เมื่อทางเดินไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่...
เมื่อก่อนเคยได้ยินคนพูดในเชิงน้อยใจว่า "ก็ชีวิตฉันไม่ได้โรยได้กลีบกุหลาบนี่...."
ผมว่าเราอย่ามัวหวังว่าจะพบสุขแบบไม่ระคนทุกข์เลยดีกว่า สู้เราอยู่กับปัจจุบัน สุขแบบทันทีทันใดไม่ดีกว่าหรือ ผมอยากแชร์ตัวอย่างความสุขส่วนตัว ที่ไม่ได้จดลิขสิทธิ์ใดๆให้ทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านบันทึกของผมได้ลองสัมผัสดูบ้าง ผมบริโภคความสุขทุกเช้าเย็นทั้งก่อนและหลังเวลางาน ซึ่งระหว่างทางก่อนเข้าที่ทำงานของผมก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเลย แต่การเดินทางไป-กลับที่ทำงานของผม กลับรู้สึกสดชื่นทุกวัน เพราะทางที่ผมเดินถูกโรยด้วยดอกสีเหลืองสดใสของ ต้นเหลืองปรีดิยาธร นอกจากมีความสุขบนเส้นทางสายนี้ที่ไร้ซึ่งดอกกุหลาบ สำหรับผม ผมคงไม่รอที่จะเดินบนเส้นทางสายนั้นด้วย ผมพอใจในเส้นทางสีเหลือง (ปรีดิยาธร) ของผม แถมยังได้เห็นธรรมะทุกวันเห็นการเปลี่ยนแปลงของกลีบดอกไม้ ตอนเช้าเหลืองสดชื่น เสมือนว่ายังติดอยู่บนต้น พอตอนเย็นเหี่ยวซะแล้ว ความเสื่อมนี่มันไม่ต้องรอข้ามปีเลย ยังไม่ทันข้ามวันมันก็เสื่อมซะแล้ว
เรามาอยู่กับปัจจุบัน แล้วก็สุขในปัจจุบันกันดีกว่า
อยากฟังตัวอย่างความสุขง่ายๆในแบบฉบับของคุณบ้างครับ
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะคุณข้ามสีทันดร
ความสุขของเบิร์ดก็คืออยู่กับปัจจุบัน..ทำหน้าที่ของตนเองให้เต็มที่ และให้ความสำคัญกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าค่ะ..แค่นี้ก็สุขล้นแล้ว..^ ^
การแค่หายใจเข้านับหนึ่งหายใจออกนับสอง ก็มีความสุขได้ เชื่อไหมคะ
เห็นว่าปัญหาอุปสรรคมันเป็นเรื่องธรรมดา
ความเป็นไปของสรรพสิ่งมันก็แบบนี้
อะไรๆก็เปลี่ยน "soon it shall pass"
ทำม๊ะดา มันก็แบบนี้แหละทำม๊ะดา
คิดแบบนี้ก็ไม่ทุกข์ ใจก็สงบสุขไปเองค่ะ : )
 |
 |
การได้อยู่กับคนที่เรารัก และรักเรา กับครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อแม่ น้องสาว และคนที่หวังกับเรา และคนที่น่ารักๆำก็พอมั้ง และก็มีสวนกว้างๆ อ้อมีต้นมะม่วงด้วย มีต้นไม้กินได้ และมีดอกไม้สีัสวยๆ มีคนที่ดีอยุ่รอบๆคงมีความสุขมากๆนะคะ และความสุขในแบบของพลอยนี้ขอให้มีความรักเป็นองค์ประกอบ เพราะว่าพลอยต้องการให้ทุกคนรักกัน และดีต่อกันมากๆคะ อาจเป็นคนแปลกๆ แต่ว่านี่คือความสุขของพลอย