แม่จ๋า แม่จ๋า...หนูอยู่นี่ หนูอยู่ทางนี้


เรื่องราวของความสุข เรื่องเก่าๆ เป็นเรื่องที่มีค่าที่ควรจดจำและนำมาเขียนให้ท่านผู้อ่านได้อ่าน ได้มีความรู้สึกเดียวกัน

เรื่องนี้เป็นเรื่องตั้งแต่ 23 ปีที่ผ่านมาแล้ว 

ตอนลูกยังเล็ก  2 คนอายุไล่เลี่ยกัน  ไปที่ไหนมีแต่คนทักว่า  " เป็นฝาแฝดกันหรือคะ "  จริงๆแล้วไม่ใช่ค่ะ  ลูกทั้งสองคน  เกิดหัวปีท้ายปี  ครูอ้อยตัดเสื้อผ้าให้ลูกใส่เอง  จึงตัดสีเดียวกันและแบบเดียวกัน  ถึงแม้ว่าจะไม่มีสีเดียวกัน  เธอทั้งสองก็จะแย่งกัน  เลยตัดให้เหมือนกันไปเลย

ตอนที่คนโตอายุ  4 ปีและคนเล็กอายุ 3 ปี  ครูอ้อยได้พาลูกไปเที่ยวที่สวนเด็กเล่น  ที่มีชิงช้าสวรรค์  ม้าหมุน  ไม้กระดกกระเดก  และอื่นๆ  เธอทั้งสองคนของครูอ้อย  ไม่ใช่เด็กผู้หญิงธรรมดา  เธอซนเหมือนเด็กผู้ชายทีเดียว  และสร้างวีรกรรมไว้หลายครั้งหลายหน  จนครูอ้อยจะขาดใจหลายครั้งเช่นกัน 

ครูอ้อยคนเดียว  ก็ดูแลลูกไม่ทั่ว  ตาก็มองแต่คนเล็กเล่นของเล่นที่สนาม   เจ้าคนโตเล่นที่สนามหญ้ากลิ้งไปกลิ้งมาแบบไม่เคยกลัวเจ็บ  สักครู่ลูกสาวคนโตของครูอ้อยก็เกิดพลัดหลงหายไป

หัวใจของครูอ้อยแทบขาด  รีบเอาลูกคนเล็กใส่เอวไว้  และเดินตามหาลูกคนโตที่ใส่เสื้อสีชมพู  ตาของครูอ้อยกวาดไปทั่วหาเด็กผู้หญิงใส่เสื้อสีชมพู  ใครเดินผ่านไปมา  ครูอ้อยก็ให้เขาช่วยหาด้วย  เที่ยวเดินตามหาจนเหนื่อย  เหงื่อเม็ดโตๆก็ออกมาเต็มตัวไปหมด

 

ครูอ้อยมองหาลูกและตะโกน  "  เอี่ยว  เอี่ยว เอี่ยว  "  เท่าไรก็ไม่เห็น  เดินไปตรงของเล่นชนิดต่างๆที่ลูกชอบไปเล่น  ก็มองไม่เห็น  ครูอ้อยจึงตัดสินใจจะไปแจ้งตำรวจ  เพื่อให้ช่วยตามหา  หรือประกาศหา  หรืออะไรก็ได้  ที่จะได้ลูกกลับคืนมา 

หากกลับไปบ้านตอนนี้   คนที่บ้านต้องเล่นงานครูอ้อยแย่แน่เลย  เรื่องเล่นงานไม่สนใจ  แต่ลูกทั้งคนหายไป  ครูอ้อยเริ่มมีน้ำใสๆหลุดออกมาจากตา  พรั่งพรูออกมา

ครูอ้อยกรีดร้องตะโกน   " ลูกเอี่ยว  ลูกเอี่ยว  "  เจ้าตัวเล็กที่อยู่บนเอว  ก็เรียกตามไปด้วย  ครูอ้อยขำลูกคนเล็กแต่ขำไม่ออกที่ลูกคนโตหายไป

ครูอ้อยวิ่งลุกลน  แหวกฝูงชนและตะโกนสุดฤทธิ์ทั้งๆที่  มีเสียงดนตรี  ดังกลบเสียงครูอ้อยไปหมด 

ครูอ้อยเรียกหาลูกด้วยการตะโกนสุดแรงเกิด  "  เอี่ยว  เอี่ยว  ลูกเอี่ยวของแม่ " อีกครั้งหนึ่ง  จะกี่ครั้งก็ตามตอนนั้นให้เสียงของครูอ้อยหายไปเลย  ครูอ้อยก็จะตะโกนอย่างนี้

ครูอ้อยระเบิดโฮออกมา  และตัดสินใจไปที่ป้อมตำรวจทันที

พอเดินลัดทางลัดออกมา  ครูอ้อยได้ยินเสียงเล็กๆ  เรียก  " แม่  แม่  แม่  ........"

