ดอกไม้


Raynou Athamase
เขียนเมื่อ

วันที่ 5 มิถุนายน 2556 

โรงเรียนบ้านแม่กลองใหม่   เป็นหมู่บ้านท่ีอยฦู่ใกล้อำเภอ แต่ห่างจากชายแดน 4 กม..  ประชากรเป็นคนพื้นเมืองเหนือ 80 

4
0
คุณมะเดื่อ
เขียนเมื่อ

ได้รับเกียรติจากทีมงาน G2K  โดยท่านอาจารย์ขจิต ให้คุณมะเดื่อเป็นผู้แทนมอบช่อดอกไม้รางวัลสุด

คะนึงให้กับคุณครูอิงจันทร์  รู้สึกยินดีเป็นเป็นเกียรติยิ่งที่ได้รับหน้าที่ทูตรางวัลสุดคะนึงอันทรงเกียรติใน

ครั้งนี้  วันนี้ได้ติดต่อไปยังท่าน ผอ.ปิยะกุล  และ คุณแม่มดจอมซน  สองบล็อกเกอร์ที่อยู่ละแวกเดียวกัน 

นัดหมายจะไปมอบช่อดอกไม้ให้กับคุณครูอิงจันทร์เรียบร้อยแล้ว  และแจ้งข่าวไปยังคุณครูอิงจันทร์แล้ว  

เหลือแต่วัน เวลา ที่จะต้องกำหนดอีกครั้ง เพราะช่วงนี้ โรงเรียนมีภารกิจช่วงเสาร์ อาทิตย์ตลอด  หาก

เพื่อน ๆ ท่านใดจะร่วมเดินทางในครั้งนี้ ก็แจ้งความประสงค์มายังคุณมะเดื่อผ่าน G2K ได้นะจ๊ะ

9
0
เกศินี ถิ่นพังงา
เขียนเมื่อ

สัปดาห์ที่  27 พฤษภาคม 2556          

        สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่ 4 ของการทำหน้าที่ฝึกสอน ณ โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ ภูเก็ต ฯ  เช้าวันจันทร์ดิฉันก็ทำหน้าที่เช่นเดิม คือ ยืนเวรหน้าประตูโรงเรียนเพื่อรับนักเรียนในตอนเช้า ซึ่งก็มีการตรวจเล็บและเครื่องแต่งกายเป็นปกติ จากการสำรวจ นักเรียนไม่ค่อยติดเข็มสัญลักษณ์ตราโรงเรียนเป็นจำนวนมาก ซึ่งเข็มสัญลักษณ์ตราโรงเรียนจัดว่าเป็นเข็มสำคัญของโรงเรียนที่จะบ่งบอกว่านักเรียนอยู่โรงเรียนนี้ สำหรับเล็บและเครื่องแต่งกายส่วนอื่นก็จัดว่าเป็นไปด้วยความเรียบร้อย การเข้าสอนในสัปดาห์นี้ก็จัดว่าเริ่มลงตัวมากทีเดียวทั้งครูและนักเรียน ซึ่งครูและนักเรียนก็มีความสนิทสนมกันมากขึ้น  และเริ่มลงตัวในข้อตกลงต่างๆ นักเรียนรู้จักหน้าที่และเวลา รวมทั้งดิฉันก็เริ่มรู้งานในหน้าที่ครูมากขึ้น ในสัปดาห์นี้ดิฉันสอนนักเรียนเรื่องสิ่งมีชีวิตและลักษณะของสิ่งมีชีวิต ซึ่งเป็นการสอนเรื่องเดียวกันทั้งห้อง ม.1/2  ม.1/4 และ ม.1/6  ผลการจัดการเรียนรู้จัดว่านักเรียนส่วนใหญ่มีความเข้าใจในบทเรียนและให้ความร่วมมือในการจัดการเรียนรู้เป็นอย่างดี  สำหรับงานนอกเหนือจากการสอนระหว่างสัปดาห์ เป็นการช่วยงานเอกสารที่เกี่ยวกับข้อมูลนักเรียนในโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่


