เมื่อช่วง 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ถือเป็นช่วงเวลาที่หนักสุดๆ
เฮ้อ.....งานก็เยอะ คนก็แยะ
มากคนก็มากความ มากงานก็มากคน
ถ้าเปรียบงานเป็นฟาง ฉันก็คงเข้าข่ายประเภท พวกบ้าหอบฟาง นั่นแหละ เพราะทั้งหอบทั้งหิ้วอยู่คนเดียวเสียจนมิดหัว ถ้าคิดเล่นๆ ว่าเอากองงานของ 2 สัปดาห์ มากองสุมกัน แล้วจุดไฟเผา คงจะย่างไก่กินได้ซัก 2-3 ตัว (นี่ยังไม่รวม งานแบบเร่งด่วนพิเศษ 4 ประเภท แบบด่วน ด่วนมาก ด่วนมากๆ และโค ตะ ระ ด่วน อีกต่างหาก)
1 ในงานที่ยุ่งสุดๆ ประจำสัปดาห์นี้ ก็คือ สรุปผลการวิจัยของ ป้านิดหัวหน้างานยาเสพติดของสถาบันฯ ยุ่งทั้งงาน ยุ่งทั้งคน(ป่วน) ที่ต้องรีบทำ (ปั่น) ให้เสร็จทันเวลาเพราะ ป้านิดได้ติดต่อกับโรงพิมพ์ไว้แล้วและนัดให้มารับต้นฉบับวันจันทร์ที่จะถึงนี้
ตายแน่....ฉันต้องตายคา Computer แน่ เพราะไหนจะต้องรีบปั่นสรุปผลปฎิบัติงานปี 49 ที่จะใช้ Present วันอังคารนี้ และไหนจะแผนปฎิบัติงานปี 50 ของหน่วยงานอีก ตายแน่ตู....
งานเยอะมากๆ ได้พักเที่ยงครึ่ง กลับบ้านเกือบ 6 โมงเย็นเป็นอย่างงี้เกือบทั้งอาทิตย์ โชคดีจริงๆ ที่มีเพื่อนแสนดี moomi กะ seangja และน้องแหม่ม ช่วยเหลือ คงเห็นว่าถ้าไม่ช่วย เพื่อนต้องแย่แน่ๆ เพราะไหนจะงานเยอะแล้วยังถูกเจ้านายเรียกเข้าห้องเย็นอีก (พวกเราจะเรียกห้องทำงานเจ้านายว่าห้องเย็น) เหนื่อยทั้งใจ หนักทั้งงาน ไม่งั้นเราคงได้ตายคาเครื่องสมใจไปแล้วแน่ๆ ....
เมื่อวานพวกเราก็ช่วยกันระดมสัพกำลัง (ลงแขก) จนงานของป้านิดเสร็จออกมาเป็นฉบับสมบูรณ์จนได้ กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่มเห็นจะได้ จริงๆ ตัวเราเองรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว ถอดใจไปตั้งแต่ทุ่มนึงทั้งๆที่เหลือเพียงแค่จัดการกับบรรณานุกรมให้เสร็จก็เรียบร้อย ตอนนั้นรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว ฉันทำต่อไปไม่ไหวแล้ว อ่อนล้าเต็มที่ เพราะทำมาตั้งแต่ 8 โมงเช้า คิดว่าถ้าไม่เสร็จพรุ่งนี้ฉันค่อยมาทำเองคนเดียวก็ได้
แต่เพื่อนๆ แสนดีของเราก็ช่วยกันเต็มที่ moomi แตะมือกับเรามานั่งหน้า Com. แทน ส่วน Seangja เป็นคนตรวจสอบความถูกต้อง และ พี่นู๋เล็ก คอยแนะนำเรื่อง format พวกเราทำ ทำ ทำ จนเสร็จ....ขอบคุณพระเจ้าที่เครื่องไม่แฮ้งค์ไปก่อนคน...
แต่น แตน แต๊น....เสร็จแล้ว เสร็จเสียที เย้ เย้..!!
......................................
คืนนี้......มีเฮ !!!!
เราไปกินหมูกะทะด้วยกัน
เพื่อเป็นการตอบแทนความพากเพียรของพวกเรา
และ ไว้อาลัยแด่....ฟางกองใหญ่ ที่ฉันโยนมันออกไปจากบ่าได้เสียที
พี่ปัทม์
อาจารย์จอห์น
ปล. อยากให้อาจารย์จอห์นกะเธอคนนั้น มีปืนกันละอัน แบบว่า... จะได้มีgunและgun ไง...โอ้ว มาย ก๊อต...ว่าเข้าไปนั่น