วันนี้ผู้เขียนนั่งรถประจำทางมาทำงานตอนเช้า (เข้าเวรวันเสาร์) รู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก อาจเพราะในใจพึงระลึกว่า.... วันนี้แล้วสิหนอเป็นวันที่รอคอย....
ก่อนหน้านี้ผู้เขียนรอคอยวันนี้มานานเกือบเดือน ตั้งใจจะเขียนบันทึกมาหลายวันมาก ๆ แต่ยัง...ยังไม่ถึงวัน ยังเขียนไม่ได้ อดใจไว้ก่อน .... แต่พอกลับถึงวันจริง ๆ เหมือนไฟในตัวมันเริ่มมอดไหม้ กลายเป็นเถ้าถ่าน ตอนแรกก็เลยตัดสินใจนั่งอ่านบันทึกไปพลาง ๆ เพื่อจุดประกายถ่านไฟให้ติดอีกครั้ง...
วันนี้ทำไมน๊ะหรือ ....ก็เมื่อ 10 ปีก่อน ผู้เขียนมาทำงานเป็นวันแรกนั่นเอง จำได้วันจันทร์ที่ 2 กันยายน 2539 จริง ๆ แล้วอยากเริ่มงานวันที่ 1 น๊ะ แต่มันเป็นวันอาฑิตย์น่ะ เพราะฉะนั้นผู้เขียนก็ทำงานอายุราชการครบ 10 ปี เต็มวันนี้นี่เอง...
10 ปีผ่านไป... จะว่านานก็นาน แต่ความรู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านไปนี่เอง ผู้เขียนเคยบอกกับพี่อบ พี่ญา ว่าจะทำงานครบ 10 ปี แล้วน๊ะ จำได้ว่าพี่ ๆ เขาบอกว่าเหมือนเพิ่งเข้ามาทำงานเอง จะ 10 ปี แล้วรึ ? นับผิดรึเปล่า ?
เคยได้ยินคนเขาพูดกันว่า หากเราพูดถึงเรื่องเก่า ๆ หรืออดีตบ่อย ๆ แสดงว่าเราน่ะแก่แล้ว สงสัยผู้เขียนก็คงจะแก่ก็เพราะบันทึกนี้แหละ..
จำได้ว่าช่วงแรก ๆ งานในแต่ละวันมีแค่ 200 - 300 รายเอง แต่ปัจจุบัน 600 - 800 ราย บางวัน 900 กว่า ๆ ปริมาณคนก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย การทดสอบก็เพิ่มขึ้น บางการทดสอบใช้เครื่องอัตโนมัติ อย่าง CK-MB & Troponin T หรือ Microglobulin แต่บางรายการก็ใช้ manual รวม ๆ กับเครื่องอัตโนมัติ อย่าง Protein electrophoresis บ้าง
เคยได้ยินมาเหมือนกันที่เขาพูดกันว่าข้าราชการเช้าชามเย็นชาม แต่ผู้เขียนว่า การทำงานของหน่วยเราน่าจะเรียกว่าเช้ากะละมังใหญ่ (หรือบ้านเราเรียกว่าโคมใหญ่) เย็นกะละมังเล็ก เพราะงานตอนเช้ามากกว่าตอนบ่าย 2 -3 เท่า พอตอนบ่ายแต่ละคนก็เริ่มหมดเรี่ยวหมดแรง ได้มีเวลานั่งพัก เหยียดแข้งเหยียดขากันบ้าง ใครผ่านไปผ่านมาในช่วงบ่ายเลยอาจเข้าใจว่าเรางานสบาย....ไป
ผู้เขียนอดคิดทบทวน ในช่วงเวลา 10 ปีที่ผ่านมา เราก็ได้ทำอะไรเอาไว้บ้าง เอาเป็นว่าที่ยังใช้ ๆ กันอยู่ เล็ก ๆ น้อย ๆ อย่าง...การลดขั้นตอนการเขียน Cup แต่ใช้ Primary tube ในการทดสอบเข้าเครื่อง, การทดสอบปัสสาวะ ด้วยเครื่องโดยใช้โปรแกรมตรวจปัสสาวะ ไม่ต้องมาเจือจาง และร่วมกับนายดำเตรียมน้ำยา Creatinine สำหรับเครื่อง CX-3, การใช้เครื่อง CX-3 delta ในการตรวจปัสสาวะ Creatinine ลดภาระ Load ของเครื่อง Hitachi ทำให้ผลอื่น ๆ ออกเร็วขึ้น โดยเฉพาะในวันอังคารกับพฤหัส, งานวิจัย ตรวจ HbA1c เปรียบเทียบใช้ EDTA blood และ NaF blood, Label Rack ตามสีของวัน เพื่อสะดวกในการค้นหา (จำได้ว่าเดิมเขียน เป็นวัน ๆ ไป จะค้นทีก็รื้อกันมาทั้งตู้) เป็นต้น
บางอย่างทำได้ ใช้ได้ในทันที แต่บางอย่างก็ต้องใช้ความอดทน กว่าจะได้ทำ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ผู้เขียนอาจจะรู้สึกท้อ แต่ไม่ถอย เหนื่อย แต่ไม่หน่าย ก็เพราะ....
