อนุทินที่๗
คืนจันทร์…
ส่องแสง ผ่านม่านไม้
ดวงดาว…
ต่างขยับ เรียงราย อาบแสงจันทร์
สายลม…
พัดผ่าน กลิ่นความรัก ฟุ้งไกล
ฉันเผลอ…
สบตา กับบางใคร
เหมือน…
เติมไฟ เผาดวงจิต
ยิ้มหวาน…
นัยย์ตาเศร้า ช่างรุมเร้า เสียกระไร
หากคืนนี้…
ผ่านพ้นไป ฉันคงได้ เป็นผู้คน
…-เสาวนีย์-
ไม่มีความเห็น
อนุทินที่๖…
เมื่อฉัน มองขึ้นไปบน ฉันต่ำต้อยที่สุด
เมื่อฉัน มองลงสู่พื้นหญ้า ฉันสูงสง่า
เมื่อฉัน คิดจะปีนป่าย ฉันจึงมีบทเรียนเล่มใหม่
เมื่อฉันเรียนรู้ ครูของฉันจึงมี อยู่ทั่วไป
… -เสาวนีย์-
ไม่มีความเห็น
อนุทินที่๕…
กาแฟในยามบ่าย
กับสหายนัยน์ตาเศร้า
กาแฟกับเรื่องราว
และผู้เฒ่าเฝ้าตำรา
ซิบรสขมจนซ่านจิต
พรหมลิขิตลิมิตฝัน
คืนใจกันและกัน
แล้วเพาะบ่มต้มกาแฟ
…-เสาวนีย์-
อ่านบันทึกนี้แล้วได้กลิ่นกาแฟเลยคะ
ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านบทกวีและดอกไม้ค่ะ
และขอบคุณคอมเม้นต์จาก@แม่มด ด้วยค่ะ
ส่วนตัวแล้ว ชอบในบรรยากาศค่ะ
อนุทินที่๔
“ขอเสนอวิธีอ่านหนังสือให้สอบผ่านนะคะ”
...
การตั้งโจทย์คำถาม
1. ตั้งใจอ่าน “จะเป็นควายหรือจะเป็นคน”
2. อ่านชื่อหน่วยนั้นๆ ว่าเกี่ยวกับอะไร...แล้วหาคำตอบกับสิ่งนั้น
3. อ่านวัตถุประสงค์ของแต่ละหน่วยว่าอาจารย์ต้องการให้เรารู้อะไร...แล้วหาคำตอบให้ครบและครอบคลุม
4. ทำแบบฝึกปฏิบัติก่อนและหลังเรียน (ไม่ดูเฉลยนะคะต้องซื่อสัตย์กับตัวเอง)
5. ตั้งแต่ข้อ 2-4 จดบันทึกสรุปเนื้อหาโดยรวมเอาให้เราเข้าใจนะ
6. อ่านเสริมในเว็บไซต์ต่างๆ และต่างสถาบัน
เพราะในแต่ละเรื่องจะมีหลักการเดียวกันเสมอ ต่างที่การนำเสนอ (ในส่วนความคิดดิฉันตามที่ไปอ่านมา)
เช่นการวิจัย ก็จะมี 5 บท ในแต่ละบทมีอะไรบ้าง มันทำให้เราได้เปิดกว้างในการแสวงหาความรู้ ไม่จำกัดเฉพาะ ที่อาจารย์สอนอย่างเดียว
........................
***หากทำไม่ได้ให้ย้อนกลับไปที่ข้อ 1 ค่ะ
“ยอมรับว่าดิฉันโง่ค่ะ แต่ที่ทำมาผ่านนะขอบอกๆ 555+” ประหนึ่งว่าถ้าไม่มีคำพูดเจ็บๆโลกไม่จำ
ดิฉันเคยถูกด่าว่า เลขบัตรประชาชน13หลักของตัวเองยังจำไม่ได้โง่จริง... เท่่านั้นล่ะ ทุกวันนี้แม่นเลยค่ะ จึงนำเสนอข้อ1 ที่แรงๆ
ไม่มีความเห็น
อนุทินที่ ๓
ความรู้นั้น ไม่มีกำหนดตายตัว ว่าดีที่สุด
ฉัน พยายามอ่าน ในสื่งที่ฉันยังไม่รู้
ฉันเพียงสนใจ ใคร่รู้
…
[![](https://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/001/298/788/large_1529066427953.jpg)](https://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/001/298/788/original_1529066427953.jpg)
ความคิดสามบันทัด
-เสาวนีย์-
ไม่มีความเห็น
อนุทินที่๒
เรื่องของลั่นทม.
...
ช่อขาวสะดีดสะดิ้ง งามยิ่งในเรือนใจ
สายลมล้อมความห่วงใย โอบกอดก่ายร้องไห้..กำนัล
ขับกล่อมบทเพลงไพรพลิ้วกรีดกราย
ร่างร่อนกระฉ่อนร่วงห่มพรมพื้นดิน...กลีบดอกร่านรวยริน
ส่งกลิ่นนวลรัญจวนใจ ยั่วยวนชวนหลงใหล กักขังให้...ตายทั้งเป็น
...
-กลอนไร้โครงฉันทลักษณ์-
ไม่มีความเห็น
อนุทินที่ ๑
สวัสดีค่ะสมาชิก GotoKnow ทุกท่านค่ะ
...................
หลังจากที่พยายามทำความเข้าใจอยู่นานสองนานว่า จะเขียนเรื่องราวบนโกทูโนว์ได้ไหมหนอ อยู่ๆ มีคำพูดหนึ่งที่ได้ยินมานานผุดขึ้นมาว่า "ไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้ นอกจากไม่ลงมือทำ" สิ่งแรกที่อยากบอกคือ ดิฉันได้เข้ามาอ่านงานเขียนหรือบทความวิชาการของหลายท่าน ดิฉันได้ความรู้มากมายในนี้(Gotoknow) ดิฉันเรียนพัฒนาการเด็กปฐมวัย ในบางครั้งการหาข้อมูลประกอบการเรียนก็ค่อนข้างลำบากสำหรับดิฉัน แต่พอมาเจอข้อมูลในโกทูโนว์ มันเหมือนเปิดตำราเรียน อ่านง่าย มีข้อมูลอ้างอิงสืบค้นได้ ชอบค่ะ และรู้สึกซาบซึ้งใจที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสังคมโกทูโนว์ ถึงแม้นว่าจะเป็นเพียงเศษธุลีก็ตาม.
ยินดีต้อนรับนะคะ คุณ Sawkhonkean
เหมือนคุณหมอธิ ครับ ;)…
กราบสวัสดีทุกท่านค่ะ ขอบคุณ คุณธิและคุณWasawat Deemarn ด้วยค่ะ เด็กหัดใหม่ก็จะประมาณนี้ค่ะ ผิดถูกติเตือนได้นะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