Blog-Tag: ความลับ 5 อย่างของธวัชชัย


วันนี้เราเริ่ม blog-tag กันครับ ตาม บันทึกนี้ ของ ดร.จันทวรรณครับ

ผมเองถูก tag จากหลายท่านข้าม sites มาครับ แต่พึ่งได้มีโอกาสเขียนวันนี้เองครับ ใช้เวลาคิดนานไปหน่อยว่าตัวเองมีความลับอะไรบ้างครับ

1. ผมไม่เคยทำงานนอกมหาวิทยาลัยเลย

งานแรกในชีวิตของผมตั้งแต่จบปริญญาตรีคือเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์และไม่เคยเปลี่ยนงานเลย ตอนไปเรียนต่อที่ University of Maryland, Baltimore County ก็ทำงานแต่ในมหาวิทยาลัย ชีวิตผมทำงานอยู่ในสองมหาวิทยาลัยนี้เท่านั้น ดังนั้นเวลาผมสอนวิชาที่เกี่ยวกับการบริหารจัดการ ผมใช้ second-hand experiences ทั้งนั้นครับ เชื่อมากไม่ได้หรอก

2. ผมกลัวแมงมุมแบบขึ้นสมอง

ตอนสมัยยังอยู่แฟลต อ.10 มีแมงมุมตัวเบ้อเริ่มโผล่มาในห้องพักผม ผมรีบวิ่งไปตามคุณชำนาญ ศูนย์คอมฯ เพื่อนผมซึ่งพักอยู่ในแฟลตเดียวกันมา "จัดการ" ให้ ถ้าใครจะจำได้ว่าผมกลัวแมงมุม คุณชำนาญคงจำแม่นที่สุด เพราะนั่นมันตอนตีสามครึ่ง

3. ผมนับเดือนได้ไม่ครบสิบสองเดือน ไม่ว่าเป็นเดือนไทยหรือเดือนฝรั่ง

เวลาจะดูว่าเดือนไหนมาก่อนเดือนไหน ผมต้องเปิดปฎิทินทุกที แล้วด้วยความที่ปฎิทินหาง่ายในปัจจุบันนี้ ผมเลยไม่เคยได้นั่งตั้งหลักจำเดือนให้ถูกเสียที

4. ในบางเวลาผมไม่ค่อยแน่ใจว่าผมเป็นคนไทยหรือเปล่า เพราะผมไม่มี "ชาติตระกูลผู้ดีไทย" อย่างชนชั้นปกครองมีกัน

บรรพบุรุษผมสายคุณปู่เป็น "แขก" มาจาก "ทางใต้" ที่ย้ายมาตั้งหลักแหล่งที่ชุมพร ส่วนสายคุณตาเป็น "เจ๊ก" มาจาก "เมืองจีน" ที่มาตั้งหลักแหล่งที่ชุมพรเช่นกัน ในขณะที่สายคุณยายเป็นชนกลุ่มน้อย "ลาวโซ่ง" อยู่แถวชายแดนต่อระหว่างประเทศไทยกับประเทศพม่า (บริเวณประจวบฯ กับชุมพร) สรุปว่าผมมีคุณย่าคนเดียวที่เป็น "คนไทย" แต่ผมก็ไม่ทราบว่าคุณทวดของคุณย่านั้นมาจากไหน ดูแววแล้วไม่น่าจะใช่ว่าเป็น "คนไทย"

5. อ้างจากข้อ 4 (ติดลม) ทำให้ผมเป็นคนหัวรุนแรงและเกลียดความอยุติธรรม

ผมเกลียดการเอารัดเอาเปรียบจากชนชั้นปกครองและชนชั้นผู้ดีที่มีต่อชาวบ้านตาดำๆ ที่ไม่มีกำลังต่อสู้ ผมเกลียดการมอง "ชาวบ้าน" เป็นผักปลาไร้ค่าและ "ไง่" ต้องการการชี้นำจากชนชั้นผู้ดีที่มีปัญญา

ผมตั้งใจว่าเจ้าพวก "ชนชั้นผู้ดีมีปัญญาที่อยู่บนหอคอยงาช้าง ตั้งตัวเป็นราษฎรอาวุโส งานการไม่ทำ ดีแต่ปรุงคำพูดสวยหรูไปลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์" นี่ผมต้องหาทางเอามาคลุกเศษดินเสียให้หมด

ต้องทำให้พวกนี้ไม่เหลือชื่อในประวัติศาสตร์ ในขณะเดียวกันต้องให้ "ราษฎรอาวุโสตัวจริง" ได้แก่ชาวบ้านผู้พยายามต่อสู้ชีวิตจากการเสียเปรียบทางสังคม ได้มีชื่อจารึกในประวัติศาสตร์ในฐานะผู้พยายาม "สร้าง" ประเทศไทยที่แท้จริง

เอ่อ... ข้อ 5 นั้นเป็นความลับขั้นสุดยอดนะครับ อย่าไปบอกใครเด็ดขาด

ผมขอกราบ tag ท่านต่อไปนี้ครับ

อาจารย์หมอ JJ
อาจารย์ Beeman
ดร.กะปุ๋ม
อาจารย์หมอมัทนา
คุณจตุพร  

หมายเลขบันทึก: 76908เขียนเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2007 14:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

โห...อาจารย์...ต๊กกะใจค่ะ..เมื่อกี้ตีพิมพ์ความเห็น..."บันทึก" นี้หายไปชั่วขณะ...หรือว่าเกิดความมหัศจรรย์อะไร..

แค่..อุทานว่า "โดน...แล้ว"....555....เหมือนมีลางสังหรณ์ว่าโดน tag ...เปิดมาอ่านของ ดร.ธวัชชัย..ก็เห็นว่าโดนจริงๆ...อิอิ...นึกว่าจะได้มาเจอความลับเปลี่ยนนามสกุลเหมือน ดร.จันทวรรณ.ซะแล้ว...(ขอแซวค่ะ)

(^_______^)

  • เย้  ผมรอดแล้วที่ไม่มีใครอยากทราบ
  • ยิ้ม ยิ้ม
  • มาอ่านได้เรื่องแปลกๆดีครับ
สงสัยค่ะว่า...แล้วคนที่โดน tag จะทราบได้อย่างไรค่ะว่าตัวเองโดน tag แล้วต้องเขียนต่อค่ะ?  แล้วเวลาเราโดน tag จะ tag คนอื่นต่อ จะรู้ได้อย่างไรค่ะว่าไมไปซ้ำที่โดน tag มาแล้วค่ะ

ต้องอาศัยการบอกต่อกันเอง (ผ่านอีเมล) ว่าถูก tag ต่อแล้วครับ ตอนนี้เราไม่ได้สร้างระบบมารองรับในตรงนี้ครับ 

ส่วนการถูก tag ซ้ำนั้นเกิดขึ้นเป็นปกติครับ ส่วนใหญ่เราก็จะตอบผู้ที่ tag เราซ้ำว่าเราโดน tag ไปแล้วครับ

ขอบคุณค่ะ .... ถ้ามีระบบบอกการโดน tag โดยอัตโนมัติ น่าจะทำให้สนุกยิ่งขึ้นนะค่ะ เป็น surprise ด้วย....และทำให้การเล่นนี้แพร่หลายเร็วขึ้น..เพราะหลายๆ ท่านอาจจะยังไม่ทราบเรื่องนี้....อ่านเรื่องของแต่ละท่านแล้วทำให้รู้จักกันมากขึ้น เพราะในบันทึกปกติ มักไม่เล่าเรื่องอย่างนี้ค่ะ

 

เมื่อเดือน ตุลาคม ปี 48 ได้มีโอกาสไปเยี่ยม Maryland University ที่ Baltimore ดีมากค่ะ น่าอยู่...เมืองก็สวยน่าอยู่..แต่ที่ตลาดอะไรนะค่ะลืมชื่อแล้วที่อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย อันนั้นดูไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่ แต่อาหารอร่อยใช้ได้ค่ะ

เป็น University of Maryland, Baltimore ครับ แต่ campus ผมคือ University of Maryland, Baltimore County ครับ ออกไปนอกเมืองห่างไปประมาณ 20 นาทีครับ

ตลาดที่พูดถึงต้องเป็น Lexington Market แน่เลยครับ เป็นตลาดเก่าแก่มากเลยนะครับ อายุมากกว่า 200 กว่าปี แต่ไม่มีของเก่าและเดินไม่ดีอาจจะถูกฉกกระเป๋าได้ ผมไม่ค่อยได้ไปครับ ส่วนใหญ่จะซื้อของนอกเมืองมากกว่าครับ

คุณปู่เป็น "แขก" มาจาก "ทางใต้"

ก็คือคนไทยนะครับ
เพียงแต่นับถือศาสนาอิสลามเท่านั้น


เพียงแค่คนใต้ด้วยด้วยยังมองไม่เห็นว่าเป็นคนไทยด้วยกันแล้วคนภาคอื่นจะขนาดไหนครับ

ไม่ได้ไปที่ Campus Baltimore County ค่ะ น่าเสียดาย...น่าอยู่กว่าในเมืองมั้ยค่ะ

ใช่ค่ะ ตลาด Lexington Market ค่ะ เราเดินกับ Prof.Ed แล้วไปซื้ออาหารกล่องนั่งทานแถวนั้นค่ะ.....ดูสภาพตลาดแล้วก็เลยถ่ายรูปปรากฎว่ามีเจ้าหน้าที่ ผู้หญิงผิวสีโตๆ มาห้ามถ่ายค่ะ...เป็นงงๆๆ ว่า ทำไมถ่ายรูปตลาดไม่ได้........

