Kawao-กับความลับที่ติดค้างอีก 4ข้อ

ติดค้างมานานกับความลับอีก 4 ข้อ กลัวการทำผิดกติกา กลัว อ.ขจิต จะเป็นพ่อสายบัวเหี่ยว รอเก้อ ก็เลยมาเขียแล้วนะค่ะ

ติดค้างกันมานาน ล่วงเลยมาหลายเพลา ยิ่งผลัดวันไป ก็ยิ่งนานออกไปเรื่อยๆ เดี่ยวเซ็งกันหมด

วันนี้ก็เลยแบ่งเวลาการทำวิทยานิพนธ์ มาเขียนความลับอีก 4 ข้อที่เหลือ เริ่มกันเลยเนาะ

ลับต่อ ข้อที่ 2 (อ้าย อายยย นะเนี้ย)

............. คือว่า ตอนเด็กๆ นะคะ เริ่มตอนใหนไม่รู้ รู้แต่ตอนมันสิ้นสุด ที่เลิกเป็นแบบถาวร หยุดเป็นประมาณ ม.3 นี้แหละ ที่ผ่านมาเป็นพ่อแม่ รำคาญมาก วันดี คืนดีก็เป็นขยันตื่นเช้ามาก ซักผ้าปู ผ้าห่ม แต่แปลกนะคะ ลูกบ้านเนี้ย เป็นทุกคนเลย มาหยุดตอนประมาณ ม.3 ม.4 กันทุกคน เป็นอะไรน่ะหรอ เป็นโรคฉี่รดที่นอนค่ะ แฮะ แฮะ อายจังเลย ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว

ลับต่อข้อที่ 3 อันนี้เป็นความชอบส่วนตัวที่ส่งผลไม่ดีต่อชีวิต

............... คือว่า ชอบอ่านนิยายมากค่ะ พอดีห้องเรียนอยู่ติดห้องสมุด และสนิทสนมกับ ครูภาษาไทย ครูบรรณารักษ์ เรื่องที่คุยกับครูส่วนใหญ่จึงเป็นเรื่องนิยาย และได้อภิสิทธิ์ สามารถเอานิยายออกมาจากห้องสมุดมาอ่านก่อนคนอื่นๆ โดยไม่ต้องทำเรื่องยืมจากห้องสมุด และหนังสือเล่มนั้น ยังไม่ปั๊มเลขรับหนังสือของโรงเรียน แบบว่า เราฮั้วกันค่ะ (ชั่วร้ายมาก) แบบว่า ครูสั่งซื้อหนังสือมาลงห้องสมุด และครูจะต้องอ่านจบก่อน ตามด้วยกัลยาอ่านจบ หนังสือเล่มนั้นจึงจะได้ไปสถิตย์ที่ห้องสมุด

.......และเนื่องจากนิยายมันไม่สามารถิ่นที่โรงเรียนได้ (ไม่มีเวลาพอ เพราะเวลาอ่านินยาย ต้องอ่านแบบรวดเดียวจบ) กัลยานำนิยายมาอ่านที่บ้าน หลังข้าวมื้อเย็น (โกหกแม่ว่าทำการบ้าน ปิดห้องสนิทเลย) แต่อย่างไรก็ม มันก็ต้องเปิดไฟใช้มั้ยค่ะ ความลับมันอยู่ตรงนี้แหละ เพราะ4 ทุ่มต้องปิดไฟนอน (แม่ว่า) กัลยา ก็เลยใช้วิธี นอนคลุมโปง แล้วใช้ไฟฉาย ฉายไฟ อ่านนิยายนะคะ จนสว่าง (นิยายเล่มหนามนะค อย่างเช่น ในฝัน ของโลสราเลน และ เลือดขัตติยา คิดว่าหลายคนคงเคยอ่าน) แอบทำบ่อยมากค่ะ ผลลัพธ์หรอคะ กัลยา สายตาสั้นมาก แพ้แสง เจอแสงไฟมาก ๆ ปวดหัว ปวดเบ้าตา สาระพัดปัญหาด้านตา ...กำ...

ลับต่อข้อที่ 4.....สมัยนั้น..พะนะ

.............. มีหนุ่มมาจีบ ...บุ้ย เขิน อายมาก เป็นหนุ่มต่างโรงเรียน เค้านั่งรถเมล์มาหา ตั้ง 24 Km.แนะ แต่อายเค้ามาก ไม่พูดกะเค้าเลย อยากคุยด้วยนะ ไม่ใช่หยิ่งนะ แต่หนูอายจังเล้ย อายเพื่อน อายไปหมด วันคริสมาสต์โรงเรียนเค้าก็แวะมาหา หนูก็ไม่พูด ไม่คุย แต่ก็แปลกนะ เค้าก็นั่งดูอยู่ห่างๆ เราก็ร้อ รอ เมื่อไหร่เค้าจะเดินเค้ามาคุย หรือมันหา แล้วมานั่งดูเฉยๆ เนี้ยนะ แต่เชื่อเถอะ ความอดทนทุกคนมีที่สิ้นสุด เค้ามาหา 4 ครั้ง ไม่ได้คุยกันสักที พอจะกลับ เค้าก็ฝากบอเพื่อนเค้าที่เป็นรุ่นพี่กัลยา ว่า จะกลับบ้านแล้วนะ ดิฉันก็ได้แค่มองตาม 555... สุดท้าย เค้าก็ไม่มาอีกเลย ชวด คร้าบบบ ก็เลยไม่มีผู้บ่าวกะเค้าสักที

ลับต่อข้อที่ 5 ข้อสุดท้าย

................. ถึงแม้ว่าตอนเรียน ม. ปลาย มีหนุ่มมาจีบ สุดท้ายเค้าก็หายไปเฉยๆ แต่ตอนนี้ หนูก็มีคนมาตีตราจองแล้วน๊า... เขินจัง ลับมากๆ เลยนะเนี้ย ตอนนี้มีแควนแล้ว หมายหมั้นกันแล้ว บุ้ย...

แต่ยังไม่มีกำหนดแต่งหรอกนะคะ เพราะชีวิตแต่ละวันก็แสนวุ่นวาย ยุ่งยิ่งกว่าอะไร ต้องทำหลายอย่าง ที่สำคัญต้องทำวิทยานิพนธ์นี้แหละ และ หาเงินมาจ่ายค่าเทอม ป.เอก อันแสนแพงของหนู โอ้ย พูดมาแล้วกลุ้ม จบกันลงตรงนี้แหละคะ

------------------------------------------------------------------------

คุณไร้นามค่ะ อ. ขจิตด้วย หนูทำตามกติกาแล้วนะคะ ถึงแม้จะล่าช้ากว่าใครๆ แต่หนูทำแล้วนะคะ

ไปทำงานต่อดีกว่า บ้าย บาย..................

เขียนใน GotoKnow โดย Kawao_กัลยา มิขะมา
ใน กาเหว่า เล่าเรื่อง: รายทาง

คำสำคัญ (Tags): #tag ลับกัลยา ค่ะ

หมายเลขบันทึก: 83184เขียนเมื่อ 11 มีนาคม 2007 11:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน