ไม่มีอะไรมากนักหรอกนะครับ...เพียงแต่เป็นห้วงยามแห่งความสุขที่เห็นความมีชีวิตชีวาของอีกชีวิตหนึ่งที่เป็นยิ่งกว่าชีวิตของเราเอง..
เทวดาตนน้อย - ที่รัก
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">รอยยิ้ม พริ้มพักตร์ ฉันรักยิ่ง</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">รักเธอ ด้วยตระหนัก น่ารักจริง</p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">รักเธอ รักทุกสิ่งที่เป็นเธอ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เธอมาพร้อมรอยยิ้มของชีวิต</p>
ทีละนิด ทีละนิด แต่ยิ่งใหญ่
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เธอมา เปิดประตูใจ</p>
ให้รู้จักชีวิตใหม่ในชีวิต
</span><p></p><p></p><p></p><p></p><p> </p><p>ฟังสิ, เสียงขานทัก จากตัวเจ้า</p><p>นุ่มเบา หวานรักเป็นหนักหนา</p><p>ฟังสิ, สรรพเสียงแห่งวาจา</p><p>เสียงแห่งเจ้าเลิศเลอค่า ..กว่ากวีใด</p><p>ดูสิ แววตาแสนน่ารัก</p><p>ส่งมาทายทัก - รักยิ่งใหญ่</p><p>ฟังสิ, ฟังเสียงลมหายใจ</p><p>เจ้าบอกรักพิสุทธิ์ใส...หาใดปาน</p><p></p>
น่ารักมากครับคุณพ่อ
เอ....ลูกใครหนอพ่อช่างปั้น
........
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
ใคร ๆ ก็ทักว่า ทักทีที่ผมมีลูก..ลูกจะนำพาความเปลี่ยนแปลงมาสู่ชีวิตอย่างมากมายมหาศาล เป็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี
......... ผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน .......
เข้าใจว่า ยังจัดอยู่ในกลุ่ม "พี่สาวคนสวย" ได้อยู่กระมัง
พี่นัส ตกลงแล้วเมื่อวานพี่ไปกิตติยายังไงคะ ด้วยมอไซต์หรือว่าอะไรเอ่ย
น้องดินเป็นบ่าวแล้วนะเนี่ย แล้วแดนได้แสดงหรือเปล่าคะ ไม่เห็นมีรูปเลย
ชื่นชมมาก ๆ เลยค่ะ ที่เห็นคนเป็นพ่อ แสดงออกถึงความรักของลูก ๆ โดยการบันทึก เพราะพ่อส่วนใหญ่จะแสดงออกโดยการกระทำซะส่วนใหญ่ แต่ของคุณแผ่นดิน มีทั้ง 2 อย่างแบบนี้ อิจฉานางฟ้าคนสวยของคุณแผ่นดินจังเลย
ว่าแต่ว่า คุณ samee ของพี่ ก็ชอบเขียนเรื่องราวถึงลูก ๆเขาเหมือนกันค่ะ ไว้วันหลังจะแอบเอา"บันทึกขวบปีแรกของลูกสาวพ่อ" มาเปิดเผยนะคะ
สวัสดีครับ อ.แป๋ว
ความรักที่มีต่อลูกไม่มีวันหมด ไม่มีวันหยุด ความรักที่มีต่อหญิงสาวก็เช่นกัน ครับ.... จะมีบ้างก็เพียงแต่ถูกถ่ายโยงลงไปที่ลูกพร้อม ๆ กัน
ขอบคุณครับ
หวังว่าคุณเอกคงสบายดีนะครับ
....
ลุกคือดนตรีประจำบ้านครับ...วันไหนไม่มีพวกเขา บ้านเงียบเหงาแทบน่าใจหาย
เขาคือความมหัศจรรย์ของชีวิตที่เต็มไปด้วยชีวิตและชีวา
เจ้าแดนบอกกับผมว่า ทำงานเยอะ ๆ เดี๋ยวเหนื่อย เดี๋ยวตาย (แกนึกได้ไง - ผมเป็นงง)
แต่น่าชื่นใจครับ แกบอกว่าจะไม่ยอมให้เราตาย และจะไม่เอาพ่อใหม่ กลัวพ่อใหม่ไม่ยอมให้ "ขี่หลัง"
ผมสู้ตายครับ !