น่าอยู่กว่า campus ในเมืองครับ อยู่บนยอดเนิน (Hilltop Circle) กลางคืนดึกๆ ก็ยังเดินได้สบายๆ ครับ

ส่วน Lexington Market นั้น ไม่จำเป็นผมก็ไม่ไปครับ แต่เป็นตลาดที่มีกล้องวงจรปิดนะครับ

Baltimore ที่จริงแล้วเป็นเมืองที่ค่อนข้างจะทรุดโทรมครับ ในบริเวณ UMB นั้น ถ้าออกไปอีกหน่อยก็เริ่มเข้าแหล่งอันตรายแล้วครับ

แต่อยู่นานๆ ก็ไม่รู้สึกว่าอันตราย เรื่องนี้ก็แปลกเหมือนกัน

ฮิฮิ... แมงมุมน่ารักออกค่ะ

อาจารย์กลัวแมงสาปมั้ยคะ

ถ้าไม่กลัว วันหลังถ้ามีแมงมุม ให้มาเรียก k-jira นะคะ จะไปไล่ให้ แต่ถ้า k-jira เจอแมงสาปค่อยไปเรียกอาจารย์นะคะ

แลกกัน... อิอิ

 

ล้อเล่นค่ะ  ^___^

อาจารย์ธวัชชัยค่ะ

หนูแวะมาอ่านความลับของอาจารย์ค่ะ  อ่านไปยิ้มไปสนุกดีค่ะ ^-^

เห็น Prof.Ed ว่าเหมือนกันค่ะ ว่าอันตราย แต่เราก็เดินกันแถวๆ เค้าเรียกอะไรนะค่ะ...Inner bay? เพราะเราพักที่ Hyaat ค่ะ ... มีเรื่องเล่าเยอะมากเกี่ยวกับ trip นี้ ผจญภัย ผจญเพลิงค่ะ....หากมี blog ตั้งแต่ตอนโน้นคงเล่ากันสนุกไปเลยค่ะ....

แถว Inner Harbor ปลอดภัยเดินได้ครับ แต่ถ้าเดินเลยออกไปจากแถวนั้นก็ไม่ค่อยน่าเดินเท่าไหร่แล้วครับ

อาจารย์ paew เล่าย้อนหลังก็จะมีคนติดตามอ่านเยอะนะครับ เพราะ UMB จะเป็นที่ที่อาจารย์ไทยโดยเฉพาะด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพต้องไปดูงานกันเยอะครับ เป็นการบันทึกไว้เป็นความทรงจำด้วยครับ

  • ข้อ 5 อาจารย์นี่สุดยอด ลง สส เมื่อไหร่บอกนะครับจะช่วยหาเสียง (ขออย่างเดียว อย่าลงพรรค ทรท :>)
ผมไม่ค่อยเชื่อระบบการเมืองไทยครับ ยิ่งอยู่เมืองไทยนานก็ยิ่งไม่เชื่อ ตอนนี้รู้สึกว่าถ้าจะทำให้บรรลุวัตถุประสงค์ข้อห้านี่ ไม่เป็น สส. น่าจะทำได้ง่ายกว่าครับ
P
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ เมื่อ พฤ. 08 ก.พ. 2550 @ 14:28 (157455)
ผมไม่ค่อยเชื่อระบบการเมืองไทยครับ ยิ่งอยู่เมืองไทยนานก็ยิ่งไม่เชื่อ ตอนนี้รู้สึกว่าถ้าจะทำให้บรรลุวัตถุประสงค์ข้อห้านี่ ไม่เป็น สส. น่าจะทำได้ง่ายกว่าครับ
.......................
ถูกต้องละครับบบบบ!!!!!

