วันนี้ วันที่ 16 ธันวาคม 2548 ครับเข้างานตอนเวลา 10.00 น. ตรงเวลาแป๊ะ งานแรกที่ทำคือหาข่าว และของนำตัวอย่างสคริปต์ ที่ช่วยกันเขียนกับเพื่อนฝึกงาน เมื่อวานนี้ให้ดูครับ
ก๋วยเตี๋ยวตาบอดภาพ |
เสียง |
รถตู้จอดเล็กเปิดประตูลงมา ภาพคุณป้าสมนึกทำก๋วยเตี๋ยว (ภาพยืนคุยกับป้าสมนึก)
|
( ป้ายตามทางถนนหนทางต่าง ) เล็ก –โอ้ย หิว หิว หิว ป้าก๊วยเตี๋ยวชามเส้นเล็ก หมูเยอะๆ งอกเยอะๆ น้ำเยอะๆ เอาอร่อยๆนะป้า ( เล็กนั่งรอที่โต๊ะนั่งเคาะโต๊ะเป็นเด็กๆ แล้วทำหน้าตกใจ ) เล็ก – อ้าวป้าแล้วคนขายไปไหนเนี๊ยะ...ทำไมปล่อยให้ป้ามาทำก๋วยเตี๋ยวล่ะ แหม่...คนน้ำใจงามอย่างเราต้องไปช่วยพี่เค้าซะหน่อย เดี๋ยวคนขายมาต้องต่อว่าซะหน่อย...มาครับพี่ผมช่วย มองไม่เห็นจะทำก๋วยเตี๋ยวได้ไง ( ป้าคนขายตอบเล็ก ว่าพี่นี่แหละคนขาย ) เล็ก –หา.... อะไรนะป้ามองไม่เห็นแต่ทำก๋วยเตี๋ยวขาย... OS. นี่แหละครับคุณป้าสมนึก กัญญาเงิน อายุ 50ปี เจ้าของาร้านก๋วยเตี๋ยวตาบอดแห่งนี้ คุณป้าเล่าว่า แกขายก๋วยเตี๋ยวหาเลี้ยงตัวเองมากว่า 10 ปีแล้วครับ อยู่ตัวคนเดียว โดยพักอาศัยที่ร้านแห่งนี้ครับ ก็เป็นทั้งบ้านและร้านขายก๋วยเตี๋ยวในที่เดียวกัน เมื่อตอนเด็กๆ ป้าสมนึกไม่ได้ตาบอดครับ มองไม่เห็นเอาเมื่อตอน 6 ขวบ เริ่มจากเป็นโรคตาแดงครับ แล้วลุกลามทำให้ตาบอด ทำให้แกต้องมาวณิพกขายก๋วยเตี๋ยว สู้ชีวิตอย่างนี้แหละครับ เล็ก - ทำไมคุณป้าสมนึกตามองไม่เห็นแล้วต้องมาขายก๋วยเตี๋ยวล่ะครับ..... ยืนสัมภาษณ์ทั้งหมด - อ้าว....แล้วอย่างนี้ขั้นตอนในการเตรียมอุปกรณ์ขายก๋วยเตี๋ยวเตรียมเองหรือป่าว..มีใครมาช่วยมั๊ย - แล้วอย่างนี้เคยเกิดอุบัติเหตุตอนทำก๋วยเตี๋ยวบ้างหรือป่าว อย่างหยิบผิดหยิบถูก น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวลวก อะไรอย่างเนี๊ยะ เล็ก - พูดคุยกันซะเพลินจนลืมความหิว มา...ทำก๋วยเตี๋ยวกันเลย โชว์ให้คนตาดีๆอายไปเลย เริ่มเลยครับคุณป้าสมนึก ... ( ไฮไลท์การทำก๋วยเตี๋ยว – เล็กคุยสอบถามได้ตลอดดูจังหวะด้วย ) OS กว่าที่ป้าสมนึกจะมาขายก๋วยเตี๋ยว อย่างที่คุณผู้ชมเห็นนั้น ลำบากรากเลือดครับ คุณป้าต้องทดลองหาวิธีทำก๋วยเตี๋ยว ที่เหมาะสมกับตัวป้าอยู่นาน ถึงจะได้วิธีทำก๋วยเตี๋ยวที่คล่องแคล่วปลอดภัย ในทุกๆวัน ป้าสมนึกต้องตื่นตั่งแต่ตีห้าครับ เตรียมวัตถุดิบ ไม่ว่าจะต้มน้ำ เคี่ยวเนื้อให้เปี่อย เจียวกระเทียม จัดตำแหน่งวางของ รวมถึงตอนเก็บร้าน ล้างจาน คุณป้าสมนึกก็ทำเองหมด โดยไม่ต้องมีใครช่วยครับ เล็ก – เอาล่ะครับก๋วยเตี๋ยวฝีมือคุณป้าสมนึก มองไม่เห็น ทำให้ น่าทานจริงๆ อ้าว...