• คงเป็นคนโชคดีอีกคนค่ะที่พระอรหันต์ทั้ง 2  ยังอยู่ครบเหมือนกันค่ะ
• เลยต้องทำทุกๆ วันให้เป็นวันดีๆ ของท่านค่ะ

พัทยา เพียพยัคฆ์

สวัสดีครับน้องกิ่ง

• ขอบคุณน้องกิ่งมากนะครับ
• จริงๆ แล้วหนูมีนั่นหล่ะครับ สองท่านนั้นนั่นหล่ะครับที่น้องกิ่งว่าเป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั่นหล่ะครับ
• แต่อยู่ที่ว่าเราจะให้ท่านเป็นอะไร แต่สำหรับพี่แล้ว ท่านคือพระอรหันต์ นอนๆ แล้วทบทวนอดีตขึ้นมาแล้วได้อะไรมากมาย
• ขอบคุณมากๆ ครับ ขอให้น้องเป็นคนดีของสังคมตลอดไปอย่างที่เป็นอยู่ ท่านรับรู้ได้ด้วยเจตนาดีของเรา

            สวัสดีครับคุณอาจารย์เม้ง อาจารย์ขยันเขียนบันทึกนะครับ สำหรับพระอรหันต์ของผมท่านก็พำนักอยู่ในอาศรมกลางสวนพร้อมด้วยสุนัขอีก 7 ตัว น่าคิดเหมือนกันว่า  หน่อเนื้อเชื้อไขของพระอรหันต์ทั้งสององค์ จะมีไหมได้กลับไปรับใช้ใกล้ชิดท่านในวันที่ท่านอ่อนล้า

            บางทีผมนึกโทษบรรดารถยนต์ เครื่องบิน เทคโน ความเจริญทั้งหลาย ไอ้พาหนะที่พาผู้คนไปจากถิ่นฐานบ้านช่อง

             แต่สุดท้ายผมก็ต้องอาศัยมันเพื่อกลับไปยังเรือนชานกราบพระอรหันต์และปรนนิบัติท่านบ้างเพื่อเป็นบุญชีวิตผมด้วย

• พี่เม้ง...
• ยังอยู่ครบทั้งสองท่านเลยค่ะ
• ดีใจที่มีโอกาสได้กลับมาทำงานใกล้ท่าน เมื่อวันที่ท่านทั้งสองเกษียณ
• ในวันเกิดทุกปีไม่เคยไปไหนเลยค่ะ   เพราะคิดว่านั่นคือวันที่เราควรจะอยู่ดูแลท่านให้ดีที่สุด
• ระลึกถึงบุญคุณของท่าน   ถ้าจะมีเลี้ยงกับเพื่อนๆจะเป็นในวันอื่นค่ะ
• ในวันที่พระอรหันต์ในบ้านท่านยังอยู่   เราควรเอาใจใส่ท่านให้มากที่สุด  ดีกว่าที่เราจะมาคิดเสียใจในวันที่ท่านจากไป  ว่าเรายังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณอะไรท่านเลย.......

Lioness_ann

สวัสดีครับคุณแอน

• ดีใจด้วยครับผม เราจะไม่รอให้ถึงวันนั้นครับ เราจะทำวันนี้และทุกๆ วันที่เรามี แม้จะอยู่ใกล้หรือไกล เมื่อก่อนผมคิดหนักว่าจะไม่ได้ทดแทนอะไรเลย แต่ได้กำลังใจหลายๆ อย่าง อันแรกเราต้องทำดีให้เกิดก่อนครับ ทำเท่าที่เราจะทำได้ ทำแบบไม่ต้องฝืน ทำแล้วสบายใจ
• ผมสุขใจที่ได้พูดคุยกับท่าน แม้ว่าอยู่ไกลกันแต่ไม่ได้เป็นปัญหาเลยในเรื่องระยะทาง
• ครั้งหนึ่งผมกลับไปเยี่ยมที่บ้าน โดยที่ท่านไม่ทราบมาก่อนว่าผมจะกลับ เพราะอยากจะทำให้แปลกประหลาดใจเล่น
• ทราบไหมครับ ขณะที่ผมเดินผ่านประตูรั้ว(ที่เป็นแนวต้นไม้)เข้าไป ท่านก็ออกมาพอดี คงตะลึงเล็กน้อย แล้วท่านก็กระโดดตบมือใหญ่เลยครับ พร้อมเรียกให้น้องของผมทั้งสามคน เลิกเก็บน้ำยาง บอกว่าพี่ชายกลับมาแล้ว เนื่องจากผมไปอยู่ปัตตานีเรียนหนังสือ และไม่ได้กลับไปเยี่ยมบ้านร่วมเกือบครึ่งปี เพราะเรียนหนักและทำกิจกรรมนักศึกษาเยอะไป
• แต่นั่นคือภาพวีดีโอที่มีรายละเอียดที่ไม่สามารถจะบรรจุได้ด้วย ฮาร์ดดิสก์ 400 กิกะไบต์ได้เลย
• ขอบคุณมากๆ นะครับ

