[ อนุทิน … ๙๐๑๓ ]

“สื่อการสอน”

https://www.youtube.com/watch?v=bVK1hLIy-Kk

สื่อการเรียนรู้ใช้สอนนักศึกษาครู ว่าด้วยการสื่อความหมาย

เกสรเหลือง โตแล้วเป็นสีชมพูม่วง นี่คือ ดอกอะไรครับ?

วันนี้ปั่นได้ความสูง 746 เมตร ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่า ขึ้นๆ ลงๆ อยู่หลายรอบ ภูเขาแถวนี้มันเตี้ยเกินไปที่จะปั่นให้ได้ความสูงจริงๆ

[ อนุทิน … ๙๐๑๒ ]

“…”

“อิทัปปัจจยตา” … ไม่มีเหตุบังเอิญใดในโลกนี้

ตอนนี้มีกัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นมากมายทีเดียว จากการเป็นสมาชิก G2Kได้ไม่นาน ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน แต่รู้สึกได้ถึงความเป็นครอบครัวเดียวกัน….ครอบครัว G2K…

คิดถึงคนที่เริน คิดถึงหนำ

ง่ายๆ แต่งดงาม..

อนุทินที่ ๑๔๐๒

สัจธรรมของชีวิต คือ ความจริงของชีวิต ว่าแต่ว่า ใครจะค้นพบเจอด้วยตนเองได้เร็วกว่ากัน ที่ได้มาใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ตั้งแต่ลืมตาจนสิ้นลมหายใจ…เพราะหากใครค้นพบเจอได้เร็วจะมีชีวิตที่ไม่สุข ไม่ทุกข์และยอมรับกับความเป็นจริงได้เท่านั้น เป็นความสุขที่บอกไม่ถูกเลยเชียวล่ะ เพราะทุกบทของชีวิตมาเพื่อให้เราได้เรียนรู้และสัมผัส เพื่อรับรู้ เก็บไปเป็นครูสอนตัวเราเองยามอยู่บนโลกใบนี้…

จงทำผิดกฎ

มีความสุขกับชีวิตเถิด!

stop112

อดุลย์ สามอ่อน อายุ 14 ปี ได้แสดงบทบาทอันจำเป็นสำหรับการช่วยเหลือชีวิต ตอนที่ 1

วัยรุ่นที่พลัดถิ่นจากประเทศที่ยากจนที่สุดในโลกได้กลายมาเป็นวีรบุรุษในภารกิจช่วยเหลือชีวิตจากถ้ำในประเทศไทย

อดุลย์ เด็กชายอายุ 14 ปี ซึ่งอยู่ในทีมนักฟุตบอลหมูป่า แสดงบทบาทอันจำเป็นในภารกิจช่วยเหลือชีวิตที่น่าตื่นเต้นในการช่วยตัวเขา เพื่อนๆ และโค้ชอีก 1 คน

อดุลย์เชี่ยวชาญถึง 5 ภาษา อันได้แก่ ภาษาอังกฤษ, ไทย, พม่า, จีนกลาง, และว้า ซึ่งเป็นภาษาที่มีการพูดกันแถวเขตแดนพม่าและจีนมันเป็นเพราะความรู้ภาษาอังกฤษที่ทำให้เขาได้แสดงบทบาทอันจำเป็นเพราะได้ติดต่อกับนักดำน้ำชาวอังกฤษ ในฐานะที่เป็นตัวแทนของกลุ่ม หลังจากที่ติดอยู่ในถ้ำประมาณ 9 วัน

นอกจากนี้ เขายังได้บอกกับนักดำน้ำว่าพวกเขามาอยู่ในถ้ำแล้วกี่วัน และสิ่งที่พวกเขาต้องการ

หน่วยซีลของไทยได้แบ่งปันรูปเด็กชายคนหนึ่งที่ยิ้มกว้างๆ ไม่ว่าสถานการณ์นั้นจะดูเลวร้ายเพียงใดก็ตาม แต่เขายังปรากฏด้วยรอยยิ้มที่มีความคิดเชิงบวกเสมอ

แปลและเรียบเรียงจากGavin Fernando. Adul Sam-on, 14, played a crucial role in Thai rescue mission

คิดถึงนะ โกทูโน ไม่ได้คิดหลีกลี้หนีหายไปไหนแต่…เหตุการณ์มากมายทำให้ต้องห่างเหินคิดถึงมิตรรักแฟนเพลงทุก ๆ คนเสมอขอเวลาอีกนิดแล้วจะกลับมาหา….สิ่งที่คุณมะเดื่อรักมาก ๆ คือ การเขียน และ เพื่อน ๆ ทุกคนจ้ะ

สับสน…..นับเป็นความสับสนของผู้สูงวัยในการใช้งาน โกทูโนว์ ในการบันทึกแสดงความเห็นตอบคอมเม้นต์ ภาพปรากฎเป็นชื่อบังหีม ซึ่งเลิกใช้ไปเมื่อ สิบปีก่อน บล็อกถูกแอบอ้าง(ไม่รู้อี้ทำปรือดี อาจารย์ขจิตช่วยทีต่ะ)

ครูสอนภาษาอังกฤษ, นี่เธอพูดมากเกินไปหรือเปล่า? ตอนที่ 1

การลดประมาณครูที่พูดมากในชั้นเรียนเป็นหนึ่งในประเด็นที่สำคัญที่สุดในการฝึกหัดครู มีแนวโน้มว่าครูใหม่จะบรรยายให้นักเรียนฟัง ซึ่งน่าจะเกิดมาจากประสบการณ์ของตนในการเรียนที่ผ่านมา ภาระงานประการหนึ่งในการฝึกหัดครูคือต้องการให้ครูใหม่ “ไม่ได้เรียนรู้” ว่าครูคือคนที่พูดมากเกินไป

แน่นอนว่าจะมีการพูดสำหรับครู (TTT) ซึ่งจะเป็นประโยชน์กับนักเรียน เช่นอาจอยู่ในรูปการสาธิตของครู, การสื่อความหมาย, และการเล่าเกร็ดประวัติ กระนั้น สิ่งที่ครูโชคร้ายก็คือการบรรยายอาจถูกหลุดรั่ว และบ่อยครั้งก็หายไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อหลุดรั่วมากขึ้น สิ่งนี้จะลดทอนประสบการณ์การเรียนรู้ ทำให้นักเรียนไม่มีโอกาสในการฝึกภาษา และไม่เพียงแต่ครูใหม่เท่านั้นที่มีต้องเจอภาวะแบบนี้ ครูผู้สอนภาษาทุกคนมีโอกาสที่จะติดนิสัยการพูดมากในชั้นเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 4 ประการต่อไปนี้แปลและเรียบเรียงข้อมูลจากDeclan Cooley. English teachers, are you talking too much in class?

เมื่อวานปั่นจักรยานขึ้นเขาได้ 624 เมตร จะพยายามทำให้ได้วันละพันเมตร

ธรรมะ​วันอังคารดังตฤณ

ที่พระพุทธเจ้าท่านให้พิจารณาก่อนพูด คือ พูดแล้วจะได้ประโยชน์อะไร?ไม่พูดแล้วจะเกิดโทษอย่างไร?หรือในทางกลับกัน…ไม่พูดแล้วจะได้ประโยชน์กว่าไหม?ถ้าพูดแล้วจะเกิดโทษหรือเปล่า?……………..เรื่องบางเรื่องพูดไปไม่เกิดประโยชน์ก็อย่าพูดอะไรจะดีเสียกว่าสักวันความจริงจะปรากฏ

ร้อยเรียงจากหลากบทความของคุณดังตฤณ

การเรียนรู้เรื่องkmนั้นอาจจะยากสำหรับฉันนั้นมันอาจจะยาก แต่อาจารย์ที่มาเป็นวิทยาการทุกท่านต่างคอยช่วยเหลือทุกอย่างทำให้ฉันและกลุ่มการเรียนรู้ของฉันผ่านมันไปได้ ขอบคุณพี่แก้วและคณะ

แม้เหนื่อยยาก ตรากตรำใจสำราญ อุทิศงานเพื่อคนไข้ ทั้งใจกาย

[ อนุทิน … ๘๙๖๖ ]

“อ ๑๐ ก.ค.๖๑”

ไปสอนมอนอกเมือง เป็นวันที่ ๕

ถนนรอบ ๆ หอพักนักศึกษาเริ่มลาดยางแล้ว

ร้านอาหารที่โรงอาหารใช้ได้

แต่มีเสียงพูดว่า

“ถ้าอาจารย์มาทานจะได้เยอะ

แต่ถ้านักศึกษามาทานจะได้น้อย !!!”

