การจัดสัมมนา KM ที่เชียงใหม่ ที่มหาสารคาม ที่พิษณุโลก นั้นเท่าที่ผมรับรู้ ผมคิดว่าเป็นความสำเร็จอย่างน่าชื่นชม เพราะต่างก็มีสาระที่ผู้มาใหม่ได้ตาสว่างว่าในสังคมนี้ ยังมีสังคมอีกรูปแบบหนึ่งปรากฏอยู่ และมีความสำคัญสำหรับการพัฒนาศักยภาพของความรู้ให้กว้างไกลออกไป ในลักษณะทวีคูณ เพราะแต่ละวันมีสารพัดเรื่องปรากฏในหน้าจอให้เราได้เปิดใจเข้ามาน้อมนำหยิบเอาความรู้ไป ซึ่งมีทั้งความรู้ที่น่ารู้ ควรรู้ และจะต้องรู้
สำหรับบล็อกเกอร์ประจำนั้น การสัมมนาแต่ละครั้งก็เหมือนท่านเหล่านั้นเป็นคนในครอบครัวเดียวกันที่พระเจ้าจับเอาไปอยู่ต่างโลกกันในจักรวาลนี้ ดาวพุธ ดาวศุกร์ ดาวเสาร์ เนปจูน พลูโต บ้าง ฯลฯ และได้กลับมาพบกันใหม่ในโลกใบนี้ บรรยากาศเป็นอย่างไร บรรยากาศการสัมมนา KM ก็เป็นอย่างนั้น ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่น่าปรารถนา
เมื่อเดือนแห่งความหนาวเข้ามาสาดใส่ไอฝนให้ถอยร่นออกไป เหล่าบรรดาบล็อกเกอร์น้อยใหญ่ก็มีหมายกันและกันที่ดงหลวง เราสัมผัสความเย็นเทียมจากไอแอร์มาแล้ว คราวนี้มานั่งให้ความเย็นแท้แท้จากผืนแผ่นดินใหญ่ ปล่อยให้เขาลูบไล้สรรพางค์กายบ้างจะเป็นไร เรานั่งชื่นชมกลิ่นแอร์เทียมของแอร์รีเฟล็ชเชอร์ในห้องมามากแล้ว คราวนี้มาสูดโอโซนและกลิ่นป่ากันบ้างแบบธรรมชาติ เพราะมันเป็น KM ธรรมชาติ ที่หลายท่านแสวงหามันยิ่งนัก
แม้ว่าบางท่านช๊อบชอบความเย็นจากฤดูกาล แต่ก็ขอซุกไชร้อยู่ในไออุ่นของเสื้อหนาหนัก แต่คาดว่าเมื่อท่านฟัง “สหายธีระ” ผู้ทำการผ่าตัดขาเพื่อนนักรบด้วยเครื่องมือและอุปกรณ์ในป่าไม่กี่ชิ้น ท่านอาจจะถอดเสื้อหนาเตอะนั้นทิ้งไปก็ได้ เพราะมันร้อนแรงจนท่านนั่งไม่ติดแน่นอน
และหากท่านได้ฟังสหายใหญ่ เล่าถึงภารกิจหน่วยโฆษณา ประชาสัมพันธ์ หรือปลุกระดม ด้วยการฉายหนังในป่า เขาเอาเครื่องฉายมาจากไหน เขาเอาเครื่องไฟมาจากไหน แล้วเอาไปอย่างไรระหว่างภูเขาลูกนี้กับภูเขาลูกไกลลิบโน้นที่ต้องหลบหลีกหน่วยลาดตระเวน ความทรหด ความพยายาม ต่อสู้กับความยากลำบากนานัปการเพียงเพื่อได้ไปฉายหนังให้สหายร่วมอุดมการณ์ได้ดู ผู้ที่ปฏิบัติภารกิจแสนหนักหนานี้ มันไม่ได้เงินแสนเงินล้านอย่างอัจฉริยะข้ามคืน แต่เขาได้ในสิ่งที่สังคมนี้หาได้ยากยิ่งเต็มที คือ ความภูมิใจที่ได้รับใช้
ความลับกลางภูผาที่ปิดแน่นมานานนับหลายสิบปีอาจจะถูกเปิดเผยมาในคืนใดคืนหนึ่งที่ดงหลวง เพราะความเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ที่เป็นที่สุดของอุดมการณ์ที่หาได้ยากยิ่งในสังคมเงินตรา แต่ชายร่างเล็กที่ไร้ความหมายในสายตาของสังคมแห่งยศฐาบรรดาศักดิ์ จะเอ่ยปากบอกแก่เพื่อนพ้องว่าความไม่มีโรคนั้นเป็นลาภอันประเสริฐ แต่ใครเล่าจะไม่เคยเลยสักครั้งที่จะต้องเจ็บป่วย มิมี ถ้าหากจะต้องมีสักวันหนึ่งต้องล้มหมอนนอนเสื่อ ชายร่างเล็กท่านนี้จะเป็นพระเจ้า เดินเข้ามาดูแลท่าน สองมือจะเอื้อมไปหยิบใบไม้ทางด้านขวา แล้วหยิบมีดพร้าไปตัดทอนกิ่งไม้ทางด้านซ้ายอย่างระมัดระวัง ใส่หม้อต้มให้เจ้าได้ลิ้มรสแห่งสรรพคุณของป่าที่เราอิงอาศัย และมักจะไม่ใยดีต่อความดียิ่งของไพรพฤกษา กลับทำลายคุณค่าเพียงเพื่อมูลค่า สหายชาญ หมอสมุนไพรในป่าจะปรากฏตัวพร้อมมอบความอุ่นให้กับท่านด้วยสมุนไพรต้ม
