ทำ ทั้งๆที่รู้

เคยเขียนบทความ รู้ แต่ไม่ทำ  ปรากฎว่าเป็นบทความที่มีคนอ่านมากที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา  รู้สึกว่ามันยังขาดอะไรไปสักอย่าง  นึกจะเขียนเรื่อง ทำ ทั้งๆที่รู้  อีกตอนหนึ่ง  เพิ่งมีอารมณ์เขียนเอาวันนี้

        รู้ แต่ไม่ทำ  เขียนขึ้นเพราะมีความรู้สึกว่า  คนเรา ( รวมทั้งตัวเองด้วย ) ประหลาดดี  อยากรู้  ชอบศึกษาเรื่องราวต่างๆ  อ่านหนังสือ  เข้าอบรมสัมนาค้นบทความตามเว็ปไซต์ต่างๆ  แม้กระทั่งยอมเรียนปริญญาโท เอก  แต่ไม่ยักปฏิบัติ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการออกกำลังกาย  ยังมีเรื่องอื่นๆอีกมาก เช่นนอนดึกไม่ดี  แต่ก็ยังนอนดึกกันอยู่  โดยเฉพาะ blogger หลายๆคน ( ตัวเอง ด้วยเป็นครั้งคราว  แต่เริ่มนอนเร็วขึ้นแล้ว )

        มาคิดๆดูถ้าไม่เขียนเรื่องนี้ก็ไม่ครบเครื่อง เหมือนทำงานไม่เสร็จ  ยังมีอะไรค้างคาใจอยู่  เพราะบางเรื่องก็รู้ๆกันอยู่  แต่ไม่ยอมทำ  บางเรื่องก็ทำ  ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ดี

        สังเกตดู  อะไรที่มันดี  มักจะทำยาก  แค่ศีลห้า  ฟังจนพูดบาลีได้  แปลได้  เข้าใจดี  นั่งพนมมือแต้  แต่ไม่ยักกะทำ  การออกกำลังกายก็เหมือนกัน  ใครๆก็รู้ว่าดี  แต่ก็ออกกำลังกายกันค่อนข้างน้อย  การจัดการขยะก็เหมือนกัน  การคัดแยกขยะ  นำเอาของขายได้ไปขาย  แยกเอาเศษอาหาร  เศษผักเศษผลไม้  กิ่งไม้ใบหญ้ามาทำเป็นปุ๋ยหมัก  การจ่ายค่าธรรมเนียมขยะมูลฝอย  ก็รู้ๆกันอยู่ว่าดี  แต่ไม่ยอมทำ  เลยสรุปเอาว่าอะไรที่ดีๆ  คนเราไม่ค่อยชอบทำ  รู้สึกมันยากเหลือเกินที่จะทำ

        ลองมาดูไอ้ที่ไม่ดีดูมั่ง  อบายมุขทั้งหลาย  กินเหล้า  เล่นการพนัน  เที่ยวกลางคืน ฯ  ก็รู้ๆกันว่ามันไม่ดี  แต่ไม่เห็นต้องสั่งต้องสอนเลย  ดูแป๊บเดียวทำได้เลย  ( การพนัน  มีตังก็เล่นเป็นเล่นได้เลย  ไม่ต้องสั่งไม่ต้องสอนกันให้ปากเปียกปากแฉะ กินเหล้าก็เหมือนกัน ไม่เห็นต้องร่ำต้องเรียนกันเลย  สงสัยจะกินเป็นตั้งแต่เกิด )  ต้องเดือดร้อนเอาเงินมารณรงค์ เมาไม่ขับ  จนคนที่ทำงานด้านนี้ถูกคนเมาชนจนเกือบไป

        ที่เขียนเรื่องนี้ก็อย่าคิดว่าคนเขียนเป็นคนดี  รู้ แล้วก็ทำ  หรือรู้ว่าอะไรไม่ดีก็ไม่ทำเลยนะครับ  ก็ปุถุชน  คุ้มดีคุ้มร้าย  ไม่อยากเล่าให้ฟังหรอกว่ายังมีอะไรที่ไม่ดี  แต่ยังทำอยู่ ( ยังอีกเยอะเหมือนกัน )  ยังมีเรื่องดีๆที่รู้อยู่เต็มอก  แต่ก็ยังไม่ได้ทำ ( เยอะเหมือนกัน )   แต่พอได้คิดก็พยายามทำอยู่

        เรื่องที่รู้ว่าดีๆ  ที่พยายามทำ  พอจะได้เรื่องได้ราวมั่งก็มีเรื่องการออกกำลังกาย  การเอาใจคนที่บ้าน  พยายามจะไม่ขัดใจ  ตั้งอกตั้งใจทำงาน  ช่วยเหลือผู้อื่น  การพูดจาให้เพราะขึ้น ( ด่าน้อยลง อันนี้ยากหน่อย แต่ก็พยายามอยู่ )

        ส่วนไอ้ที่ไม่ดีที่คิดได้แล้วเลิกไปก็มี กินเหล้า สูบบุหรี่  ใช้เงินฟุ่มเฟือย เที่ยวกลางคืน ( นานๆก็ไปฟังเพลงกับเพื่อนๆบ้าง  งานในหน้าที่น่ะครับ  แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ  )   ไอ้ที่ไม่พูดถึงก็แปลว่ายังทำอยู่

        ที่พยายามทำอยู่ก็มีพยายามนอนเร็วขึ้น  เลื่อนจากตีหนึ่ง  มาเป็นเที่ยงคืนได้แล้ว  กำลังเลื่อนมาเป็นห้าทุ่มห้าสิบนาที  แล้วเป็นห้าทุ่มสี่สิบนามี  แล้วก็เป็นห้าทุ่มครึ่ง........

        หอมปากหอมคอแล้วนะครับ  รู้สึกโล่งอกไปเยอะเลย  ก็มีเรื่องฝากเพื่อนๆ blogger  ( บางคนเท่านั้น  คนที่ทำอยู่แล้วไม่ต้องสะดุ้งหรอกครับ )  ที่ยังไม่ออกกำลังกาย  น้ำหนักตัวเกินเกณฑ์มาตรฐาน  และที่ยังนอนดึกๆอยู่แล้วการพักผ่อนไม่เพียงพอ  ยังไงๆก็เริ่มออกกำลังกาย  ลดน้ำหนักตัว  เลิกนอนดึก  พักผ่อนให้เพียงพอ  สุขภาพจะได้ดี  อยู่อ่าน blog เขียน blog  กันนานๆ  ที่ทักมาก็เพราะเป็นห่วงน่ะครับ  อย่าโกรธอย่าเคืองกันเลย  ใครอ่่านแล้วปฏิบัติได้  ก็เล่าสู่กันฟัง  ถือว่าแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