แม้วันนี้จะเป็นวันที่ชีวิตแสนจะยุ่งเหยิงวุ่นวาย แต่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ความรู้เกี่ยวกับ KM เริ่มบังเกิดขึ้นในสมองน้อยๆ ที่มีรอยหยักตื้นแสนตื้นนี้ คุณฝน ธันยพร คุณแม่คนเก่ง ได้มาช่วยทำให้เราเข้าใจKMมากขึ้น จากเดิมคิดว่า โห! มันคืออะไรเนี่ยะ ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย มันเป็นทฤษฎีหรือเป็นกระบวนการที่ยากจัง ฟังดูแล้วงงดีเนอะ แต่พอได้ฟังที่คุณฝนอธิบายก็พอเห็นภาพชัดขึ้น แม้จะยังไม่กระจ่างแจ้งแจ่มแจ๋วก็คิดว่าถ้าอ่านเอกสารที่ได้รับแจกมาคงจะชัดขึ้นเยอะ
ได้รู้จักโมเดลปลาทู และได้รู้จักคุณอำนวย คุณเอื้อ คุณลิขิต คุณกิจ คุณประสาน และคุณอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้ KM ไม่เป็น MK อีกต่อไป ในการทำวิจัยโครงการพัฒนาเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนฯ ขณะนี้ฉันกำลังสวมหมวกเป็นคุณอำนวยอยู่ และเป็นคุณลิขิตด้วยบางครั้ง แต่ถ้าต้องเป็นคุณประสานเนี่ยะ เห็นจะแย่ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ประสาน แต่กลายเป็นประสารไปน่ะสิ (ประสาร แปลว่า ทำให้แยกออกจากกัน)
สิ่งหนึ่งที่ได้นอกเหนือจากความรู้เกี่ยวกับ KM คือการได้เห็นความทุ่มเทในการทำงานของเพื่อนร่วมทีม ที่อุตส่าห์เดินทางไกลมาจากนครปฐม เพียงเพื่อมาพูดเพียง ชั่วโมงกว่าๆ ความรู้ที่เดินทางมาหาเราเป็นความรู้ที่เปี่ยมไปด้วยน้ำใจจริงๆ รู้สึกผิดนิดๆ ที่ไม่ได้อยู่ฟังคุณครูตลอด แอบแวบไปทำธุระของตัวเอง แต่ครูก็ยังน่ารักอุตส่าห์โทรมาหาหลังจากประชุมเสร็จ ถามเรื่องประเด็นที่เราสงสัย ทั้งๆ ที่เราเกือบลืมไปแล้ว ขอบคุณจริงๆ
ความรู้เดินทางด้วยหวังดี เพียงเพื่อนำสิ่งที่มีถ่ายทอดให้
เมื่อได้รับแรกรู้อิ่มเอมใจ รู้ยิ่งใหญ่คือรู้ให้รู้แบ่งปัน
เต็มใจที่จะให้ แม้ไม่มากก็ยังดี
หากการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นนี้ มีเพื่อนร่วมทางไปด้วยกัน
แหมทำเป็นคมคำ เอาเป็นว่าไม่ต้องเกรงใจนะเจ้าคะ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันต่อเรื่อง SECI Model ที่ค้างไว้ค่ะ ไม่ต้องกังวลค่ะเอาไว้จะหาเรื่องไปเที่ยวชะอำอีก อิอิ
รู้ก็รู้เรียนร่ำ.....มากไป
รู้สิ่งที่อยู่ไกล......ไปเพื่อ?
รู้มากต่างรู้น้อยไฉน......ควรบอก
รู้ว่าเธอออกไปเพื่อ......แสวงหาสิ่งรู้
ผมให้กำลังใจทั้งน้ำฝนและกลุ่มอาจารย์ศิลปากรที่ร่วมกันเรียนรู้
ในวันที่ 25 ที่บางเจ้าฉ่าอ่างทอง ผมกำลังคิดว่า วันนั้นเองเราจะพูดคุย concept เรื่องนี้กันครับ
เราเรียนรู้ร่วมกันครับ
KM คือปลากระป๋องครับ จะกินไม่ได้ถ้าไม่เปิดมัน (เปิดประเด็นคือปัญหา) การมีความรู้ที่จะเปิดมันจึงเป็นสิ่งหนึ่งที่ควรคำนึง เปิดได้จะกินอย่างไร? การมีปัญญาที่จะกินมันจึงเป็นสิ่งที่ควรคำนึงอีก กินอย่างไรอร่อยที่สุด? หลายคนมีวิธีกินต่างกันในเวลาต่างกัน จึงได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ในและนอกองค์กร ถึงวิธีกินปลากระป๋องยี่ห้อต่างๆกัน (ประเด็นต่างกัน)ให้อร่อยอย่างไร นั่งฟัง ยืนฟัง นอนฟัง อาจารย์หลายท่านทำให้รู้สึกว่าจะเน้นเรื่องการเรียนรู้มาก่อน KM เป็นผลพลอยได้ เน้นคนในองค์กรมีความรู้(แลกเปลี่ยนความรู้กันเป็นเครือข่ายระดับโลก) มีปัญญา มีสติ เป็นคนดี แล้วองค์กรจะไปรอดเอง..."โง้ง งง"
**ปล.อย่าลืมบะหมีกึ่งสำเร็จรูป(...)ด้วยนะครับอยู่คู่ปลากระป๋องมาเนินนาน -_-" จากเด็กหอคนยาก **