สุขที่ได้จากเพื่อน....เหมือนมีแรงบันดาลใจ
วันแสนสุข...ศุกร์ที่ 20 เม.ย.ที่ผ่านมา....
ฉันได้พบปะกับเพื่อนๆในBlog.หลายท่าน ทั้งที่รู้จักกันดีอยู่แล้วคือ ท่านอ.หมอสมบูรณ์ เทียนทอง ที่ทำงานอยู่ด้วยกัน หรือที่รู้จักกันจนรู้สึกสนิทมากๆ...ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้า ...คุณไมโตกับครอบครัวที่อบอุ่น... และน้องกะปุ๋มที่น่ารัก...
คุณกะปุ๋ม, ท่านอ.หมอสมบูรณ์ เทียนทอง, คุณไมโต และดิฉัน...เสื้อเราสีไม่ซ้ำกันทั้งๆที่ไม่ได้นัด...น้องกะปุ๋มมาทีหลัง..เราลุ้นให้เธอใส่สีขาว จะได้ไม่ซ้ำกัน...เหลือเชื่อ...ถ่ายภาพออกมาแล้วดูสวยมาก
ฉันได้สัมผัสความรู้สึกที่เป็นกันเองจากเพื่อนๆ ราวกับรู้จักกันมานานแรมปี ความรู้สึกสนิทสนมกัน(ทั้งๆที่ไม่เคยพบตัวตนกัน)เยี่ยงนี้ เป็นเพราะทุกคนสามารถทราบข้อมูลพื้นฐานเบื้องต้นของเพื่อนอยู่แล้วในประวัติทั้งเรื่องงานและข้อมูลส่วนตัวบางส่วน
การพูดคุยกันผ่านบันทึกของกันและกัน ทำให้ทราบถึงบุคลิคภาพ ลักษณะนิสัยกันได้คร่าวๆ....การเข้ามาหากันในblogบ่อยๆ พูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง เปิดเผย ให้เกียรติกันและกันเป็นอย่างมากโดยเฉพาะเรื่องครอบครัว ให้กำลังใจกัน เข้าใจกัน...ทำให้เราเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น
ภาพคุณไมโต..ภรรยาคู่ชีวิต"คุณจิน"..และน้องฝนกับน้องฟ้าที่แสนน่ารัก
...สิ่งเหล่านี้จึงมิใช่เรื่องของความลำบากหรืออุปสรรคในการเจรจาเมื่อพบกันซึ่งๆหน้า...แล้วเริ่มวาจาที่ต่อๆๆๆกันอย่างสนุกสนานก็เริ่มตั้งแต่เห็นหน้ากัน...ยังไม่ทันเชิญนั่งซะด้วยซ้ำ...ไร้รอยต่อ...
บ่อยครั้งที่ฉันจ้องมอง....เพื่อบอกกับตนเองว่า...คนเหล่านี้หรือ...เพื่อนๆที่ฉันสร้างจินตนาการไว้....ไม่ผิดเพี้ยนจากที่ฉันฝันถึงเลย.....
……น่าเสียดายที่ฉันเอาแต่คุย...เหมือนจะให้หายอยาก....จนไม่ได้เก็บภาพไว้มากนัก...แต่เพื่อนๆของฉันคงได้ภาพไปเยอะ....โดยเฉพาะคุณไมโต ที่มาพร้อมกับ “น้องนิกร...”กล้องตัวโปรด....เดี๋ยวถ้ากลับจากทัวร์คงเอามาให้กันดูบ้างค่ะ....(ที่แน่ๆ...วันนั้นฉันโทรมมากๆ...ภาพคงไม่สวยเพราะลืมเสริมสวยด้วยอยากเมาท์สอย่างเดียว....)
.....น่าเสียดายที่ไม่ได้อยู่พาเที่ยว...ไม่ว่าจะเป็น บึงแก่นนคร, ภูแก้ว – ภูพานคำ หรือหาดบางแสน 2 ที่ทราบภายหลังว่าเด็กๆไปเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน เนื่องด้วยฉันกับครอบครัว...ติดไปเที่ยวเขาใหญ่ซะนี่....
และแม้ท่านอ.หมอสมบูรณ์เองนั้น....ฉันก็เห็นท่านพูดคุยด้วยอย่างสนุกสนาน....ดุจเพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกันนาน.....เราทักทาย ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ.... ถามเรื่องงาน.... เรื่องเพื่อนๆ...สารพัดเรื่อง...คุยกันชนิดไม่อยากกลับบ้านกลับช่อง..
จะว่าไป...นอนตีพุงคุยกันท่ามกลางแสงจันทร์ทั้งคืน....ทั้งแก๊งยังได้เลย.....
....วันนั้น.....สุขเหลือเกิน….
