ช่วงนี้แม้งานเราจะเยอะ คนก็น้อยไปสักนิด แต่พวกเราก็สนุกกันได้ สิ่งสำคัญก็คงเป็นเพราะพวกเรามีความสุขในการทำ ไม่ว่าจะอุปสรรคแค่ไหน ก็ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องกระจิบกระจ้อยร่อยซะจริง
ช่วงนี้ผู้เขียนก็วุ่นวานกับการเตรียมน้ำยา ฯ แต่ผู้เขียนก็มีความสุขค่ะ เหมือนเราได้ทดลองอะไรอยู่เรื่อย ปรับและเปลี่ยนแปลงสูตรไปเรื่อย แม้จะต้องขึ้น ๆ ลง ๆ เพื่อจะทดลองเตรียมน้ำยาสูตรต่าง ๆ และปรึกษาพี่อนุชาก็ตาม และมีข่าวดีอยู่อย่างนั่นคือน้ำยาสูตร BUN สำหรับเครื่อง CX-3 โครงการนายดำกับพี่อนุชา สำมะเร็จเรียบร้อยเครื่องสามารถ Run ได้ ที่เหลือก็รอนายดำกลับมาจัดการต่อแล้วกัน...
สองวันก่อนอ.ประสิทธิ์ ก็สอนการคำนวณสารเคมีต่าง ๆ เพื่อ "กำจัดจุดอ่อน" ของผู้เขียนนั่นเอง ซึ่งผู้เขียนก็สนุกในการเรียนรู้ และก็รู้ว่ามันไม่ได้ยากสสสส์ อะไรเลย แต่อย่าเตรียมแบบซับและซ้อนก็แล้วกัน ซึ่งจริง ๆ แล้วบันทึกนี้ผู้เขียนตั้งใจว่าจะเขียนตั้งแต่สองวันก่อนแล้วเชียว
อะไรที่ทำให้ผู้เขียนไม่เบื่อ ลองสูตรน้ำยา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เดินขึ้นลงรอบแล้วรอบเล่า ทำงานวิจัยเบียดกับงานประจำได้ นั่นเพราะเรามี "ความสุข" ในการเรียนรู้ มีความสุขในการทำงาน สิ่งเหล่านี้มันคือ "พลัง" ที่ทำให้เรา"สามารถ"ทำอะไรได้หลายอย่างพร้อมกันนั่นเอง...ว่าแต่ ที่เราคิด ถูกหรือผิดกันนี่ !!!เอาเป็นว่า ไม่ฟันธงดีกว่า.....
เพราะด้วยมุมคิดแบบนี้แหละ จึงขอเชิญคุณศิริ ไปเป็นหนึ่งในผู้ที่จะแบ่งปันประสบการณ์ปิ้งแว็ป ในงานเปิดตัว Patho OTOP3 นะคะ รายละเอียดจะโทรไปคุยค่ะ