ปกรณัม และการเมืองในการช่วยเหลือผู้ติดอยู่ในถ้ำในประเทศไทย ตอนที่ 4

การช่วยชีวิตที่ถูกทำให้เป็นพุทธมากขึ้น

การปฏิบัติการช่วยชีวิตในสถานการณ์เต็มไปด้วยปกรณัม, ความพยายามของการช่วยชีวิตโดยมีรัฐเป็นตัวจัดการย่อมแยกไม่ออกจากมิติทางการเมือง เมื่อเหล่าทหารที่มีความกล้าหาญอย่างพิเศษในการผจญภัยในถ้ำ ดังนั้นรัฐที่เป็นทหารจึงผสมปนเปไปกับการต่อสู้เชิงสัญลักษณ์ต่อผีที่เป็นของชุมชน

เจ้าหน้าที่รัฐละเลยการดำรงอยู่ของเจ้าหญิงไปด้วย, โดยการพิจารณาว่าปกรณัมเป็นความเชื่อด้านไสยศาสตร์ (งมงาย) ในขณะที่ปฏิบัติการช่วยชีวิตถูกเขียนเหมือนเป็นวีรบุรุษด้วยการมีท่าทีแบบพุทธ ผู้กู้ภัยได้รับการสรรเสริญว่าเป็นคนไม่เห็นแก่ตัว และผู้ใช้สื่อทางสังคม (social media) ได้แบ่งปันภาพวาดที่จะมีแสงเรืองๆออกมาจากศีรษะของพวกเขา ซึ่งดูคล้ายกับว่าจะมีพลังอำนาจออกมาจากตัวเอง (บารมี) ที่ใกล้เคียงกับเทวดาเชิงพุทธ พระสงฆ์ได้รับการนิมนต์มาเพื่อสวดมนต์ภายในถ้ำ, พลเอกประยุทธ์ ยังขอคำอวยพรจากพระสังฆราช และมวลชนยังได้สวดมนต์ในพระบรมหมาราชวัง

แปลและเรียบเรียงจากEdoardo Siani. Myth and Politics in Thailand’s cave rescue operation

ทำความดี…เพื่อเพื่อนมนุษย์… และความดีนี้…จะหล่อเลี้ยงใจของเรา

จงอย่ากังวลกับสิ่งใดๆให้มากจนเกินไป

แต่ในที่สุดแล้ว เราไม่ได้มีชีวิตอยู่นนานๆหนักหนาหรอก

เพียงแป๊บ ชีวิตเราจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว

และหากเธอยังยึดมั่นอยู่

จงมองไปที่ท้องฟ้าในหน้าร้อนนั้นเถิด!

#stop112

อากศที่ อำเภอชุมแพร้อนมาก  การฟังธรรมบรรยายต้องใช้พัดลมเยอะมาก ทั้งคนใหม่เก่าก็คงร้อยยี่สิบ..หวังว่าจบชั้นจะเป็นผู้ที่มีจิตอาสาและสละเรื่องราวที่ทำให้ตนและคนอื่นเดือดร้อนลงบ้าง เป็นผู้ที่มองโลกในแง่ดี มีทัศนคติที่ดีขึ้นกับการศึกษาธรรมและสิ่งแวดล้อม

| อนุทิน … ๘๙๑๓ |

"..."

ตื่นเช้าพาแม่ไปทำบุญตักบาตร
เนื่องจากแม่อายุครบ ๗๐ ปีแล้ว

ช่วงบ่าย พาแม่ไปหาเพื่อนที่สันทราย
เพื่อนที่อยู่ซอยเดียวกันที่กรุงเทพฯ
แล้วยังย้ายมาอยู่เชียงใหม่เหมือนกัน

วันนี้ไม่ไปทำงาน อยู่แม่ทั้งวัน