ว่าด้วยEMS และประสบการณ์อันตื่นเต้น
วันนี้ได้รับแจ้งจากพี่หมออีกท่านซึ่งเป็นแพทย์เวร ว่ามีรถตกเขา รถพยาบาลและทีมต้องขึ้นไปช่วยและน่าจะมีหมอไปด้วย(ปกติอาจจะมีแต่พยาบาล)
เราออกจากรพ.เวลา15.30 ใช้เวลาเดินทาง20 นาทีก็ไปถึงที่เกิดเหตุ สภาพรถลักษณะลงมาจากเขาแล้วลื่นไหลลงไปในห้วย ลึกข้างถนนที่เลียบเขามา มองลงไปก็เห็นรถอยู่ในก้นห้วย มีเจ้าหน้าที่และชาวบ้านที่มาก่อนแล้วหลายท่าน
ได้แจ้งว่าทุกคนสามารถออกจากรถได้แล้ว มีผู้บาดเจ็บ 5 คน แล้วผมก็บพยาบาลก็ไต่ลงไปเพื่อตรวจประเมินอาการคนไข้ ทุกคนมีอาการอยู่ในระดับที่ปลอดภัย สัญญานชีพ และความรู้สึกตัวปกติ มี2 คนที่อาการมาก ต้องใช้เปลในการเคลื่อนย้าย
ความรู้สึกเมื่อลงไปในห้วยน้ำนั้นก็มีคนบอกว่าให้รีบขนย้ายเพราะว่าที่บนดอยต้นทางน้ำนั้นฝนตกหนักมากๆ กลัวว่าน้ำจะหลากลงมาแล้วพวกเราอาจจะโดนพัดไป ความรู้สึกและจินตานาการตอนนั้นก็เสียววาบๆขึ้นาทันที ความคิดนึกไปถึงน้ำตกที่พัดคนเมื่อหลายเดือนก่อนและน้ำที่ท่วมแถวปายเมื่อ2 ปีที่แล้ว สายตาก็ทั้งดูคนไข้ พร้อมๆกับมองไปที่ฝั่งข้างไ และต้นทางน้ำว่าถ้าน้ำมาจริงๆแล้วจะหนี่ไปทางใด หรือไปเกาะที่ไหนจึงจะวิ่งขึ้นได้ทัน
แต่ว่าขณะเดียวกันก็พยามเร่งเคลื่อนย้ายผู้ป่วยเปล 2 คน คนแรกเป็นคน USA น้ำหนังไม่มากจึงเคลื่อนย้ายขึ้นบริเวณนั้นได้ทันทีแม้ว่าจะชันมากก็ตาม(สูงประมาณ 7-8 เมตร) อีกคนอ้วนมาก ทีมเคลื่อนย้ายต้องช่วยกันยกเปล ไปที่ปลายทางนำต่อไปเพื่อหาบริเวณที่ไม่สูงมากและส่งผู้ป่วยขึ้นมาได้ง่ายขึ้น เราเดินไปตามห้วยประมาณ 150 เมตรก็พบตำแหน่งที่เหมาะสม จึงช่วยกันย้ายผู้ป่วยขึ้นมา
ระหว่างเดินทางนั้นผมให้พยาบาลขึ้นมากับรถพยาบาลขอเรา พร้อมผู้ป่วยอีกคนที่ดูอาการหนักที่สุด และต้องให้นำเกลือด้วยเพราะความดันโลหิตเริ่มต่ำลงและมีตัวซีด ให้ไปก่อน
ส่วนผมขึ้นมากับผู้ป่วยอีกคนที่นอนบนแปล และขนย้ายด้วยรถกระบะไม่มีหลังคา ระหว่างทางนั้นมีเรื่องน่าตื่นเต้นและทำให้ตกใจมากพอสมควรคือรถที่เรานั่งมากันนั้นหักหลับรถยนต์อีกคันที่สวนทางมาตรงทางโค้ง เกือบลงไหล่เขาและรถก็ไหลไปมาบนถนนหลายรอบที่เดียวกว่าที่รถจะทรงตัวได้ ทั้งคนไข้และหมอที่อยู่หลังรถก็ตื่นเต้นพอๆกันครับ หลังจากนั้นโชเฟอร์ของเราก็ขับรถช้าลง และก็ถึงรพ.ด้วยความปลอดภัย(และรู้สึกตื่นเต้นมากๆๆครับ)
เมื่อมาถึงรพ ก็ได้ช่วยพี่หมอเวรดูคนไข้ต่อจนเรียบร้อยดีพอสมควรจึงกลับบ้านครับ
สรุปคนไข้คนที่ 1 มีกระดูกเชิงกรานหัก ทำให้ความดันต่ำ และส่งตัวต่อไปเชียงใหม่ คนที่สอง มีแผลที่ศีรษะเล็กน้อย คนที่ 3กระดูกซี่โครงหัก 3 ซี่ โชคดีไม่มีเลือด ไม่มีลมในปอดครับ อีก 2 คนบาดเจ็เล็กน้อย.......
