ไปร่วมพูดคุยกับคณะครูโรงเรียนดารุลอูโลมนิบงบารู แผนกอนุบาล-ประถม (ตอน ๑)

เช้าเมื่อวาน (๑๐ มีนาคม ๒๕๕๐) เวลา ๐๙.๓๐ น.ไปร่วมพูดคุยกับคณะครูโรงเรียนดารุลอูโลมนิบงบารู แผนกอนุบาล-ประถมที่ร้านยัสมีนซีฟู๊ดส์  โดยได้รับการติดต่อจากคุณรุสดี แมงกาจิ ผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่ที่ดูแลและรับผิดชอบแผนกอนุบาล-ประถม เป็นการไปถ่ายทอดประสบการณ์ที่ผ่านมา เกือบ ๑๘ ปีที่ดูแลและบริหารโรงเรียนอนุบาลและประถมแห่งหนึ่ง

                    เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตที่มีความทรงจำดีๆ ได้เล่าให้คณะครูฟังว่า การสร้างโรงเรียนขึ้นมาสักโรงหนึ่งนั้นไม่ง่ายนัก ไม่ใช่ว่ามีเงินก็เปิดได้ และยิ่งไม่มีเงินเลยแม้แต่บาทเดียวก็ยิ่งยากหนักเข้าไปอีก และการเป็นครูนั้นไม่ยากแต่การเป็นครูที่ดีนั้นยากกว่า

                    หลายๆคนที่มาเป็นครูอาจจะมีความตั้งใจที่แตกต่างกัน แต่เมื่อมาอยู่ในโรงเรียนแล้ว จำเป็นที่จะต้องหลอมรวมความตั้งใจของครูแต่ละคนเข้าด้วยกัน อุปมาดังนิ้วมือของเรา อะไรจะเกิดขึ้นถ้า นิ้วแต่ละนิ้วอิสระต่อกัน เมื่อเราจะรับประทานอาหารนิ้วหัวแม่มือบอกว่า ฉันไม่เกี่ยว หรือนิ้วชี้ก็บอกว่า ฉันก็ไม่เกี่ยวและนิ้วอื่นๆก็เช่นกัน  เราจะหยิบจับอะไรได้ไหม? เราจะได้กินข้าวไหม? การหลอมรวมความตั้งใจของครูแต่ละคนเข้าด้วยกันนั้นจึงเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ไม่ว่าสิ่งที่เราหลอมรวมกันนั้นเราจะเรียกมันว่า เจตนารมณ์ คำมั่น หรือ ปณิธาน ก็สุดแล้วแต่จะเรียก แต่มันควรจะมีและควรเป็นความตั้งใจที่ครูทุกคนมีหุ้นส่วนอยู่ในนั้น เป็นสิ่งที่ครูทุกคนตั้งใจร่วมกันที่จะทำให้สิ่งที่ตั้งใจนั้นเกิดเป็นผลอย่างเป็นรูปธรรมขึ้นมาจริงๆ

                    ในฐานะที่เราเป็นมุสลิมนั้น วิสัยทัศน์ด้านการศึกษาของเราไม่ได้มองเพียงการผลิตนักเรียนสำหรับโลกนี้เท่านั้น แต่วิสัยทัศน์ด้านการศึกษาของเรานั้นมีมุมมองที่ยาวไกลไปถึงการเตรียมพร้อมสำหรับการมีชีวิตอยู่ในโลกถัดจากโลกนี้ นั้นคือ โลกแห่งสุสาน (อาลัมบัรซัค) และปรโลก (อาลัมอาคิเราะอฺ) และแน่นอนว่า Out put สุดท้ายของการศึกษาในทัศนะอิสลามนั้น คือการผลิตประชาชาติที่สามารถผ่านการทดสอบต่างๆบนโลกนี้และผ่านการพิจารณาตัดสินของอัลลอฮฺ และได้เป็นสมาชิกแห่งสรวงสวรรค์ (ญันนะฮฺ) อันนิรันดร์

                    เมื่อเรามีฐานคิดเช่นนี้ งานที่พวกเราทำอยู่ในขณะนี้ก็ไม่ธรรมดา เพราะมันเป็นหน้าที่ที่เหนือหน้าที่ และยังเป็นหน้าที่ที่มีเกียรติด้วย และบนฐานคิดนี้การจัดการเรียนการสอนของเราก็ไม่เพียงเฉพาะการสอนให้นักเรียนอ่านออกเขียนได้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงการสอนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ (ในฐานะบ่าว) กับพระเจ้า (อัลลอฮฺ) และความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์และสิ่งที่ถูกสร้างอื่นๆ (มัคลูก) รวมถึงเรื่องคุณธรรม จริยธรรมด้วย