One Fine Day
น้องหมาเดินทอดน่อง อรุณสวัสดิ์กับสายลม ต้นไม้และหยาดฝนที่เริ่มแห้งจากแสงแดดที่เริ่มแผดเผา
One Fine Day วันสะ บ๊าย สบาย
เช้าวันอาทิตย์ วันหยุดนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่เลือกตื่นแต่เช้าเหมือนวันทำงาน โดยรยอมให้นาฬิกาปลุกทำหน้าที่ของมันเหมือนทุกทุกวัน
ตื่นมาปฏิบัติภารกิจประจำวันหยุด คือโทรข้ามทวีปคุยกลับลูกชายทางอินเทอร์เน็ต เสร็จแล้วเดินชมต้นไม้ในบ้าน วันนี้ไม่ต้องรดน้ำเพราะเทวดารดให้ด้วยสายฝนอันชุ่มฉ่ำตั้งแต่เมื่อคืน
อย่ากระนั้นเลย ถ่ายรูปบ้าน น้องหมา สายลม แสงแดดและต้นไม้เก็บมาเขียนบันทึกสักหนึ่งบันทึกดีกว่า เพราะ เป็นวันที่รู้สึกสบาย ๆ จังเลย
ถ่ายรูปเสร็จ เวลายามเช้ายังมีเหลืออีกมากก่อนไปทำงานที่คลินิกส่วนตัว
ทำอะไรดี
ฟังเพลงนี้ด้วยดีกว่า
เปิดเพลงจาก labtop วางไว้ที่เก้าอี้หวายที่เป็นชิงช้า เพิ่งได้มาไม่นานนี้ เปิดเสียงดังสักหน่อย ฟังไปพลางเดินชมโฉมไม้ดอกหอม ไม้ใบ กล้วยไม้ซึ่งผลัดดอกหมดแล้ว แม้กระทั่งดอกพริกขี้หนูก็ไม่วายโดนเราเอานิ้วแตะทักทาย อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะ
ดอกไม้ ใบไม้ กิ่งก้าน เปลือก ผิวที่แตกระแหงของลำต้น ไล่ไปกระทั่งส่วนหนึ่งของรากไม้ใหญ่ที่ชอนไชโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดิน น้องหมา สายลม แสงแดดและต้นไม้เหล่านี้ล้วนดูสดชื่น ยิ้มแย้มทักทายเรากลับ
เสียงเพลงแว่วมาตามสายลม ผสมผสานเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเก้าอี้หรือชิงช้าที่เราใช้แรงจากการโยนตัวเบา ๆ ให้แกว่งไกว
แสงแดดสาดส่องกิ่งก้านต้นไม้ แล้วยังเลยสาดแสงชโลมใบไม้ให้เปล่งประกายระยิบระยับวิบวับราวแสงหักเหจากเพชรน้ำดี
ลมโชยเอื่อยและเย็นชื่นใจเนื่องจากมีฝนพรำทั้งคืน
<p></p>
น้องหมาเดินทอดน่อง สลับกับนั่งหมอบใกล้ ๆ เราอย่างสบายใจ เพราะเราเดินบ้างนั่งบ้างเช่นกัน
คุยกันงึมงำประสาคนกับน้องหมา
ฟ้าสดใส เพราะเป็นฟ้าหลังฝน อย่างนี้นี่เองเล่าจึงมีคำเปรียบชีวิตคนยามพ้นหรือคลายจางจากทุกข์ว่าเป็นฟ้าหลังฝน
เริ่มเขียนตั้งแต่เช้า ตั้งใจรอบทกวีในหัวใจที่จะผุดขึ้นมาประกอบบันทึก จวบจนเย็นกระทั่งค่ำจนดึก ฝนไม่ตกอีกรอบแม้จะตั้งเค้าฟ้ามืด เมื่อยังไม่มีเม็ดฝนรินรดให้ชุ่มฉ่ำชื่นใจ อากาศเริ่มอบอ้าวแล้วร้อน
บทกวีจึงยังไม่มีมาโพสต์
หากดอกไม้ขาว หอม งดงามยังผลิบาน
ไม้ใบเขียวยังเขียวสดชื่น
บทกวีย่อมมีมาให้อ่านสมใจ สักวัน
มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว ขอให้พร้อมทั้งพลังกายใจเริ่มต้นวันจันทร์ วันทำงานพรุ่งนี้ด้วยความสดชื่นกันนะคะ
ราตรีสวัสดิ์และขอบคุณค่ะ
ภูสุภา
๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๖
ความเห็น (18)
สวัสดีค่ะ
แวะมาชมบันทึกนี้ค่ะ
เป็นบันทึกที่สดชื่นและสวยงามมากค่ะ
หนูได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยมหิดลค่ะ
หนูจะไปเยี่ยมอาจารย์ค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ^^
หมาเดินทอดน่อง ... คนเดินทอดอะไร ;)...
สวัสดียามใกล้เที่ยงคืนจ้ะคุณภูสุภา อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะวันจันทร์อีกแล้ว....แง ๆ ...! ไม่ชอบวันจันทร์
เลยอ่ะ.....ทำไมต้องมีวันจันทร์ด้วยนะนี่...
ทานชาไรสักอย่าง ตาางนอนไม่หลับค่ะ
เลยได้ชมความสุขของคุนหมอคทะ
นำเพลง For The First Time จากภาพยนตร์เรื่อง One Fine Day มาฝากนะครับ
เชิญค่ะ น้องใบเฟริ์น เดี๋ยวเลี้ยงกาแฟหรู ยินดีนะคะ
cheers
ขอบคุณมากครับรู้สึกผ่อนคลายจากบันทึกนะครับ...
คนเดินทอดน่อง พร้อมทั้งทอดถอนใจ คริ คริ
ชอบบันทกนี้ของคุณหมอภูฯ มากนะครับ
สดชื่น ปล่อยวาง เรียบง่าย ...
ที่สำคัญ รื่นรมย์ในชีวิตมากเลยนะครับ
มาฟังเพลงเพื่อจะได้ทอดใจด้วยค่ะ
ทุกวันเป็นวันดีนะคะ
กดเพลงฟังไปด้วยนะคะ ได้ยินความสุขด้วยน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ นำเพลงเพราะ ๆ มาฝาก
ความสุขอยู่ภายใน มองอะไร ๆ ก็สุขใสเบิกบานไปหมดเลยค่ะ
น้องหมายังร่าเริงเลยค่ะ เดินชิล ๆ มากค่ะ
แวะมาส่งลิงค์บันทึกถอดบทเรียนชื่นชมความงามบันทึกของพี่หมอเล็กค่ะ
ขอบคุณค่ะ แป๊บเดียวจะหมดวันอาทิตย์ของอีกหนึ่งสัปดาห์อีกแล้ว เวลาและวารีไม่เคยคอยใครเลยจริง ๆ
สบาดีนะคะน้องแสง. ความรื่นรมย์มีมาง่ายๆ ถ้าเรามองอย่างรื่นรมย์ค่ะ
ทอดหุ่ย ค่ะ
มาฟังเพลง กี่ครั้ง กี่ครั้งก็สุขสดชื่น
อืม เผลอแป๊บเดียว บันทึกนี้เกือบหนึ่งปีมาแล้ว..