เมื่อชาวBlog เจอกัน
ใช่.... แต่อะไรล่ะที่ทำให้ ชาวBlog….เมื่อเจอกัน เหมือนรู้จักกันนานสิบปี....
ระหว่างอาหารเช้าวันนี้ เราก็สนุกกับการเฝ้าดูเด็กๆ ลูกของคุณเมตตา และคุณรัตติยา ...4 สาว สนุกกับกิจกรรมธรรมชาติที่บ้าน พ่อครูบา ...จากการเห็นไข่นกกระจอกเทศ....ขนาดใหญ่มาก...
.การเดินไม่ใส่รองเท้าไปเก็บไข่ไก่รอบๆบริเวณ มันเป็นเหมือนเกมหาไข่ในพงหญ้า...
มีลูกเจี๊ยบเล็กๆ 3ตัว อยู่ในถาดหวาย ที่เด็กๆอุ้มถาดมา ฉันแวะดู ลูกเจี๊ยบอาจจะมึนๆนิดหน่อย...แต่เด็กๆตาเป็นประกาย
ด้วยความสุข
น้องฟางโตหน่อย ก็มาช่วยคุณแม่ปลอกสะตอ ของฝากจากใต้ น้องปลา สนุกสนานกับน้องแบม น้องฟ้า และที่ น่ารัก...น้องปลา เรียกใครต่อใครว่า “ พี่ “ ...คุณแม่เรียก “ พี่ปลา “ พี่ปลา ก็เรียก พี่หนูนิด พี่อ้อย พี่องุ่น.....ทำให้ ผู้ใหญ่ฮามาก...ทำการลดอายุได้อย่างรวดเร็ว
คุยกันระหว่างทานข้าว...บางคนนั่ง บางคนเดิน บอกว่า เดินรอบโต๊ะอาหาร อร่อยดี ทานได้เยอะ....
สมพร สาวเหนือ คุยอย่างออกรสกับฉัน พี่อย่างนั้น อย่างนี้ ฉันถามว่า
“ น้องสมพร เกิด พ.ศ.อะไร “ แล้วเธอก็บอกด้วยความมั่นใจว่าเป็น พี่ แน่นอน ...มีการข่มกันเล็กน้อย ( แบบฮา น่ะ )
เหมือน หนิง จากสารคาม เจอฉันก็ดีใจ...แล้วก็คุยเยอะแยะเลยพี่อย่างนั้น พี่อย่างนี้.....
สรุปก็เป็นน้องทั้งหมดนั่นแหละ....
ครูอ้อย ก็น่ารักคะ เจอแต่ในBlog ตัวจริง นี่ต้องขออนุญาตกอดสักหน่อยคะ...
ส่วนหนูนิดจากบุรีรัมย์ ก็มาแบบสาวห้าว ในคราบสาวสวย คือ ขับมอเตอร์ไชค์มาบ้านพ่อครูบา ค่ำๆ มืดๆ...มาถึงก็หน้าตาตื่น บอกว่า “ กลัวผี “ มากเลย แล้วก็คุยกับฉัน โขมงโฉงเฉง แถมพักห้องเดียวกันอีก...มีคนถามว่าเคยพบกันมาก่อน หรือ....เปล่าเลย นี่เป็นการนัดบอด ครั้งแรก...
นอกนั้น หนุ่มๆ ก็ คุณขจิต คุณครูเสือ คุณอุทัย คุณประสงค์ และหนุ่มย่ามแดง...
ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน
ฉันบอกกับ คุณย่ามแดงว่า
“ อยากกลับไปปัตตานีอีก นัดเพื่อนว่าจะไปจัดค่าย “
“ พี่ไม่ต้องเรียกผมนะ “ น้องพูดติดตลก ( แฝง จริง ...เฮ...)
“ เพื่อนพี่ทำงานในพื้นที่ชาวประมงรอบ
อ่าวปัตตานี บอกว่า ไม่มีอะไร “
“ ก็พี่อยู่สุรินทร์ นี่ “
เออ...ใช่ ก็ฉันอยู่สุรินทร์จริงๆนั่นแหละ แต่ยังไงก็จะไป
ให้ สบายดีก่อนเถอะ.....
เรามาล่ำลากันที่บ้านใต้ต้นไม้ที่ เด็กรักป่า ฉันมายืนส่ง หลังจากที่ทีมชาว Blog ทั้งหมดมาส่งฉัน ( เอะ..งง ..) พลัดกันถ่ายรูปไปมาๆและสวัสดีกัน พอจะจากกันจริงๆ ก็ต้องขอกอดกันหน่อยคะ...
ฉันว่า การสัมผัสกัน จะเป็นวัฒนธรรมอะไรก็ช่าง แต่ฉันรู้สึกว่า
เรากำลังบอกกันและกันว่า
นั่นคือ มิตรภาพ
นั่นคือความอบอุ่น
นั่นคือกำลังใจ
นั่นคือ ความเข้าใจ
ณ ที่เราเจอกัน
ไม่รู้ว่าจะพบกันอีกเมื่อไหร่
รู้แต่ว่า...พบกันใน Blog ได้ ทุกวัน เว้นวันยุ่งเหยิงของการงาน
ความเห็น (28)
สวัสดีค่ะ คุณดอกแก้ว
นอนรึยังค่ะ ที่นี่ยังสนุกกันอยู่เลยค่ะ ดีใจมาก ๆ ที่ได้มีโอกาสเจอ ได้คุย ได้สัมผัส
สุขอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ
เกริกฤทธิ์ เชาว์ปัญญานนท์
ขอบคุณที่น้องแวะมาคะ
มีเพื่อนใหม่ๆ ดีคะ...การพบปะกันก็เป็นเรื่องเรียนรู้
และการขัดเกลาตัวเอง....
คุณรัตติยา
กำลังจะไปนอนแล้วคะ....แต่ก็เดาอยู่คะ ว่า คืนนี้ต้องดึกกว่าคืนเมื่อวาน
เด็กๆสนุก ผู้ใหญ่ก็สนุกด้วยนะคะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเด็กรักป่าคะ
จะตามไปดูรูปที่ บล็อก นะคะ
....................
และอีกอย่าง พี่หน่อยว่า น้องแป้ด นี่ ถ่ายรูปได้ดีมากเลยคะ ดูจาก รูปในบล็อกของน้องเมตตา ภาพเป็นธรรมชาติมาก
เห็นอารมณ์ ความสัมพันธ์แม่ลูก พื้นหลังเป็นทะเล สวยๆคะสวย ...เอ๊ะ ต้องเปลี่ยนอาชีพ มั้ยเนี่ย
แวะไปดู หลักฐานแล้วคะอาจารย์....
มีโอกาส ต้องหาเวลาคุยกับอาจารย์นะคะ
ตอนที่ ครูเสือคุยเป็นนาน
สองนานนั้น
ดิฉันกำลัง ทานผัดหมี่โคราช ที่ อ.ขจิตซื้อมา แต่ คนรู้ใจครูอ้อยเป็นคนผัด ซึ่งเซียนอาหารอย่างแม่บ้านครูเสือยังชมและยังมี
เมนูส้มตำอีกคะ
เห็นว่า เย็นนี้ มีเมนูลดความอ้วน..เป็น ข้าวเหนียวมะม่วง.... ( อ้าว ..)ค นทานก็แฮปปี้คะ....แหะๆ
น.เมืองสรวง
นิมิตรหมายที่ดีครับ การออกค่าย กับเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันและนอกกลุ่มดูมีอรรถรสดี และจะได้เจอกับเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันเมื่อครั้งในอดีต แล้วณ. ปัจจุบันว่าเพื่อน ๆ แต่ละคนเป็นอยู่อย่างไร แล้วหันกลับไปช่วยเหลือสิ่งที่ที่พวกเราจากมา....คือบ้านเกิดไงครับ..... ขอเป็นกำลังใจครับ.....
สาวห้าว ในคราบสาวสวย แฮะๆ ยกย่องน้องเกินไปแล้วพี่สาว ดีใจและมีความสุขมากค่ะที่เจอพี่เพราะพี่คืออีกแบบฉบับที่หนูนิดต้องการจะเป็น..แต่ไม่ได้..เห็นพี่ทำมีความสุขแล้วก็ประทับใจค่ะ..จากที่เจอใน blog ยังประทับใจพี่มากมาย..เมื่อได้เจอตัวจริงแล้วพี่เหมือนคนคุ้นเคยและเป็นพี่สาวที่ใจดีมากอีกอย่างนะค่ะ ขอสารภาพว่ารักพี่ดอกแก้วเต็มเปาเลยค่ะ
พี่บางทรายค่ะ หน่อย ยังไม่ได้ทาน หวายที่พี่ฝากมา
งานบ้านครูบา ที่ น้องขจิตบอกเลยคะ
ไม่รู้เขาวางเมนู มื้อไหน.....
- รู้สึกถึงบรรยากาศเลยค่ะ
- ความสนุกสนาน อบอุ่น มิตรภาพ
- ... และอื่นๆ อีกมากมาย แน่เลย
ก็เอากันแบบตรงๆ นี่แหละพี่ประกาศให้เค้ารู้กันไปเลย
ครูอ้อยมารายงานตัวค่ะ..น้องหน่อย
- มาพบกันคราวนี้ ครูอ้อยได้สวมกอดกับหลายๆคน จำไม่ได้แล้วค่ะ มีใครบ้าง แต่ละคนนั้น ล้วนแล้วแต่ กอดด้วยความรัก ความคิดถึง อบอุ่นดีจังเลยค่ะ
ขออีกครั้งได้ไหมคะ..
- วันหลังขอไปด้วยคนนะคะ
- น่าสนุกจัง
เจอกันในบล็อกเรื่อยไป ซึมซับมิตรภาพต่อไปในบล็อกอันงดงามและไม่เงียบเหงา
รอจนกว่า จะมีโอกาสได้เจอกัน อีกครั้ง
ขอเจอให้บล็อกต่อไป จนกว่าเราจะพบกัน....
อยากให้คุณหมอมาด้วยคะ ต้องได้ร้องเพลง
" น้ำค้าง " ร่วมกันแน่เลย....เย้...คือ สนุกอยู่สองคนทำนองนั้น
.....มองน้ำค้างบยปลายหญ้า...สวยนักหนาน่าชม....
ดูยอดสนในสายลม......
สิริพร กุ่ยกระโทก
เจอตัวจริง ...และได้นอนคุยกับ ครูอ้อย ที่เก้าอี้ฮ่องเต้
ของครูบา ตอนดึก ...นี่ รักครูอ้อย มากขึ้นเลยคะ
ไม่สงสัยเลยคะ ว่า พี่สะมะนืกะ ทำไมถึงชอบ ครูอ้อย
.....คุยสนุก ทั้งคู่เลย.....ติดใจ
คุณแผ่นดิน ไม่ได้เจอ คราวนี้ ก็ไปเจอ คราวหน้า
ใช่มั้ยคะ...
ดูในรูป คุณแผ่นดิน ในบล็อก อ. แป๋ว แล้ว พี่หน่อยว่า
หน้าคุณแผ่นดิน อ้วนท้วน เหมือน คุณลูกทั้งสอง
...น้องแดนไท น้องดิน เลยคะ
Copy ถูกต้อง ...แล้วเรื่องที่ ที่พี่ สาวๆ กอด ก็เล่าให้คนข้างกายทราบก็ไม่เป็นไรหรอกคะ...
ปรกติ ออกคะ...ด้วยความเคารพอย่างน้อง
- มายิ้มๆๆกับพี่หน่อยครับ
- บ้านพี่หน่อยน่าอยู่มาก
พี่ล่ะ ดีใจมากๆเลยที่ ชาวบล็อก มาเยี่ยม บ้านพี่หน่อย บ้านทำด้วยอิฐชนบท ดิน ผสมกับปูน
อ ยู่แล้ว เย็นดีน่ะ....ก็เหมือนที่บ้านพ่อครูบา น่ะ
ที่ อ.สตึก ดินเป็น สีแดงๆ พี่หน่อยว่า ดิน สีสวยมาก
ถ้าเรา สร้างบ้าน บ้านก็จะออกสีแดงๆธรรมชาติ เลยนะ
น.เมืองสรวง
ยินดีที่ได้รู้จักคะ.....เห็น น้องหนูนิดเล่าให้ฟังอยู่
ส บายดีนะคะ.....โอกาสหน้ามาร่วมพบปะ ด้วยกันนะคะ
อยู่ใกล้กัน แค่นี้เอง เน็าะ......