ได้พบท่านฤาษีหลงมาจากป่าเขาภาค 1

อ้าว!!! .. รู้ชื่อเราได้อย่างไรหว่า... อ้อ...ก็ป้ายบัตรแขวนคอเรานี่เองห้อยโตงเตงให้เขาเห็น จากนั้นจึงได้พูดคุยสนทนา สารทุกข์สุกดิบกันนานพอสมควร ผู้คนเริ่มหยุดดูและนั่งหยิบจับข้าวของที่วางไว้มาดูมาอ่านกันหนาตาขึ้น เดือดร้อนถึง รปภ. ต้องปรี่เข้ามาตั้งหลายคน คงจะสงสัยว่ามีอะไรกันผู้โดยสารเป็นลมหรือเปล่า หรือว่ามีใครนำวัตถุต้องสงสัยมาแอบวางไว้หรือเปล่าจึงมีไทยมุงมากขนาดนั้น

 

นั่งพักเหนื่อยหลังจากการเดินตรวจงานอยู่กลางชานชลาสถานีหัวลำโพง  ในตอนเช้ามืดมีผู้คนพลุกพล่านพอสมควร  <h5>หูแว่วได้ยินเสียงขลุ่ยบรรเลงเพลง”เขมรไทรโยค”</h5><h5> เอะ!!!…ผู้ใดนะมีอารมณ์สุนทรีตั้งแต่เช้าเชียว  </h5><h5>ชำเลืองสายตามองหาแหล่งที่มาของเสียงขลุ่ยอันไพเราะ  </h5><h5>อ๋อ..อยู่ตรงนั่นเอง  ระยะห่างจากเรานั่งประมาณ 50 เมตร  เห็นชายชรายืนนุ่งกางเกงขาสั้นแถมไม่ใส่เสื้อ  ผมขาว  แถมมีหนวดเคราสีขาวเต็มใบหน้าแทบมองไม่เห็นใบหน้า  ยืนเปล่าขลุ่ย  พร้อมออกลีลา  ท่าทางเล่นโยคะ  มีผู้คนสนใจหยุดดูอยู่ 4-5 คน </h5><h5>ผมไม่รอช้ารีบชวนลูกน้องปลี่เข้าไปหาทันที  เพราะสังสัยว่าแขกที่ไหนมาเปล่าขลุ่ยเรียกงูออกจากหม้อให้ดูกระมัง </h5><h5> เดินเข้าไปถึงจึงร้องอ๋อ…ไม่ใช่แขกที่ไหน  เป็นคนไทย 100 %เปล่าขลุ่ยไปร้องเพลงไป  และยังแนะนำตัวเอง  พร้อมโชว์  หลักฐานเพียบ  ซึ่งวางเรียงรายไว้บนผืนผ้าใบพลาสติกสีเขียวคล้ายผ้ากันฝน  มีสมุดบันทึกขนาดกระดาษฟุตสแกบ 1 เล่ม , สำเนาภาพถ่ายขนาด A4 หนาประมาณหนึ่งนิ้ว 1 เล่ม, รูปถ่ายต่างๆแปะติดไว้กับกระดาษ   และ "กฤตภาค" (ยืมมาจากบันทึกของน้อง  แก่นจัง มาใช้ประโยชน์หน่อยนะครับ) จากคอลัมนิสต์ ต่างๆ  อีก  3-4 แผ่น </h5><h5>ผมสนใจนั่งดู  หยิบสำเนาบัตรข้าราชการมาอ่านบ้าง  และเปิดสมุดบันทึกบ้าง </h5><h5>"น้องสมนึก..ช่วยเขียนบันทึกเป็นกำลังใจ  ลงในสมุดให้ด้วยนะครับว่า..ผมมาเยี่ยมที่หัวลำโพง" </h5><h5>อ้าว!!! ..  รู้ชื่อเราได้อย่างไรหว่า... อ้อ...ก็ป้ายบัตรแขวนคอเรานี่เองห้อยโตงเตงให้เขาเห็น  </h5><h5>จากนั้นจึงได้พูดคุยสนทนา  สารทุกข์สุกดิบกันนานพอสมควร  ผู้คนเริ่มหยุดดูและนั่งหยิบจับข้าวของที่วางไว้มาดูมาอ่านกันหนาตาขึ้น </h5><h5> เดือดร้อนถึง รปภ.  ต้องปรี่เข้ามาตั้งหลายคน  คงจะสงสัยว่ามีอะไรกันผู้โดยสารเป็นลมหรือเปล่า  หรือว่ามีใครนำวัตถุต้องสงสัยมาแอบวางไว้หรือเปล่าจึงมีไทยมุงมากขนาดนั้น </h5><h5>อ่านมาตั้งนานท่านคงสงสัยแล้วใช่ไหมครับว่าเขาผู้นั้นคือใคร?เขามาจากไหน?  และเขามีอะไรให้สนใจ?  </h5><h5>เชิญทุกท่านหาคำตอบได้ ที่นี่ ครับ  </h5><p> </p><p> </p><h5>   </h5><p> </p>

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ตามไปอ่านแล้วค่ะพี่สะ-มะ-นึ-กะ  ดีจังเลยเนอะได้มีโอกาสเจอฤาษีในกทม.เลยอ่ะค่ะ

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับคุณหนิง  คนสวยแห่ง มมส.

• เรื่องราวชีวิตของ อ.ชูชาติ พรหมพันธุ์ และครอบครัว ยังมีอะไรที่ผมได้รับรู้อีกเยอะมาก 
• เพราะว่าผมมีเวลาได้คุยและสัมผัสกับท่านเป็นเวลาถึงค่อนวัน ขณะที่ท่านรอขึ้นรถไฟต่อไป จ.กระบี่ บ้านเกิดของท่าน 
• โปรดรอติดตามอ่านตอนต่อไปนะครับ

ขอบคุณนะครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ครูอ้อยอ่านแล้วค่ะ...แหม..เข้าไปอ่านลิงค์แล้ว...เกือบลืมเข้ามาเขียนความคิดเห็นน่ะค่ะ

รออ่านบันทึกที่สองค่ะ..ยิ้มยิ้ม

[ย่ามแดง]

โชคดีจังครับได้เจอฤาษีด้วย....รู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับฤาษีท่านนี้....เล่าให้ฟังอีกนะครับ

[สะ-มะ-นึก]

• ขอบคุณ  คุณครูสิริพร กุ่ยกระโทก  มากนะครับที่ไม่ลืมมาทิ้งร่องรอยการอ่านบันทึกของคนที่น่าสงสาร
• กว่าจะเขียนบล๊อกได้แต่ละบล๊อกต้องนั่ง งม อยู่ตั้งนานแน๊ะครับ

 

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับ อาจารย์ ย่ามแดง

• จริงนะครับ..ตอนแรกผมคิดว่าคนบ้า  และถ้าห่มผ้าลายสีเหลือง-ดำ  ก็ใช่เลย  ครับ
• แต่เมื่อได้พูดคุย  ทักทาย รู้เลยว่าท่านเป็นคนล้นไปหน่อย  แต่ยังดีมีภรรยาท่านนั่งสังเกตการณ์ คอยส่งสัญญาณเตือนอยู่เป็นระยะครับ
• เดี๋ยวรออ่านต่อ ภาค 2  นะครับ  ขอบคุณครับ

[อ.ลูกหว้า]

•   สวัสดีค่ะ เห็นชื่อบันทึกแล้วงงๆค่ะ ว่ากรุงเทพฯมีฤาษีได้อย่างไร
• ดีจังเลยนะคะ ตามไปอ่านที่ลิ้งค์ไว้แล้ว
• ว่าแต่ทำไมคนนี้ถึง

     ตามเชียร์ไม่ห่างเลยนะคะ
• อิอิอิ...

