เมื่อ 16-17 มิ.ย.2550 "หน่อง,ต๋อม,ต่าย,แจง" นักศึกษา เอกวิทย์ ม.ราชภัฏบุรีรัมย์ แวะมาเยี่ยมค่ายเด็กรักป่า ตามหัวใจเรียกร้อง เพียงแค่การสืบค้นข้อมูลจาก Internet เท่านั้น ติดตามอ่านบันทึก ดูข้อมูลจนเกิดความประทับใจ และความรู้สึกว่า "ใช่เลย" จึงเป็น ครั้งแรกในการเข้ามาสัมผัสกับค่ายเด็กรักป่า เช่นเดียวกับนายบอน ซึ่งมาพร้อมกับคุณหนูนิด ที่เคยมาเยือนที่แห่งนี้มาแล้ว

บันทึกความสดใสในวันเหงาๆ (ในวันที่ค่ายเด็กรักป่าไม่มีกิจกรรมสำคัญๆ) จึงได้เก็บเกี่ยวเหตุการณ์ทั้งภาพนิ่ง และคลิปวิดีโอซึ่งเป็นภาพเคลื่อนไหวและเสียงพูด ให้ได้สัมผัสบรรยากาศจากการไปเยี่ยมค่ายเด็กรักป่า เหมือนได้เข้าไปร่วมในเหตุการณ์นั้นด้วยกัน...

คลิปวิดีโอ

 

บรรยากาศในงานเลี้ยงพบปะพูดคุยระหว่างผู้ปกครองและทีมเด็กๆที่แสดงละคร พร้อมกับผู้มาเยี่ยมเยือน 4 นักศึกษาเอกวิทย์ หนูนิด ในบรรยากาศสบายๆ พร้อมการขับร้องคาราโอเกะและการเปิดฟลอ ฟ้อนกันม่วนๆกับความมันในระดับชาวบ้าน ทั้งพี่หน่อย คุณแม่คุณยาย หนูนิด ลุกขึ้น สนุกสนานใน แบบเป็นกันเอง บรรยากาศความสนุกในแบบปูเสื่อตั้งโต๊ะ ครั้งแรกของเด็กรักป่า...


บรรยากาศในยามเช้า กับ 4 สหายจาก เอกวิทย์บุรีรัมย์ โชว์ฝีมือทำอาหารทันที ตั้งแต่มาถึงค่ายในช่วงเย็น 16 มิ.ย. ซึ่งรสชาติเข้าขั้นมืออาชีพ แทบไม่น่าเชื่อว่า หนุ่มหล่ออย่าง "หน่อง" จะมีฝีมือทำอาหารเป็นเลิศถึงเพียงนี้ ขนาดที่พี่หน่อยอยากจะได้ตัวมาเป็นพ่อครัว ประจำค่ายเด็กรักป่า ลองชมภาพและเสียงในคลิปดูนะครับ เสียดาย ที่เราไม่สามารถบันทึกกลิ่นได้ เป็นบรรยากาศการทำอาหารที่มีสีสันทีเดียว และเปิดท้ายเป็นบรรยากาศบนโต๊ะอาหารและสาระความรู้ดีๆจากพี่จืด




กิจกรรมยามสายหลังอาหารมื้อเช้า คือ การดูนก แม้จะเป็นการดูในบริเวณใกล้ๆ แต่สีสัน และเนื้อหาสาระความรู้นั้น เข้มข้นทีเดียว คลิปนี้ จึงบันทึกบรรยากาศทั้งภาพและเสียงอย่างเต็มอิ่มความยาว 9.51 นาที




 บรรยากาศช่วงสุดท้าย มีทั้งการสกรีนโลโก้เด็กรักป่าลงบนกระเป๋า และบรรยากาศสบายๆก่อนกลับ ตั้งแต่การโพสต์ท่าถ่ายรูปปานนายแบบนางแบบบนบ้านต้นไม้ของ 4 สหาย เอกวิทย์จากบุรีรัมย์ จึงตามไปถ่ายคลิปวิดีโอเอาไว้ด้วย จนถึงช่วงบรรยาการร่ำลา ขึ้นรถออกจากค่ายเด็กรักป่า และอาหารมื้อเที่ยงอย่างอร่อยจากร้านนัดพบแถว บขส.สุรินทร์ จนถึงช่วงนาทีสุดท้ายที่ร่ำลากัน ก่อนขึ้นรถเดินทางกลับ








//////////////

สำหรับท่านที่ไม่สามารถชม Clip Video ได้ เนื่องจากความเร็ว Internet ไม่เป็นใจ เชิญชมภาพนิ่งเป็นการทดแทน แต่อรรถรสอาจจะน้อยไปนิด



