ความเท่าเทียมทางความคิดและการเคารพกันและกันคือหัวใจของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

พวกเราต่างมีสิทธิเท่าเทียมกันในการออกความเห็นแทบจะทุกเรื่อง

อ่านบันทึกคุณแกบเรื่อง"บรรยากาศในการทำงานเป็นเคล็ดลับสำคัญยิ่ง" แล้ว นึกถึงบรรยากาศของห้อง Lab Chem ของเราว่าเป็นสิ่งที่ยืนยันทฤษฎีนี้ได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ คุยกันกับนายดำเรื่องนี้แล้ว เราคิดเหมือนกัน ว่าห้องเราโชคดีมากที่มีบรรยากาศเช่นนี้ตลอดเวลา ทำให้พวกเราทุกคนสามารถแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้ในแทบจะทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นในงานหรือในชีวิตส่วนตัว

พวกเรารู้จักกันไม่เฉพาะตัวเรา แต่เรารู้จักกันไปจนถึงครอบครัวคนใกล้ชิดของแต่ละคน เนื่องมาจากกิจกรรมสัมพันธ์ต่างๆเช่นที่ได้ถ่ายทอดผ่านทางบล็อกมาอย่างต่อเนื่องโดยคุณศิริ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พวกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน เราต่างมีความสามารถเฉพาะตัวต่างๆกันไป และต่างก็ชื่นชมยอมรับในคุณสมบัติของกันและกัน พวกเราแต่ละคนก็ต่างมีจุดด้อยที่ เราต่างก็รู้กันเหมือนกัน และช่วยกันแก้ไขหรือหากเป็นสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ เราก็ยอมรับกันและกัน โดยไม่ต้องชี้แจงหรือวิจารณ์อะไรกันมากมาย ยกเว้นแต่นำมาล้อเลียนกันบ้าง (ในยามอารมณ์ดี)

แม้เราจะมีคนทำงานหลายระดับชั้น ไล่มาตั้งแต่อ.ประสิทธิ์ พี่ปนัดดา พี่นุชรัตน์ พี่วรรณี ตัวเอง พี่บุญเลิศ พินิจ คุณมิง คุณศิริ น้องอ๋งซัง คุณถวิล นายดำ พี่ผอบ คุณแดประจิม น้องไปรวิน น้องรี-วรวรรณ แต่เราก็ไม่ได้จำกัดสิทธิผู้ใด สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนก็คือ ทุกคนรู้สึกว่างานของตนเป็นส่วนหนึ่งของงานส่วนรวม หากมีปัญหาก็จะยกขึ้นมาพูดคุยกันในทันที แล้วพวกเราก็ช่วยกันระดมสมองหาทางแก้ไข ตัวเองประทับใจกับบรรยากาศที่พวกเรามีเป็นอย่างยิ่ง และรู้สึกได้ว่าสิ่งนี้หล่อหลอมให้สมาชิกใหม่ที่เข้ามา ก็จะกลมกลืนดูดซับความไม่แบ่งชั้น แบ่งระดับเช่นนี้ไปโดยปริยาย

แต่สิ่งเหล่านี้ในสมัยก่อน ก็จะหยุดอยู่เฉพาะในระดับหน่วย หากแต่ในยุคของ"คุณเอื้อ"คนปัจจุบัน ซึ่งให้โอกาสพวกเราได้แสดงศักยภาพ จึงทำให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของเรา แผ่ขยายออกไปได้เร็วยิ่งขึ้น

ดังนั้น บันทึกนี้เขียนเพื่อ ยืนยันค่ะว่า หากองค์กรใดต้องการการพัฒนางานที่ยั่งยืนมั่นคง ต้องเริ่มที่คนและบรรยากาศรอบๆตัวเขาค่ะ แล้วค่อยๆขยายสเกลขึ้นไปเรื่อยๆ โดยไม่ละเลยใครเลยแม้แต่คนเดียว

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

บันทึกพี่โอ๋ ทำให้ผมหวนคิดไป ที่ผมโทรคุยกับน้องหมอท่านหนึ่ง ทำงานคุณภาพอยู่โรงพยาบาล และสุดท้ายที่สุดที่เราคุยกัน ปัจจัยสำคัญคือ "บรรยากาศ" ซึ่งสำคัญมากในการสร้างสรรค์ปัญญาของคนในองค์กร ปัญหาที่พบมีว่า ส่วนหัว ไม่เข้าใจ แต่กลไกเล็กๆกลับเดินทางแบบรุดหน้า งานที่ทำมีอุปสรรคพอสมควร แต่ยังมีความสำเร็จที่แทรกระหว่างนั้น ผมฟังด้วยความเข้าใจ และเห็นภาพว่ามันลำบากสักเพียงใด หลุมดำ หลุมใหญ่ที่เกิดขึ้นในองค์นั้น...เป็นหลุมที่ขุดขึ้นแบบตั้งใจแท้ๆจากผู้นำองค์กร ที่มากด้วยอัตตา และการปิดตัวเอง(ผมวิพากษ์ไปเองหรือเปล่าไม่รู้) แต่สถานการณ์ที่เล่าเป็นแบบนั้น ผมจึงเห็นด้วยครับว่า "บรรยากาศ" สำคัญมากๆ ผู้นำองค์กร มีส่วนสำคัญมากเช่นกันที่เอื้อให้เกิดบรรยากาศแบบนี้

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

วันนี้Internet ผมมีปัญหา ครับ โหลดได้ช้า เทียบกับโมเด็มปกติ หากเป็นแบบนี้สิ่งที่ผมสังเกตว่า การโหลดหน้าบันทึกของแต่ละท่านช้า เร็วแตกต่างกัน

บันทึกพี่โอ๋ ผมมีข้อสังเกตดังนี้

• มีการโหลดของ Java scritps หน้าบันทึกตลอดเวลา จาก http://darmowe-liczniki.com/imags/.../....png
• เข้าใจว่าเป็น นาฬิกาดิจิตัล ข้างล่างแบบเนอร์สุดคะนึงครับ
• ทำให้การโหลดหน้าบันทึกลำบาก และหากเป็นโมเด็มธรรมดา เข้ายาก จนถึงเอ่อเร่อไปเลย
• ลองพิจารณาดูครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• เชื่อว่าบรรยากาศในการทำงาน ผู้ร่วมงานสำคัญมากครับ
• การทำงานเป็นทีม ช่วยเหลือกันจะมีความสุข ในประเทศไทยเรามีน้อง
• อยากให้พี่มี Skype ใครบางคนที่นี่อยากคุยด้วยเมื่อจำเป็นครับ
• ดูที่นี่ครับ
• ขอบคุณครับผม