เมื่อวานเป็นโชคดีมากๆที่ได้พบอ.จันทวรรณและอ.ธวัชชัย พร้อมๆกับที่มีกล้องคู่ใจแล้ว ตัวเองคิดถึงและเป็นห่วงอ.จันมากๆ เพราะทราบมาว่าแพ้ท้องอย่างมากต่อเนื่องกันมาตลอด 3 เดือน แถมเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาก็เกิดอาการท้องเสีย จนต้องมา admit ดูอาการที่โรงพยาบาล แต่วันนี้หายดีเป็นปกติแล้วและมาตรวจประจำตามประสาว่าที่คุณแม่
ต้องชื่นชมวิธีการที่อ.ธวัชชัยและอ.จันใช้ในการดูแลตัวเองตอนที่ท้องเสียติดๆกัน ได้ยินได้ฟังเรื่องเล่านี้แล้วก็ สงสัยเหมือนกันนะคะว่า อาจจะเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ว่าที่คุณแม่ของเราหายได้ในเวลาอันรวดเร็วจากอาการที่เป็นโดยไม่ต้องพึ่งพายาฆ่าเชื้อ คือท่านทั้งสองใช้ทั้งเกลือและน้ำผึ้งในการเสริมน้ำและแร่ธาตุ รวมทั้งล้างพิษไปด้วย อ.จันเธอกินเข้าไปสัก 2-3 เท่าของที่น่าจะใช้ ทำให้อิเล็คโตรไลต์ไม่เสียสมดุลเลย ตอนที่มานอนโรงพยาบาลเพื่อสังเกตอาการต่อ
ตัวเองเกรงใจที่จะติดตามถามไถ่อาการ เพราะเข้าใจว่าเวลาที่เรารู้สึกไม่ค่อยสบาย แบบที่เราเองก็ควบคุมแก้ไขไม่ได้ เราคงไม่ชอบให้ใครมาไถ่ถามมาก ทำให้ไม่ค่อยกล้าติดต่อไปถึงนัก จะถามผ่านว่าที่คุณพ่อ ก็ทราบว่ายุ่งสารพัดเรื่อง ทำให้รู้สึกเป็นห่วงและคิดถึงมาก พอมีโอกาสทราบว่าจะมาตรวจ ก็เลยต้องขอไปพบปะกันเสียหน่อย และเชื่อว่าคงมีชาว GotoKnow หลายๆคนที่รู้สึกเหมือนเรา ได้ขออนุมัติจากทั้ง 2 ท่านแล้วค่ะ ว่าจะขอรูปมาฝากพวกเราด้วย จึงเป็นที่มาของบันทึกนี้นี่เอง
อาจารย์ทั้งสองครับ ขออวยพรครับ
ขอบคุณทุกท่านมากครับ ตอนนี้ อ.จันอาการแพ้ท้องดีขึ้นมากทีเดียวครับ เมื่อเทียบกับสามเดือนที่แล้วครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยอย่างจริงจังค่ะ
อาจารย์ทั้งสองน่ารักจริง ชอบมากที่รูปด้านข้าง ของ อาจารย์ จันน่ะค่ะ
แล้วคุณพ่อแพ้ท้อง ด้วยมั้ยครับ
แอบมาส่งกำล้งใจด้วยครับ
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่โอ๋มากเลยค่ะ ที่ช่วยเป็นสื่อกลางในการถ่ายทอดเรื่องราวของอาจารย์ทั้ง 2 ท่าน
เพราะคอยติดตามข่าวคราวของ อ.จันทวรรณ เหมือนกันค่ะ วันนี้ เห็นภาพประกอบด้วย รู้สึกชื่นใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ ดูอ.จันทวรรณ ถึงแม้จะซูบเซียวไปหน่อย แต่แววตา ยังฉายแววแห่งความสุขให้เห็นเลยค่ะ
ฝากความระลึกถึงทั้ง 2 ท่าน ผ่านไปยังพี่โอ๋ ด้วยนะคะ
อ้อ วันนี้ g2k ทำกรอบสำหรับ comment แบบใหม่ ดูสะดวกดีค่ะ
ขอบคุณผู้พัฒนาระบบทั้ง 2 ท่านนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้กับทั้งสองท่านครับ