เริ่ม...สำเร็จ
หายหน้าหายตาไปนาน วันนี้แวะมาพักกายคลายเครียดกับแหล่งที่ชอบ ที่ชอบ หลังการสอบป้องกันวิทยานิพนธ์ เมื่อวันที่ 2 เมษายน 2550 ผลคือ "ผ่าน" นับเป็นฤกษ์งามยามดีที่ต้องบันทึกไว้ในความทรงจำ วันนั้นตรงกับวันพระราชสมภพของสมเด็จพระเทพ ฯ เป็นวันอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย
จำเหตุการณ์ได้แม่นยำ 1 สัปดาห์ก่อนสอบ การเตรียมความพร้อมภายใต้ข้อจำกัดที่ไม่เป็นไปตามความคาดหวัง ทำให้เครียดเหมือนเคย วันสอบไหว้พระ ขอพรแม่ ขอพรพระบิดา ก่อนสอบพบประธานกรรมการโดยบังเอิญ อาจารย์ทักว่า "งานเราแปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วมันสั้นจุ๋ดจู๋เนาะ" โอ้โฮ...หัวใจตกลงไปอยู่ตาตุ่ม ความหวังสุดท้ายที่จะได้ทำสมาธิและซ้อมนำเสนอก่อนสอบ ไม่สำเร็จ เพราะมีกิจกรรมที่ต้องเตรียมย่อย ๆ หลายอย่าง นึกขอบคุณประสบการณ์การจัดการประชุมที่เคยมี ทำให้ไม่ตื่นเต้นมากนัก จนใกล้ถึงเวลาสอบ ในใจนิ่งคิดแบบที่ไม่ค่อยเคยเป็นว่า "พร้อม"
วันนั้นรู้สึกขอบคุณอาจารย์กรรมการทุกท่านที่ให้ความเมตตา การสอบไม่ยากอย่างที่คิด เป็นการซักถามเพื่อให้น.ศ.เกิดความกระจ่างในผลการศึกษา ให้แนวคิดเพิ่มเติมต่อยอดเพื่อให้งานมีคุณภาพยิ่งขึ้น อาจารย์ถามว่าจะสามารถแก้ไขตามที่กรรมการเสนอแนะ และดำเนินการตามขั้นตอนให้เสร็จภายใน 3 สัปดาห์หรือไม่ ตกใจ เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง รีบตอบว่าได้ทันที
ใกล้จะถึงฝั่งแล้วกับผลงานวิชาการชิ้นแรก งานวิจัยกับผู้ปฏิบัติงานบริการเป็นเหมือนยาขม พอทำสำเร็จ มองย้อนไปก็ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย อนาคต R2R เป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้และพยายามต่อไป
DAENG...D
ความเห็น (5)
| ยินดีด้วยครับ*** ต่อไปศูนย์ ฯ จะมีผู้ที่เป็นที่ปรึกษางานวิจัยเป็นภาษาต่างประเทศซักที |
ขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ เอ๊ะ ! อย่างนี้ต้องฉลองกันหน่อย ว่างเมื่อไรบอกพี่นะน้อง พี่ตุ๊กเอง