ครูอ้อยมองตามเสียงนั้น  มองไปโดยรอบ    "  แม่  แม่  แม่จ๋า "  นั่นเป็นเสียงลูกของเอี่ยว  ลูกของครูอ้อยนี่  ความรู้สึกตอนนั้น  ดีใจระคนเสียใจที่ยังไม่เห็นลูก  ได้ยินเสียงอีกครั้ง  " แม่จ๋า  แม่จ๋า  หนูอนู่นี่  นี่  หนูอยู่นี่"

ครูอ้อยแหงนหน้าขึ้นไปที่ชิงช้าสวรรค์  ครูอ้อยเห็นลูก  เห็นเอี่ยว  ลูก  ลูก..คือโลกของครูอ้อย  เธอโบกมือไปมาให้น้อง  โบกมือให้แม่  เจ้าตัวเล็กก็เรียกพี่  " เอี่ยว  เอี่ยว "  ทำท่ากระดืบอยากจะขึ้นบ้าง

โฮ ..ครูอ้อยระเบิดออกมา  ครูอ้อยนั่งลงบนพื้นสนามหญ้า  ร้องไห้  โฮ โฮ   ร้อง  ร้อง  โดยที่ไม่อายใครเลย 

 

หมายเลขบันทึก: 56277เขียนเมื่อ 29 ตุลาคม 2006 14:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)
  • เข้าใจอารมณ์ของครูอ้อยเลยค่ะ  พี่เม่ยคิดว่าถ้าตัวเองอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นบ้าง คงไม่เข้มแข็งได้เหมือนครูอ้อยแน่ๆเลยค่ะ
  • "ชื่อบันทึก"นี้ ดึงให้คลิ๊กเข้ามาอ่านได้ทันทีค่ะ
  • ครูอ้อยเฝ้ารำลึกถึงความหลังของลูกสาวคนโตแบบนี้...จะเป็นเพราะว่าลูกกำลังจะจากอกแม่ หรือก็ไม่ทราบนะคะ
  • คุณกุ้งเข้าใจว่าอย่างนั้นนะคะ เพราะแม่ของตัวเองเคยเป็นบ้างเหมือนกันตอนน้องสาวกำลังจะแต่งงาน
  • กลัวคนอื่นจะดูแลลูกตัวเองได้ไม่ดีเท่าอยู่บ้านเราเอง และ.... อีกสารพัด
  • หัวอกแม่ก็เป็นอย่างนี้ล่ะเนาะ....ห่วงลูกเสมอ
  • จะเข้าใจครูอ้อยผิดไปหรือเปล่ามั้ยคะ

คุณเม่ยคะ 

  • พอครูอ้อยนั่งลงที่สนามหญ้าร้องไหโฮแบบไม่อายใคร 
  • เจ้าตัวเล็กเอามือน้อยๆ  มาจับน้ำตาครูอ้อยและชักชวนว่า  " แม่จ๋า ไปหาพี่เอี่ยวเถอะ " 
  • ครูอ้อยมองชิงช้าสวรรค์มันหมุนไป 
  • มองลูกโบกมือไปมา  เธอคือ....โลก  ของครูอ้อย

คุณกุ้งคะ

  • ครูอ้อยมีความรู้สึกแบบนี้ตลอดเวลา  ครูอ้อยไปหาเธอตอนที่เรียนระดับประถมเพื่อเป็นแม่ในวันแม่  ครูอ้อยร้องไห้จนตาบวม  ทั้งสองคนกอดครูอ้อย  เราแม่ลูกทั้งสามคนได้ลงปกหนังสือของโรงเรียนในโอกาสวันแม่ด้วยค่ะ 
  • และมีความรู้สึกว่า  เธอมีคนมาดูแลแทนแม่แล้ว  ครูอ้อยก็ไม่ห่วงหรอกค่ะ  เพราะเขาทั้งคู่รักกันมาหลายปี  สร้างบ้านซื้อรถ สร้างฐานะด้วยกันมา  ไม่ได้ให้แม่พ่อเดือดเนื้อร้อนใจมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ

บุญของครูอ้อย

ครูอ้อยค่ะ

  • อ่านแล้วแอบน้ำตาซึมเล็กน้อย
  • นึกถึงวันงานแต่งงานของน้องคนเล็ก(ที่ชิงตัดหน้าพี่สาว 2 คนไป อย่างไม่น่าให้อภัย)
  • มีพิธีสู่ขอแบบทางเหนือ
  • ทั้งฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง พ่อก็ไปสวรรค์แล้วทั้งคู่ ก็เหลือแต่แม่
  • ขณะที่แม่ฝ่ายชายพูดสู่ขอ มาขอลูกสาวให้ลูกชาย นำสินสอดทองหมั้นมา และสัญญาว่าจะดูแลลูกสาวแม่เป็นอย่างดี แม่จะว่าอย่างไร  แม่หนูตอบคำเดียวว่า "เจ้า" (คือ ค่ะ)  แล้วไม่พูดอะไร ไม่พิรี้พิไร พวกเราก็เลย เฮ......แล้วล้อว่า แม่กลัวว่าจะเอาลูกสาวมาคืนแม่ เอาไปแล้วต้องเอาไปเลยไม่รับคืน 555 แล้วก็มีการมอบดาบให้แม่ฝ่ายชายไว้ปกป้องลูกสาวค่ะ
  • ยิ้ม ยิ้ม
  • คุณหนูน้องอ๊อบคะ
  • วันหนึ่งครูอ้อยนั่งปอกมะม่วงสุก  และปาดเนื้อมะม่วงให้ลูกทั้งสองที่นั่งพับเพียบรอกิน  แถมไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น  เพราะเดี๋ยวเปรอะเปื้อนเสื้อ
  • ไม่มีใครอยากได้เนื้อมะม่วง  เพราะแย่งจะดูดเม็ดของมัน  คราวนี้ต้องรอล่ะสิ  ถึงจะได้เม็ดมะม่วงมาดูดอย่างสมใจ
  • ครูอ้อยก็พูดว่า  " แม่ก็อยากดูดเม็ดบ้าง "  แล้วครูอ้อยก็ส่งเม็ดมะม่วงเข้าปาก  ทั้งสองคนพี่และน้องพูดพร้อมกันว่า  "แม่ขี้โกง "
  • พอดีน้องสาวของครูอ้อยซึ่งเป็นน้าทั้งสองคนมาเยี่ยมหลานพอดี  มาเห็นภาพที่แม่อ้อยนุ่งกระโจมอก  หลานทั้งสองแก้ผ้า  ปากก็เลอะมอมแมม 

เธอบอกว่าเป็นภาพที่น่ารักมากค่ะ

  • ขาดรูปไปอย่างเดียวค่ะ
  • น้ำลายไหลด้วย
  • จะพาคุณแม่ไปทานสุกี้ MK ก่อนนะคะ จะทานเผื่อค่ะ
  • แล้วเจอกันคืนนี้ค่ะ
  • จะนั่งรอลูกสาวครูอ้อยด้วย อิอิ
มีรูปก็เป็นรูปเก่ามาก  และย้ายบ้านบ่อย  รูปภาพก็หายไป  ไม่รู้ใครเก็บ 

สวัสดียามเช้าค่ะคุณเม่ย

  • อารมณ์และความรู้สึกต่อลูกๆนั้นมีมากเหลือเกินสุดจะบรรยาย
  • หากเราผู้เป็นแม่ได้จัดเก็บจัดการความรู้ในการเลี้ยงดูลูกมาเป็นบันทึกแบบแม่คนอื่นนั้นครูอ้อยคงทำไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราว แบบคุณเม่ย  คุณโอ๋ คุณเมตตา  ครูอ้อยคงทำไม่ได้สมบูรณ์นัก
  • อีกทั้ง  หลายๆคนยังไม่เข้าใจพื้นฐานชีวิตของกันแลกัน  รสชาติของชีวิตก็อาจจะจืดชืดไม่ความเข้าใจกัน
  • หลายๆบันทึกที่ครูอ้อยได้อ่านนั้น  ต่อยอดหรือ ตอบกันนั้นได้มาจากกันที่รู้จักกันมาเป็นเบื้องต้น
  • ครูอ้อยจึงต้องใช้พลังอย่างมากที่จะถ่ายทอดความรู้สึกให้ออกมาจนผู้อ่านรับรู้ได้ถึงอรรถรส
  • ขอบคุณนะคะที่เข้าอ่านบันทึกและฝากรอยอันมีค่าไว้ให้ครูอ้อย
ลูกเอี่ยว...ปัจจุบัน...แต่งงาน...ออกเรือนไปแล้วค่ะ
  • สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย
  • ลูกของพี่ครูอ้อย โตจนแต่งงานไปแล้วเหรอคะ  อ้อกำลังตั้งท้องอยู่เลยค่ะ  ห่างกันเยอะเลย (จะเรียกพี่หรือแม่ดีละคะ ^______^)  
  • เข้าใจความรู้สึกพี่ครูอ้อยค่ะ  ลูกคือแก้วตาดวงใจของแม่แท้ ๆ ค่ะ

น้องอ้อขา....

  • ลูกสาวคนโตของครูอ้อยอายุเกือบ 26 แล้วค่ะ
  • ยังไม่มีหลานค่ะ

น้องอ้อ...กำลังมีน้องหรือคะ...อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท