อนุทินล่าสุด
ภูสุภา
เขียนเมื่อมาค้น บันทึกเกี่ยวกับภาษาญี่ปุ่นที่เคยเรียน ให้เพื่อน
รู้สึกสนุกอีกครั้ง น่าเรียนต่อ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ภูสุภา
เขียนเมื่อความสุขอยู่รอบตัวเรา ขึ้นกับว่าเราเห็น ความสุขนั้น ๆ หรือเปล่า
ความเห็น (2)
ÄÄ..กระทู้นี้เป็นเรื่องแปลกแต่จริง..๕..เพราะ..ปัญญาไม่มีที่จะหยุด..คิด..อ้ะะๆ..ความสุขปลิวไป..กับสายลม..ทันที..ที่เริ่มคิด.อยาก.เห็น..อิอิ....(ยายธี)
ยายธีคะ อยู่เยอรมันแล้วยังคะ เดี๋ยวมี"สลัดไม่ลง" ให้อ่านค่ะ
ภูสุภา
เขียนเมื่อความเห็น (2)
อาจารย์ภูหาย ๆ ไปนะจ๊ะ สบายดีนะ
ยุ่งเรื่งงานหน่อยค่ะ ขอบคุณ คุณนก(มะเดื่อ)ที่โฉบมาเยือนเสมอ ๆ
ภูสุภา
เขียนเมื่อมีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว ขอให้พร้อมทั้งพลังกายใจเริ่มต้นวันจันทร์ วันทำงานพรุ่งนี้ด้วยความสดชื่นกันนะคะ
One Fine Dayความเห็น (1)
พี่หมอเล็กเป็นคน "ขี้เบื่อ" เปล่าครับ ;)...
เปลี่ยนรูปประจำตัวบ่อยน้าาา
ภูสุภา
เขียนเมื่อเหตุร้ายในอดีตที่สร้างความเจ็บปวดแก่เรานั้น เปลี่ยนแปลงไม่ได้ก็จริง แต่เราสามารถลดทอนพิษสงของมันลงได้ ด้วยการมองมันในมุมใหม่ นั่นคือมองว่ามันมีคุณค่าต่อชีวิตของเราอย่างไร ช่วยให้เราเติบโตหรือเข้มแข็งได้อย่างไร การเห็นหรือให้ความหมายใหม่แก่มัน ทำให้มันมิใช่ความทรงจำอันเลวร้ายอีกต่อไป นึกถึงทีไร ก็ไม่ทุกข์อีกแล้ว จากเดิมซึ่งเป็นแผลเรื้อรัง แตะต้องทีไรก็รู้สึกเจ็บปวดทุกที บัดนี้มันได้กลายเป็นแผลเป็น สัมผัสเท่าไรก็ไม่เจ็บ ในเวลาเดียวกันก็เป็นเครื่องเตือนใจให้ตระหนักถึงความผิดพลาดในอดีต เพื่อเป็นบทเรียนสำหรับอนาคต
คัดจากคำสอนของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
ความเห็น (2)
สาธุ สาธุ สาธุ ครับ พี่หมอเล็ก ;)...
เหตุด้วยทุกประการค่ะ คุณหมอ
สำหรับดิฉัน มีแผลที่ดูสวยงามนะคะ ผ่องแผ้วแล้วค่ะ 555
ภูสุภา
เขียนเมื่อความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ คุณภูสุภา
อรไม่เห็นบันทึกคุณภูสุภาหลายวันแล้ว เพราะตัวเองก็ป่วย และก็ยุ่งมากๆ ด้วยในช่วงต้นเดือนค่ะ
สบายดีไหมค่ะ คิดถึงนะคะ
ฝันดีค่ะ
ภูสุภา
เขียนเมื่อเมื่อเข้าใจ อภัย โอนอ่อนซึ่งกันและกัน
ทุกสิ่งนอกเหนือไปกว่านั้น
เป็นเรื่องเล็กน้อยพลัน
ความรัก
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ภูสุภา
เขียนเมื่อความจริงกับสิ่งที่ควรจะเป็นนั้นมักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ ใครที่มัวยึดติดกับสิ่งที่ควรจะเป็นมักยอมรับความจริงที่กำลังเกิดขึ้นได้ยาก จึงอยู่อย่างระทมทุกข์ จริงอยู่การยอมรับ กับ การยอมจำนนนั้นต่างกัน เหตุร้ายหลายอย่างเราสามารถแก้ไขหรือบรรเทาได้ ดังนั้นจึงไม่ควรยอมจำนน แต่ก็ต้องเริ่มต้นด้วยการยอมรับมันอย่างที่เป็นก่อน กระนั้นก็มีเหตุร้ายบางอย่างที่ไม่อาจแก้ไขได้เลย ในกรณีเช่นนั้นสิ่งเดียวที่ทำได้คือการยอมรับมันและอยู่กับมันให้ได้
คัดจากคำสอนของพระไพศาล วิสาโล
ความเห็น (2)
คนมักไม่เชื่อสิ่งที่ไม่เคยเห็นจากใคร และไม่เคยเจอกับตัวเอง
คุณ on time
ต้องพบต้องเจอ แล้วจะเข้าใจ
ภูสุภา
เขียนเมื่อคำสอนที่ควรนับถือ ฟัง ครุ่นคิด ทบทวนควรเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
...
พระอาจารย์คึกฤทธิ์ วัดนาป่าพง
ความเห็น (3)
อืมม.... ผมว่าผมไม่ค่อยเห็นด้วยครับ ผมคิดว่าเราควรนับถือ ฟัง ครุ่นคิด ทบทวน คำสอนคือพระเยซู พระมูฮัมหมัด ขงจื้อ เล่าจื้อ เซนต์ทั้งหลายของคริสต์ พระมหาวีระ และอื่นๆ อีกมากมาย นอกจากนี้คำสอนของคนธรรมดาที่เราเจอในชีวิตประจำวันที่น่านับถือก็มีไม่น้อยครับ
พี่ฟังคลิบครบสมบูรณ์ คิดว่าพระอาจารย์หมายความว่า ในฐานะพุทธศาสนิกชน และพระอาจารย์แสดงธรรมคำสอนแก่ผู้มีจิตศรัทธาในหนทางว่า พระธรรมคำสอน หรือพุทธวจน ครบสมบูรณ์อยู่แล้ว ศิษย์หรือปุถุชนไม่ควรคิดนึกหรือบัญญัติข้อธรรม ดัดแปลงหรือย่นย่อ คิดเอาเอง...
เพราะพระธรรมคำสอนอาจถูกบิดเบือนไปได้ค่ะ
แฮะๆ ผมไม่ได้ฟังคลิบครับ แต่เชื่อว่าพระอาจารย์ต้องมีความหมายในทางที่ดีแน่นอนครับ
แต่จาก quote ที่พี่หมอยกมาทำให้คนที่นับถือหลายศาสนา (เลยทำให้ไม่ค่อยแม่นสักศาสนา) อย่างผมเกิดความคิดอยากสนทนาธรรมขึ้นมาครับ
และในความหมายที่พี่หมอเขียนในความเห็นนั้นผมก็มีข้อสังเกตได้อีกละครับ
อย่างแรกคือในแนวคิดเช่นนี้ศาสนาอิสลามนั้นเน้นมากที่ไม่ให้ไปดัดแปลงปรุงแต่งคำสอนเอาเอง แสดงว่าอิสลามเห็นในประเด็นนี้มาตั้งแต่ยาวนานแล้วครับ การตีความดัดแปลงได้ด้วยตัวเองมากน้อยแค่ไหนนี่ดูเหมือนจะเป็นประเด็นสำคัญที่ใช้แยกความแตกต่างระหว่างศาสนาต่างๆ เลยทีเดียวครับ
ในอีกประเด็นหนึ่งศาสนาพุทธนั้นกว่าจะมีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรก็ใช้เวลากว่าสี่ร้อยกว่าปีหลังพระพุทธเจ้าปรินิพพาน ก่อนหน้านี้ใช้วิธีบอกต่อแบบปากต่อปากมาตลอด แถมบันทึกก็บันทึกในภาษาที่แตกต่างจากภาษาที่พระพุทธเจ้าตรัสอีกด้วย เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าพระธรรมคำสอนเหล่านั้นถูกต้องตรงกับที่พระพุทธเจ้าตรัสจริงๆ ครับ ดังนั้นน่าจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ชาวพุทธต้องพยายาม "คิดเอาเอง" ให้มากบนพื้นฐานของแนวคิดโดยรวมของคำสอน การ "คิดเอง" นี่ดูเหมือนจะเป็นประเด็นสำคัญของสายมหายานด้วยครับ "ถ้าเจอพระพุทธเจ้าเมื่อไหร่ ให้ฆ่าทิ้งเสีย"
หลายวันก่อนผมอ่านบทความหนึ่งถึงการขุดพบคำภีร์ที่เก่าแก่ที่สุดของศาสนาพุทธที่พึ่งเจอไม่นานนี้ในอาฟกานิสถาน ซึ่งเขียนด้วยภาษาที่ยังอ่านกันได้ไม่ออกมากนัก แต่ภาพรวมกลายเป็นว่าคำสอนสมัยนั้นแตกต่างกับสมัยนี้อยู่ไม่น้อยทีเดียวครับ ผมหาลิงก์ไม่เจอเสียแล้วครับ (เดี๋ยวพรุ่งนี้หาต่อ ไม่แน่ใจว่าเก็บไว้ในเครื่องไหนครับ)
เอ..... วันนี้ท่าทางผมจะกินอะไรผิดแฮะ เกิดอยากเขียนเรื่องศาสนาขึ้นมา เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมหาโอกาสเขียนเป็นบันทึกดีกว่าครับ
ภูสุภา
เขียนเมื่อผู้ไม่มีปัญญา นั้นจะเห็นคุณค่าของสิ่งใดก็ต่อเมื่อ
๑) มันยังไม่เป็นของเขา
๒) เขาสูญเสียมันไปแล้ว
แต่ผู้มีปัญญา นั้นเห็นคุณค่าของสิ่งนั้นขณะที่มันยังอยู่กับเขา เพราะเขาให้ความสำคัญกับปัจจุบันมากกว่าอนาคตหรืออดีต ดังนั้นเขาจึงมีความสุขทุกขณะ โดยไม่หวังความสุขจากอนาคต หรือหวนหาความสุขในอดีต
คัดจากคำสอนของพระไพศาล วิสาโล
ความเห็น (2)
รูปประจำตัวล่าสุดของพี่หมอเล็ก
อายุถอยหลังไป ๑๐ ปีครับ ;)...
เพิ่งถ่ายไม่นานนักนะคะ อานิสงส์การออกกำลังกายและ..การหักเหของแสงไฟ 555
ภูสุภา
เขียนเมื่อเริงระบำกับชีวิต
ใครลิขิตใครวาดหวัง
บางคราวชื่นบางคราวชัง
เมื่อชีพยังร่ายรำไป..
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ภูสุภา
เขียนเมื่ออ่านหนังสือฟรีไปห้าเล่มภายในเวลากว่าชั่วโมง
.....
เพราะมีเงินไม่พอค่าหนังสือจึงลงทุนยืนอ่านหนังสือฟรีไป ห้าเล่ม อิ อิ
ความเห็น (1)
ภูสุภา
เขียนเมื่อเรื่องราวพูดคุยมีสาระ หากเราเล่าสู่กันฟังช้า ๆ ราวกับกลัวว่าเรื่องเล่ามันจะจบ แล้วเราจะหายไปจากกันอีก...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ภูสุภา
เขียนเมื่อHome sweet home
"บ้านคือวิมานของเรา ต้องหมั่นเช็ดถูเก็บกวาดจ้ะ"
"ยืน เดิน นั่ง นอนดูทีวี กินข้าว เคลียร์งานฯลฯ โอยจิปาถะ เพราะฉะนั้นบ้านควรเป็นที่ ๆ ใคร ๆ ทุกคนหมายถึงสมาชิกในบ้านรัก ติด คิดถึงบ้าน"
"แต่ละคนควรมีอาณาเขตที่เป็นส่วนตัวพอสมควร มีกลิ่นหอม ไร้ขยะ ฝุ่น ของรกรุงรัง"
"เก็บ เก็บ และเก็บให้เข้าที่ นี่คือคำตอบเดียวสำหรับบ้านที่เป็นวิมานของเรา"
โอ๋ยโย่ น่ากลัว ท่าจะเหนื่อย ขอพักก่อน จะไหวหรือเรา...
ความเห็น (2)
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณหมอ .. งานบ้านหากมีเวลา .. ก็มีความสุขนะคะที่ได้ดูแลด้วยมือเราเอง
กลับมา sweet แล้วววว.....อ. หมอ
ภูสุภา
เขียนเมื่อWe are Team
คุณพ่อไปเยี่ยมคุณลูก ไปเที่ยว ไปแซวและคงไปพูดคุยวางแผนเรื่องการเรียน
แม่เหงาตามระเบียบ โชคดีที่พานพบรูมเมทขาซี้เพื่อนเก่าแก่ เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านครอบครัว ได้เคล็ดวิชาบริหารครอบครัวแบบ แม่บ้านมหัศจรรย์ มามาก
เราจะทำตามได้หรือเปล่า
ใครอยากได้บ้าง เคล็ดวิชานี้
โปรดกดไลค์ก่อนค่ะ
ความเห็น (1)
แวะมาคิดถึงคุณหมอและคุณแม่บ้านคนเก่งค่ะ
ฝันดีนะคะ
ภูสุภา
เขียนเมื่อการระลึกถึงความตายบ่อย ๆ ยังทำให้ความกลัวอย่างอื่น ๆ ลดลงไปด้วย เหตุร้ายต่าง ๆ ที่เรากลัวนั้นจะกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปทันทีเมื่อเปรียบเทียบกับความตาย สตีฟ จ็อบส์ เคยกล่าวว่า “เกือบทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคาดหวัง ความภูมิใจ ความกลัวการหน้าแตกและความผิดพลาดทั้งหลาย ล้วนไม่มีความหมายอะไรเลยเมื่อเทียบกับความตาย”
ไม่ใช่การหนีสิ่งที่เรากลัว การหันหน้ามาเผชิญกับมันต่างหาก คือสิ่งที่ควรทำ เพราะจะทำให้เราหายกลัว เมื่อนั้นมันจะไม่มีพิษสงอีกต่อไป และทำให้เราเป็นอิสระอย่างแท้จริง
พระไพศาล วิสาโล
ความเห็น (2)
ขอบคุณคะ วันนี้เป็นวันที่เผชิญหน้ากับความกลัวหน้าแตก
พอมาอ่านบทความนี้แล้ว :)
“เกือบทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคาดหวัง ความภูมิใจ
ความกลัวการหน้าแตกและความผิดพลาดทั้งหลาย
ล้วนไม่มีความหมายอะไรเลยเมื่อเทียบกับความตาย”
ใจเย็น ๆ สงบ และรวมสมาธิ น้องหมอป.ทำได้ค่ะ เชื่อมั่น
ปล. พี่หน้าแตกบ่อยค่ะน้องหมอป. วันไหนไม่มีเรื่องโก๊ะ ๆ รู้สึกแปลกมาก..
ภูสุภา
เขียนเมื่อความรัก
มีเหตุผล
ไม่มีเหตุผล
เป็นที่เข้าใจได้ง่าย
เป็นสิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจได้เลย
มีประวัติศาสตร์อยากบันทึกเก็บไว้นิรันดร์
อยากลืม
...
มีอีก
ความเห็น (1)
ภูสุภา
เขียนเมื่อBlog to book
ความเห็น (2)
เยี่ยมมากๆค่ะ
ขอบคุณอาจารย์วัส
และคุณตะวันดิน
บันทึกนี้เป็นบันทึกแรกที่เริ่มเข้ามาเขียนใน g2k ค่ะ มาอ่านเองก็ชื่นชอบแนวความคิดของพระอาจารยืไพศาล วิสาโลมาก ๆ ทุกครั้งที่กลับมาอ่านใหม่
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