อย่ากลัว.....ในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
ในการอบรมที่ยาวนาน และไม่เห็นว่า.....จะจบลงได้ง่ายๆ เนื่องจากว่า เป็นการขยายผลที่ต้องนำไปปฏิบัติในการจัดการเรียนรู้ ซึ่งเสมือนเป็น two in one ที่จะต้องนำไปปฏิบัติในการจัดการเรียนของตนเอง และจะต้องเป็นตัวกลางที่นำเพื่อนๆในกลุ่มและในโรงเรียน ให้ปฏิบัติไปในแนวทางเดียวกัน ให้บรรลุในสิ่งที่ทางราชการมีนโยบาย
ถือว่า.....เป็นหน้าที่ที่สำคัญที่ต้องรับผิดชอบ และปฏิบัติอย่างเคร่งครัด เพื่อให้บรรลุวัตถุประเสงค์ของการกระจายอำนาจในครั้งนี้....
|
ในภาคบ่าย ทางศูนย์การอบรม ได้ปล่อยให้ทีมงานของแต่ละโรงเรียนได้ร่วมมือ ร่วมใจในการผสานความเข้าใจ ที่จะขับเคลื่อนต่อไปอย่างเร่งด่วน <h5>แต่ก็มีเพียง….จำนวนน้อยนิดเท่านั้น ที่เข้าใจ และสามารถปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง เนื่องจาก เวลา ที่มีเพียงน้อยนิด ประกอบกับ ภารกิจที่ต้องปฏิบัติไปในแนวเดียวกัน มีมากมาย ก็ไม่สามารถที่จะปลดปล่อย หรือละวางลงได้ </h5><h5>ในภาคบ่ายแก่ๆ จึงมีเพื่อนครูต่างโรงเรียน มานั่งใกล้ๆ ครูอ้อย และรำพึงรำพันว่า……จะกลับไปสอนเพื่อนได้ไหมนี่ ตัวเองยังไม่เข้าใจเลย….</h5><h5>ครูอ้อยได้ยินแล้วก็…ใจหาย และก็เข้าใจถึงความรู้สึกนี้ดี มีหลายๆคนที่พยายามเข้าใจ และพยายามปฏิบัติในสิ่งนโยบายเร่งรัดมา </h5><h5>จะมีใครสักกี่คน ที่เข้าใจและปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง </h5><h5>ครูอ้อยก็เลยปลอบใจเพื่อนว่า…..อย่ากลัว....ในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ไม่รู้ว่า…เพื่อนจะทำใจได้บ้างหรือเปล่ากับการปลอบใจในครั้งนี้</h5>
ความเห็น (14)
- กลัว กับ ประหม่า หรือขาดความมั่นใจ หรือเปล่าครับ
- สำหรับผม กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น คาดเดายากจัง ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร ในเมื่อทำดีที่สุดแล้ว
- รูปของคุณจ๊อดใหญ่มาก จนทำให้บันทึกของครูอ้อยหล่นลงไปอยู่ข้างล่างเลยค่ะ
- ตกกะใจ..คิดว่า..บันทึกหาย
อิอิ
ขอบคุณค่ะ
- ลืมย่อรูปก่อนครับ
- ยืมของเพื่อนๆมาใช้ ไม่ทันได้สังเกตขนาดของรูปก่อนใส่บันทึก
- ผมก็ตกใจเหมือนกัน....เสียใจที่ทำบันทึกตกกรอบ
- ไม่เป็นไร รูปใหญ่ได้รับความรู้สึกที่ดีนะคะ
- เพื่อนๆมีภาพสวยเยอะดีเนอะ
- ว่างๆจะก็อปไปให้หมดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
รูปฝนตกสุดยอดเลย คุณอ้อยยิ้มใหญ่เลยค่ะ ฮิๆๆ
ครูอ้อยขา
- ที่เพื่อนๆวิตกนั่นแสดงถึงความตั้งใจจริง มีความรับผิดชอบสูงเหลือเกินค่ะเพราะไม่ใช่แค่คิดว่าจะเอาไปใช้เท่านั้น..ยังคาดการณ์ถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดจากผลการกระทำด้วย....สุดยอดค่ะ....ขอปรบมือให้ค่ะ....
- ให้กำลังใจค่ะ...ครั้งแรกไม่ได้ผลก็มีครั้งที่ 2 , 3, ....ไปเรื่อยๆ...ต้องสำเร็จซีน่า...เพื่อนของ"ครูอ้อย"...คนเก่งของคุณติ๋วซะอย่าง...
สวัสดีค่ะคุณพี่...sasinanda
- ครูอ้อยดีใจและมีความสุขค่ะที่ได้ทำงานตามกำลังและความสามารถที่มีอยู่
- จะพยายามไปให้ถึงในจุดที่อยากจะไปค่ะคุณพี่
ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจ
สวัสดีค่ะคุณติ๋ว..คนเก่งของครูอ้อย..นาง กฤษณา สำเร็จ
- คงเป็นอย่างนั้นค่ะ เพื่อนๆคงต้องการความช่วยเหลือ ประกอบกับไม่มีความมั่นใจ
- จริงๆแล้วพูดอย่างไรก็พูดได้ แต่พูดให้คนเข้าใจอย่างเรา แต่เราก็ยังไม่เข้าใจดีพอเลย
- ครูอ้อยก็เลยแนะนำ...ให้พูดเท่าที่เรารู้ ก็คงจะพอเพียงแล้วใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม....อิอิ.....และกำลังใจ
- เดิมก็เริ่มจากที่เรารู้นี่แหละค่ะ....อ่านบ่อยๆ...อ่านเพิ่มเติม....รอบหลังๆจะรู้มากขึ้นๆ.....ความคิดจะแตกยอดไปเรื่อยๆ.....จากรอบแรกๆค่ะ....แล้วอีกหน่อยก็จะกลายเป็นคิดเรื่องนั้นได้เองเลย...
- อุ๊ย! ...เผลอไป...สอนจรเข้ให้ว่ายน้ำได้ไงคะเนี่ย...ครูอ้อยของคุณติ๋วเก่งอยู่แล้วค่ะ...cheer!........
คุณติ๋วเพื่อนรัก...นาง กฤษณา สำเร็จ
- ไม่ต้องมาคิดว่าสอนจระเข้หรอกค่ะ...เพราะจระเข้ตัวนี้ว่ายน้ำยังไม่คล่องค่ะ...ยังต้องให้จระเข้ที่เก่งกว่า...ช่วยลากจูงไปด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ มาจูงบ่อยๆนะคะ
- ครูอ้อย ครับ
- ....
- ความกลัว ฉุดลากเราถอยหลัง
- ความไม่กล้า ฉุดรั้งให้เราอยู่กับที่
- ....
สวัสดีค่ะคุณ..แผ่นดิน
- ดีจัง...กับคำว่า...ความกลัวฉุดเราให้ถอยหลัง ความไม่กล้า ทำให้เราอยู่กับที่
- จะจำนำไปใช้ค่ะ.....ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณติ๋ว
- ครูอ้อยอยากพูดเก่งๆแบบคุณติ๋ว
- อยากคิดเก่งๆแบบคุณไมโต
- อยากคิดอะไรได้รอบด้านแบบครูบาสุทธินันท์
- อยากทำอะไรที่มี่ประโยชน์แบบดร.กะปุ๋ม
อยากอะไรอีกหลายๆอย่างๆ นั่นเป็นเพียงแต่อยาก สุดท้ายก็เป็นได้แค่...ครูอ้อยค่ะ