เมื่อความรู้เดินทาง


แม้วันนี้จะเป็นวันที่ชีวิตแสนจะยุ่งเหยิงวุ่นวาย แต่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ความรู้เกี่ยวกับ KM เริ่มบังเกิดขึ้นในสมองน้อยๆ ที่มีรอยหยักตื้นแสนตื้นนี้ คุณฝน ธันยพร คุณแม่คนเก่ง ได้มาช่วยทำให้เราเข้าใจKMมากขึ้น จากเดิมคิดว่า โห! มันคืออะไรเนี่ยะ ทำไมต้องไปยุ่งกับมันด้วย มันเป็นทฤษฎีหรือเป็นกระบวนการที่ยากจัง ฟังดูแล้วงงดีเนอะ แต่พอได้ฟังที่คุณฝนอธิบายก็พอเห็นภาพชัดขึ้น แม้จะยังไม่กระจ่างแจ้งแจ่มแจ๋วก็คิดว่าถ้าอ่านเอกสารที่ได้รับแจกมาคงจะชัดขึ้นเยอะ

ได้รู้จักโมเดลปลาทู และได้รู้จักคุณอำนวย คุณเอื้อ คุณลิขิต คุณกิจ คุณประสาน และคุณอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้ KM ไม่เป็น MK อีกต่อไป ในการทำวิจัยโครงการพัฒนาเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนฯ ขณะนี้ฉันกำลังสวมหมวกเป็นคุณอำนวยอยู่ และเป็นคุณลิขิตด้วยบางครั้ง แต่ถ้าต้องเป็นคุณประสานเนี่ยะ เห็นจะแย่ เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ประสาน แต่กลายเป็นประสารไปน่ะสิ (ประสาร แปลว่า ทำให้แยกออกจากกัน)

สิ่งหนึ่งที่ได้นอกเหนือจากความรู้เกี่ยวกับ KM คือการได้เห็นความทุ่มเทในการทำงานของเพื่อนร่วมทีม ที่อุตส่าห์เดินทางไกลมาจากนครปฐม เพียงเพื่อมาพูดเพียง ชั่วโมงกว่าๆ ความรู้ที่เดินทางมาหาเราเป็นความรู้ที่เปี่ยมไปด้วยน้ำใจจริงๆ รู้สึกผิดนิดๆ ที่ไม่ได้อยู่ฟังคุณครูตลอด แอบแวบไปทำธุระของตัวเอง แต่ครูก็ยังน่ารักอุตส่าห์โทรมาหาหลังจากประชุมเสร็จ ถามเรื่องประเด็นที่เราสงสัย ทั้งๆ ที่เราเกือบลืมไปแล้ว ขอบคุณจริงๆ

    ความรู้เดินทางด้วยหวังดี            เพียงเพื่อนำสิ่งที่มีถ่ายทอดให้

    เมื่อได้รับแรกรู้อิ่มเอมใจ             รู้ยิ่งใหญ่คือรู้ให้รู้แบ่งปัน

คำสำคัญ (Tags): #km
หมายเลขบันทึก: 97109เขียนเมื่อ 19 พฤษภาคม 2007 00:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เต็มใจที่จะให้                     แม้ไม่มากก็ยังดี

หากการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นนี้   มีเพื่อนร่วมทางไปด้วยกัน

แหมทำเป็นคมคำ เอาเป็นว่าไม่ต้องเกรงใจนะเจ้าคะ เดี๋ยวเราค่อยคุยกันต่อเรื่อง SECI Model ที่ค้างไว้ค่ะ ไม่ต้องกังวลค่ะเอาไว้จะหาเรื่องไปเที่ยวชะอำอีก อิอิ

รู้ก็รู้เรียนร่ำ.....มากไป

รู้สิ่งที่อยู่ไกล......ไปเพื่อ?

รู้มากต่างรู้น้อยไฉน......ควรบอก

รู้ว่าเธอออกไปเพื่อ......แสวงหาสิ่งรู้

 

 

ผมให้กำลังใจทั้งน้ำฝนและกลุ่มอาจารย์ศิลปากรที่ร่วมกันเรียนรู้

ในวันที่ 25 ที่บางเจ้าฉ่าอ่างทอง ผมกำลังคิดว่า วันนั้นเองเราจะพูดคุย concept เรื่องนี้กันครับ

เราเรียนรู้ร่วมกันครับ

KM คือปลากระป๋องครับ จะกินไม่ได้ถ้าไม่เปิดมัน (เปิดประเด็นคือปัญหา) การมีความรู้ที่จะเปิดมันจึงเป็นสิ่งหนึ่งที่ควรคำนึง เปิดได้จะกินอย่างไร? การมีปัญญาที่จะกินมันจึงเป็นสิ่งที่ควรคำนึงอีก กินอย่างไรอร่อยที่สุด? หลายคนมีวิธีกินต่างกันในเวลาต่างกัน จึงได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ในและนอกองค์กร ถึงวิธีกินปลากระป๋องยี่ห้อต่างๆกัน (ประเด็นต่างกัน)ให้อร่อยอย่างไร นั่งฟัง ยืนฟัง นอนฟัง อาจารย์หลายท่านทำให้รู้สึกว่าจะเน้นเรื่องการเรียนรู้มาก่อน KM เป็นผลพลอยได้ เน้นคนในองค์กรมีความรู้(แลกเปลี่ยนความรู้กันเป็นเครือข่ายระดับโลก) มีปัญญา มีสติ เป็นคนดี แล้วองค์กรจะไปรอดเอง..."โง้ง งง"

**ปล.อย่าลืมบะหมีกึ่งสำเร็จรูป(...)ด้วยนะครับอยู่คู่ปลากระป๋องมาเนินนาน -_-" จากเด็กหอคนยาก **

ดีใจจังที่ได้เป็น คุณสะพาน  ให้น้องๆได้พบพานความแปลกใหม่ในชีวิต แต่หนทางแบบนี้มันเหนื่อยนิดนึง แต่เชื่อพี่เหอะว่า ไม่ต้องหวังว่าปลายทางคือความสวยงามหรือเปล่า สองข้างทางอย่างที่ไผ่มันว่าไว้ มันช่างสวยงามนักแล
  • KM ไม่ทำไม่รู้......เหมือนกับเด่นดอกประดู่ว่า...ไม่ลองไม่รู้
  • ใช้ KM แล้วจะเหมือนได้ไป MK อร่อยอย่างมีคุณค่า....ไม่ได้ค่าประชาสัมพันธ์แต่อย่างใดนะครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท