อย่าลืมว่า... “ไอเดีย” ต่าง ๆ นั้น เกิดขึ้นหลังจากการครุ่นคิดอย่างหนัก ยิ่งคิดมากเท่าไร ใช้สมองเยอะเท่าไร ไอเดียก็ยิ่งจะหลากหลาย...
แต่ว่า... เวลาไอเดียมันเกิดขึ้นนี้หละสิ... มันมักจะเกิดขึ้นตอนเราไม่ได้ตั้งตัว มันมาแล้วมันก็หายแวบผ่านไปอย่างรวดเร็ว และพอมันแวบผ่านไปแล้วมันก็หายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอย (ตรงลงมันไอเดีย... หรือเพลี้ยกระโดด... ฟะเนี่ย)
อ้าวลืม... นี่แหละคือสาเหตุที่เราจะต้องจับไอเดีย หาวิธีที่จะจับมันให้ทันกาลก่อนมันจะหนีจากไป
และวิธีจับไอเดียที่ฮิตที่สุด และดีที่สุด นั่นก็คือ “บันทึก” รีบบันทึกความคิดที่แวบเข้ามาในสมองด้วยตัวอักษร เมื่อไอเดียมันกลายเป็นบันทึกแล้ว มันก็เหมือนกับโดนสำเนาเอาไว้ ยังไงมันก็ไม่มีวันที่จะสาบสูญหรอกน่า...
นักสร้างสรรค์ขี้ลืมหลาย ๆ คน เขามักจะมีสมุดบันทึก และปากกาติดตัวอยู่ตลอดเวลา... พอคิดอะไรขึ้นมาได้ก็รีบจดมันทันที การที่พวกเขาประสบความสำเร็จได้ก็เพราะเขารู้ที่จะจับไอเดียไว้ ไม่ว่าไอเดียที่ได้จะดีหรือไม่ดีก็ตาม จด จด และก็จด
และการที่เขาสามารถกุมไอเดียใหม่ ๆ ไว้ได้ ดังนั้น เขาจึงสามารถสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ อย่างนี้จะไม่ประสบความสำเร็จได้อย่างไร....
ไอเดีย ๆ ดี ๆ มักมาแบบไม่ได้ตั้งตัวจริง ๆ ค่ะ
แต่หลายครั้งที่เกิดไอเดียใหม่ ๆ จากการได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับผู้อื่นด้วยค่ะ
บางครั้ง เราก็มองแค่มุมเดียว แต่เมื่อได้แลกเปลี่ยนกับผู้อื่น ทำให้เราได้เปลี่ยนมุมมอง หรือ มองได้กว้างขึ้น ไอเดียใหม่ ๆ จึงเกิดขึ้นมาได้ค่ะ
ถึงจะรีบ บันทึก ได้ขนาดไหน ถ้าสำเร็จได้ก็ดี แต่หากขาดสติ แล้วเอาความคิดอื่นปะปนไปด้วย อาจล้มเหลวได้