5
0
คุณมะเดื่อ
เขียนเมื่อ



ขอแสดงความยินดีกับนักเรียนคนที่ 61 แห่งโรงเรียนบ้านหนองผือ 

ของท่าน ผอ.ชยันต์  เพชรศรีจันทร์  ด้วยจ้ะ  สู้ ๆ จ้ะ อีกไม่ช้าคงได้ต้อนรับ

นักเรียนคนที่ 100  แน่ ๆ จ้ะ


http://www.bannongphue.com/main.html

8
0
ประชา สามัคคี
เขียนเมื่อ

ประวัติโรงเรียนประชาสามัคคี

        โรงเรียนประชาสามัคคี  อุดรธานี  ก่อตั้งเมื่อวันที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๐๔   มีหมู่บ้านที่อยู่ในเขตบริการ ๓ หมู่บ้าน  คือ  บ้านดงยวด  บ้านดงไร่  และบ้านนาเหล่าคำ    ตำบลนาข่า  อำเภอเมืองอุดรธานี 

        มีพื้นที่ทั้งหมด  ๘  ไร่  มีสิ่งปลูกสร้างที่ทางราชการจัดสรรให้ ๒ รายการ คือ อาคารเรียนแบบ ป.๑ซ. เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๙ จำนวน ๑ หลัง  ๑๐ ห้องเรียน  อาคารเอนกประสงค์  ๑ หลัง  เมื่อปีพ.ศ. ๒๕๓๐    ส่วนสิ่งปลูกสร้างที่ชาวบ้านและคณะครู ร่วมกันสร้างขึ้นมาใช้เองประกอบด้วย  ส้วม ๒ กลัง  ๘ ที่  โรงอาหาร ๑ หลัง  ถนนคอนกรีต ยาว ๑๓๕ เมตร  อาคารเรีนอนุบาล ๑ หลัง   สนามวอลเลย์  สนามตระกร้อ  รั้ว  เป็นต้น

         ปริมาณงานสถานศึกษา  ในปีการศึกษา ๒๕๕๖  มีจำนวนนักเรียนทั้งสิ้น ๑๓๖  คน  ครู ๑๓ คน ลูกจ้างชั่วคราว ๑ คน  

4
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๓๔๘ |

"ไกล่เกลี่ย"

เมื่อมีความขัดแย้ง เราเองก็พยายามหาทางไกล่เกลี่ยและประนีประนอมให้ได้มากที่สุด
แต่หากไม่สำเร็จ เราเองก็ต้องสู้ตามที่พยานและหลักฐานมีเช่นกัน

มิฉะนั้น เราจะกลายเป็นคนผิดตลอดชีวิต ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดตามที่กล่าวอ้างเลย

ไม้อ่อน วิ่งสู่ ไม้แข็ง แบบการเปลี่ยนสถานะจากน้ำกลายเป็นน้ำแข็งนั่นเอง

8
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๓๔๙ |

"เมื่อเขียนถึงจึงไปหา"

...

เราจะได้พบกันอีก
บนปีกสวรรค์ชั้นฟ้า
มันอาจจะไกลสุดตา
แต่จักฝันหาถลาไป

ขอบคุณร่องรอยเขียนถึง
ความคิดคำนึงถึงได้
รับรู้ชีวิตจิตใจ
พบกันได้อย่าง ถาวร

...

(ตอบความคิดเห็นเป็นกวี ที่บันทึก บทกวี"เราจะพบกันอีกไหม" ของคุณ ถาวร)

8
0
ดร. จุฑารัตน์ นกแก้ว
เขียนเมื่อ

<iframe src="http://www.slideshare.net/slideshow/embed_code/15771330" width="479" height="511" frameborder="0" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no" style="border:1px solid #CCC;border-width:1px 1px 0;margin-bottom:5px" allowfullscreen webkitallowfullscreen mozallowfullscreen> </iframe> <div style="margin-bottom:5px"> <strong> <a href="http://www.slideshare.net/krupornpana55/is-15771330" title="หลักสูตร Is คำอธิบายม.ต้น" target="_blank">หลักสูตร Is คำอธิบายม.ต้น</a> </strong> from <strong><a href="http://www.slideshare.net/krupornpana55" target="_blank">krupornpana55</a></strong> </div>

1
0
เข้มแข็ง
เขียนเมื่อ




วันนี้จัดปชว. การวิจัยในงานสาธารณสุข โดย รศ. ดร.สัมมนา มูลสาร จากคณะเภสัช ม.อุบล  Mail. [email protected] โทร 0854195913

    เนื้อหาเป็นการทบทวนหลักการวิจัย ประเด็นจริยธรรม การเขียนโครงร่างวิจัย 

คำถามที่อยากรู้    ..จะเป็นวิจัยไหมนี่เรา..ก็มีหลักๆๆ ดังนี้(เดี๋ยวลืม)

ทำไมผู้ป่วยจึงอยู่ในโรงพยาบาลนานมากกว่า1เดือน

การบำบัดเพื่อเสริมสร้างการตระหนักรู้ในตนเองในผู้ป่วยจิตเภทใหม่หลังการบำบัดสูงกว่าผู้ป่วยเก่าหรือไม่

การพยาบาลผู้ป่วยยุ่งยากซับซ้อนตาม Care Map ช่วยให้คุณภาพการดูแลดีขึ้นอย่างไร

ประทับใจในอาจารย์ที่ช่วยให้ผู้เข้าประชุมรู้สึก อยากทำวิจัย และรู้สึกไม่ใช่เรื่องยาก..ที่สำคัญอาจารย์รับอ่านโครงร่างการวิจัยให้ด้วย...         

  เริ่มต้น อ่านบทความวิจัย ที่เกี่ยวกับเรื่องที่สนใจ...

   ทั้งนี้ ต้องจัดการกับงานที่ค้างอยู่ Case study ,บทความ,...

ขอบคุณ พี่ๆๆน้องคณะกรรมการCare Team F 20 ทุกท่านที่ช่วยกันทำงาน และที่แน่ๆๆเรามีงานทำต่อ นะจ๊ะ...


                  


5
0
หนูรี
เขียนเมื่อ

"ไกลเกินเอื้อม"

  • มีติดต่อมาบอก ต้องการกล้วยกล้วยแปรรูป
  • ครั้งละหนึ่งตัน มันเกือบสิบเท่าที่เราทำอยู่
  • โอ๊ะๆๆ มันไกลเกินกำลังจะเอื้อมคว้า
  • มิได้ดั่งโรงงานฯ เพียงทำกล้วยข้างบ้านก็เท่านั้น
  • หลักๆคนงานมีแค่สองคน ...ตา กะ ยาย 
  • ไว้ อนาคต จะขยาย ...ดีไหม 
  • บันทึกไว้ ...ว้าว ว้าว เล่น ๆ อาจจะเป็นจริงสักวัน
  • .....

13
9
เพชรน้ำหนึ่ง
เขียนเมื่อ

             -สรุปเรื่อง"ทรัพย์ในดิน"  "หวางหลุง" หนุ่มชาวนาผู้ยากไร้ แต่งงานกับ"โอเลน" สาวใช้ของตระกูลฮวง เรื่องนี้น่าจะแบ่งช่วงเวลาได้ 3 ช่วง คือ 

            ช่วงที่ 1 การเริ่มต้นชีวิตครอบครัว ที่ช่วยกันทำมาหากิน สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกัน สามารถซื้อหาที่นาเป็นของตนเอง ชีวิตมีความสุข....