เป็นประสบการณ์ที่รู้สึกดีๆครับ ทั้งดีใจที่ได้ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวที่จะมาเที่ยวบ้านเราแล้วตกเขาลงไป ให้รอดปลอดภัยมาได้(ทั้งจากรถคลำและน้ำป่า) และเรื่องราวตื่นเต้นกับตนเองครับ kmsabai......
ความเห็น (6)
โอ้ ตื่นเต้นจริง ๆ ด้วย ต้องขอบคุณแทน คุณหมอ แล้วก็เจ้าหน้าที่ทุกคนแทนคนเจ็บด้วย มันเป็นบุญนะครับ
คุณแม่ของพี่ นั่งรถไปทำบุญที่ กาญจนบุรี ก็อุบัติเหตุ รถตกเขาเหมือนกัน แต่เสียชีวิต ตอนได้ข่าว นึกออกเลยว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง เพราะเราทำงานด้านนี้มาตลอด นึกภาพที่เกิดเหตุ นึกภาพที่ ER ที่ ร.พ.สังขละ ออกเลย นึกออกว่าหมอ พยาบาล กำลังทำอะไรกับแม่อยู่ อีก เดือน ต่อมา ที่ ER ร.พ.วาริน พี่เห็น ผู้หญิง ถูกรถชนเสียชีวิต ในกระเป๋าเงินมีรูปลูกสาวอายุประมาณ 18-19 ปี พี่ก็นึกออกเหมือนกันว่า ลูกสาวผู้หญิงตนนี้ จะรู้สึกอย่างไร จะเป็นอย่างไร ถ้ารู้ว่าแม่เสียชีวิต
สิ่งที่เราทำ มันเป็นบุญ ที่น้อยคนจะได้มีโอกาสทำได้
สวัสดีค่ะคุณหมอสุพัฒน์kmsabai
ตื่นเต้นจริงๆ ค่ะ โดยเฉพาะตอนที่รถที่คุณหมอนั่งมาด้วยเกือบจะเกิดอุบัติเหตุน่ะค่ะ
ดิฉันว่าถ้าคุณหมอผ่านประสบการณ์ช่วยคนไข้แบบนี้บ่อยๆ (แต่หวังว่าจะไม่เกิดบ่อย) แล้วควบคุมสติได้ดี จะได้เห็นอะไรๆ หลายอย่างเลยค่ะ
ดิฉันว่าอาชีพหมอจะเห็นวงจรวัฏสงสาร เห็นความไม่จริงแท้แน่นอนของโลกเป็นอย่างมากเลยนะคะ มีอะไรๆ มาเตือนสติได้ตลอด ถ้ารู้จักมองและรู้จักใช้ให้เกิดปัญญาธรรมน่ะค่ะ
สวัสดีครับพี่หมอจิ้น
- ครับเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นจริงครับ
- ขอแสดงความรู้สึกเสียใจย้อนหลังกับพี่ด้วยครับ
- ที่อยากเขียนเล่าเพราะว่ามันทำให้เรารู้สึกเกิดความกลัว เกิดความรู้สึกว่าเราอยู่ไม่ไกลจากสิ่งที่เรียกว่าความเจ็บป่วย และความตายครับ
- ขอบคุณพี่หมอจิ้นครับ.....
สวัสดีครับอาจารย์กมลวัลย์..
- เห็นด้วยครับ ผมคิดและรู้สึกว่าตนเองโชคดีมากๆเลยครับที่มีโอกาสได้มาทำงานตรงนี้
- ทำให้รู้สึกว่าเราได้ถูกขัดเกลาและเรียนรู้จากงานที่เราทำเป็นอย่างมากครับ
- และคาดหวังว่าจะได้พัฒนาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุ ตามวิถีแห่งการปฏิบัติ ครับ
- ขอบคุณอาจารย์มากๆครับ
สวัสดีครับพี่ยอดดอย
- คิดถึงเสมอๆนะครับ
- ใช่ครับอยู่ที่ รพ เราก็พยามบอกคนไข้และชาวบ้านเสมอๆ ครับ
- ขอบคุณพี่มากครับ
ดีใจด้วยค่ะ.ที่ทุกคนปลอดภัยดี ชื่นใจจังนะคะ..ที่โลกนี้ยังมีคนที่ทำงานอย่างทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจแบบไม่คิดถึงชีวิตอย่างนี้..ขอให้คุณพระคุ้มครองนะคะ..ขอบคุณค่ะ..
สวัสดีครับคุณครู
- ที่บ้านเราเป็นอย่างไรบ้างครับ
- บ้านผม พ่อหวานข้าวเสร็จหมดแล้วละครับ