ภาพแรกของ 2 พี่น้องคู่หูที่รักกันปานจะกลืน หลังจากไปรับที่ ขบส.สุรินทร์แล้ว พี่หน่อยเลยแวะไปเยี่ยมผู้ป่วยที่ รพ.สุรินทร์ นี่คือ ภาพชิงจังหวะในการถ่าย (แอบถ่าย) ในระหว่างเดินทางกลับ



หลังจากเดินทางมาถึง เด็กรักป่าแล้ว กับอิริยาบทสบายๆ ในแบบถ่ายทีเผลออีกแล้ว (แต่พี่หน่อย ไม่เผลอ ตาไวเห็นกล้องเสียก่อน)



ในบริเวณค่ายเด็กรักป่า มีหลายสิ่งที่น่าสนใจ แม้แต่เพียงมุมเล็กๆ หากไม่สังเกต อาจจะพลาดที่จะค้นพบความหมายหลายอย่าง เช่นแผ่นไม้ที่เห็น ที่จะเห็นสัญลักษณ์ของเด็กรักป่าที่อยู่บนสุด







ผลงานต่างๆ ทั้งโปสเตอร์การไปเปิดการแสดงละคร ผลงานทางศิลปะที่ถูกแขวนไว้ตามมุมต่างๆ ช่วยเพิ่มคุณค่าให้กับบริเวณนี้ได้อย่างดีทีเดียว จนแทบไม่น่าเชื่อว่า พื้นที่กลางป่าเช่นนี้ จะมีอาคารแสดงผลงานศิลปะหลากหลายชิ้น อยู่ ณ ที่แห่งนี้ ด้วย









กิจกรรมการดูนก และการวาดภาพนกที่พบของเด็กและเยาวชนที่นี่ เป็นผลงานชิ้นสำคัญที่ฝึกทักษะการเรียนรู้หลายอย่าง ภาพที่เห็นเพียงแค่มุมหนึ่งเท่านั้น เพราะทั้งหมดจะมีภาพที่ใส่กรอบแขวนไว้เต็มฝาผนังทั้งสองฝั่ง หากมีเวลาเพิ่มสักนิด นายบอนจะเดินถ่ายทีละภาพ ทุกภาพ นำภาพผลงานเหล่านี้มาแสดงให้ชมอย่างไม่อั้น ซึ่งจะทำให้เห็นฝีมือการวาดภาพ และรายละเอียดที่ระบุไว้เกี่ยวกับนกที่ถูกวาด



ป้ายห้องไอทีในอดีต ซึ่งปัจจุบัน มีอาคารที่เห็นด้านล่าง เป็นศูนย์ไอทีชุมชนโดยเฉพาะ แถมยังเป็นศูนย์ไอทีที่ต่างจากศูนย์ไอทีที่อื่นๆ เพราะตั้งอยู่ท่ามกลางบรรยากาศธรรมชาติที่สวยงาม





ผลงานของค่ายเด็กรักป่าได้ถูกเผยแพร่ในสื่อสิ่งพิมพ์ต่างๆตลอดหลายปีที่ป่านมา นี่คือ ส่วนหนึ่งเท่านั้น



บ้านพักสำหรับแขกผู้มาเยือนและชาวค่ายเด็กรักป่า ในแบบพอเพียง ที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยสะดวกสบาย แต่ความธรรมดากลับมีความไม่ธรรมดาซ่อนอยู่ ด้วยลักษณะที่เห็น ทำให้สัมผัสกับบรรยากาศความสงบเงียบและเสียงจากธรรมชาติในยาม ราตรีได้อย่างดีทีเดียว









บ้านพักของพี่จืดและพี่หน่อย ภายในบ้านหลังนี้ มีหลายสิ่งที่น่าสนใจมากมาย



หลักฐานที่แสดงถึงความพยายามในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ที่ถูกแขวนประดับไว้ข้างฝาเรียงรายให้มองเห็นผลงานที่เกิดจากความรักและความตั้งใจจริงของคนทำงานที่นี่





ภาพถ่ายมากมาย ที่เคยปรากฏใน blog gotoknow และที่อื่นๆ ซึ่งถูกตกแต่งภาพเป็นพิเศษสะท้อนถึงศิลปะและความงดงามในหลายๆมิติ หากใครมีโอกาสได้ไปชมด้วยสายตาตนเอง จะได้อรรถรสมากกว่าที่ได้ชมผ่านภาพถ่ายใน เวบแห่งนี้











ภาพวาดลายเส้นจากฝีมือของพี่จืด ที่มาจากความรักและความผูกพันของหัวใจสองดวง











ภาพสะสมที่หายากในปัจจุบัน สามารถชมได้ที่นี่









มุมส่วนตัวของพี่หน่อย ในการเขียน blog ท่อง Internet และทำงานอื่นๆ













หลากหลายมุมของบริเวณบ้าน จัดได้สวยงามทีเดียว ร่มรื่น น่าอยู่มากๆ





รูปแบบการเขียนบันทึกในสมุดบันทึกของพี่หน่อย กับสำนวนภาษาที่กระชับ และการวาดภาพลายเส้น ที่แทนคำบรรยายได้มากมาย ทั้งบันทึกที่เกี่ยวกับสุขภาพและการเจ็บป่วยในช่วงที่ผ่านมา ที่มองแว๊บเดียว เข้าใจถึงความหมายทันที

