ลืมตอบคุณ k-jira ครับ ผมไม่กลัวแมลงสาบครับ ตอนอยู่แฟลต อ.9 ผมอยู่ห้องที่เป็นทางเดินของแมลงสาบ (หรือยังไงก็ไม่แน่ใจ) มีแมลงสาบผ่านห้องอยู่บ่อย แล้วผมก็ไม่ได้จับ เพราะมัน "ผ่าน" จริงๆ คือเดินอย่างมีวัตถุประสงค์จากรูหลังห้องไปรูหน้าห้อง

ครั้งหนึ่งมีสุภาพสตรีมาเยี่ยมห้อง แล้วสงสัยว่าทำไมผมปล่อยให้ห้องเป็นทางผ่านแมลงสาบ ผมก็ตอบในทำนองว่า ก็ชีวิตเหมือนกันถ้าไม่เดือดร้อนช่วยกันได้ก็ช่วย แค่เขาเดินผ่านผมไม่เดือดร้อน อะไรประมาณนี้

หลังจากนั้นก็ไม่มีคนมาเยี่ยมอีกเลย 

ครั้งหนึ่งมีสุภาพสตรีมาเยี่ยมห้อง แล้วสงสัยว่าทำไมผมปล่อยให้ห้องเป็นทางผ่านแมลงสาบ ผมก็ตอบในทำนองว่า ก็ชีวิตเหมือนกันถ้าไม่เดือดร้อนช่วยกันได้ก็ช่วย แค่เขาเดินผ่านผมไม่เดือดร้อน อะไรประมาณนี้ หลังจากนั้นก็ไม่มีคนมาเยี่ยมอีกเลย อันนี้ เนี่ย เป็นเคล็ดลับ อีกข้อหนึ่ง ของ ดร.แจน รึเปล่าค่ะ กลยุทธ์ ไม่ให้สาว ๆ เข้าใกล้ ด้วยความเคารพค่ะ

น่าจะไม่ใช่ครับ ผมเป็นของผมอย่างนี้เอง ถ้าอ่านระหว่างบรรทัดจะเห็นว่า ห้องผมในแฟลตสมัยนั้นมีรูให้แมลงสาบเดินได้ทะลุ แล้วเจ้าของไม่จัดการทำอะไรเลย แถมนั่งมองชอบใจที่แมลงสาบเดินทะลุห้องได้อีกต่างหาก

คราวนี้ลองจินตนาการต่อว่าสภาพห้องในส่วนอื่นๆ ที่เจ้าของปล่อยให้เป็นอย่างนั้นจะเป็นอย่างไรนะครับ

งานนี้ไม่มีเฉลย 

อาจารย์เคยอ่านหนังสือ "แมงมุมเพื่อนรัก" หรือเปล่าคะ  อ่านแล้วต้องรักชาร์รอต...แมงมุมที่น่ารัก แน่นอนค่ะ....

เคยอ่านตอนเด็กๆ ครับ ในหนังสือนั้นน่ารักดี แต่ถ้าออกมาจากหนังสือผมไม่เอาาาาาา
  • และแล้วก็พบว่าอาจารย์กลัวแมงมุม แต่พี่กลัวแมงสาบม๊าก.....มาก เห็นที่ไรต้องทุบให้ตายหรือจัดการอย่างไรอย่างหนึ่ง เพราะเป็นภูมิแพ้แมงสาบค่ะ
  • มิน่าเล่าอาจารย์มีผิวขาวแบบชาวจีน "ซินเชียยู้อี่ ซินนี้ฮวดใช้"  แต่มีนัยตาเข้มแบบแขก "สลามมาเลกุม"
  • ไม่ชอบความไม่ยุติธรรมมากถึงมากที่สุดเช่นกันค่ะ

อาจารย์เหน่ค้าบ...

  • สงกะสัยจังว่าทำมาย...ต้องกลัวแมงมุมอาจารย์กลัวขายุ่บยั่บ..ของมันเหรอค้าบ
  • ฮะฮะฮะ...ไว้คราวหน้าพบกันจะแกล้งให้ท่องเดือนให้ฟังน้า..อิอิอิ ^_______^
ขอบคุณที่เล่าให้ฟังนะคะ เพราะจะขอนุญาต tag อาจารย์อยู่พอดี ...สุวรรณภูมิเป็นดินแดนเล็กๆที่มีความหลากลายทางชาติพันธุ์ และทางภาษาสูงมากค่ะ ถ้าอาจารย์มีเวลา ลองเข้าไปอ่านเรื่องนี้ได้ที่ http://gotoknow/blog/krumaimai/75318 ได้นะคะ

แวะมาบอกอาจารย์ค่ะ...เมื่อคืนดูข่าวบันเทิง เลยได้รู้ว่า "แมงมุมเพื่อนรัก" จะเป็นภาพยนตร์ให้เราดูเร็วๆนี้  ตอนนี้มีการวางตัวคนพากษ์คนไทยไว้แล้ว...อย่าลืมไปดูนะคะ...จะหลงรักชาร์ลอต (แมงมุม ใจดี  ฉลาดอีกตะหาก)

จะ (พยายาม) ไปดูครับ เป็นตัวการ์ตูนใช่ไหมครับ ไม่ใช่ตัวจริง ปรื๊อ!!!
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท