วันนี้..รู้สึกดีใจกับคุณครูท่านหนึ่ง..ที่เคยพลาดจากการประเมินอาจารย์ 3 ในหลายปีก่อน ...แต่ท่านก็ไม่เคยท้อ...ด้วยความสามารถเฉพาะตัวที่ไม่มีใครเหมือน และความพยายามฝึกฝนตนเองอย่างไม่ทดท้อ
..และที่สำคัญท่านทำตัวเองให้เหมือนแก้วน้ำที่พร่องอยู่เสมอ..เพื่อรองรับสิ่งใหม่ๆที่เข้ามาด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน..น่าศรัทธาอย่างยิ่ง...
จนกระทั่งวันนี้...เราได้รับข่าวดีของอาจารย์ท่านนั้น ด้วยความรู้สึกปลาบปลื้มและยินดีกับท่านอย่างแท้จริง...
การประสบความสำเร็จในชีวิตของการเป็นครูนั้น...ในความคิดเห็นของดิฉันและสิ่งที่ได้พบเห็นมากับอาจารย์ 3 หลายๆท่าน การได้เลื่อนระดับวิทยฐานะ เป็นคศ.3 เป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจในระดับหนึ่งในด้านเกียรติยศ ชื่อเสียงที่การันตีได้ในความสามารถทางวิชาการ..แต่สิ่งนี้กลับไม่ได้การันตีถึงคุณภาพของคุณธรรม จรรยาบรรณของครูที่มีอยู่จริง...สมกับศักดิ์ศรีของอาจารย์ 3 ที่หลายๆคนคาดหวัง
แต่เมื่อดิฉันได้พบกับคุณครูบัวเพียง จันทน์หอม โรงเรียนบ้านว่าน แล้ว..ดิฉันก็พบว่า ท่านไม่ได้น่าศรัทธาเพียงเพราะว่าท่านได้อาจารย์ 3 หรือเก่งในด้านวิชาการ เพียงเท่านั้น...แต่สิ่งที่ทำให้ดิฉันเลื่อมใส ศรัทธาท่านอย่างจริงใจ นั่นคือ ความละเอียดอ่อนของความเป็นมนุษย์ที่ท่านมีอยู่เต็มหัวใจและไม่เพิกเฉยหรือเห็นเป็นความยากลำบากที่จะถ่ายทอดสิ่งที่เป็นนามธรรมเหล่านี้ไปยังเด็กเล็กๆที่ท่านสอนทุกวันด้วย ความสามารถที่ท่านมี...
เรื่องที่ท่านสอนเด็กนั้นคือ ประสบการณืที่ท่านเจอในหมู่บ้านเป็นประจำนั่นคือ..เรื่อง..หมาแลกครุ โดยท่านสอนเป็นกลอนสี่สุภาพ ซึ่งโดนใจดิฉันมาก
ท่านอ่านกลอนหลายท่อนให้ดิฉันฟัง.. เล่นเอาดิฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
ดิฉันจดมาได้แค่ท่อนเดียว..ลองอ่านดูนะคะ วันหลังสัญญาว่าจะไปนำมาให้อ่านทั้งบทเลยค่ะ...เพราะท่านแต่งเองและกินใจมากๆ
..แสนสงสารหนักหนา..หมาแลกครุ
พออายุถึงเวลา..หมาหนุ่มสาว
คนก็จับแลกครุกันระนาว
ไสส่งราวกับว่า..หมาไม่ดี...
เสียดายจัง..ที่จดมาได้แค่นี้...แต่ตอนที่ฟังนั้น..จำได้แม่นเลยว่าครูท่านอื่นๆที่ฟังน้ำตาหยดเลย..แต่ดิฉันหล่ะ sensitive สุดๆ เพราะสะอื้นฮักๆเลย อายคนอื่นๆมาก แต่มันระงับไม่ได้จริงๆ เพราะเรื่องที่ท่านแต่งนี้ เป็นเรื่องที่อยู่ในใจดิฉันมาตลอดว่า เราจะช่วยเค้ายังไงดีนะ ..