บรรยากาศในช่วงเย็น กับงานพบปะกับผู้ปกครองและเด็กๆ กลุ่มแสดงละคร เป็นงานสังสรรค์ในแบบกันเอง มีคาราโอเกะให้ร้องอย่างเต็มที่







ของที่ระลึกที่บรรจุในถุงจากผู้สนับสนุนการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ที่มอบให้กับแต่ละครอบครัวที่มาร่วมงานในวันนี้





รวมดาราจากเด็กรักป่า เอ๊ย นี่คือผู้มาเยี่ยมเยือนค่ายเด็กรักป่า ได้แก่ 4 สหายนักศึกษาเอกวิทย์จากราชภัฏบุรีรัมย์ (เสื้อดำ) หนูนิด (คนยืนตรงกลาง)



บรรยากาศภายในงาน ในภาพคือ พ่อแม่ผู้ปกครองที่มาร่วมงานนี้





โฉมหน้าของน้องๆนักแสดงละครคนเก่ง ที่จับจองหน้าเวที ในภาพกำลังนั่งชม วีซีดีประมวลกิจกรรมและผลงานที่ผ่านมาของเด็กรักป่า ซึ่งมีภาพและเสียงของน้องๆคนเก่งเหล่านี้ด้วย เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากน้องๆได้เป็นระยะทุกครั้งที่ภาพของ พวกเขาปรากฏบนจอ





พี่จืดกับการเดี่ยวไมโครโฟน เอ๊ย .. การพูดคุยในแบบกันเอง ถึงข้อมูลหลายอย่างที่น่าสนใจ



การมอบของที่ระลึกให้บรรดาผู้ปกครอง ซึ่งปกติหลายที่มักจะเชิญผู้รับออกไปรับที่หน้าเวที แต่งานนี้ เดินไปมอบให้ถึงโต๊ะกันเลย













ช่วงเวลาแห่งการรอคอย ช่วงร้องคาราโอเกะ เพลงลูกทุ่งยอดนิยม ที่ร้องกันได้ทั้งรุ่นคุณแม่ และลูกๆ อย่างไม่มีช่องว่างระหว่างวัย







ชนแก้ว....เพื่อมิตรภาพอันยั่งยืน แก้วน้ำส้มนำครับ ไม่ใช่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์





บรรยากาศยามเช้าที่เงียบสงบด้านหลังอาคารไอทีชุมชน















กิจกรรมดูนก กับ 4 สหายจากบุรีรัมย์ ช่วงหลังอาหารมื้อเช้าผ่านไป





การสกรีนโลโก้ เด็กรักป่าใส่กระเป๋าที่มอบให้ผู้มาเยือน















บรรยากาศช่วงเดินทางออกจากเด็กรักป่า





อาหารมื้อเที่ยง ก่อนร่ำลา ส่งผู้มาเยือนแยกย้ายเดินทางกลับ เสียดายที่ไม่สามารถสัมผัสรสชาติจากภาพที่เห็นได้ แต่ถ้าอยากลิ้มชิมความอร่อย คงต้องแวะไปสุรินทร์แล้วล่ะครับ



นายบอนมีโอกาสได้ไปเยือนค่ายเด็กรักป่าภายในเวลาสั้นๆ คือ ช่วง 16.30 น. (16 มิ.ย.50) - 13.00 น. (17 มิ.ย.50) ภายในเวลา 20 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ได้รับความประทับใจ ความอบอุ่นและมิตรภาพที่เกินคาด

ขอบคุณ พี่หน่อย พี่จืด พี่นก น้องทวน น้องๆชาวเด็กรักป่า 4 สหายนักศึกษาเอกวิทย์จากบุรีรัมย์ และหนูนิด ที่มาร่วมเติมเต็ม ความสดใสในวันเหงาๆที่ค่ายเด็กรักป่า จ.สุรินทร์ครับ

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง

http://www.dekrakpa.com/
ทีมเอกวิทย์ทั่วไป บุรีรัมย์ เยี่ยมเด็กรักป่า 16-17 มิ.ย. 50 (จากคุณ..พี่หน่อย)

http://gotoknow.org/blog/dekrakpa/104226

  
ที่มาภาพ น้องบอน หนูนิด ในg2kและนักศึกษาเอกวิทย์ฯ บุรีรัมย์ มาเยี่ยม

สถานที่:  ศูนย์ศึกษาศิลปะเด็กรักป่า จ.สุรินทร์
 63 ม.3 ต.สำโรง อ.เมือง จ.สุรินทร์ 32000