ความเห็น (20)
มายืนยันว่าสุขเหลือเกิน
ได้พบคุณไมโตและครอบครัวแล้วค่ะวันนี้
แต่วันนี้.....ตั้งใจไม่เก็บภาพจะเก็บไว้ในความทรงจำค่ะ
แต่ที่แน่ ๆ น้องนิกร ได้เก็บภาพไว้หมดแล้ว คงได้เห็นจากบันทึกคุณไมโตแน่ ๆ จะเห็นสาวเหนือใส่ผ้าถุงงามจ๊าดนักเจ้า...อิอิอิ.....
- พี่ไมโตไปพบน้องเอกและพี่สมพรแล้ว
- อยากพบพี่เขา
- แต่ไม่ได้พบ
- ฮือๆๆๆๆ
- แต่ได้คุย
- ฮ่าๆๆๆ
เราแอบนนินทาคุณติ๋วด้วย 55555
คำถามเด็ก ๆ สบายมาก เพราะเด็กเหมือนกัน คุยกันรู้เรื่องค่ะ อิอิอิ
เด็ก ๆ น่ารักมาก โดยเฉพาะไอ้ตัวเล็ก กวนเป็นที่สุด เจอคำถามแรก น้าอึ่งอ๊อบก็ตอบได้แล้ว ฮา ๆ ๆ ๆ
แต่คำถามต่อไป....แห้ว......ค่ะ
สนุนสนานจริง ๆ คิดว่าคงต้องได้ตามไปแอ่วทางใต้แล้ว
เก่งจริงๆค่ะ...ตอบคำถามหลานได้...พี่ติ๋วเจอคำถามแรกก็จ๋อยซะแล้วค่ะ...อิ....อิ...
พี่ติ๋วทำตัวเองให้ว่างและกันคับ
เร็วๆนี้หมูจะไปขอนแก่น ไม่รู้ว่าจะผ่าน
มข.ป่าว อิอิ จะไปพบปะกับเจ๊ติ๋วบ้าง
สวัสดีค่ะ ตามชื่อเรื่องที่น่าสนใจ และโดนใจมาขอเป็นมิตรด้วยคนนะคะ
อย่างน้อยอยากบอกว่าพยาบาลดมยานั้นมีความสำคัญมาก ตัวเองเคยผ่าตัดแบบดมยาสลบ จึงมีโอกาสเห็นความสำคัญของพยาบาลดมยา และพี่พยาบาลที่เป็นผู้ทำหน้าที่ได้มาพูดคุยให้ความมั่นใจ ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายหายกังวล สิ่งเหล่านี้มีความหมายอย่างยิ่งต่อผู้ป่วย และประทับใจมาจนบัดนี้
สวัสดีค่ะคุณติ๋ว...เพื่อนที่น่ารัก
- ครูอ้อยมีความรู้สึกที่ไม่แตกต่างจากคุณติ๋ว...ในเรื่องของเพื่อนหรือมิตรรักใน G2K
- ในยามใดที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า ก็จะหาภาพหรือข้อความมานั่งอ่าน ...อ่านและอ่าน
- ขอบคุณค่ะสำหรับมิตรภาพที่ดีที่มอบให้
- ทั้ง 4 ท่านในภาพ....ครูอ้อยยังไม่เคยพบและได้ยินเสียงเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณติ๋ว
- การได้พบกับ เพื่อน G2K
- คงจะประทับใจนะคะ
- วันหลังชวนด้วยนะคะ
- เสวนากับเพื่อนรู้ใจ...หนึ่งพันชั่วโมง...ก็ไม่อิ่มใจ (เลียนแบบคำคมวรรณกรรมจีน นะครับ)
- มิตรภาพของชาวบล็อก ...ผมว่ามีพลังจยแทบไม่น่าเชื่อ
- ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
- ใช่เลยค่ะ "เสวนากับเพื่อนรู้ใจ...หนึ่งพันชั่วโมง...ก็ไม่อิ่มใจ"
- ขอบคุณมากๆค่ะ
พี่ติ๋วขา
ขอเปลี่ยนเป็น เจอจอมยุทธรู้ใจ ดื่มพันจอกก็ไม่เมา ได้รึเปล่าค่ะ
ได้เห็นภาพคุณหมอสมบูรณ์บ้างแล้ว ทำให้คลายเหงาคิดถึงท่านไปได้มากเลยค่ะ
คุณแป๊ดขา...
- ชอบมากๆเลยค่ะ.... เจอจอมยุทธรู้ใจ ดื่มพันจอกก็ไม่เมา
- ทำไงถึงจะให้จอมยุทธ์เข้ามาฝึกปรือกระบี่ใน blog อีกน้อ...คิดถึงชะมัดเลย...ดาบดิฉันสนิมกินแล้วหละ
- ...ฝากบอกจอมยุทธ์ด้วยค่ะ....