ฯลฯ
ท่านอาจจะมาดงหลวงด้วยเบื้องหลัง ภูมิหลังที่แตกต่างกัน บางท่านอาจจะข้ามมาเจ็ดย่านสมุทร จนโลกใบนี้เล็กเกินไปสำหรับการเรียนรู้ แต่ท่ามกลางดิน น้ำ ป่า แห่งดงหลวงจะเชื้อเชิญท่านได้รับอรรถรสแปลกใหม่แห่ง KM ธรรมชาติ ที่ไม่เคยมีการจัดมาก่อนเลยที่เอาเสี้ยวหนึ่งของประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมาเป็นทำนองเรื่อง
หากท่านชอบความแปลกใหม่ แตกตัวออกมารับรสสาระที่ต่างออกไปบ้าง บางทีลมในฤดูหนาวก็ไม่มีความหมายต่อผิวกายท่านเลยก็ได้ อิ..อิ..
สวัสดีครับท่านครูบา
สวัสดีค่ะ
อ่านบทความแล้ว อยากรู้เป็นกำลัง น่าสนใจมากค่ะ
พี่บางทรายและพี่น้องไทโซ่ดงหลวงทุกท่าน
สวัสดีครับ 3. ตันติราพันธ์
น้องออตครับ 4. ออต
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
งานนี้โต้ความรู้ กันจนลืมหนาวแน่ อิอิ ติดตามมานานแล้วเรื่องเกี่ยวกับดงหลวงนี่ แถมได้ลปรร. กันเป็นกลุ่ม ๆ แค่คิดก็นั่งนับวันรอแล้วค่ะ
ฝ่ายเสบียงก็หายห่วง เพราะงานนี้พี่องุ่น ป้าจุ๋ม แม่หวี และพี่สมนึกเขาเป็นโต้โผใหญ่ฝ่ายเสบียงด้วยค่ะ อิ่มอุ่นด้วย และมีของฝากของแต่ละภาคทั้งป้าแดง พี่ Moo ทางใต้ ไม่แน่ใจนะค่ะ คุณเอก และฝ่ายพิดโลก อีกเพียบค่ะ ขอบคุณที่จัดงานได้ยิ่งใหญ่แบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ติดตามบันทึกว่าด้วยเฮฮาศาสตร์ ( เติมเอส ) ที่ดงหลวงของพี่บางทรายมานานด้วยความน้ำลายหก เพราะไม่มีโอกาสไป..แต่ก็มั่นใจว่า " พี่ชายคนนี้ " ทำได้ดีแน่นอน
แค่เห็นกำหนดการก็เต้นพั่บๆแล้วค่ะ นึกดูนะคะว่าอยากไปขนาดไหน..จากที่ตามอ่านมาเงียบๆต้องโผล่มาทักทายเลยนะคะเนี่ย !
ท่านพี่บางทรายครับ
สวัสดีครับน้อง 7. Ranee
สวัสดีครับน้องสาว 8. เบิร์ด
สวัสดีครับน้องหนิง 9. DSS "work with disability" ( หนิง )
สวัสดีครับท่าน 10. สะ-มะ-นึ-กะ
สวัสดีครับท่าน 11. คนชอบวิ่ง
รอคอยวันเวลาที่เราจะได้รู้จักกันเพิ่มขึ้น...
สวัสดีครับ 17. สิงห์ป่าสัก
สวัสดีครับ อ. 18. ภูคา
ขอไปด้วยคนค่ะ..08 3124 3131 คิดถึงดงหลวงมาก...เคยอยู่ที่นั่น...เมื่อ 12 ปีที่แล้ว...ภูสูง..ลมหนาวกับสาวโสด...เรื่องเล่าๆของหมออนามัยสาว...ตอนนี้กำลังเขียน..เสียงกู่จากภูผักหวาน...ประสบการณ์และเรื่องราวจากการใช้ชีวิตที่กกตูม...ดงหลวง...อยากกลับไปเยือนถิ่นเก่า...ขอไปด้วยคนค่ะ ....
คิดถึง..ลมหนาว...สายหมอก...ดอกหญ้า...
สวัสดีครับคุณ 21. ปุ๋ม