วันก่อนก็ขับรถยนต์ไปงานนั่นแหละ....เขารอพี่อยู่ที่บ้านพัก
ดินโตเป็นหนุ่ม..น่ารัก เป็นงง...ได้รับรางวัลนักเรียนมารยาทดีเด่น (ขอบอก คุณพ่อก็เคยกวาดรางวัลนี้มาแล้ว)
ส่วนแดนไท..ทำเป็นเก่ง พอไปถึงโรงเรียน ไม่ยอมขึ้นเวที ...บอกว่าตัวเองยังเล็กเกินไป (ว่างั้น)
สวัสดีครับพี่อัมพร
แผ่นดิน เป็นคนที่ชอบทำกิจกรรมมากครับ เหมือนคุณพ่อ เหมือนคุณปู่... เพียงแต่จะเป็นคนดูเรียบร้อย ไม่โฉ่งฉ่างเหมือนน้องแดนไท
และโดยปกติไปไหนมาไหนก็มักมีเขาไปด้วยเสมอ จึงมีความคุ้นเคยกับกิจกรรมต่าง ๆ จริง ๆ แกชอบนั่งรถพยาบาล ชอบดูการช่วยเหลือผู้คน จนชอบวาดรูปรถพยาบาลฉุกเฉิน
ขอบคุณครับ
อ่านแล้วปลื้มครับ...
เป็นเจนเนอเรชั่นใหม่ที่จะเป็นพลังขับเคลื่อนของสังคมในวันข้างหน้า...
คงต้องฝากความหวังไว้แล้วครับ...
...ผมมีความฝันเกี่ยวกับเรื่องราวของลูก ๆ เสมอ แต่ก็จะไม่คาดหวัง จนเป็นความกดดันในตัวของพวกเขา และตอนนี้แผ่นดินบอกว่า โตขึ้นจะบวชโดยไม่สึก ส่วนแดนไท จะเป็นทหาร
.... อะไรก็ได้ครับ...ถ้าเขาเลือก
วันนี้บ้านเงียบมากครับ...คุณโก๊ะ
ทั้งสองเก็บกระเป๋ากลับบ้านไปกับปู่และย่าอย่างไม่ใยดีพ่อกับแม่...
มีแต่กำชับว่าให้พ่อโทรไปคุยด้วย...ส่วนคุณปู่ยิ้มอิ่มสุขเพราะจะมีคนไปวัดเป็นเพื่อนในทุก ๆ เช้า
ส่วนคุณย่า ก็ไม่แพ้กัน เพราะจะมีเจ้าแดนให้ได้ใช้คอยหยิบโน่นหยิบนี่ตามประสาคนแก่...
ขอบคุณมากครับ..
ขอบพระคุณนะครับ..ที่แวะมาทักทายและให้กำลังใจ
ผมเขียนกลอนเหล่านั้นได้เร็วมาก เพราะมันเป็นอารมณ์นั้นจริง ๆ และไม่คำนึงถึงฉันทลักษณ์ หรือแม้แต่ความเป็นวรรณศิลป์
รู้สึกยังไง ก็เขียนยังงั้นเลย...
ขอบพระคุณอีกครั้ง ครับ
คร้าบผม เชื่อครับ ว่ารักเด็กครับ...ย้ำชัด ๆ เด็กจริง ๆ นะครับ ไม่มีความหมายเร้นแฝง
เชื่อแล้วคร้าบ
รักเด็กเหมือนกันค่ะ(เฉพาะเด็กนะคะ) ไม่อยากให้พ่อมาเกี่ยว
ดีใจด้วยครับที่หายป่วยหายไข้...ซะที
และเช่นกัน ขอบคุณครับที่มาช่วยยืนยันว่า ผมรักเด็ก
แม้นรักเด็กจริง ยกให้ไปเลี้ยงไหวมั๊ย...ครับ
ถ้า โอเค ก็ส่งมอบกันที่บ้านพ่อครูบาเลยก็ได้...
ว่าไงครับ...ฮา..555
วันนี้มีโอกาสเข้าไปอ่านบล็อค pandin ของคุณพนัส กองกิจฯ ที่เพิ่งได้รัลรางวัล KM เมื่อเดือนที่แล้ว ชื่นชมมากเลย บางทีการที่จะทำให้คนอื่นรู้ว่าเรารักหรือปรารถนาดี ก็มีการแสดงออกที่แตกต่างกันไป ภาพความอบอุ่นของครอบครัว ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความเป็นตัวตนของคนๆ นั้นได้มากกว่าคำอธิบายหลายพันหลานล้านคำ ขอชื่นชมด้วยใจจริง มีโอกาสแวะเข้าไปดูนะคะ แล้วคุณจะเห็นภาพแห่งความประทับใจนี้ แล้วคุณจะเผลอมยิ้มที่มุมปากไม่ได้แน่ๆ
ขอบคุณครับ...
เด็กเป็นความมหัศจรรย์ของชีวิตครับ...
ตอนนี้บ้านเงียบมาก ...แต่ที่กาฬสินธุ์คึกคักเป็นไหน ๆ
วันนี้น้องดิน และแดนโทรมาบอกว่า "ยังไม่ต้องไปรับกลับนะครับ จะอยู่เล่นสงกรานต์ที่บ้านคุณปู่"...
ผมตอบได้แต่เพียงว่า "ครับ"