ความเอ๋ย ความหวัง
แม้จะยัง อยู่ไกล ให้มุ่งหมาย
หากแต่ยัง รอหวัง อย่างตั้งใจ
สักวันหนึ่ง คงได้ ใกล้ความจริง
ฉันก้าวเดิน แม้เดียวดาย ใจยังกล้า
พลังศรัทธา ยังคงมั่น เหนือสรรพสิ่ง
อีกไม่นาน ฝันฉัน จะเป็นจริง
ถึงยอดยิ่ง ปรารถนา ไม่ช้านาน
มาฟูมฟัก ปักฝัน อันเลอเลิศ
ปัตตานี ถิ่นกำเนิด ก่อสืบสาน
วันเวลา หมุนเปลี่ยน เวียนตามกาล
เร่งสร้างงาน เพิ่มค่า ราคาตน
มาวันนี้ ฝันสะดุด หยุดไว้ก่อน
ปัตตานี ทุกข์ร้อน ทั่วแห่งหน
พี่น้องไทย ไหวหวั่น สะท้านกมล
เมื่อไหร่หนอ คนกับคน เลิกฆ่ากัน
จากเมืองฟ้า ปัตตานี สู่ถิ่นใหม่
หวังเพียงได้ พลังเสริม มาเติมฝัน
เมืองภูเก็ต ถิ่นไข่มุก อันดามัน
คือเป้าหมาย ปลายฝัน ในวันนี้เก้าชั่วโมง บนเส้นทาง ช่างนานนัก
ผ่านเมืองหลัก ภาคใต้ หลายถิ่นที่
ผ่านเมืองตรัง เมืองคนดัง เมืองคนดี
ผ่านกระบี่ ชื่อก้อง ท้องทะเล
ผ่านพังงา เมืองใหญ่ ใกล้ภูเขา
ชายหาดยาว เกาะน้อยใหญ่ ให้สนเท่ห์
ดูชีวิต ชาวสวน และชาวเล
คือเสน่ห์ ปักษ์ใต้ ชวนให้ชม
ถึงภูเก็ต เมืองฟ้า เพลาบ่าย
เก็บข้าวของ ได้พักกาย ให้สุขสม
ตะวันลอย คล้อยต่ำ ขอนำชม
เสน่ห์งาม แหลมพรหมเทพ สุดแผ่นดิน
ตะวันหรี่ ลอยลับ จับปลายฟ้า
แสงทองจ้า สุดท้าย ได้สูญสิ้น
ขอพระพรหม นำทาง สร้างชีวิน
ให้อยู่ถิ่น แดนดี ชีวิตงาม
ตะวันลับ ความมืดจับ ทั่วแผ่นฟ้า
พลันแสงจ้า จากนีออน ก็วับหวาม
ชีวิตใหม่ คนราตรี น่าติดตาม
ดูคึกคัก ทุกผู้นาม อยู่เต็มเมือง
นั่งรถเลาะ เลี้ยวลัด ดูหาดเด่น
คลื่นกระเซน เข้าทะลาย ให้ลือเลื่อง
สึนามิ โถมกระหน่ำ ดั่งแค้นเคือง
เมืองทั้งเมือง ดั่งสวรรค์ ของซาตาน
มาวันนี้ หาดทรายงาม งามอีกหน
มากผู้คน มาดื่มด่ำ ให้ซาบซาน
สึนามิ คงเหลือไว้ แต่ตำนาน
ได้กล่าวขาน เป็นบทเรียน เวียนเตือนใจ
เสร็จภาระ เสร็จหน้าที่ ราตรีนี้
ขอฝันดี ฝันถึงเธอ หน้าใสใส
ตื่นขึ้นมา ขอตามหา เธอต่อไป
เธออยู่ไหน เกิดหรือยัง ตั้งตารอ.....
ตอนนี้อยู่หลบเลียแผลใจที่บุรีรัมย์แล้วครับ...อ.ขจิต
กลอนเพราะครับ...ชอบครับ
มีหักมุมเล็ก ๆ ตอนจบด้วย...
เป็นการบ่นระหว่างการเดินทางเหรอครับอาจารย์ แต่ลงท้ายคงฝันดีแน่เลยครับ แต่ไม่แน่ใจว่าจะฝันถึงใครครับ 5 5 5
ขอให้สู้ๆ ครับ ชีวิตเราอยู่ไม่นานหรอก หากเปรียบเทียบกับสรรพสิ่งบนโลกนี้
อาจารย์ย่ามแดง ครับ
อาจารย์ย่ามแดง ครับ