การที่เราเห็นใครกำลังทุกข์ หรือทรมาน แล้วเราไม่สามารถจะช่วยได้เนี่ย..มันทุกข์มากเลยนะคะ.....แต่สิ่งที่ดิฉันสอนนักเรียนได้ ก็มีเพียงแค่การพร่ำบอกว่า สัตว์ทุกชีวิตเขาก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกัน..เขาก็ไม่อยากเจ็บ ไม่อยากปวด ไม่อยากตายเหมือนกันกับเรา..และที่สำคัญเค้าก็มีสิทธิในการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้เท่าๆกับเรา...เพราะฉะนั้นเราจึงควรเอาใจเขามาใส่ใจเรา..เมตตาต่อมัน สงสารมัน..ซึ่งเด็กๆของดิฉันก็ดูจะเข้าใจและซึมซับความเมตตากรุณาต่อสัตว์เป็นที่น่าพอใจ
แต่เมื่อดิฉันได้มีโอกาสได้พูดคุยกับคนที่มีความรู้สึกเดียวกัน ...และได้ทำสิ่งที่ตนเองพยายามให้เกิดผลที่สุดและทำได้ดีอีกด้วย..ดิฉันจึงรู้สึกดีใจมากๆและยังได้อวยพรท่านแทนประเทศชาติอีกว่า..
.ครูอย่างนี้แหละที่มีค่ากับแผ่นดินที่หาได้ยากยิ่ง...ท่านเป็นยิ่งกว่าความมีเกียรติใดที่ความเป็นคศ.3 ...จะพึงได้รับ..
และท้ายสุดนี้..ดิฉันมั่นใจอย่างยิ่ง..ว่าเยาวชนของชาติที่ท่านได้มุ่งมั่นปั้นมา..จะเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อนในจิตใจ..มีคุณธรรม จริยธรรมนำความดีสู่สังคม..ประเทศชาติอย่างแน่นอน..
ขอขอบพระคุณ..คุณครูบัวเพียงในฐานะที่เป็นตัวแทนที่ดีในการถ่ายทอดสิ่งที่เป็นนามธรรมได้อย่างลึกซึ้ง และเข้าถึงได้ง่ายกับนักเรียน
และขอขอบคุณแทนสรรพชีวิตบนโลกนี้ที่แม้ท่านจะเป็นคนเล็กๆแค่หนึ่งคน แต่ก็ได้พยายามทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่..ให้กับสิ่งมีชีวิตที่หลายๆคนอาจมองผ่านและเห็นเป็นเรื่องธรรมดา..ทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย..
และแน่นอน..สิ่งนี้จะเป็นเหมือนผลบุญที่ทำให้ชีวิตของท่านเจริญรุ่งเรืองตลอดไปอย่างแน่นอน..
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ..คุณ kmsabai ...
ดีใจจังค่ะที่มีเพื่อนใหม่อีก หนึ่งคน ทายได้เก่งมากเลยค่ะ เป็นคนสุรินทร์โดยกำเนิดเลย และก็ขอขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้เกียรตินำบล็อค เข้า..ดิฉันก็ขออนุญาตนำบล็อคคุณ kmsabai เข้าแพลนเน็ทด้วยนะคะ..จะติดตามอ่านเช่นกันค่ะ..ขอบคุณค่ะ
ขอร่วมยินดีกับครูบัวเพียงที่เป็นแบบให้กับอีกหลายคน โดยเฉพาะในด้านศีลธรรม จริยธรรม ที่พูดถึงกันน้อยมากในสังคมปัจจุบัน เป็นกำลังใจให้เจ้าของ blog ที่เป็นตัวกลางในการถ่ายทอด ลปรรต่อ ไปนะคะ
ขอบคุณ พี่แอ้..พี่ตุ่นนะจ๊ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนและเป็นกำลังใจให้เสมอ..ขอบคุณมากจ้ะ
ครูดี ๆ มีเยอะครับ...
เป็นกำลังใจให้ครูดี ๆ ทั่วเมืองไทยเลยครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ขอขอบคุณ คุณDirect ที่แวะมาเยี่ยมเยียนและเป็นกำลังใจให้กับคุณครูทุกคนเสมอ...
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
จงดลบรรดา ครูดีๆมีลูกศิษย์รักแยะ ขอขอบคุณอานิสงค์ของพระสัมมาสัมพุทธ ลใจให้นักเรียนทั่วทั้งเมืองไทยมีแต่ครูดีๆ รักและเมตตาศิษย์ให้เท่าเทียมกัน สั่งสอนศิษย์เยี่ยงกัลยาณมิตรทุกผู้ทุกนามเถิด ขอบคุณคุณครูดีในดวงใจเด็ก เช่น ครูบัวเพียง ดังคำกลอนต่อไปนี้
สักวันหนึ่งคงรู้ว่าครูรัก
สักวันหนึ่งคงประจักษ์เป็นสักขี
สักวันหนึ่งคงรู้ว่าครูดี
สักวันหนึ่งคงได้ดีเพราะมีครู
ขอเป็นกำลังใจให้ครูดีทกๆคนค่ะ
ขอบคุณคะ
ขอบคุณคุณครูตุ้มนะคะ..ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจซึ่งกันและกัน....ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณขจิต
หายไปนานนะคะเนี่ย..ขอบคุณมากเลยค่ะสำหรับกำลังใจที่มีให้กับคุณครูทุกๆคนอย่างสมำเสมอ ตลอดมา
...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ...
สวัสดีครับ คุณครูแอ๊ว เป็นเกียรติอย่างยิ่ง ที่อาจารย์แอ๊ว แวะเข้ามาเยี่ยมชม Blog ของผม
เรื่องมะหมา ผมถนัดครับ แต่เรื่องมะแมว ไม่ถนัดนัก แต่บางอย่างประยุกต์กันได้ เช่น การป้องกันโรค การป้องกันพยาธิภายในและภายนอก
และการฝึกให้มะหมา กับมะแมว เป็นเพื่อนกันได้ครับ
สวัสดี ครับ
สวัสดีค่ะ..
อ.เอกชัย ศูนย์ฝึกสุนัขชุท
ขอบคุณเช่นเดียวกันค่ะ...ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
อาจารย์ลองเขียนเรื่องการฝึกมะหมากับมะแมวให้เป็นเพื่อนกันทีนะคะ..สนใจมาก..จะรออ่านค่ะ..
ขอบคุณมากค่ะ...
ครับ อาจารย์แอ๊ว
ผมจะเขียน ให้ได้สัปดาห์ละครั้งเป็นอย่างน้อยครับ อาจารย์มีสิ่งใดที่แชร์กันได้ก็เชิญน๊ะครับ
ครูคือผู้สร้างโลกในอนาคตผ่านเด็กๆ
สวัสดีค่ะคุณน้อง...คุณครูแอ๊ว
สวัสดีครับ ครูแอ๊ว
ครั้งแรกที่แวะมา ได้เห็นความตั้งใจในการเขียนงาน ก็พอรู้ได้ว่าเป็นคนที่มีศิลปะด้านงานเขียนพอตัวอยู่เหมือนกัน แล้วเมื่อไรจะมีบทความใหม่ ๆ ให้อ่านอีกละจ๊ะ
จะแวะมาเยี่ยมบล็อกนี้บ่อย ๆ ได้ไหมครับ
สวัสดีค่ะครูแอ๊ว
ดีใจและชื่นชมที่มีความพยายาม อ.3ทำยากมากท่านก็ไม่ท้อ
หมาแลกครุ...เห็นแล้วบ่อยๆค่ะ สงสารนะที่เขาเลือกเกิดไม่ได้