หม่ำล่ะครับ..โอ้โหอร่อยครับคุณผู้ชม....สาธยายไป.... นั่งสัมภาษณ์ทั้งหมด เล็ก – ผมสังเกตดูนะครับ นานมั๊ยครับกว่าคล่องอย่างนี้ - เป็นคนจัดของทุกอย่างภายในร้านหมดเลยหรือป่าวครับ - แล้วเวลาลูกค้ามาทานกันเยอะๆงงบ้างมั๊ยครับ. - อีกอย่างที่ผมสงสัย แล้วเวลาทอนตังค์ล่ะครับ จำแบงค์ จำเหรียญทุกขนาดได้มั๊ยครับ... - ลูกค้าเยอะมั๊ยครับ มีลูกค้าต่างถิ่นมาแวะทานบ้างหรือป่าว วันนึงนี่ขายได้ประมาณกี่ชาม ( คิวเล็กซดปาดปาก / ชามเรียงกันเป็นแถว ) เล็ก – อร่อยครับสุดยอดอิ่มแล้วทำงานดีกว่า คุณผู้ชมครับเดี๋ยวผมจะลองปิดตาแล้วทำก๋วยเตี๋ยวแบบคุณป้าสมนึกบ้างดีกว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เดี๋ยวเล็กโชว์เอง.... ( ไฮไลท์เล็กปิดตาทำก๋วยเตี๋ยวเลอะเทอะไปหมดทำผิดทำถูก ) os ยังดีนะครับคุณเล็ก ที่ไม่โดนน้ำร้อนลวกเข้าให้ ก็มันไม่ใช่ง่ายๆนี่ ที่คนตาบอดจะสามารถหยิบจับ ทำก๋วยเตี๋ยวโดยที่ไม่หกเลอะเทอะ และนี่แหละครับร้านก๋วยเตี๋ยวตาบอดฝีมือคุณป้าสมนึกที่พิการทางสายตา ซึ่งก็ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตายังสามารถเลี้ยงชีพด้วยการขายก๋วยเตี๋ยว คนสายตาดีๆเห็นอย่างนี้แล้วก็น่าอายนะครับที่มัวแต่จะรอโชคชะตา ให้ชีวิตผ่านไปวันๆ ดูคุณป้าสมนึกเค้าเป็นตัวอย่างนี่ครับ......( พูดจบมีคนมาซื้อก๋วยเตี๋ยว ) |
สำหรับ งานอื่น ๆ ที่ทำนั้น ก็คือการเรียบเรียงเอกสารต่าง ๆ ซึ่งเป็นเอกสารเกี่ยวกับรายการ วาไรตี้ขี้สงสัย ซึ่งเป็นรายการเก่า เมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว นำมาอ่านและดูสคริปต์ อ่านแล้วได้ความรู้อะไรขึ้นเยอะเลยครับ และได้รับมอบหมายให้เขียนสโลแกนสปอนเซอร์รายการ ซึ่งจะเป็นของบริษัทไทยเบฟ ซึ่งผมก็ได้คิดสโลแกนไปหลายข้อความเหมือนกัน ส่วนว่าจะได้รับการพิจารณาหรือไม่นั้นก็ต้องติดตามต่อไปครับ
หลังจากนั้นได้เข้าไปดูการตัดต่อที่ห้องตัดต่อ ส่วนงานอื่น ๆ ที่ทำนั้นก็มีดังนี้
1.ส่งโทรสาร
2. ถ่ายเอกสาร
3. ติดต่อผู้ร่วมรายการ
ดีค่ะที่ส่งตัวอย่างมาให้ดู อ่านแล้วสงสัยอยู่ 1 คำ คือ ลากเลือด? เคยแต่ได้ยินว่า รากเลือด ซึ่งมักใช้กันในความหมายว่าการทำอะไรที่หนักหนาสาหัสจนแทบจะอาเจียร(ราก=อาเจียร)ออกมาเป็นเลือด
จะรออ่านรายละเอียดต่อไปค่ะ