            ช่วงที่ 2 เกิดภาวะข้าวยากหมากแพง ผู้คนล้มตายด้วยความหิวโหย แต่ครอบครัวของหวางหลุง ก็สามารถพ้นผ่านไปได้  

            ช่วงที่ 3 หลังจากผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความยากไร้ "ความมั่งคั่ง"ก็เิกิดขึ้น แต่!!!!!

                          -หาความสุขไม่ได้เลย 

                          -"โอเลน"จากไปด้วยความทรมาร 

                          -"หวางหลุง"มัวเมากับกามราคะ

                           - ลูกหลานทะเละเบาะแว้ง 

                       สุดท้าย..."วันหนึ่ง  หวางหลุง ได้ยินลูกชายทั้งสองพูดว่า "เราควรขายที่ดินบางแปลงเสีย แล้วเอาเงินมาแบ่งกันสองคน  เพียงได้ยินคำว่า "ขายที่ดิน"เท่านั้น หวางหลุงตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ...."อ้ายลูกระยำมึงจะขายที่ดินแล้วหรือ??" ชายทั้งสองช่วยกันพยุงผู้เป็นพ่อไว้ แล้วกล่าวว่า "เปล่า..เปล่า..เราจะไม่ีขายที่ดินหรอก...." น้ำตาของหวางหลุงแห้งกรังติดบนใบหน้าอันเหี่ยวย่น....บ่นพึมพำว่า"ถ้าขายที่ดินเมื่อไร เจ้าก็จะประสบวาระสุดท้ายเมื่อนั้น" ลูกชายทั้งสองช่วยกันประคองแขนพ่อคนละข้าง ปลอบโยนพ่อให้คลายความเสียใจ "วางใจเถอะพ่อ อย่างไร ๆ เราก็จะไม่ขายที่ดิน" แต่!!!! เหนือศรีษะของหวางหลุงนั้น ลูกชายทั้งสองก็ลอบสบสายตา และยิ้่มแก่กันอย่างมีความหมาย!!!!!! 

10
1
Ka-Poom
เขียนเมื่อ

จากการเดินทางสามชั่วโมง...จาก work shop R2R Fa ณ รามาการ์เดนท์

มุ่งหน้าสู่...

เครือข่าย R2R สสจ.ปทุมธานี จัดขึ้น ณ จังหวัดกาญจนบุรี

เป็นการเรียนรู้ท่ามกลางขุนเขา สายน้ำ และธรรมชาติ

...

9
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๓๕๐ |

"คำนิยม"

...
ทุกห้วงมหรรณพของชีวิต
ไม่ว่าเราจะลิขิตเองหรือไม่
หรือบางทีฟากฟ้าเองก็เป็นใจ
ให้เราอยู่ได้ใกล้ใครสักคน
...

...
ด้วยท่าทีแห่งความเขินอาย
ด้วยความละเมียดละไมในถ้อยคำ
ด้วยความคิดถึงที่ตอกย้ำ
ด้วยความรักที่รำพึงรำพันอย่างพอมี
...

เขียนคำนิยมกวีนิพนธ์ให้เพื่อนเสร็จจนได้
พยายามอย่างมากนะเนี่ย ;)...

9
2
พ.แจ่มจำรัส
เขียนเมื่อ

วรรคทองของบล็อกเกอร์

" ความสุขที่ไม่ยั่งยืน ความสุขฉาบฉวย หรือเปลือกความสุข ไม่มีเหตุผลใดที่เราจะต้องดิ้นรนไขว่คว้า หรือวิ่งไล่ไปตลอดชีวิต "
จากบันทึก หยุดวิ่งไล่ “ความสุข” กันเสียเถอะ ของ สมาน เขียว_ เมื่อ 4 วันที่แล้ว

12
2
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
เขียนเมื่อ

เขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์เหมือนกับเล่นเกมส์ปัญหาเชาว์ คนที่ชอบแก้ปัญหาแบบเส้นผมบังภูเขาจะชอบเขียนโปรแกรม

10
3
คุณมะเดื่อ
เขียนเมื่อ

ค่ำนี้ฟ้าแลบแปลบปลาบ  เสียงคำรามครืน ๆ  แต่ก็เอาแน่ไม่ได้ว่าฝนจะตกหรือไม่  ไม่ค่อยเชื่อฟ้าฝนแล้ว  หลอกกันประจำ

10
6
ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป
เขียนเมื่อ

นานๆจะผลิบานสักครั้ง แต่เมื่อใดที่ผลิบาน ก็สวยกว่าสิ่งใด


11
2
วราภรณ์
เขียนเมื่อ

"๕ มิถุนายน  วันข้าวและชาวนาแห่งชาติ"

ขอเป็นกำลังใจให้ "กระดูกสันหลังของชาติ" ทุกคน


11
2
พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..
เขียนเมื่อ

๐ ห่อนเห็นยุ่งยากนั้น           หนักหนา

 แต่คิดเห็นเป็นวิชา               ช่วยรู้

 จักช่วยเคี่ยวปัญา                ให้ยิ่ง ยวดแฮ

 ใดสบใดรบสู้                       ไป่ท้อแท้ถอย

 ๒๐.๑๓ น. : ๕ มิ.ย. ๕๖


5
0
noktalay
เขียนเมื่อ

วันนี้ได้ลูกศิษย์ใหม่เพิ่มจำนวน 10 คน เป็นนักเรียนโครงการ รร. อุปถัมภ์ ของสพฐ. เป็นเด็กๆ ที่มาสามจังหวัดค่ะ ครูดีใจแต่ขณะเดียวกันต้องปรับกระบวนการท่าเพื่อจะสอนเคมี นร.จำนวน 56 คนต่อห้อง มากสุดในประวัติศาสตร์การสอนเคมีในโรงเรียน

8
1
พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..
เขียนเมื่อ

อันชิงชังนินทาปรามาส 

 ไม่เหมือนสาด น้ำกรด รดหรอกหนา

 ควรอดทนอดกลั้นกิริยา 

 อย่าเสียท่าโกรธเขาเร่าร้อนเรา


 อันคำด่าถ้าไม่รับก็เท่านั้น

 ที่สำคัญมันจักย้อนไปยังเขา

 ถ้าว่าวิ่งเอาใจไปรับเอา

 มันก็เผารนให้ได้ทุกข์นะ

 ๒๑.๒๑ น. : ๕ มิ.ย. ๕๖


8
4
ลูกหมูเต้นระบำ
เขียนเมื่อ

The power of word :คำพูดเปลี่ยนแปลงโลก ผมดูแล้วประทับใจจริงๆ....พูดไม่ออก


10
3
พ.แจ่มจำรัส
เขียนเมื่อ

ตั้งใจจะถอด"บทเพลงแห่งภาวนา" ให้จบเสียที แต่ก็รูสึกง่วงมาก ขณะที่ฝนตกปรอยๆ ...การรู้สึกว่าง่วงเกิดขึ้นน้อยครั้งนัก จึงขอตัวไปพักผ่อนก่อน...นอนเอาแรงสู้กับวันพรุ่งนี้ต่อไป

11
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๓๕๓ |

"คือธงชัย"

...

อุปสรรคที่ขวางทางอยู่ตรงหน้า
เท่าภูเขาเหล่ากาก็ไม่หวั่น
หนึ่่งสมองสองมือถือโรมรัน
ใฝ่ประจัญต่อสู้เพื่ออยู่ยง

เมื่อนึกถึงความดีงามตามที่เป็น
ความร้อนเย็นหนาวเหน็บเก็บเป็นผง
จงเชื่อมั่นศรัทธาพาปลดปลง
สร้างจิตใจมั่นคงคือธงชัย

...

บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่

๕ มิถุนายน ๒๕๕๖

13
2
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท