปดูประวัติของผมดูซิครับ ยังมีอีกหลายอย่างที่อยากให้รู้ บางทีอาจหายสงสัยว่า ทำไมถึงชอบกินหมี่โคราชก็ไก้ |
ถึงคุณ kareem
- ครูอ้อยยังไม่เข้าไปอ่านประวัติของคุณหรอก
- จะอ่านตรงนี้และตอบตรงนี้ก่อน
- บอกตามตรงว่า ครูอ้อยเคยตอบบันทึกของครูอ้อยที่คุณได้เขามาทักมายเรื่องการสอนภาษาอังกฤษ ครูอ้อยจึงรู้ว่าคุณเก่งภาอังกฤษไงค่ะ
- แสดงว่าครูอ้อยเข้าข่ายคนขี้สงสัยและเป็นคนเก่งของคุณใช่ไหมคะ งั้นเราคุยกันแบบยาวๆได้นานดีค่ะ
- มิตรภาพแบบนี้ต้องเริ่มจากความเข้าใจกัน มองกันหลายๆด้านก่อนค่ะ จะได้รู้จักการมากขึ้น
- ส่วนรายละเอียด สักครู่ครูอ้อยจะไปเยี่ยมบ้านประวัติของคุณนะคะ
ขอบคุณมิตรภาพจากเพื่อนคนนี้ค่ะ
คุณ kareem
ดั้งเดิมเป็นคน นครศรีธรรมราช แต่ย้ายถิ่นฐานมาอยู่จังหวัดกระบี่ ครูอ้อยรู้จักคนนครหลายคนทีเดียว เป็นเพื่อรักก็มี เป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่รักมากก็มีค่ะ
ศึกษาต่อมัธยมปลายโรงเรียนโพธินิมิตวิทยาคม จังหวัดนนทบุรี และ ถูกใล่ออกปีเดียวกัน...ครูอ้อยเคยเรียนและทำงานจังหวัดนนทบุรีค่ะ แต่ยังไม่เคยถูกไล่ออก ..ขอโทษค่ะ
เป็นลูกจ้างชั่วคราว กรมทางหลวงชนบทในเขตพื้นที่ สระแก้ว ปราจีนบุรี นครราชสีมา ตราด จันทบุรี .....โอ้โฮ..ทำงานหลายที่มีประวัติเยี่ยม
ศึกษาต่อและจบจาก วิทยาลัยศิลปและหัตถกรรมนครศรีธรรมราช...แสดงว่ามีฝีมือ..วาดรูปเหมือนให้ครูอ้อยหน่อยสิคะจะนำมาลงใน Gotoknow เป็นภาพส่วนตัวในประวัติค่ะ นะคะ อ้อน...
2540 ทำงานรับจ้างในกรุงเทพฯ และศึกษาต่อ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ระยะเวลา สั้นๆ ก่อนฟองสบู่แตก.....เป็นศิษย์สำนักเดียวดับครูอ้อยเลย ....เป็นรุ่นพี่ครูอ้อยด้วย......หวัดดีเพ่
2541เข้าสู่วงการการท่องเที่ยว ศึกษาภาษาอังกฤษด้วยตัวเอง เป็นพนักงานทำความสะอาด และดูแลลูกค้า หจก.อ่าวนางคอนเนอร์เทรเวลแอนด์ทัวร์ กระบี่....ครูอ้อยเคยไปด้วยล่ะ....เดี๋ยวคิดก่อนใช่หรือเปล่า
2542-2544 เป็นมัคคุเทศก์นิเวศน์วิทยาป่าชายเลน หจก.มิสเตอร์คายัค และ หจก.กระบี่ซีคายัค.....เยี่ยม
2545 ผ่านการสอบใบอนุญาต มัคคุเทศก์(เฉพาะ)จังหวัดพังงา รุ่นที่ 1 ....เยี่ยมอีกแล้ว
2545-2547เป็นมัคคุเทศก์เดินป่าเขาสก หจก.เขาหลักแลนด์ดีสคอเวอรี่ และรอดชีวิตจากเหตุการณ์ซึนามิ ที่เขาหลัก พังงา...คนอะไรเยี่ยมได้บ่อย
2548-ปัจจุบัน เป็นมัคคุเทศก์อิสระในจังหวัดกระบี่ และพื้นที่ใกล้เคียง(พังงา ระนอง ภูเก็ต สุราษฏ์ฯ)....เยี่ยมอีกแล้วบ่อยมาก
อ่านเสร็จแล้วค่ะ..เยี่ยมค่ะมิตรภาพของเพิ่อนชายครูอ้อย
แต่ขอบอกว่า....ประวัตินี้....ไม่ละเอียด...เพราะไม่บอกว่า...มีแฟนหรือยัง...เฮ้!
|
หวัดดีครับครูอ้อย ช่วงนี้เริ่มต้น high season แล้ว งานก็เริ่มเยอะขึ้นเวลามาหาบล๊อกก็น้อยลง พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามีแขกกรุ๊บสวีเดน 15 คน ก่อนแวะมาเยี่ยมครูอ้อยก็เพิ่งอ่านทบทวน inform การทำสวนยางพาราและทั่วไปเกี่ยวกับวัด เพราะพรุ่งนี้ต้องจบโปรแกรมที่วัดถ้ำเสือ การหยุดงานยาว 5 เดือนจาก low season ทำให้การทำงานช่วงแรกๆต้องทำการบ้านเยอะ แต่เมื่อล่วงเข้าอาทิตย์ที่สองและสามการคำนวนเวลาของแต่ละโปรแกรมเริ่มลงตัว อะไรๆก็จะใหลลื่น...... ผมก็เคยมีแฟนเหมือนกันครับครูอ้อย แต่ตอนนี้อย่คนเดียวและยังเป็นเวลาทำการบ้านก่อนที่จะพิสูจน์ตัวเองและลบคำสบประมาทจากตัวเองอีกครั้ง.. คืนนี้ต้องขอตัวก่อนนะครับ(เอาหัวไปด้วย) แล้วเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังเรื่องทัวร์ ทั้งเรื่องสนุกๆ และที่ใจหายใจคว่ำ ราตรีสวัสดิ์ครับครูอ้อย |
สวัสดีค่ะคุณ kareem
- มาแล้วก็ไปนะคะ อย่างไรก็ขอให้เพื่อนชายของครูอ้อยโชคดีในหน้าที่การงาน
- ขอบคุณที่คิดถึง เข้ามาทักทายกันก่อน
ราตรีสวัสดิ์เช่นกันค่ะ
|
หวัดดีครับครูอ้อย จบวันด้วยความสนุก ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ไม่รู้ว่าเป็นเพราะทำการบ้านมาดี หรือเพราะว่าแวะไปเยี่ยมครูอ้อยแล้วเจอคำอวยพรแต่เช้า แต่ไม่ว่าจะเหตุผลใหนต้องขอขอบคุณครับ แบบนี้ต้องให้ครูอ้อยอวยพรทุกวันแล้ว ขลังจริงๆ |
- แวะมาอ่านครับ
- ไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนชายเลยครับ มันเลื่อนขึ้นเกินไป เด๊ยวจะเข้าทำนองเพลง
ไม่อยากเป็นน้องจายแล้วละ..ลัล ลัล ล้า
ตลกอารมณ์ดีเสมอนะคะ คุณจันทร์เมามาย ขอบคุณค่ะ
อ่ะนะ....ผมไม่อยู่ในรายชื่อเพื่อนชายครูอ้อยหรือนี่...เอิ้กๆ
รอดตัวไป...ไม่ต้องหาคำแก้ตัวกับลูกสาว....5555
แต่มานึกดูอีกที....สงสัยผมละเลยกับความสัมพันธ์เก่า ๆ ของเรา...
น้ำพริกถ้วยนี้อาจยังไม่เก่าพอให้ครูอ้อยมาลิ้มลองอีกแล้วม้างงงงงง...ฮือออออ