• ผมมี อยู่ สี่ องค์  ไม่อยู่แล้ว 2  เหลือ สองครับ
• สองนั้นคือผู้ให้กำเนิด  สองนั้นอุ้มชูให้เกิดการศึกษา
• สองนั้นแม้ไม่ได้เลื้ยงมา สองนั้นหนาเลี้ยงดูมาจนเติบโต
• สองนั้นเดี๋ยวนี้มีชีวิตอยู่ สองนั้นอยู่แต่ชื่อให้คิดถึง
• สองนั้นยังรักและคำนึง สองนั้นก็คิดถึงที่ผ่านมา
• สองนั้นก็คืออรหันต์เจ้า สองนั้นเหล่าก็อรหันต์หนา
• สองนั้นตอบแทนตอนโตมา สองนั้นหนาตอบแทนเมื่อเมื่อลับไป

mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง

สวัสดีครับคุณสุมิตรชัย

• ขอบคุณมากครับ ที่เล่าสู่กันฟังครับ
• ผมเองไม่ได้ขยันเขียนไรหรอกครับ คือถึงเวลาที่จะปล่อยมันออกมานะครับ ก็ปล่อยออกมาให้มาเป็นลายลักษณ์ในสังคมนี้ก็เท่านั้นครับ
• จริงๆ แล้วความสุขผมว่าส่งผ่านกันถึงด้วยหัวใจได้ครับ ไม่ว่าอยู่ไกลหรือใกล้ครับ
• ต้องลองทำดูครับ
• ขอบคุณมากครับ

อ.ลูกหว้า

สวัสดีครับ อ.หว้า

• ขอบคุณครับ ที่เล่าสู่กันฟังครับ
• ดีใจด้วยนะครับ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับท่านทั้งสอง ผมเองได้อยู่กับท่านแบบใกล้ชิดมา 18 ปี หลังจากนั้นมาถึงวันนี้ 14 ปีที่ห่างไกล เหมือนว่ายิ่งเรียนมากยิ่งห่างไกลตัว แต่ไม่ห่างใจนะครับ
• ตอนผมอยู่ปัตตานี ผมไม่ได้โทรคุยกับท่านเลยมีแต่เขียนจดหมาย
• พอตอน ป โท ได้มีโอกาสคุยบ้าง แต่ไม่บ่อย
• ส่วนมา ป เอก นี้ คุยได้ตลอดเวลา เมื่อคิดถึงครับ
• บางทีการห่างไกลกันก็ทำให้เรามีสิ่งอื่นมาช่วยชดเชยเหมือนกัน
• แต่ในอนาคตไม่ว่าจะกลับไปทำงานก็ขอให้คุยได้ตลอดเวลาที่อยากจะคุยเหมือนตอนนี้ครับ
• ขอบคุณมากๆ นะครับ

ครูเสือ

สวัสดีครับคุณครูเสือ

• ขอบคุณมากครับ ที่แลกเปลี่ยนให้ทราบกัน
• ประกอบกับบทกลอนที่ไพเราะมากๆ เลยครับ
• ขอบคุณมากๆ นะครับ

ท่านเม้ง

• ความกตัญญูเป็นที่สุดยอดแห่งชีวิต
• วัฒนธรรมนี้ต้องรักษาอย่างสุดชีวิต
• ผมมีแค่องค์เดียว
• ยอมรับนับถือจิตใจของท่านเม้ง
• ถ้ามีความกตัญญูเล้วทุกๆอย่างเดินไปได้อย่างมีความหมาย
• รักษาไว้เถิด ถูกต้องแล้ว
• จิบน้ำชา น้อรก

สิทธิรักษ์

สวัสดีครับคุณสิทธิรักษ์

• ขอบคุณมากเลยครับท่าน
• ผมทำได้แค่ในสิ่งที่มีนะครับ เพราะหากท่านไม่อยู่แล้ว ทำอย่างไรผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าท่านจะได้รับหรือเปล่า ตอนนี้ทำวันนี้ให้ดีที่สุดครับ
• ให้ความรู้สึกที่ดีต่อกันครับ รักและนับถือตลอดไป ทั้งคำสอนและตัวตนที่มี
• ก่อนจากกันที่ได้คุยโทรศัพท์กัน ทุกครั้งท่านจะเป็นฝ่ายบอกว่าเสมอว่า น่านนานแล้วนะ เดี๋ยวเปลืองมาก (ผมไม่ค่อยได้บอกว่าแค่นี้ก่อนนะแม่ ส่วนใหญ่ท่านจะบอกว่าเองว่าให้พอ)
• แล้วตามไปด้วย คำอวยพรให้กันและกัน และอีกคำที่ตามด้วยจากท่านคือ ให้ลูกโชคดี ลูกคนดีของแม่
• ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ
   คิดถึงน้องบ่าวจังหู ไม่อยู่หลายวันก็เรื่องไปเฝ้าพระอรหันต์นั่นเอง .. องค์นี้ 96 ปีแล้วครับ .. ส่วนองค์แรก จากผมไปตั้งแต่ กุมภาพันธ์ 2528 .. ขณะผมไปอยู่ Japan ได้ 3-4 เดือน .. เที่ยวนี้ผมได้ อุ้มพระอรหันต์ ด้วยล่ะ .. ลองอ่านข้างล่างนี้ดูได้ครับ

  ....  ดีใจที่ได้กลับไปเยี่ยมแม่วึ่มีอายุ 96 แล้ว และเป็นครั้งแรกที่ได้อุ้มแม่เข้าห้องน้ำ เหตุเพราะห้องน้ำของแม่มีคนอื่นเข้าไปอาบน้ำอยู่  จึงต้องให้ไปใช้ห้องน้ำอื่นในห้องติดกันแทน แม่เดินไม่ได้ แม้จะกระเถิบไปได้เอง แต่เรากลัวเสียเวลา เลยอุ้มเสียเลย
    ตอนลากลับ เราคุยเรื่องความตายกับแม่อย่างสนุกสนาน มีเสียงหัวเราะปนอยู่ด้วยตลอดเวลา  หน้าตาแม่สดใสมาก  เรายังบอกว่าอย่างน้อยขอสัก 100 ปีนะ  แม่บอกว่าน่าจะพอแล้ว แต่ใจเรายังรู้สึก ไม่ยอม
    แท้จริงแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย .. หากพรุ่งนี้มีโทรศัพท์บอกมาว่า แม่ไปแล้ว .. เราจะต้องพร้อมรับเหตุการณ์ด้วยสติ ต้องนำคาถา "เช่นนั้นเอง" มาใช้ให้ได้
   ทำเป็นพูดดีไป .. จะมีพรุ่งนี้ให้เรารับโทรศัพท์หรือไม่ ยังไม่รู้เลย  เพราะเรื่องความตาย ใช่ว่า ใครมาก่อน ต้องไปก่อนก็หาแน่นอนไม่ .. สาธุชนจึงควรใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท อยู่ด้วยความกตัญญู กตเวที เป็นดีที่สุดแล.

    บอกก็ได้ ว่า Copy ของตัวเองมา จาก บันทึกนี้ ของท่านพี่ Augustman

แวะมาทักทายค่ะ

• อยู่ครบทั้ง2ท่านค่ะ ตอนนี้ได้กลับมาอยู่กับท่าน7ปีแล้ว หลังจากอยู่เมืองหลวงมาซะนาน สุขใจค่ะที่อยู่ใกล้ชิดท่าน
• ท่านคือพระจริงๆค่ะ คอยนำทาง ชี้ทางแสงสว่างให้เรา
• ตอนนี้เป้าหมายในชีวิตคือ ท่านทั้งสองนี่หละค่ะ

สวัสดีค่ะน้องเม้ง

• ครอบครัวน่ารักจังค่ะ   พี่น้องเยอะอบอุ่นดี  ......และเดาได้เลยว่าใครซนที่สุดในบ้าน... :) 
• พระอรหันต์ของพี่กำลังจะไปเที่ยวพม่า ไปกันสองตายาย   พี่ห่วงก็ห่วงแต่ต้องยอมให้ไป  เพราะแม่บอกว่า  ให้พ่อกับแม่เที่ยวตอนมีแรงนี่เถอะ   พี่เลยต้องอนุมัติโครงการ
• เอ่อคือว่าหนนี้พี่มาดีนะคะ   ขอรับรองว่าไม่เกิน 6 บรรทัด  อิอิ....  :)

ยังอยู่ครบทั้งสองท่านเลยค่ะ

พ่อกับแม่แป้นเกษียณอายุราชการแล้วทั้งคู่

และหันไปเป็นเกษตรกร แบบพ่อแม่คุณเม้งเลย

ตอนนี้แป้นก็โชคดีอีกเช่นกัน เพราะยังอาศัยอยู่ร่วมกันกับท่านทั้งสองท่าน 

และแป้นโชคดีกว่าตรงที่ ไม่เคยโดนพ่อแมตีเลยสักครั้ง เพราะท่านจะใช้เหตุผลสอนกัน อิอิ ชีวิตแป้นเคยเห็นพ่อจับไม้เรียวแค่ครั้งเดียว คือตีหลาน ที่ทำผิดแบบไม่น่าให้อภัย บังเอิญวันนั้นแป้นไปแอบเห็นพอดี ถึงแม้ว่าในระหว่างที่พ่อตีเค้าพ่อก็สอนเค้าไปด้วย แต่ความรู้สึกแป้นกลับรู้สึกว่า นั่นไม่ใช่พ่อชั้น เพราะวันนั้นพ่อดุมากจริงๆ ซึ่งนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้แป้นไม่กล้าออกนอกลู่นอกทางเพราะกลัวจะโดนพ่อตี  

Handy

สวัสดีครับพี่บ่าว

• คิดถึงพี่บ่าวเช่นกันครับ
• ขอบคุณมากๆ เลยครับ สำหรับเรื่องเล่าที่เข้ามาแลกเปลี่ยนกันนะครับ อ่านแล้วทำให้นึกจินตนาการเห็นภาพในหน้าจอจินตนาการแห่งความผูกพันระหว่างลูกกับแม่เลยครับพี่
• ฝากบอกคุณแม่ด้วยนะครับว่า อย่าเพิ่งหนีไป ให้อยู่ซักสามหลัก พอจะได้เป็นเลขสามตัวแจกลูกๆ (อิๆ)
• พี่สบายดีนะครับผม โชคดีในการทำงานครับ

ข้าวสวย

สวัสดีครับคุณข้าวสวย

• ขอบคุณมากครับที่เล่าสู่กันฟัง
• ดีใจด้วยครับ ที่ได้อยู่ใกล้ๆท่านครับ ให้ตอนที่ยังอยู่นี่หล่ะครับผมว่าดีที่สุด ผมเองก็ห่างมานาน และก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะได้อยู่แบบคุณหรือเปล่า เพราะต้องห่างไกลบ้านแน่ๆ เว้นแต่การไปเยี่ยมตามจังหวะ
• เลยพยายามวางแผนให้มีน้องอยู่ติดบ้านบ้าง แต่ห่างตัวก็ไม่ห่างใจอย่างที่ว่านั่นหล่ะครับ ตอนนี้ท่านยังรับโทรศัพท์ได้ และแข็งแรงอยู่ แล้วโอกาสหน้าหล่ะ นั่นคือคำถามที่คาใจผมอยู่ครับ
• ขอบคุณมากๆ นะครับ

