สาระ ซอดองโย ตอน โชคชะตา
คิรู ลูกขุนนางชาวชิลลา
สวัสดีครับ วันนี้มีข้อคิดจากซอดองโย มาฝากอีกแล้วครับ ตอนนี้เป็นตอนที่คิรู (ตัวร้าย ของเรื่อง) จะมารอบปลงพระชนน์พระเจ้ามู (ตัวเอก)
คิรู เป็นชาว ชิลลา เมื่อตอนเด็ก อาสาเป็นสายลับให้กับแคว้นชิลลาของตน โดยการต่อรองว่า หากตนทำงานสำเร็จ จะขอรางวัลจากพระเจ้าแผ่นดินชิลลา โดยการขอแต่งงานกับองค์หญิงซันวา(นางเอก) ภารกิจของเค้า คือ เข้าไปเรียนรู้งานฝีมือด้านช่างของชาวแพ่กเจ (ซึ่งมีอารยะธรรมที่เจริญกว่า) ที่อพยพ (ลี้ภัยการเมือง)ไปอยู่ชายแดนระหว่างชิลลากับแพ่กเจ แต่ภารกิจของเขาไม่สำเร็จ และทำให้ตัวเองผิดหวัง ครอบครัวเดือดร้อน จนต้องลี้ภัยมาอยู่มาอยู่ที่แพ่กเจ และยอมเป็นลูกสมุนของบูยอซุน(ตัวร้ายอีกคน ที่ทรยศ และคิดครองราชย์ ต่อมาถูกพระเจ้ามูปราบ) โดยหวังว่าจะมีอำนาจต่อไป แต่เมื่อไม่สำเร็จอีก จึงรอบเข้ามาปลงพระชนน์พระเจ้ามู นี่เป็นคำสนทนา ที่มีข้อคิดระหว่างสองคนนี้
พระเจ้ามู : เจ้ารนหาที่ตาย หรือ ต้องการให้ข้าฆ่าเจ้า สภาพของเจ้าตอนนี้ สูญเสียแผ่นดินเกิด สูญเสียหญิงที่รักที่สุด แม้ญาติพี่น้องก็ไม่มีสักคน
คิรู : ถ้าไม่เป็นเพราะเจ้า ข้าจะมีผลงานต่อชิลลา ถ้าไม่เพราะเจ้า ทั้งองค์หญิงและชิลลาจะเป็นของข้าทั้งหมด ถ้าไม่เพราะเจ้า ข้าคงไม่ต้องก้มหัว ให้คนเผด็จการอย่างบูยอซุน พอเจ้าแย่งทุกอย่างไปจากข้า ข้าเลยจนตรอก ต้องเลือกการทรยศ เส้นทางมืดมิด จนเหมือนเป็นดวงชะตา ที่ข้าไม่มีวันหนีพ้น
พระเจ้ามู : ชะตาไม่ใช่สิ่งที่หนีไม่พ้น แต่ถ้าเลี่ยงได้ยังดันทุรังเดินหน้าเข้าไปหามัน แล้วจะโทษใคร เจ้าบอกว่ามันเป็นชะตา ทั้งที่เจ้าไม่เดินไปทางนี้ก็ได้ เพียงแต่ว่าเส้นทางที่เจ้าเลือกไว้แต่แรกนั้น มันผิด มันผิดแต่เจ้าไม่สำนึก ถ้ามันเป็นสิ่งถูกต้อง เป็นอุดมการณ์ที่ต้องถือมั่นไว้ ต่อให้ความตายมาเยือน เราก็ไม่ท้อหรือสิ้นหวัง แม้ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน เราก็ควรยึดมั่น เจ้าทำเพื่อความยิ่งใหญ่ของตัวเอง เลยใช้วิธีหักหลังและก่อกรรมทำเข็ญ แล้วมาบอกว่าไม่มีทางเลือก คิดว่าจะล้างบาปได้หรือ
คิรู : แต่ใครๆก็อยากมีอำนาจทั้งนั้น ข้าทำอะไรผิดหรือ
พระเจ้ามู : ความผิดของเจ้าคือ ไม่มีความจริงใจ เจ้า..ไม่ได้รักองค์หญิงหรือชิลลา แม้แต่งานช่างฝีมือ งานประดิษฐ์ เพื่อนๆ แม้กระทั่งชีวิตตัวเอง ก็ไม่เห็นคุณค่า เลือกความรักเพราะต้องการเป็นใหญ่ เลือกชิลลาเพราะต้องการอำนาจ สุดท้ายแม้รับใช้คนถ่อยก็ไม่รังเกียจ สมัยก่อนข้าอยากพบองค์หญิง แต่งเพลงให้นาง ทำเครื่องสำอางให้นาง แล้วเจ้าทำอะไรอยู่ เจ้าต่อรองกับพระราชาชิลลา โดยมีองค์หญิงเป็นเดิมพัน ตอนข้าดีใจที่ได้มีความรักกับองค์หญิง เจ้ากลับคิด แต่ผลประโยชน์ของตัว แล้วมาบอกว่าไม่มีทางเลือก ว่านั่นคือชะตากรรม จริงๆแล้ว มันไม่ใช่เลย เจ้าเลี่ยงก็ยังได้ หนีเมื่อไหร่ก็ได้ ทั้งๆที่รู้มันเป็นความหายนะ แต่เจ้าก็ยังเดิน
เป็นไงบ้างครับ ถึงจะยาวไปหน่อย หวังว่าคงได้รับสาระจากข้อความสนทนานี้
เลือกหนทางดี ชีวิตสดใส เลือกหนทางร้าย ชีวิตเศร้าหมอง
เปรียบเสมือนบัวสี่เหล่า ในทางธรรมที่หลายท่านเคยได้ยินมาก็ได้ หรือ สำนวนที่ว่า
มามืด ไปส่วาง มาสว่าง ไปมืด
มามืด ไปมืด มาสว่าง ไปสว่าง.....
คนเรามีชีวิตที่สามารถเลือกได้ ไม่ใช่รอโชคชะตา ฟ้าลิขิต ชีวิตกำหนดได้เอง นั่นเองครับ