ความรัก -------> > ใช่แล้วค่ะผู้เขียนยอมรับค่ะว่า เพราะความรัก
รัก...งาน รัก...หน้าที่ และรัก...ใน.อาชีพ (เทคนิคการแพทย์)
อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ ขอบคุณสำหรับบทสรุปที่ยอดเยี่ยม ใช่เลยค่ะ เราทำเพราะ"ความรัก"
สุขสันต์วันทำงานครบรอบสิบปีนะคะ จะรออ่านวันครบรอบ 20 ปี ใน GotoKnow ค่ะ (แป๊บเดียวเอง คอยดูสิ)
สุขสันต์ วันครบรอบ 10 ปี ด้วยอีกคน .....รักเราไม่เก่าเลย....ยิ่งรักขึ้นทุกวัน....มอ.เนี่ย......คนงานพัฒนาบุคลากรได้ยินแล้วหูผึ่งเลย......ประโยคด้านล่างเนี่ย
รัก...งาน รัก...หน้าที่ และรัก...ใน.อาชีพ (เทคนิคการแพทย์)
ชื่นชมในวิถีการทำงานของคุณศิริมากค่ะ ขอให้สร้างผลงานดีๆ ตลอดไปนะคะ
ขอแสดงความยินดีด้วยคนคะ คงไม่ช้าไปนะคะ ในที่สุด มอ.เราก็ได้บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์เม็ดนี้ ให้เติบโตเป็นไม้ใหญ่ เป็นที่พึ่งพิงของบรรดาสรรพสิ่งทั้งหลายในโลก ได้อีกต้นแล้ว
คุณศิริคะ...
กะปุ๋มรบกวน..คุณศิริเพิ่มป้ายที่ Blog ให้ด้วยได้ไหม โดยใส่คำว่า R2R เข้าไปเพิ่มด้วยคะ...เพื่อประโยชน์สำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...ในคนที่สนใจการทำ R2R ...คะ
ขอบคุณคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณศิริ...ขอบคุณมากนะคะ...
กะปุ๋ม add Blog ของคุณศิริเข้าไปใน CoP R2R แล้วนะคะ...
...
แต่เอ๊ะ...อายุราชการเราเท่ากันเลยคะ...แต่อายุปฏิบัติงานจริงนี่กะปุ๋มน่าจะน้อยกว่า เพิ่งเริ่มทำงานที่เป็นงานประจำจริงๆ เมื่อไม่กี่ปีนี่เอง...คงต้องแวะมาขอเรียนรู้...จากที่นี่แหละคะ
...
เมื่อวันไปร่วม ลปรร. CoP R2R กะปุ๋มเปิดบันทึกของคุณศิริด้วยคะ...อ.หมอวิจารณ์เดินมาอ่านด้วย และบอกว่านี่แหละคือ report ที่ได้มาจากการทำ R2R
*^__^*
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
ด้วยความยินดีค่ะ แต่สงสัยผู้เขียนต้องขอเรียนรู้จากคุณ Ka-poom มากกว่ามังค๊ะ ..
อายุงานเท่ากัน แต่อายุของของผิว (หน้า) ของคุณ Ka-poom ยังอ่อนเยาว์มากเลยค่ะ มีเคล็ดลับอะไรรึเปล่า ? ค๊ะ อยากเจอตัวจริงจังเลยค่ะ
มีเรื่องขำขำมาเล่าให้ฟังคะ...
พี่ที่เป็นทีม R2R กับกะปุ๋ม...ทักว่า "กะปุ๋มเป็นพี่ อ.หมอปารมีกี่ปีน่ะ"....ฮา.....
*^__^*
กะปุ๋ม
เอ๊ะ! สงสัยพี่คนที่คุณ Ka-poom ว่าลืมใส่แว่นมารึเปล่าเอ่ย หรือต้องตัดแว่นใหม่
อันที่จริงจะว่าไปคนในภาคเราหน้าอ่อนกว่าอายุกันทุกคนเลยก็ว่าได้ อย่างคุณเอื้อ เอย อ้อ ! พี่เม่ยอีกคนวันก่อนผู้เขียนหน้าแตกมาแล้วครั้งหนึ่งค่ะ เข้าใจว่าคุณเอื้ออายุเยอะกว่าพี่เม่ย ที่ไหนได้พี่เม่ยอายุมากกว่าอีกค่ะ ยังมีอีกหลายคนค่ะ (รวมผู้เขียนด้วยน๊ะ--ยิ้ม ๆ )