DSS "work with disability" ( หนิง )

สวัสดีครับพี่หนิง

• ขอบคุณครับ ที่เล่าสู่กันฟังครับ
• ดีใจที่มีวันนี้ครับ เหมือนเพลงใช่ไหมครับ ทำวันนี้ให้เป็นที่เราดีใจ ใจดี มีสุข ทุกคนยิ้มแย้ม ก็เต็มที่แล้วใช่ไหมครับพี่สาว
• โชคดีนะครับ ฝากสวัสดีคุณแม่ด้วยครับ

ดอกไม้ทะเล

สวัสดีครับพี่แอมป์

• ขอบคุณมากๆครับผม
• ใช่ครับ ใครกันหนอซนที่สุด เหมือนจะคุ้นๆ ครับ พี่น้องสี่คนเลยได้สองคู่ครับ ทะเลาะกันสนุกเลยครับตอนเด็กๆ พอโตๆอยู่ห่างกันก็คิดถึงกันครับ
• พี่ไม่หาโอกาสไปเที่ยวกับท่านด้วยครับ คงสนุกครับ แต่พระอรหันต์ของผมไม่ชอบไปไหน ทิ้งบ้านไม่ได้เพราะมีห่วงหลายๆ อย่างเช่น ผักที่ปลูกไว้ สัตว์ที่เลี้ยงไว้ และอีกอย่างท่านไม่ค่อยปรารถนาเมืองศิวิไลซ์อย่าง กทม.แดนสวรรค์ ครับ ท่านบอกว่าอึดอัด
• ขอให้ท่านทั้งสองเที่ยวกันสนุก ปลอดภัย มีภาพมาโม้ลูกสาวให้น้ำลายไหลนะครับ
• ขอบคุณมากครับ

PAN

สวัสดีครับคุณแป้น

• ขอบคุณมากครับที่เล่าสู่กันฟังครับ
• ดีใจด้วยเลยครับที่ได้อยู่กับท่านใกล้ๆ และทำเป็นเกษตรกร ทำเกษตรกรรม ยอดเยี่ยมครับ
• วันเกษียณของพ่อผมเมื่อสองปีก่อน ทางการก็ให้ของขวัญเป็นอุปกรณ์ พวก จอบ มีดพร้า มีดกรีดยาง เป็นอุปกรณ์ทำมาหากินครับ ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่น้องชายเล่าให้ฟังแล้วน่ารักดีครับ
• น้องชายบอกว่า คุณพ่อร้องเพลงด้วย แล้วมีคนเตรียมดอกไม้ไว้ให้คุณแม่เอาไปให้คุณพ่อ นึกภาพแล้วอยากเห็นแต่ก็ได้แค่จินตนาการครับ แต่แค่จินตนาการก็มีความสุขแล้วเนอะครับ
• สนุกและโชคดีในการทำงานนะครับ

ครบครับ และอยากให้ครบเช่นนี้ตลอดไปนานๆ

เพราะกลัวจะทดแทนไม่หมดครับ คงต้อง ใช้ 4 คูณเข้าไปกับอายุเรา จะเป็นเวลาที่จะชดใช้หมดหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ครับ

กัมปนาท อาชา (แจ๊ค)

สวัสดีครับคุณแจ็ค

• ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมแลกเปลี่ยนกันครับ เชิญนั่งจิบน้ำชาก่อนครับ
• นั่นหน่ะซิครับ จะคูณด้วยสิบก็ไม่รู้จะชดเชยได้หรือไม่ เพราะประมาณค่าไม่ได้
• ทำให้ผมนึกถึงพี่สอน (นายขำ) พี่เค้าเขียนไว้ว่า เกี่ยวกับว่าใช้ คิดค่าน้ำมัน แล้วทำนองว่าหากแม่คิดค่าน้ำนมขึ้นมา จะเป็นอย่างไรหนอ
• ขอบคุณมากครับ

• ราตรีสวัสดิ์ พระอรหันต์ของลูก