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

เจอฤาษีแล้ว  ฝากแวะไปพบ (อนาคต) ล่ามไทย-เวียดนามด้วยนะคะเมื่อลูก(ตาบอด)จะมาเรียนภาษาเวียดนาม ( 1 )   ( 2 )   ( 3 )   และ ( 4 )  อิอิ

กำเอิงค่ะ

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับอาจารย์ อ.ลูกหว้า

• บันทึกภาพไว้หลายรายการแล้วครับที่หัวลำโพง  ตั้งแต่งานรับน้องบนรถไฟ ของ มหา'ลัยต่างๆ
• แต่ว่าตอนนี้ยังโหลดภาพออกจากมือถือไม่ได้สงสัยว่าสาย USB มีปัญหา  เช่นนั้นคงได้เห็นภาพฤาษีจริงๆนะครับ
• ภาพในลิ้งค์ หนวดเครายังไม่ยาวเท่าไหร่
• แต่ว่าป่านนี้ผู้โดยสารที่นั่งรถไฟไปโบกี้เดียวกับท่าน  อาการน่าเป็นห่วงครับ
• แม่ยกคนนี้ต้องตามเชียร์ครับ  กลัวเลิกเขียนบันทึกครับ

ขอบคุณมากครับ

[สะ-มะ-นึก]

• ไปมาแล้วนะครับคุณหนิง (4)
• วันนี้ท่านฤาษีนำภาพสามสาวเวียดนามให้ดู  เป็นภาพสามคนแม่ลูก  ดูแทบไม่ออกว่าใครแม่ ใครลูก  สวยเท่ากันหมด  สงสัยมีลูกตั้งแต่อายุ.....?

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามไปอ่านแล้วครับพี่นึก
• เก่งจัง
• เดี๋ยวมานะ
• ขอไปซ้อมเอาหัวทิ่มพื้นเป่าขลุ่ยก่อน
• ฮ่าๆๆๆ

[สะ-มะ-นึก]

• อย่าเอาหัวทิ่มลงบ่อนะ อ.ขจิต เดี๋ยวขลุ่ยไม่ดัง

ขอบคุณนะครับ

 

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

แสดงว่า หากผมไปแถวหัวลำโพงก็มีโอกาสได้เจอพี่สมนึก หรือเปล่าครับ??

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ไป กทม.

ช่วงหลังเดินทางด้วย เครื่องบินโลว์คอร์ส เพราะผมทราบเวลาประชุมที่แน่นอนในกรุงเทพ ราคาไม่แพงครับ

อาจจะสูงกว่าค่ารถทัวร์ รถไฟไปไม่มาก

 

[สะ-มะ-นึก]

• คุณเอกครับ...ถ้ามาถึงหัวลำโพงไม่เกินบ่ายโมงได้เจอแน่ครับ
• ถ้าต้องการพักผ่อนก่อนการประชุมก็ต้องจองตั๋วนอนนะครับ  รถจากสายเหนือถึง กทม.เช้ามีครับ  สอบถามเรื่องตั๋วหรือสำรองที่ โทร.1690 ครับ

[ดอกแก้ว]

ดีจัง นำเรื่องดีๆ มาเล่าสู่ฟัง...

หน่อยว่า คนเหล่านี้ มีชีวิตที่รื่นรมย์ และพอเพียง

และเป็นมิตรภาพสำหรับทุกคน

และทุกคนก็มีความสุข

แต่คนในสังคมทั่วไปจะรู้สึกแปลก

ถ้าหน่อยไป กทม. จะไปแวะเยี่ยมพี่ ที่หัวสำโพงคะ

หน่อยไป รถไฟ ประจำ เลยแหละ

และเพื่อนต่างประเทศก็รักรถไฟไทยมาก 

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับคุณดอกแก้ว

• ถูกต้องแล้วครับ  ดูแล้วมีมิตรภาพกับทุกคนทุกระดับทุกเชื้อชาติ
• ยินดีต้อนรับครับ..ที่หัวลำโพง

ขอบคุณครับ

[สะ-มะ-นึก]

• วันนี้ไปอยู่เวรตั้งแต่ตี 3  พึ่งกลับมาถึงบ้านยังง่วงอยู่ว่าจะบันทึกเรื่อง ได้พบท่านฤาษีหลงมาจากป่าเขาภาค 2   กรุณาอดใจรอสักนิด  นะครับ...ขอสักงีบก่อน 

[ขจิต ฝอยทอง]

• รออ่านภาคสองด้วยใจระทึก
• รออ่านๆๆๆๆ
• ขอบคุณครับผม

[สะ-มะ-นึก]

• ใจเย็นๆนะครับอาจารย์ขจิต
• กินมาม่าเสร็จแล้ว  อาบน้ำปะแป้ง  รอนะครับ
• ขอบคุณมากๆครับที่ยังติดตามผลงานเสมอมา