ถอดบทเรียน : Happy Ba 12 (ประกาย~natachoei ที่~natadee , ภูสุภา )


  

  ประกาย~natachoeiที่~natadee  ....                  ภูสุภา  ...

 .......................

    ประกาย~natachoei ... พยาบาลชำนาญการพิเศษ อีกท่านหนึ่งที่บันทึกถึงความสุขของการมีครอบครัวที่อบอุ่น จากบันทึกนี้
  http://www.gotoknow.org/posts/535626 ชีวิตฉันที่พ่อปั้น 

 "วันนี้ตื่นมาอากาศดีมาก ๆ สดชื่น หลังฝนตก ดอกโมก ดอกแก้ว ออกดอกขาวบริสุทธิ์ ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ฉันจัดสวนไปมองต้นโมก ที่กำลังออกดอก และมีบางดอกที่ร่วงโรยแล้ว ทำให้นึกถึงพ่อและแม่ ...
  ... เมื่อนึกถึงจากชีวิตและคำสอนของพ่อ แล้วฉันมีความสุขและนำแบบอย่างการดำเนินชีวิตของพ่อ ที่เป็นผู้ที่สู้ชีวิต เสียสละ แบ่งปันความรัก เงิน สิ่งของ อาหาร ให้คนอื่นเสมอ ถึงแม้ว่าพ่อจะมีไม่มาก พอก็จะให้ พ่อบอกว่า การให้เป็นเหตุให้มีความสุขมากกว่าการรับ
  ...ฉันคิดถึงชีวิตฉันตอนเด็ก ที่ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่พ่อรับมาเลี้ยงดูจาก แม่ที่แท้จริงที่แยกทางกับพ่อที่ให้กำเนิดฉันมา ซึ่งฉันยังไม่เคยเห็นหน้า พ่อบอกฉันว่าพ่อที่ให้กำเนิดฉันมาชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน
  ฉันไม่ได้จดจำไว้ เพราะว่าพ่อคนนี้ดีที่สุดสำหรับฉันแล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องไปตามหาพ่ออีกคน ที่เขาไม่เคยมาดูแลหรือถามหาลูกของเขาเลย
  พ่อกับแม่ดูแลเลี้ยงดูฉันมาอย่างมีความสุข ถึงแม้เราจะมีฐานะที่ยากจน แต่เราก็มีความรักมากมาย ให้กันและกัน เผื่อแผ่ให้เพื่อนบ้าน ลูกหลานคนอื่น ๆด้วย..."
  จนวาระสุดท้ายของพ่อที่คุณประกาย เขียนไว้ว่า
  "อีกไม่ถึงสัปดาห์ พ่อไอมาก จนมีเลือดปนออกมาก...ผลCT Lung พบว่า หลอดลมอักเสบ ปอดอักเสบ  แต่ที่น่าห่วงกว่าหลอดลมอักเสบคือพบก้อนเนื้อที่ปอดตำแหน่งแกนกลางของหลอดลม ...
  ...ลูกสาวคุยกับพ่อว่าบอกว่าอาจารย์หมอจะให้นอนโรงพยาบาล และตรวจCT ใหม่ พ่อโบกมือไม่เอา  ตนอบครัวเราคุยกันแล้ว ขอหยุดการตรวจวินิจฉัย ให้พ่ออยู่อย่างสบาย ๆ ดูแลระยะสุดท้าย 
  ...พ่อป่วยครั้งสุดท้าย จึงไม่ยอมนอนโรงพยาบาล ครอบครัวเราดูแลพ่ออย่างดี จัดห้องพ่อเหมือนโรงพยาบาล มีเครื่องมือ มีถังออกซิเจน จัดอาหาร ยาให้พ่อ พ่อมีความสุขมาก  ลูกหลานแวะมาเยี่ยมพ่อได้ตลอดเวลา ชาวบ้านแวะมาถามข่าว...
  ...พ่อเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้ลูกหลานฟัง พร้อมกับสอนไปด้วย
  ขอบคุณพ่อมากที่สอนและเลี้ยงดูลูกมาอย่างดี..."

  เพียงอ่านคำโปรยของบันทึกนี้ ก็ทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงความซาบซึ้งใจของความผูกพันรำหว่าง พ่อ-แม่-ลูก จนให้อ่านต่อด้วยความลื่นใหลของคนเขียน
  นั่นเพราะ เขียนออกมาจากส่วนลึกของหัวใจที่แท้จร

    .....................


   ภูสุภา หลายๆบันทึกของคุณหมอ สะท้อนให้คนอ่านเห็นความสุขที่แท้จริง ที่หาได้ง่ายๆรอบตัว จากการอ่าน การสังเกตุ และข้อเขียนจากกกัลยาณมิตรในโกทูโน ได้ช่วยให้สะท้อนกลับในความคิดที่กำลังฟุ้งไปข้างนอก
  อย่างเช่นบันทึกนี้  "พอ" http://www.gotoknow.org/posts/463442


  เป็นบันทึกสั้นๆ ที่สร้างความสุขให้ผู้อ่าน ให้รู้ความสุขจากการ "พอ" และความสุขจากการ "ให้"
  คุณหมอบันทึกไว้ว่า

  " ... และเมื่อเราคิดว่า พอ
  ส่วนที่เหลือเกินต้องการเราจึงเผื่อแผ่ออกไปที่คนอื่นบ้าง คนอื่นคงได้ใช้เกิดประโยชน์..."

  " ...บางครั้งผลกำไรที่งอกจาก การเผื่อแผ่ออกไป คืนกลับมาหาเราโดยไม่รู้ตัว และมากเกินกว่าต้นทุนด้วยซ้ำไป

  ...พ่อและแม่ของลูก อธิบายแก่ลูกว่า อาจไม่ได้กลับคืนมาที่ตัวเราโดยตรง แต่ กลับคืนมาที่สังคมที่เราอยู่ "

  คุณหมอเปรียบได้อย่างเห็นภาพในวรรคสุดท้ายของบันทึกว่า
  ".. สมัยที่แม่สอนว่ายน้ำให้ลูกตั้งแต่ลูกยังเล็ก แม่จำได้ว่าเคยเล่นต่อสู้กับลูกในน้ำด้วยการใช้สันมือและท่อนแขน ผลักน้ำเข้าสู้กัน

  ลูกเป็นคนสังเกตเห็นว่า ปริมาณน้ำที่เราใช้วักเข้าหาตัวและใช้แขนผลักออกนั้นมันต่างกัน
  ลูกบอกแม่ว่า

  ...ตอนเอามือวักน้ำเข้าหาตัว น้ำปริมาณเพียงนิดหนึ่งจะกระทบตัวแล้วกระเด็นออกไป

  แต่ถ้าเอาท่อนแขนผลักน้ำออกจากตัว ให้เป็นวงกว้าง ๆ น้ำที่เป็นวงกว้างแผ่รัศมีออกจากตัวเราไปนั้น
  สักพักน้ำส่วนหนึ่งนั้น จะตีวงสะท้อนกลับมาเข้าหาตัวผู้ผลัก ด้วยปริมาณน้ำที่มากกว่าการวักน้ำเข้าหาตัวเรา

  และน้ำส่วนนั้นจะวกกลับมาหาเราเสมอ....

.........................
ขอบคุณบันทึกดีๆของทั้งสองท่าน
ขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามอ่านมาถึงตรงนี้
ในเย็นย่ำของวันหนึ่ง
20 มิถุนายน 2556
พ.แจ่มจำรัส

 

หมายเลขบันทึก: 540005เขียนเมื่อ 20 มิถุนายน 2013 19:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม 2013 14:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

ขยันมากมายค่ะคุณพิชัย 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ตามมาอ่านจ้ะ   พักผ่อนให้มาก ๆ นะจ๊ะ

มาอ่านด้วยความสุข..ขอบคุณมากค่ะ

ตามมาเป็นกำลังใจ พี่ พ. นะครับ..ชอบที่ทำให้เห็นแต่ละครนมากๆครับ.. 

ขอบคุณทุกช่อดอกไม้ และทุกความเห็นครับ

หนูรี ใช้เวลาในการอ่าน ช่วงก่อนทำงาน และเวลาเบรค ครับ อ่านแล้วมีความสุขครับ

คุณมะเดื่อ ขอบคุณครับ ผมพยายามจะนอนไม่เกิน สี่ทุ่มครับ วันไหนดึกกว่านั้นแสดงว่า อ่านเพลิน..

ทพญ.ธิรัมภา มุมมองช่างสังเกตนะคะ

นาง นงนาท สนธิสุวรรณ มาอ่านด้วยความสุข..ขอบคุณมากค่ะ

ลูกหมูเต้นระบำ ชอบที่ทำให้เห็นแต่ละครนมากๆครับ.. 

ตามมาอ่านบันทึกดีๆ ค่ะท่าน

พี่ พ แจ่มจำรัส ครับ  วันนี้ดูตารางเรียนน้องปอ อึ้งๆ

1

01355111

Foundation English I

C

711

2

01371111

Information Media

C

711

3

01403111

General Chemistry

C

700

4

01403112

Laboratory in General Chemistry

C

0

5

01424111

Principles of Biology

C

701

6

01424112

Laboratory in Biology

C

0

7

01999033

Arts of Living

C

700

8

01999211

Mathematics & Computers in Everyday Life

C

700

9

02036111

Overview in Agriculture

C

700

10

02036299

General Practicum

C

0

11

02999144

Life Skills For Undergraduate Student

C

708

เรียนตั้ง 11 วิชา 

โห...ลูกสาว สู้สู้นะลูก

ขอบคุณ อ. ขจิตครับ

บางวันเลิก 3 ทุ่มกว่าก็มีครับ

 

ฉายภาพบล็อกเกอร์ทุกท่านได้ชัดเจนมากค่ะ เวลาอ่านบันทึกถอดบทเรียนที่มาเรียงร้อยกัน มันงามเช่นนี้นี่เองค่ะ 

ขอบคุณนะคะ


พอดีไปเจอคอมเม้นต์ของคุณ sr ในความคิดคล้ายกัน จึงนำมาฝากค่ะ

Some people are easily satisfied. Some aren't.

ตามมาอ่านคนขยันถอดค่ะ ^__^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท